Biografia Wirth, Niklaus E.: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
W 1959 Wirth ukończył inżynierię elektroniczną w Instytucie Systemów Komputerowych Politechniki w Zurychu (ETH), a rok później Uniwersytet Laval w Kanadzie. Doktoryzował się na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley z inżynierii i informatyki u pioniera informatyki Harry’ego Huskey’a. | W 1959 Wirth ukończył inżynierię elektroniczną w Instytucie Systemów Komputerowych Politechniki w Zurychu (ETH), a rok później Uniwersytet Laval w Kanadzie. Doktoryzował się na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley z inżynierii i informatyki u pioniera informatyki Harry’ego Huskey’a. | ||
Wirth jest twórcą języków programowania Pascal (1971), Modula (1973-1976), Modula-2 (1978-1980), Oberon (1986-1990). Dowodził również zespołami implementującymi kolejno systemy Lilith i Oberon. Jego artykuł ''Program Development by Stepwise Refinement'', | Wirth jest twórcą języków programowania Pascal (1971), Modula (1973-1976), Modula-2 (1978-1980), Oberon (1986-1990). Dowodził również zespołami implementującymi kolejno systemy Lilith i Oberon. Jego artykuł ''Program Development by Stepwise Refinement'', omawiający problem nauczania programowania, uważa się dziś za modelowy. Najsłynniejszą publikacją Wirtha jest jednak książka ''Algorytmy + Struktury Danych = Programy'' (''Algorithms + Data Structures = Programs''). Wirth jest również autorem języka programowania PL/0, który pokazywał model działania kompilatora i stanowi bazę dla dzisiejszych zajęć z kompilatorów na wielu uniwersytetach. W 1995 spopularyzował swoje porzekadło, które obecnie znane jest pod nazwą Prawa Wirtha: „Z upływem czasu szybkość działania oprogramowania maleje szybciej niż rośnie szybkość działania sprzętu” („Software gets slower faster than hardware gets faster”). | ||
Wirth jest laureatem nagrody Turinga przyznanej przez ACM w 1984. Jest emerytowanym (od kwietnia 1999) profesorem ETH w Zurychu. | Wirth jest laureatem nagrody Turinga przyznanej przez ACM w 1984. Jest emerytowanym (od kwietnia 1999) profesorem ETH w Zurychu. | ||
Wersja z 11:56, 15 gru 2006
Niklaus E. Wirth (1934-) – szwajcarski informatyk.
Wirth wywarł duży wpływ na współczesną informatykę (obok Dijkstry, Donalda Knutha, C.A.R. Hoare'a) w zakresie języków programowania, analizy składniowej, konstrukcji kompilatorów i translatorów.
W 1959 Wirth ukończył inżynierię elektroniczną w Instytucie Systemów Komputerowych Politechniki w Zurychu (ETH), a rok później Uniwersytet Laval w Kanadzie. Doktoryzował się na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley z inżynierii i informatyki u pioniera informatyki Harry’ego Huskey’a.
Wirth jest twórcą języków programowania Pascal (1971), Modula (1973-1976), Modula-2 (1978-1980), Oberon (1986-1990). Dowodził również zespołami implementującymi kolejno systemy Lilith i Oberon. Jego artykuł Program Development by Stepwise Refinement, omawiający problem nauczania programowania, uważa się dziś za modelowy. Najsłynniejszą publikacją Wirtha jest jednak książka Algorytmy + Struktury Danych = Programy (Algorithms + Data Structures = Programs). Wirth jest również autorem języka programowania PL/0, który pokazywał model działania kompilatora i stanowi bazę dla dzisiejszych zajęć z kompilatorów na wielu uniwersytetach. W 1995 spopularyzował swoje porzekadło, które obecnie znane jest pod nazwą Prawa Wirtha: „Z upływem czasu szybkość działania oprogramowania maleje szybciej niż rośnie szybkość działania sprzętu” („Software gets slower faster than hardware gets faster”).
Wirth jest laureatem nagrody Turinga przyznanej przez ACM w 1984. Jest emerytowanym (od kwietnia 1999) profesorem ETH w Zurychu.
