Zpo-9-wyk-Slajd23: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Bwalter (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
Bwalter (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
Linia 1: Linia 1:
==Observer: uczestnicy==
==Introduce Explaining Variable==


[[Image:zpo-9-wyk-Slajd23.PNG|Observer: uczestnicy]]
[[Image:zpo-9-wyk-Slajd23.PNG|Introduce Explaining Variable]]




W ramach wymienionych dwóch podstawowych dwóch ról: obserwatora i obiektu obserwowanego, można wydzielić dodatkowo warstwę abstrakcji i warstwę implementacji. W tej pierwszej znajdują się interfejsy Subject i Observer, które definiują zakres funkcjonalności poszczególnych klas, oraz klasy ConcreteSubject i ConcreteObserver, które są przykładami realizacji tych kontraktów.
To przekształcenie jest dość proste i intuicyjne. Gdy wyrażenie jest długie, złożone i nieczytelne, można podzielić je na mniejsze fragmenty i ich wartości zapamiętać w zmiennych tymczasowych.


W języku Java rola obiektu obserwowanego jest reprezentowana przez klasę ''java'' ''.'' ''util'' ''.'' ''Observable'' , natomiast obserwatory implementują interfejs ''java'' ''.'' ''util'' ''.'' ''Observer'' . Dzięki temu implementacja wzorca w tym języku jest znacznie uproszczonym zadaniem.
Refaktoryzacja rozpoczyna się od stworzenia sfinalizowanej zmiennej i przypisania do niej wartości wybranego fragmentu wyrażenia. Następnie fragment ten w oryginalnym wyrażeniu jest zastępowany odwołaniem do nowej zmiennej. Ponieważ zmienna ta z założenia jest wykorzystana tylko raz, dlatego efekty uboczne podczas tego przekształcenia nie występują.




[[zpo-9-wyk-Slajd22 | << Poprzedni slajd]] | [[zpo-9-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zpo-9-wyk-Slajd24 | Następny slajd >>]]
[[zpo-9-wyk-Slajd22 | << Poprzedni slajd]] | [[zpo-9-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zpo-9-wyk-Slajd24 | Następny slajd >>]]

Aktualna wersja na dzień 18:05, 4 lis 2006

Introduce Explaining Variable

Introduce Explaining Variable


To przekształcenie jest dość proste i intuicyjne. Gdy wyrażenie jest długie, złożone i nieczytelne, można podzielić je na mniejsze fragmenty i ich wartości zapamiętać w zmiennych tymczasowych.

Refaktoryzacja rozpoczyna się od stworzenia sfinalizowanej zmiennej i przypisania do niej wartości wybranego fragmentu wyrażenia. Następnie fragment ten w oryginalnym wyrażeniu jest zastępowany odwołaniem do nowej zmiennej. Ponieważ zmienna ta z założenia jest wykorzystana tylko raz, dlatego efekty uboczne podczas tego przekształcenia nie występują.


<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>