Zaawansowane CPP/Ćwiczenia 8: Metaprogramowanie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Mirek (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Mirek (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 145: Linia 145:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Podpowiedź</span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Podpowiedź</span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
Konieczne będzie użycie specjalizacji częściowej. W tym celu użyj pomocniczej klasy (specjalizacja częściowa jest niedozwolona dla funkcji).
Konieczne będzie użycie specjalizacji częściowej. W tym celu użyj pomocniczej klasy (specjalizacja częściowa jest niedozwolona dla funkcji).
</div></div>
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie</span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
Ponieważ warunek brzegowy <math>N</math>=1 będzie wymagał specjalizacji częściowej, implementujemy iloczyn skalarny jako składową klasy:
template<size_t N,typename T = double > struct Inner {
    static T dot(T *a,T *b) {
        return (*a)*(*b)+Inner<N-1,T>::dot(++a,++b);
    }
}<br>
template<typename T > struct Inner<1,T> {
    static T dot(T *a,T *b) {
        return (*a)*(*b);
    }
};
a następnie dodajemy funkcję wywołującą tę metodę:
template<size_t N,typename T> T dot( T *a,T *b) {
    return Inner<N,T>::dot(a,b);
};
Patrz plik [http://osilek.mimuw.edu.pl/images/8/8b/Inner.h inner.h].
</div></div>
</div></div>


Linia 163: Linia 186:
elementowi <math>\displaystyle A_{i,j}</math> odpowiada <math>A[M*i+j]</math>.
elementowi <math>\displaystyle A_{i,j}</math> odpowiada <math>A[M*i+j]</math>.
}}
}}
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie</span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
Najpierw definiujemy szablon implementujemy iloczyn skalarny jako składową klasy:
template<size_t N,typename T = double > struct Inner {
    static T dot(T *a,T *b) {
        return (*a)*(*b)+Inner<N-1,T>::dot(++a,++b);
    }
}<br>
template<typename T > struct Inner<1,T> {
    static T dot(T *a,T *b) {
        return (*a)*(*b);
    }
};
a następnie dodajemy funkcję wywołującą tę metodę:
template<size_t N,typename T> T dot( T *a,T *b) {
    return Inner<N,T>::dot(a,b);
};
Patrz plik [http://osilek.mimuw.edu.pl/images/8/8b/Inner.h inner.h].
</div></div>

Wersja z 11:43, 21 wrz 2006

Ćwiczenie 1

Napisz szablon funkcji lub klasy wyliczający funkcję silnia:

n!=n(n1)(n2)1
Rozwiązanie

Ćwiczenie 2

Zaimplementuj szablon Pow<N,M> obliczający NM. Np.:

Pow<3,4>::val;

powinno mieć wartość 81.

Rozwiązanie

Ćwiczenie 3

Wymyśl i zaimplementuj jako metaprogram szybszy algorytm funkcji pow(x).

Podpowiedź
Rozwiązanie

Ćwiczenie 4

Napisz szablon generujący pierwsze N wyrazów rozwinięcia funkcji sin(x):

sin<N>(x)=xx33!++(1)N+1(x)2N1(2N1)!

Możesz skorzystać z rozwiązań wcześniejszych zadań.

Rozwiązanie

Ćwiczenie 5

Napisz szablon generujący funkcję implementującą iloczyn skalarny dwu wektorów.

template<size_t N> double inner(double *x, double *y);

Parametrem szablonu ma być dlugość mnożonych wektorów.

inner <N> (x,y)=x1y1+yNxN

Ćwiczenie 6

Rozszerz powyższy szablon tak, aby również typ elementów wektora był parametrem szablonu:

template<size_t N, typename T> T dot(T *x, T *y);
Podpowiedź
Rozwiązanie

Ćwiczenie 7

Napisz szablon generujący funkcję implementującą iloczyn macierzy NxM i wektora o M elementach:

 void matrix_v<N>(double *A,double *v,double *u)
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned u_0&= A_{0,0} v_0+A_{0,1} v_1+\cdots+A_{0,M-1} v_{M-1}\\ u_1&= A_{1,0} v_0+A_{1,1} v_1+\cdots+A_{1,M-1} v_{M-1}\\ &\vdots&\\ u_{N-1}&= A_{N-1,0} v_0+A_{N-1,1} v_1+\cdots+A_{N-1,M-1} v_{M-1}\\ \endaligned}

Tablica A jest reprezentowana w pamięci zgodnie z konwencją C, tzn. wiersz po wierszu: elementowi Ai,j odpowiada A[M*i+j].

Rozwiązanie