SO-1st-2.3-w11.tresc-1.0-Slajd30: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Po ustaleniu numeru zaczyna się właściwa sekcje wejściowa, w której dokonuje się rozstrzygnięcie odnośnie zajęcia sekcji krytycznej. W tym celu proces '' | Po ustaleniu numeru zaczyna się właściwa sekcje wejściowa, w której dokonuje się rozstrzygnięcie odnośnie zajęcia sekcji krytycznej. W tym celu proces ''P<sub>i</sub>'' sprawdza zamiary kolejnych rywali, analizując współdzielone tablice począwszy od pozycji 0 z pominięciem własnej pozycji. Jeśli analizowana pozycja odnosi się do procesu, który jest w trakcie wybierania numeru, wykonywana jest pętla oczekiwania na zakończenie wyboru (linia 3). Wykazanie konieczności takiego oczekiwania jest jednym z zadań ćwiczeniowych. | ||
Po ewentualnym zakończeniu wyboru następuje sprawdzenie stanu potencjalnego rywala. Jeśli ma on przydzielony numer 0, to znaczy, że wykonuje resztę i nie jest zainteresowany sekcją krytyczną — pętla '''while''' w linii 4 kończy się i rozpoczyna się kolejna iteracji pętli '''for''' . To samo dzieje się, gdy numer rywala jest większy. Możliwy jest jednak przypadek, gdy dwa procesu uzyskają te same numery. Rozstrzygający jest wówczas numer procesu, który z założenia jest unikalny. Stąd porównanie:(''numer[k'' ],''k'' ) < (''numer[i'' ],''i'' ) | Po ewentualnym zakończeniu wyboru następuje sprawdzenie stanu potencjalnego rywala. Jeśli ma on przydzielony numer 0, to znaczy, że wykonuje resztę i nie jest zainteresowany sekcją krytyczną — pętla '''while''' w linii 4 kończy się i rozpoczyna się kolejna iteracji pętli '''for''' . To samo dzieje się, gdy numer rywala jest większy. Możliwy jest jednak przypadek, gdy dwa procesu uzyskają te same numery. Rozstrzygający jest wówczas numer procesu, który z założenia jest unikalny. Stąd porównanie:(''numer'' [''k''],''k'' ) < (''numer'' [''i''],''i'' ) ≡ ''numer'' [''k''] < ''numer'' [''i''] ∨ (''numer'' [''k''] = ''numer'' [''i''] ∧ ''k'' < ''i'' ), które można by również zapisać jako (''numer'' [''k''] · ''n'' + ''k'' ) < (''numer'' [''i''] · ''n'' + ''i'' ). | ||
Jeśli w ten sposób procesowi '' | Jeśli w ten sposób procesowi ''P<sub>i</sub>'' uda się zakończyć pętlę '''for''' , to znaczy, że nie ma w systemie procesu ubiegającego się o sekcję krytyczną, którego numer byłby mniejszy (lub równy przy mniejszym identyfikatorze) od ''P<sub>i</sub>'' i możne on opuścić sekcję wejściową, zajmując tym samym sekcję krytyczną. | ||
Po wyjściu z sekcji krytycznej, proces sygnalizuje brak zainteresowania rywalizacją, wpisując wartość 0 jako swój numer. | Po wyjściu z sekcji krytycznej, proces sygnalizuje brak zainteresowania rywalizacją, wpisując wartość 0 jako swój numer. | ||
Aktualna wersja na dzień 13:45, 22 wrz 2006
Wzajemne wykluczanie n procesów — algorytm piekarni (2)
Po ustaleniu numeru zaczyna się właściwa sekcje wejściowa, w której dokonuje się rozstrzygnięcie odnośnie zajęcia sekcji krytycznej. W tym celu proces Pi sprawdza zamiary kolejnych rywali, analizując współdzielone tablice począwszy od pozycji 0 z pominięciem własnej pozycji. Jeśli analizowana pozycja odnosi się do procesu, który jest w trakcie wybierania numeru, wykonywana jest pętla oczekiwania na zakończenie wyboru (linia 3). Wykazanie konieczności takiego oczekiwania jest jednym z zadań ćwiczeniowych.
Po ewentualnym zakończeniu wyboru następuje sprawdzenie stanu potencjalnego rywala. Jeśli ma on przydzielony numer 0, to znaczy, że wykonuje resztę i nie jest zainteresowany sekcją krytyczną — pętla while w linii 4 kończy się i rozpoczyna się kolejna iteracji pętli for . To samo dzieje się, gdy numer rywala jest większy. Możliwy jest jednak przypadek, gdy dwa procesu uzyskają te same numery. Rozstrzygający jest wówczas numer procesu, który z założenia jest unikalny. Stąd porównanie:(numer [k],k ) < (numer [i],i ) ≡ numer [k] < numer [i] ∨ (numer [k] = numer [i] ∧ k < i ), które można by również zapisać jako (numer [k] · n + k ) < (numer [i] · n + i ).
Jeśli w ten sposób procesowi Pi uda się zakończyć pętlę for , to znaczy, że nie ma w systemie procesu ubiegającego się o sekcję krytyczną, którego numer byłby mniejszy (lub równy przy mniejszym identyfikatorze) od Pi i możne on opuścić sekcję wejściową, zajmując tym samym sekcję krytyczną.
Po wyjściu z sekcji krytycznej, proces sygnalizuje brak zainteresowania rywalizacją, wpisując wartość 0 jako swój numer.
