PF:Moduł Podstawy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Przemek (dyskusja | edycje)
Przemek (dyskusja | edycje)
Linia 32: Linia 32:
*<math>\{\dots\}</math>.
*<math>\{\dots\}</math>.
Tego formalizmu będziemy używać do opisu składni.
Tego formalizmu będziemy używać do opisu składni.
</p>
=== Przyrostowy tryb pracy ===
<p align="justify">
Kompilator Ocamla działa w sposób inkrementacyjny, tzn.
działa w cyklu powtarzając następujące czynności:
*wczytuje fragment programu,
*kompiluje go, dołączając do już skompilowanych fragmentów,
*wykonuje wprowadzony fragment.
Taki fragment programu będziemy nazywać ''jednostką kompilacji''.Wykonanie jednostki kompilacji może zarówno powodować
obliczenia wartości, jak i definiowanie nowych pojęć.
Każda jednostka kompilacji musi być w Ocamlu
zakończona przez \codeline{;;}.
Ponieważ kompilator nie musi generować całego kodu od razu,
dlatego też taki tryb pracy nazywamy przyrostowym.
<program> <math>::= \{ <jednostka kompilacji> ;; \}^*</math>
\end{bnfdef}%
</p>
</p>

Wersja z 09:20, 17 lip 2006

W każdym języku programowania mamy trzy rodzaje konstrukcji językowych:

  • podstawowe symbole (typy, wartości, operacje, relacje, itp.) --- pochodzące z dziedziny algorytmicznej,
  • sposoby konstrukcji --- czyli jak z prostszych całości budować bardziej skomplikowane,
  • sposoby abstrakcji --- czyli jak złożone konstrukcje mogą być nazwane i dalej wykorzystywane tak, jak podstawowe elementy.

Nasza dziedzina algorytmiczna zawiera m.inn.:

  • typy: \codeline{bool}, \codeline{int}, \codeline{float}, \codeline{char}, \codeline{string},
  • stałe: logiczne (\codeline{true} i \codeline{false}), całkowite (np.: 0, 1, -2), rzeczywiste (np.: 2.3, -3.4, 4.5e-7), znakowe (np.: \codeline{'a'}, napisy (np. \codeline{"ala ma kota"}).
  • procedury: \codeline{+}, \codeline{-}, \codeline{*}, \codeline{/}, \codeline{mod}, \codeline{+.}, \codeline{-.}, \codeline{*.}, \codeline{/.}, \codeline{||}, \codeline{&&}, \codeline{not}, =, , , <, >, <>, \codeline{^}.

Powtórka: rozróżnienie symboli od ich interpretacji.

BNF

Gramatyka bezkontekstowa jako sposób opisu związku między zapisem, a drzewem rozbioru gramatycznego. Opisując składnię języka będziemy się posługiwać notacją BNF (rozszerzenie gramatyk bezkontekstowych), ale bez przesadnego formalizmu. Opis notacji:

  • <konstrukcja>,
  • ::=,
  • słowo kluczowe,
  • |,
  • [],
  • {}*,
  • {}+,
  • {}.

Tego formalizmu będziemy używać do opisu składni.

Przyrostowy tryb pracy

Kompilator Ocamla działa w sposób inkrementacyjny, tzn. działa w cyklu powtarzając następujące czynności:

  • wczytuje fragment programu,
  • kompiluje go, dołączając do już skompilowanych fragmentów,
  • wykonuje wprowadzony fragment.

Taki fragment programu będziemy nazywać jednostką kompilacji.Wykonanie jednostki kompilacji może zarówno powodować obliczenia wartości, jak i definiowanie nowych pojęć. Każda jednostka kompilacji musi być w Ocamlu zakończona przez \codeline{;;}. Ponieważ kompilator nie musi generować całego kodu od razu, dlatego też taki tryb pracy nazywamy przyrostowym. <program>

::={<jednostkakompilacji>;;}*

\end{bnfdef}%