Zio-13-wyk-Slajd29: Różnice pomiędzy wersjami
Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Wraz z rozwojem technik wytwarzania oprogramowania okazało się, że metoda COCOMO81, posiada pewne braki. Przyczyną takiego stanu rzeczy, był gwałtowny postęp w rozwoju, zarówno narzędzi programistycznych jak i samych metodyk zarządzania przedsięwzięciami informatycznymi. | Wraz z rozwojem technik wytwarzania oprogramowania okazało się, że metoda COCOMO81, posiada pewne braki. Przyczyną takiego stanu rzeczy, był gwałtowny postęp w rozwoju, zarówno narzędzi programistycznych jak i samych metodyk zarządzania przedsięwzięciami informatycznymi. | ||
Odpowiedzią na ten problem było stworzenie metody COCOMO II, lepiej przystosowanej do nowoczesnych metod wytwarzania oprogramowania. | Odpowiedzią na ten problem było stworzenie metody COCOMO II, lepiej przystosowanej do nowoczesnych metod wytwarzania oprogramowania. | ||
Metoda ta uwzględnia trzy modele, lepiej wpasowujące się w przyrostowe cykle wytwarzania oprogramowania. | Metoda ta uwzględnia trzy modele, lepiej wpasowujące się w przyrostowe cykle wytwarzania oprogramowania. | ||
* Pierwszy model – '''Application''' '''Composition''' '''Model''' – jest przeznaczony dla projektów wykorzystujących nowoczesne narzędzia do tworzenie (generowania) interfejsów użytkownika (czyli na przykład dla prototypów), | * Pierwszy model – '''Application''' '''Composition''' '''Model''' – jest przeznaczony dla projektów wykorzystujących nowoczesne narzędzia do tworzenie (generowania) interfejsów użytkownika (czyli na przykład dla prototypów), | ||
* '''Early''' '''Design''' '''Model''' można wykorzystywać we wczesnym stadium projektu (w momencie tworzenia wstępnej architektury), | * '''Early''' '''Design''' '''Model''' można wykorzystywać we wczesnym stadium projektu (w momencie tworzenia wstępnej architektury), | ||
* Wreszcie '''Post-Architecture''' '''Model''' , który jest najbardziej szczegółowym w obrębie metody. Można go stosować, gdy została już opracowana architektura systemu. Jest to również najbardziej przydatny i najczęściej stosowany model. Uwarunkowane jest to, przede wszystkim tym, że metoda COCOMO bazuje na rozmiarze oprogramowania, który o wiele łatwiej oszacować posiadając zdefiniowaną architekturę systemu (chociażby poprzez użycie metody punktów funkcyjnych). | * Wreszcie '''Post-Architecture''' '''Model''' , który jest najbardziej szczegółowym w obrębie metody. Można go stosować, gdy została już opracowana architektura systemu. Jest to również najbardziej przydatny i najczęściej stosowany model. Uwarunkowane jest to, przede wszystkim tym, że metoda COCOMO bazuje na rozmiarze oprogramowania, który o wiele łatwiej oszacować posiadając zdefiniowaną architekturę systemu (chociażby poprzez użycie metody punktów funkcyjnych). | ||
[[zio-13-wyk-Slajd28 | << Poprzedni slajd]] | [[zio-13-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zio-13-wyk-Slajd30 | Następny slajd >>]] | [[zio-13-wyk-Slajd28 | << Poprzedni slajd]] | [[zio-13-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zio-13-wyk-Slajd30 | Następny slajd >>]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:57, 8 wrz 2006
COCOMO II - modele
Wraz z rozwojem technik wytwarzania oprogramowania okazało się, że metoda COCOMO81, posiada pewne braki. Przyczyną takiego stanu rzeczy, był gwałtowny postęp w rozwoju, zarówno narzędzi programistycznych jak i samych metodyk zarządzania przedsięwzięciami informatycznymi.
Odpowiedzią na ten problem było stworzenie metody COCOMO II, lepiej przystosowanej do nowoczesnych metod wytwarzania oprogramowania.
Metoda ta uwzględnia trzy modele, lepiej wpasowujące się w przyrostowe cykle wytwarzania oprogramowania.
- Pierwszy model – Application Composition Model – jest przeznaczony dla projektów wykorzystujących nowoczesne narzędzia do tworzenie (generowania) interfejsów użytkownika (czyli na przykład dla prototypów),
- Early Design Model można wykorzystywać we wczesnym stadium projektu (w momencie tworzenia wstępnej architektury),
- Wreszcie Post-Architecture Model , który jest najbardziej szczegółowym w obrębie metody. Można go stosować, gdy została już opracowana architektura systemu. Jest to również najbardziej przydatny i najczęściej stosowany model. Uwarunkowane jest to, przede wszystkim tym, że metoda COCOMO bazuje na rozmiarze oprogramowania, który o wiele łatwiej oszacować posiadając zdefiniowaną architekturę systemu (chociażby poprzez użycie metody punktów funkcyjnych).
