Zio-13-wyk-Slajd57: Różnice pomiędzy wersjami
Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
Autor metody - Gustaw Karner zaproponował przelicznik PF równy 20 roboczogodzinom na jeden UCP. | Autor metody - Gustaw Karner zaproponował przelicznik PF równy 20 roboczogodzinom na jeden UCP. | ||
Z wartości podawanych w literaturze wynika, że współczynnik ten może wahać się od '''15 | Z wartości podawanych w literaturze wynika, że współczynnik ten może wahać się od '''15''' do '''38''' roboczogodzin na jeden punkt przypadków użycia. | ||
[[zio-13-wyk-Slajd56 | << Poprzedni slajd]] | [[zio-13-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zio-13-wyk-Slajd58 | Następny slajd >>]] | [[zio-13-wyk-Slajd56 | << Poprzedni slajd]] | [[zio-13-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zio-13-wyk-Slajd58 | Następny slajd >>]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:58, 8 wrz 2006
Use Case Points - pracochłonność
Ostatnim etapem jest przeliczenie punktów przypadków użycia na konkretne oszacowania pracochłonności liczone w osobogodzinach. Dokonujemy tego wymnażając UCP przez współczynnik produktywności (ang . Productivity Factor ) PF , zdefiniowany jako liczba osobogodzin przypadająca na jeden punkt przypadków użycia.
Autor metody - Gustaw Karner zaproponował przelicznik PF równy 20 roboczogodzinom na jeden UCP.
Z wartości podawanych w literaturze wynika, że współczynnik ten może wahać się od 15 do 38 roboczogodzin na jeden punkt przypadków użycia.
