Zpo-3-wyk-Slajd39: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
← poprzednia edycja
WizualnieWikikod
Bwalter (dyskusja | edycje)
2376 edycji
Nie podano opisu zmian
Bwalter (dyskusja | edycje)
2376 edycji
Nie podano opisu zmian
 
Linia 1: Linia 1:
==Użycie obiektów zastępczych==
==Użycie obiektów zastępczych ==


[[Image:zpo-3-wyk-Slajd39.PNG|Użycie obiektów zastępczych]]
[[Image:zpo-3-wyk-Slajd39.PNG|Użycie obiektów zastępczych ]]




Pełna procedura przebiega w następujących krokach:
Diagram przedstawia przykładową wymianę komunikatów pomiędzy przypadkiem testowym, obiektem testowanym i obiektem zastępczym.
# Utworzenie instancji obiektów zastępczych koniecznych do utworzenia/użycia obiektu testowanego. W ten sposób przygotowane zostaje środowisko wykonania przypadku testowego
# Klient tworzy instancję Obiektu zastępczego
# Obiekty zastępcze są konfigurowane wartościami parametrów, które zostaną przekazane obiektowi testowanemu, gdy on wywoła ich metody.
# Klient ustawia parametry Obiektu zastępczego, które następnie zostaną przekazane Obiektowi testowanemu
# Obiekty zastępcze otrzymują dodatkową informację na temat spodziewanej interakcji z obiektem testowanym, np. minimalnej lub maksymalnej liczbie wywołań określonej metody. Informacja ta posłuży następnie do zweryfikowania poprawności stanu obiektów zastępczych po zakończeniu testu. W ten sposób pełni rolę dodatkowego mechanizmu weryfikacyjnego, niezależnego od asercji umieszczonych w przypadku testowym.
# Klient ustawia punkty weryfikacji w Obiekcie zastępczym, sprawdzające poprawność interakcji między nim a Obiektem testowanym
# Metoda testowana jest wywoływana przez przypadek testowy. Jeżeli to konieczne, metoda testowana otrzymuje parametry będące obiektami zastępczymi.
# Klient tworzy instancję Obiektu testowanego
# Wyniki wywołania metody są weryfikowane przez obiekty zastępcze (patrz pkt. 3). Jeżeli jakakolwiek założona zależność nie została spełniona, zgłaszany jest wyjątek, który wskazuje na niepowodzenie przypadku testowego.
# Klient wykonuje metodę ''wykonaj'' ''()'' Obiektu testowanego
# Obiekt testowany w odpowiedzi pobiera parametry z Obiektu zastępczego
# Klient kontroluje osiągnięcie punktów weryfikacji w Obiekcie zastępczym




[[zpo-3-wyk-Slajd38 | << Poprzedni slajd]] | [[zpo-3-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zpo-3-wyk-Slajd40 | Następny slajd >>]]
[[zpo-3-wyk-Slajd38 | << Poprzedni slajd]] | [[zpo-3-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zpo-3-wyk-Slajd40 | Następny slajd >>]]

Aktualna wersja na dzień 21:54, 4 lis 2006

Użycie obiektów zastępczych

Użycie obiektów zastępczych


Diagram przedstawia przykładową wymianę komunikatów pomiędzy przypadkiem testowym, obiektem testowanym i obiektem zastępczym.

  1. Klient tworzy instancję Obiektu zastępczego
  2. Klient ustawia parametry Obiektu zastępczego, które następnie zostaną przekazane Obiektowi testowanemu
  3. Klient ustawia punkty weryfikacji w Obiekcie zastępczym, sprawdzające poprawność interakcji między nim a Obiektem testowanym
  4. Klient tworzy instancję Obiektu testowanego
  5. Klient wykonuje metodę wykonaj () Obiektu testowanego
  6. Obiekt testowany w odpowiedzi pobiera parametry z Obiektu zastępczego
  7. Klient kontroluje osiągnięcie punktów weryfikacji w Obiekcie zastępczym


<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>

Źródło: „https://wazniak.mimuw.edu.pl/index.php?title=Zpo-3-wyk-Slajd39&oldid=65503”