Biografia Fraenkel, Adolf Abraham Halevi: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
W 1928 Fraenkel opuścił Marburg. Po roku nauczania na Uniwersytecie Kilońskim, przeprowadził się do Jerozolimy w 1929 – cztery lata po założeniu Hebrajskiego Uniwersytetu Jerozolimskiego, gdzie poświęcił się do końca swojej karierze. Został pierwszym dziekanem Wydziału Matematyki, ponadto przez pewien czas pracował jako rektor. | W 1928 Fraenkel opuścił Marburg. Po roku nauczania na Uniwersytecie Kilońskim, przeprowadził się do Jerozolimy w 1929 – cztery lata po założeniu Hebrajskiego Uniwersytetu Jerozolimskiego, gdzie poświęcił się do końca swojej karierze. Został pierwszym dziekanem Wydziału Matematyki, ponadto przez pewien czas pracował jako rektor. | ||
Pierwszą pracą Fraenkela była teoria pierścieni, jednakże najbardziej zasłynął zaksjomatyzowaniem teorii mnogości, publikując swoją pracę Einleitung in die Mengenlehre w 1919. W 1922 i 1925 opublikował dwie rozprawy usprawniające system aksjomatów Zermelo, co spowodowało, że do dziś jest używany powszechnie pod nazwą aksjomatów Zermelo-Fraenkela. Fraenkel interesował się również historią matematyki i pisał o wkładzie Gaussa w rozwój algebry w 1920 i 1930 oraz opublikował biografię Georga Cantora. | Pierwszą pracą Fraenkela była teoria pierścieni, jednakże najbardziej zasłynął zaksjomatyzowaniem teorii mnogości, publikując swoją pracę ''Einleitung in die Mengenlehre'' w 1919. W 1922 i 1925 opublikował dwie rozprawy usprawniające system aksjomatów Zermelo, co spowodowało, że do dziś system ten jest używany powszechnie pod nazwą aksjomatów Zermelo-Fraenkela. Fraenkel interesował się również historią matematyki i pisał o wkładzie Gaussa w rozwój algebry w 1920 i 1930 oraz opublikował biografię Georga Cantora. | ||
Wersja z 22:20, 20 sie 2006
Adolf Abraham Halevi Fraenkel (1891-1965) – niemiecko-izraelski matematyk.
Znany jako Abraham Fraenkel. Studiował matematykę na Uniwersytecie Monachijskim, Uniwersytecie Berlińskim, Uniwersytecie Marburskim i Uniwersytecie Wrocławskim. Po uzyskaniu dyplomu wykładał na Uniwersytecie Marburskim od 1916, otrzymał tytuł profesora w 1922.
W 1928 Fraenkel opuścił Marburg. Po roku nauczania na Uniwersytecie Kilońskim, przeprowadził się do Jerozolimy w 1929 – cztery lata po założeniu Hebrajskiego Uniwersytetu Jerozolimskiego, gdzie poświęcił się do końca swojej karierze. Został pierwszym dziekanem Wydziału Matematyki, ponadto przez pewien czas pracował jako rektor.
Pierwszą pracą Fraenkela była teoria pierścieni, jednakże najbardziej zasłynął zaksjomatyzowaniem teorii mnogości, publikując swoją pracę Einleitung in die Mengenlehre w 1919. W 1922 i 1925 opublikował dwie rozprawy usprawniające system aksjomatów Zermelo, co spowodowało, że do dziś system ten jest używany powszechnie pod nazwą aksjomatów Zermelo-Fraenkela. Fraenkel interesował się również historią matematyki i pisał o wkładzie Gaussa w rozwój algebry w 1920 i 1930 oraz opublikował biografię Georga Cantora.
