Zpo-3-wyk-Slajd39: Różnice pomiędzy wersjami
Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
# Obiekty zastępcze są konfigurowane wartościami parametrów, które zostaną przekazane obiektowi testowanemu, gdy on wywoła ich metody. | # Obiekty zastępcze są konfigurowane wartościami parametrów, które zostaną przekazane obiektowi testowanemu, gdy on wywoła ich metody. | ||
# Obiekty zastępcze otrzymują dodatkową informację na temat spodziewanej interakcji z obiektem testowanym, np. minimalnej lub maksymalnej liczbie wywołań określonej metody. Informacja ta posłuży następnie do zweryfikowania poprawności stanu obiektów zastępczych po zakończeniu testu. W ten sposób pełni rolę dodatkowego mechanizmu weryfikacyjnego, niezależnego od asercji umieszczonych w przypadku testowym. | # Obiekty zastępcze otrzymują dodatkową informację na temat spodziewanej interakcji z obiektem testowanym, np. minimalnej lub maksymalnej liczbie wywołań określonej metody. Informacja ta posłuży następnie do zweryfikowania poprawności stanu obiektów zastępczych po zakończeniu testu. W ten sposób pełni rolę dodatkowego mechanizmu weryfikacyjnego, niezależnego od asercji umieszczonych w przypadku testowym. | ||
# Metoda testowana jest wywoływana przez przypadek testowy. Jeżeli to konieczne, metoda | # Metoda testowana jest wywoływana przez przypadek testowy. Jeżeli to konieczne, metoda testowana otrzymuje parametry będące obiektami zastępczymi. | ||
# Wyniki wywołania metody są weryfikowane przez obiekty zastępcze (patrz pkt. 3). Jeżeli jakakolwiek założona zależność nie została spełniona, zgłaszany jest wyjątek, który wskazuje na niepowodzenie przypadku testowego. | # Wyniki wywołania metody są weryfikowane przez obiekty zastępcze (patrz pkt. 3). Jeżeli jakakolwiek założona zależność nie została spełniona, zgłaszany jest wyjątek, który wskazuje na niepowodzenie przypadku testowego. | ||
[[zpo-3-wyk-Slajd38 | << Poprzedni slajd]] | [[zpo-3-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zpo-3-wyk-Slajd40 | Następny slajd >>]] | [[zpo-3-wyk-Slajd38 | << Poprzedni slajd]] | [[zpo-3-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zpo-3-wyk-Slajd40 | Następny slajd >>]] | ||
Wersja z 10:53, 17 paź 2006
Użycie obiektów zastępczych
Pełna procedura przebiega w następujących krokach:
- Utworzenie instancji obiektów zastępczych koniecznych do utworzenia/użycia obiektu testowanego. W ten sposób przygotowane zostaje środowisko wykonania przypadku testowego
- Obiekty zastępcze są konfigurowane wartościami parametrów, które zostaną przekazane obiektowi testowanemu, gdy on wywoła ich metody.
- Obiekty zastępcze otrzymują dodatkową informację na temat spodziewanej interakcji z obiektem testowanym, np. minimalnej lub maksymalnej liczbie wywołań określonej metody. Informacja ta posłuży następnie do zweryfikowania poprawności stanu obiektów zastępczych po zakończeniu testu. W ten sposób pełni rolę dodatkowego mechanizmu weryfikacyjnego, niezależnego od asercji umieszczonych w przypadku testowym.
- Metoda testowana jest wywoływana przez przypadek testowy. Jeżeli to konieczne, metoda testowana otrzymuje parametry będące obiektami zastępczymi.
- Wyniki wywołania metody są weryfikowane przez obiekty zastępcze (patrz pkt. 3). Jeżeli jakakolwiek założona zależność nie została spełniona, zgłaszany jest wyjątek, który wskazuje na niepowodzenie przypadku testowego.
