Biografia Poisson, Siméon Denis: Różnice pomiędzy wersjami
m Biografia Poisson moved to Biografia Poisson, Siméon Denis |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''Siméon Denis Poisson (1781-1840)''' – francuski mechanik teoretyk, fizyk i matematyk. | '''Siméon Denis Poisson (1781-1840)''' – francuski mechanik teoretyk, fizyk i matematyk. | ||
[[grafika:Poisson-rachunek.gif|thumb|200px|''Recherches sur la probabilité des jugements en matière criminelle et matière civil'' to ostatnia i najważniejsza praca Poissona o prawdopodobieństwie, 1837|right]] | |||
W latach 1798-1800 kształcił się w L'Ecole Polytechnique w Paryżu, po czym rozpoczął w niej pracę nauczycielską. W roku 1806 Poisson został profesorem, honorowym L'Ecole Polytechnique, a w 1809 profesorem Sorbony. W tym czasie był jednym z najznakomitszych młodych matematyków. Od chwili ukończenia wyższej uczelni interesował się pewnymi zagadnieniami astronomicznymi, mechaniką teoretyczną oraz zastosowaniem matematyki w mechanice i fizyce. To ostatnie zainteresowanie doprowadziło go w latach późniejszych do odkryć w matematyce „czystej”. W 1811 wydał pierwsze poważne dwutomowe dzieło pt. Traite de mecanique (Traktat o mechanice). Praca powyższa przez długi czas była jednym z najlepszych podręczników mechaniki. Odznaczała się jasnością wykładu i przystępnością. W 1812 Poisson został członkiem Academie des Science. W rok później ogłosił pracę pt. Uwagi o równaniach teorii ciążenia, gdzie wyprowadził równanie nazwane później jego nazwiskiem. Prace Poissona, a jest ich ponad 300, obejmują różnorodne problemy, jak między innymi zagadnienia stałości systemu słonecznego, teorię sprężystości, hydrodynamikę, elektrostatykę i magnetyzm. | W latach 1798-1800 kształcił się w L'Ecole Polytechnique w Paryżu, po czym rozpoczął w niej pracę nauczycielską. W roku 1806 Poisson został profesorem, honorowym L'Ecole Polytechnique, a w 1809 profesorem Sorbony. W tym czasie był jednym z najznakomitszych młodych matematyków. Od chwili ukończenia wyższej uczelni interesował się pewnymi zagadnieniami astronomicznymi, mechaniką teoretyczną oraz zastosowaniem matematyki w mechanice i fizyce. To ostatnie zainteresowanie doprowadziło go w latach późniejszych do odkryć w matematyce „czystej”. W 1811 wydał pierwsze poważne dwutomowe dzieło pt. ''Traite de mecanique'' (''Traktat o mechanice''). Praca powyższa przez długi czas była jednym z najlepszych podręczników mechaniki. Odznaczała się jasnością wykładu i przystępnością. W 1812 Poisson został członkiem Academie des Science. W rok później ogłosił pracę pt. ''Uwagi o równaniach teorii ciążenia'', gdzie wyprowadził równanie nazwane później jego nazwiskiem. Prace Poissona, a jest ich ponad 300, obejmują różnorodne problemy, jak między innymi zagadnienia stałości systemu słonecznego, teorię sprężystości, hydrodynamikę, elektrostatykę i magnetyzm. | ||
W czystej matematyce do dziś mają znaczenie prace na temat całki oznaczonej, teorii równań różniczkowych o pochodnych cząstkowych i teorii rachunku prawdopodobieństwa (np. prawo małych liczb). W roku 1816 Poisson objął katedrę mechaniki teoretycznej na Uniwersytecie Paryskim, gdzie pracował do roku 1837. W roku 1826 został przyjęty w poczet członków petersburskiej Akademii Nauk. | W czystej matematyce do dziś mają znaczenie prace na temat całki oznaczonej, teorii równań różniczkowych o pochodnych cząstkowych i teorii rachunku prawdopodobieństwa (np. prawo małych liczb). W roku 1816 Poisson objął katedrę mechaniki teoretycznej na Uniwersytecie Paryskim, gdzie pracował do roku 1837. W roku 1826 został przyjęty w poczet członków petersburskiej Akademii Nauk. | ||
