Zpo-4-wyk-Slajd6: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Pierwszym omawianym zestawem metryk jest MOOD – Metrics for Object-Oriented Design. Został on zaproponowany przez F. Brito e Abreu w 1995 roku. Składa on się z 6 metryk, których celem jest ocena stopnia wykorzystania poszczególnych mechanizmów obiektowych: hermetyzacji, dziedziczenia, powiązań i polimorfizmu oraz związku tych wielkości z zewnętrznymi atrybutami oprogramowania: jakością, testowalnością etc. | Pierwszym omawianym zestawem metryk jest MOOD – Metrics for Object-Oriented Design. Został on zaproponowany przez F. Brito e Abreu w 1995 roku. Składa on się z 6 metryk, których celem jest ocena stopnia wykorzystania poszczególnych mechanizmów obiektowych: hermetyzacji, dziedziczenia, powiązań i polimorfizmu oraz związku tych wielkości z zewnętrznymi atrybutami oprogramowania: jakością, testowalnością etc. | ||
Ich charakterystyczną cechą jest bezwymiarowość – są one wyrażone w procentach reprezentujacych stopień wykorzystania badanej cechy w systemie. Licznik procentu odzwierciedla faktyczny stopień użycia mechanizmu, natomiast mianownik – maksymalny, teoretycznie możliwy stopień. Obiektem pomiaru nie są zatem pojedyncze klasy i ich relacje, ale cały system, dlatego metryki te pozwalają oceniać projekt obiektowy na znacznie wyższym poziomie abstrakcji niż poziom klasy | Ich charakterystyczną cechą jest bezwymiarowość – są one wyrażone w procentach reprezentujacych stopień wykorzystania badanej cechy w systemie. Licznik procentu odzwierciedla faktyczny stopień użycia mechanizmu, natomiast mianownik – maksymalny, teoretycznie możliwy stopień. Obiektem pomiaru nie są zatem pojedyncze klasy i ich relacje, ale cały system, dlatego metryki te pozwalają oceniać projekt obiektowy na znacznie wyższym poziomie abstrakcji niż poziom klasy. | ||
Co ważne, metryki te dobrze się skalują (ich wartości z założenia nie zależą od rozmiaru badanego | Co ważne, metryki te dobrze się skalują (ich wartości z założenia nie zależą od rozmiaru badanego oprogramowania), a także nie zależą od języka programowania (możliwe jest porównanie wyników metryk dla języka strukturalnego i języka obiektowego – oczywiście jeżeli projekt systemów stworzonych w tych językach ma cechy obiektowości). | ||
[[zpo-4-wyk-Slajd5 | << Poprzedni slajd]] | [[zpo-4-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zpo-4-wyk-Slajd7 | Następny slajd >>]] | [[zpo-4-wyk-Slajd5 | << Poprzedni slajd]] | [[zpo-4-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zpo-4-wyk-Slajd7 | Następny slajd >>]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:59, 17 paź 2006
Zestaw MOOD
Pierwszym omawianym zestawem metryk jest MOOD – Metrics for Object-Oriented Design. Został on zaproponowany przez F. Brito e Abreu w 1995 roku. Składa on się z 6 metryk, których celem jest ocena stopnia wykorzystania poszczególnych mechanizmów obiektowych: hermetyzacji, dziedziczenia, powiązań i polimorfizmu oraz związku tych wielkości z zewnętrznymi atrybutami oprogramowania: jakością, testowalnością etc.
Ich charakterystyczną cechą jest bezwymiarowość – są one wyrażone w procentach reprezentujacych stopień wykorzystania badanej cechy w systemie. Licznik procentu odzwierciedla faktyczny stopień użycia mechanizmu, natomiast mianownik – maksymalny, teoretycznie możliwy stopień. Obiektem pomiaru nie są zatem pojedyncze klasy i ich relacje, ale cały system, dlatego metryki te pozwalają oceniać projekt obiektowy na znacznie wyższym poziomie abstrakcji niż poziom klasy.
Co ważne, metryki te dobrze się skalują (ich wartości z założenia nie zależą od rozmiaru badanego oprogramowania), a także nie zależą od języka programowania (możliwe jest porównanie wyników metryk dla języka strukturalnego i języka obiektowego – oczywiście jeżeli projekt systemów stworzonych w tych językach ma cechy obiektowości).
