SW wykład 11 - Slajd4: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Grafika:sw1103.png|frame|center|]] | [[Grafika:sw1103.png|frame|center|]] | ||
Drugą pożądaną własnością systemów dowodzenia jest ich pełność: | |||
możliwość pokazania w tym systemie wszystkich stwierdzeń, które są | |||
semantycznie prawdziwe. | |||
Taka pełność "w sensie absolutnym" dla naszego rachunku dowodzenia dla | |||
logiki Hoare'a nie może zachodzić. Co więcej, z analizy faktu, że | |||
własność stopu dla odpowiednio bogatej klasy instrukcji nie jest | |||
rozstrzygalna, a jej negacja jest wyrażalna jako stwierdzenie o | |||
częściowej poprawności instrukcji tej klasy względem odpowiednich | |||
warunków początkowych i końcowych, wywodzi się, że nie może istniej w | |||
pełni formalny, skończony system reguł dowodzenia, który byłby | |||
poprawny i pełny. | |||
Jeśli jednak dodamy do naszego systemu dowodzenia "wyrocznię", która | |||
poda nam w razie potrzeby dowolną niezbędną formułę pierwszego rzędu | |||
prawdziwą w naszym modelu liczb całkowitych, tak jak omawialiśmy to | |||
powyżej, to otrzymany system okaże się pełny dla dowodzenia stwierdzeń | |||
o częściowej poprawności instrukcji naszego języka TINY względem | |||
warunków wstępnego i końcowego danych jako formuły pierwszego | |||
rzędu. Nie jest to jednak wynik łatwy, a jego pełniejsze zrozumienie | |||
wymaga oderwania się w pewnym sensie od obliczeń dotyczących tylko | |||
liczb całkowitych. |
Aktualna wersja na dzień 17:11, 10 paź 2006
Poprawność systemu dowodzenia Hoare'a Dowód Dowód, c.d. Problem z pełnością Uogólnienie TINY TINY Ekspresywność Relatywna pełność logiki Hoare'a Rozszerzenia Ograniczenia

Drugą pożądaną własnością systemów dowodzenia jest ich pełność: możliwość pokazania w tym systemie wszystkich stwierdzeń, które są semantycznie prawdziwe.
Taka pełność "w sensie absolutnym" dla naszego rachunku dowodzenia dla logiki Hoare'a nie może zachodzić. Co więcej, z analizy faktu, że własność stopu dla odpowiednio bogatej klasy instrukcji nie jest rozstrzygalna, a jej negacja jest wyrażalna jako stwierdzenie o częściowej poprawności instrukcji tej klasy względem odpowiednich warunków początkowych i końcowych, wywodzi się, że nie może istniej w pełni formalny, skończony system reguł dowodzenia, który byłby poprawny i pełny.
Jeśli jednak dodamy do naszego systemu dowodzenia "wyrocznię", która poda nam w razie potrzeby dowolną niezbędną formułę pierwszego rzędu prawdziwą w naszym modelu liczb całkowitych, tak jak omawialiśmy to powyżej, to otrzymany system okaże się pełny dla dowodzenia stwierdzeń o częściowej poprawności instrukcji naszego języka TINY względem warunków wstępnego i końcowego danych jako formuły pierwszego rzędu. Nie jest to jednak wynik łatwy, a jego pełniejsze zrozumienie wymaga oderwania się w pewnym sensie od obliczeń dotyczących tylko liczb całkowitych.