Z poważniejszych prac, jakie ogłosił w latach późniejszych, wymienić należy: Memoire sur la theorie des ondes (Teorię fal z 1826), Theorie nouvelle de Taction ca-pillaire (Nowa teoria włoskowatości z 1831), Teorie du calcul de probabilites (Teoria rachunku prawdopodobieństwa z 1833) oraz Theorie | Z poważniejszych prac, jakie ogłosił w latach późniejszych, wymienić należy: ''Memoire sur la theorie des ondes'' (''Teorię fal'' z 1826), ''Theorie nouvelle de Taction ca-pillaire'' (''Nowa teoria włoskowatości'' z 1831), ''Teorie du calcul de probabilites'' (''Teoria rachunku prawdopodobieństwa'' z 1833) oraz ''Theorie mathematique de la chaleur'' (''Matematyczna teoria rozchodzenia ciepła'' z 1835). | ||
Jako stronnik Napoleona otrzymał od niego tytuł barona i wiele odznaczeń. Mimo to gorliwie służył i późniejszym po Napoleonie rządom. Za Ludwika Filipa został w 1837 r. członkiem izby parów. Wiele nazw pojęć matematycznych, jak np. rozkład Poissona, nawias Poissona, liczba Poissona, pochodzi od jego nazwiska. | Jako stronnik Napoleona otrzymał od niego tytuł barona i wiele odznaczeń. Mimo to gorliwie służył i późniejszym po Napoleonie rządom. Za Ludwika Filipa został w 1837 r. członkiem izby parów. Wiele nazw pojęć matematycznych, jak np. rozkład Poissona, nawias Poissona, liczba Poissona, pochodzi od jego nazwiska. | ||
Wersja z 09:51, 28 sie 2006
Siméon Denis Poisson (1781-1840) – francuski mechanik teoretyk, fizyk i matematyk.
W latach 1798-1800 kształcił się w L'Ecole Polytechnique w Paryżu, po czym rozpoczął w niej pracę nauczycielską. W roku 1806 Poisson został profesorem, honorowym L'Ecole Polytechnique, a w 1809 profesorem Sorbony. W tym czasie był jednym z najznakomitszych młodych matematyków. Od chwili ukończenia wyższej uczelni interesował się pewnymi zagadnieniami astronomicznymi, mechaniką teoretyczną oraz zastosowaniem matematyki w mechanice i fizyce. To ostatnie zainteresowanie doprowadziło go w latach późniejszych do odkryć w matematyce „czystej”. W 1811 wydał pierwsze poważne dwutomowe dzieło pt. Traite de mecanique (Traktat o mechanice). Praca powyższa przez długi czas była jednym z najlepszych podręczników mechaniki. Odznaczała się jasnością wykładu i przystępnością. W 1812 Poisson został członkiem Academie des Science. W rok później ogłosił pracę pt. Uwagi o równaniach teorii ciążenia, gdzie wyprowadził równanie nazwane później jego nazwiskiem. Prace Poissona, a jest ich ponad 300, obejmują różnorodne problemy, jak między innymi zagadnienia stałości systemu słonecznego, teorię sprężystości, hydrodynamikę, elektrostatykę i magnetyzm.
W czystej matematyce do dziś mają znaczenie prace na temat całki oznaczonej, teorii równań różniczkowych o pochodnych cząstkowych i teorii rachunku prawdopodobieństwa (np. prawo małych liczb). W roku 1816 Poisson objął katedrę mechaniki teoretycznej na Uniwersytecie Paryskim, gdzie pracował do roku 1837. W roku 1826 został przyjęty w poczet członków petersburskiej Akademii Nauk.
Z poważniejszych prac, jakie ogłosił w latach późniejszych, wymienić należy: Memoire sur la theorie des ondes (Teorię fal z 1826), Theorie nouvelle de Taction ca-pillaire (Nowa teoria włoskowatości z 1831), Teorie du calcul de probabilites (Teoria rachunku prawdopodobieństwa z 1833) oraz Theorie mathematique de la chaleur (Matematyczna teoria rozchodzenia ciepła z 1835).
Jako stronnik Napoleona otrzymał od niego tytuł barona i wiele odznaczeń. Mimo to gorliwie służył i późniejszym po Napoleonie rządom. Za Ludwika Filipa został w 1837 r. członkiem izby parów. Wiele nazw pojęć matematycznych, jak np. rozkład Poissona, nawias Poissona, liczba Poissona, pochodzi od jego nazwiska.
