Zaawansowane CPP/Ćwiczenia 4: Testowanie

Ćwiczenie 1

Do przykładu testów max napisanych w CppUnit dodaj testy sprawdzające wersję szukającą maksimum w tablicy. Wykorzystaj w tym celu dodatkową klasę testującą. Sprawdź swój test na implementacji {mod09/exercises/max_error.h}maxerror.h. Znajdź znajdujące się tam błędy.

Rozwiązanie

Patrz pliki max_cppunit.cpp i max_cppunit.cpp.

Ćwiczenie 2

Zaproponuj i napisz, używając CppUnit, testy klasy Stack. Implementacja tej klasy znajduje się w pliku stack.h. Nie zapomnij o testach kopiowania i przypisywania oraz destruktora.

Sprawdź czy stos zaimplementowany w pliku {mod09/exercises/stack_dyn.h}stackdyn.h, przechodzi twoje testy. Jeśli tak, to znajdź błędy w kodzie i tak popraw testy, aby wyłapywały te błędy. Popraw kod tak, aby przeszedł uzupełnione testy.

Rozwiązanie 1

Zobacz plik {mod09/exercises/max_array_test.cpp}maxarraytest.cpp i {mod09/exercises/max_cppunit.cpp}maxcppunit.cpp.

Rozwiązanie 2

Test stosu podzielę na cztery części: pierwsza zawierać będzie test podstawowych funkcji, druga destruktora, a trzecia i czwarta konstruktora kopiującego i operatora przypisania.

Test podstawowy zawarty jest w składowej {test_base()} klasy {stack_test} w pliku {mod09/exercises/stack_test_cppunit.cpp}stacktestcppunit.cpp. Polega on na naprzemiennym wkładaniu i zdejmowaniu ze stosu liczb całkowitych i sprawdzaniu poprawności zdejmowanych elementów. Na końcu trzykrotnie wypełniamy i opróżniamy cały stos.

Pozostałe testy wymagają więcej komentarza. Ich zadaniem jest testowanie funkcji generowanych automatycznie. W tym przypadku działają one prawidłowo, co można dość łatwo stwierdzić bez przeprowadzania testów. W ogólności jednak nie musi tak być. Przykładem może być implementacj {stac_dyn.h}.

Zacznijmy od destruktora, zadaniem destruktora jest usunięcie pamięci zajętej przez stos, a objawem błedu w destruktorze jest wyciek pamięci.

Nie znam uniwersalnego sposobu testowania wycieku pamięci. Zwykle używam prostej, ale ograniczonej sztuczki. Polega ona na tworzeniu i niszczeniu dużego stosu w dużej pętli.

   try {
     for(int i =   0;i<1000;i++) {

Stack<double,1000000> s;

     }
   } catch(std::bad_alloc &) {
     CPPUNIT_ASSERT(0);
   };

Jeśli destruktor nie zwolni pamięci, to w każdej iteracji następował będzie wyciek, i pamięci w końcu zabraknie. Wtedy kolejne wywołanie {operator new} rzuci wyjątek. Oczywiście jeśli wyciek będzie mały np. parę bajtów, to ta metoda go nie wychwyci.

Testy kopiowania i przypisania wyglądają podobnie. W obu przypadkach wynikiem powinny być dwa stosy o takiej samej zawartości. Proszę jednak zauważyć, że nie posiadamy możliwości bezpośredniego porównania zawartości stosów bez opróżniania ich. Nawet zresztą gdybyśmy mieli operator porównia, to i tak wymagałby on testowania. W tym celu napisałem funkcję {equal} która porównuje dwa stosy, opróżniając je, a następnie uzupęłniając z powrotem. Kod znajduję się w pliku {mod09/exercises/stack_test_cppunit.cpp}stacktestcppunit.cpp.

Częstym błedem podaczas kopiowania/przypisywania jest doprowadzenie do współdzielenia reprezentacji. Musimy więc sprawdzić, czy dwie kopie nie tylko są równe ale i niezależne. W tym celu napisałem funkcję {inc} która zwiększa każdy element stosu liczb całkowitych o jeden. W przypadku wspołdzielenia reprezentacji nastąpi zwiększenie obu stosów i oba stosy dalej będą równe.

Dodatkowo w trakcie przypisywania może dojść do wycieku pamięci w stosie, do którego przypisujemy nową wartość. Testujemy to podobnie jak w przypadku destruktora.

Całość kodu znajduje się w pliku {mod09/exercises/stack_test_cppunit.cpp}stacktestcppunit.cpp.