SOP wyk nr 3-Slajd26: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
poprawka w tytule i drobne zmiany treści opisu |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Szeregowanie procesów, ograniczonych | ==Szeregowanie procesów, ograniczonych wejściem-wyjściem== | ||
[[Image:SOP_wyk_nr_3-Slajd26.PNG|Szeregowanie procesów, ograniczonych | [[Image:SOP_wyk_nr_3-Slajd26.PNG|Szeregowanie procesów, ograniczonych wejściem-wyjściem]] | ||
W szeregowaniu procesów ograniczonych wejściem-wyjściem chodzi głównie o to, żeby jak najszybciej zgłaszać żądania do urządzeń zewnętrznych, które są stosunkowo powolne. Jeśli proces będzie przetrzymywany w stanie gotowości, to z braku dostępu do procesora nie będzie mógł zgłosić żądania obsługi, co z kolei może powodować przestój urządzania. Po otrzymaniu czasu procesora natomiast, bardzo szybko wygeneruje on żądanie, po czym i tak zwolni procesor, wchodząc w stanu oczekiwania na powolne urządzenie. | W szeregowaniu procesów ograniczonych wejściem-wyjściem chodzi głównie o to, żeby jak najszybciej zgłaszać żądania do urządzeń zewnętrznych, które są stosunkowo powolne. Jeśli proces będzie przetrzymywany w stanie gotowości, to z braku dostępu do procesora nie będzie mógł zgłosić żądania obsługi, co z kolei może powodować przestój urządzania. Po otrzymaniu czasu procesora natomiast, bardzo szybko wygeneruje on żądanie, po czym i tak zwolni procesor, wchodząc w stanu oczekiwania na powolne urządzenie. | ||
Właściwym algorytmem szeregowania byłby tu SJF lub SRT, który promuje procesy z krótką fazą procesora. Konieczność estymowania czasu obsługi jest jednak dość kosztowna, a identyfikacja procesów ograniczonych | Właściwym algorytmem szeregowania byłby tu SJF lub SRT, który promuje procesy z krótką fazą procesora. Konieczność estymowania czasu obsługi jest jednak dość kosztowna, a identyfikacja procesów ograniczonych wejściem-wyjściem możliwa jest również na podstawie innych przesłanek. W najprostszym przypadku każdy proces przechodzący ze stanu oczekiwania do stan gotowości można potraktować jako proces ograniczony wejściem-wyjściem. Takie podejścia stwarzają jednak ryzyko głodzenie procesów ograniczonych procesorem. | ||
Algorytm FCFS nie uwzględnia oczywiście potrzeb procesów ograniczonych wejściem-wyjściem, co może prowadzić do niezrównoważenia obciążenia. Algorytm RR, który jest sprawiedliwy dla procesów ograniczonych procesorem, gdyż daje preferencje dla zadań krótkich, nie jest jednak sprawiedliwy dla procesów ograniczonych wejściem-wyjściem. Procesy te muszą rywalizować o kolejny kwantu czasu na równy zasadach z procesami ograniczonymi procesorem, chociaż w większości sytuacji nie wykorzystują tego kwantu do końca. | |||
[[SOP_wyk_nr_3-Slajd25 | << Poprzedni slajd]] | [[SOP_wyk_nr_3-toc|Spis treści ]] | [[SOP_wyk_nr_3-Slajd27 | Następny slajd >>]] | [[SOP_wyk_nr_3-Slajd25 | << Poprzedni slajd]] | [[SOP_wyk_nr_3-toc|Spis treści ]] | [[SOP_wyk_nr_3-Slajd27 | Następny slajd >>]] |
Aktualna wersja na dzień 17:55, 31 sie 2006
Szeregowanie procesów, ograniczonych wejściem-wyjściem
W szeregowaniu procesów ograniczonych wejściem-wyjściem chodzi głównie o to, żeby jak najszybciej zgłaszać żądania do urządzeń zewnętrznych, które są stosunkowo powolne. Jeśli proces będzie przetrzymywany w stanie gotowości, to z braku dostępu do procesora nie będzie mógł zgłosić żądania obsługi, co z kolei może powodować przestój urządzania. Po otrzymaniu czasu procesora natomiast, bardzo szybko wygeneruje on żądanie, po czym i tak zwolni procesor, wchodząc w stanu oczekiwania na powolne urządzenie.
Właściwym algorytmem szeregowania byłby tu SJF lub SRT, który promuje procesy z krótką fazą procesora. Konieczność estymowania czasu obsługi jest jednak dość kosztowna, a identyfikacja procesów ograniczonych wejściem-wyjściem możliwa jest również na podstawie innych przesłanek. W najprostszym przypadku każdy proces przechodzący ze stanu oczekiwania do stan gotowości można potraktować jako proces ograniczony wejściem-wyjściem. Takie podejścia stwarzają jednak ryzyko głodzenie procesów ograniczonych procesorem.
Algorytm FCFS nie uwzględnia oczywiście potrzeb procesów ograniczonych wejściem-wyjściem, co może prowadzić do niezrównoważenia obciążenia. Algorytm RR, który jest sprawiedliwy dla procesów ograniczonych procesorem, gdyż daje preferencje dla zadań krótkich, nie jest jednak sprawiedliwy dla procesów ograniczonych wejściem-wyjściem. Procesy te muszą rywalizować o kolejny kwantu czasu na równy zasadach z procesami ograniczonymi procesorem, chociaż w większości sytuacji nie wykorzystują tego kwantu do końca.