SO-1st-2.3-w11.tresc-1.0-Slajd22: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Problem wzajemnego wykluczania (ang. mutual execlusion) w ogólności formułowany jest dla ''n'' procesów, przy czym dla wygody prezentacji niektórych algorytmów numeracja przyjęta jest od 0 do ''n''-1 , a nie od 1 do ''n'' . | Problem wzajemnego wykluczania (ang. mutual execlusion) w ogólności formułowany jest dla ''n'' procesów, przy czym dla wygody prezentacji niektórych algorytmów numeracja przyjęta jest od 0 do ''n'' - 1 , a nie od 1 do ''n'' . | ||
Sekcja krytyczna jest fragmentem kodu w programie każdego z procesów, który ze względu na poprawność nie może być wykonywany współbieżnie. Wykonywanie sekcji krytycznej przez jeden proces wyklucza możliwość wykonywania swoich sekcji krytycznych przez inne procesy (stąd nazwa wzajemne wykluczanie). Sekcja krytyczna każdego procesu może być inna. Najczęściej jest to fragment kodu związany z modyfikacją jakieś współdzielonej zmiennej lub z dostępem do jakiegoś zasobu, który może być używany w trybie wyłącznym. Przykładem operacji, która powinna być wykonywana w sekcji krytycznej jest zwiększanie o 1 wartości zmiennej ''n'' w przykładzie przedstawionym wcześniej. Podobnym przykładem, z różnym kodem w sekcji krytycznej jest zwiększanie licznika o 1 przez jeden proces, a zmniejszanie o 1 przez drugi proces. Z tego typu przypadkiem w praktyce można mieć do czynienia w niektórych rozwiązaniach jednego z klasycznym problemów synchronizacji — problemu producenta i konsumenta. | Sekcja krytyczna jest fragmentem kodu w programie każdego z procesów, który ze względu na poprawność nie może być wykonywany współbieżnie. Wykonywanie sekcji krytycznej przez jeden proces wyklucza możliwość wykonywania swoich sekcji krytycznych przez inne procesy (stąd nazwa wzajemne wykluczanie). Sekcja krytyczna każdego procesu może być inna. Najczęściej jest to fragment kodu związany z modyfikacją jakieś współdzielonej zmiennej lub z dostępem do jakiegoś zasobu, który może być używany w trybie wyłącznym. Przykładem operacji, która powinna być wykonywana w sekcji krytycznej jest zwiększanie o 1 wartości zmiennej ''n'' w przykładzie przedstawionym wcześniej. Podobnym przykładem, z różnym kodem w sekcji krytycznej jest zwiększanie licznika o 1 przez jeden proces, a zmniejszanie o 1 przez drugi proces. Z tego typu przypadkiem w praktyce można mieć do czynienia w niektórych rozwiązaniach jednego z klasycznym problemów synchronizacji — problemu producenta i konsumenta. | ||
Aktualna wersja na dzień 13:38, 22 wrz 2006
Wzajemne wykluczanie — sformułowanie problemu
Problem wzajemnego wykluczania (ang. mutual execlusion) w ogólności formułowany jest dla n procesów, przy czym dla wygody prezentacji niektórych algorytmów numeracja przyjęta jest od 0 do n - 1 , a nie od 1 do n .
Sekcja krytyczna jest fragmentem kodu w programie każdego z procesów, który ze względu na poprawność nie może być wykonywany współbieżnie. Wykonywanie sekcji krytycznej przez jeden proces wyklucza możliwość wykonywania swoich sekcji krytycznych przez inne procesy (stąd nazwa wzajemne wykluczanie). Sekcja krytyczna każdego procesu może być inna. Najczęściej jest to fragment kodu związany z modyfikacją jakieś współdzielonej zmiennej lub z dostępem do jakiegoś zasobu, który może być używany w trybie wyłącznym. Przykładem operacji, która powinna być wykonywana w sekcji krytycznej jest zwiększanie o 1 wartości zmiennej n w przykładzie przedstawionym wcześniej. Podobnym przykładem, z różnym kodem w sekcji krytycznej jest zwiększanie licznika o 1 przez jeden proces, a zmniejszanie o 1 przez drugi proces. Z tego typu przypadkiem w praktyce można mieć do czynienia w niektórych rozwiązaniach jednego z klasycznym problemów synchronizacji — problemu producenta i konsumenta.
