PF Moduł 15: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Daniel-PW (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
Daniel-PW (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 4: Linia 4:


|}
|}
<hr width="100%">
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
|width="450px" valign="top"|[[Grafika:PF1_M15_Slajd2.png]]
|valign="top"|'''Wstęp'''
Równania Maxwella w elegancki sposób opisują wszystkie zjawiska dotyczące pola elektrycznego i magnetycznego. Można z nich wyprowadzić znane dawniej prawa empiryczne takie, jak prawo Faradaya czy prawo Ampera. Ale równania Maxwella zawierają jeszcze więcej informacji. Po odpowiednim ich przekształceniu otrzymujemy równanie falowe, a prędkość opisywanej przez nie fali równa jest prędkości światła w próżni. Światło jest więc falą elektromagnetyczną. W tym wykładzie dowiemy się, jakie są jeszcze inne rodzaje fal elektromagnetycznych. Telefony komórkowe, radio, telewizja, łączność satelitarna, nawigacja morska i lotnicza, systemy radiolokacji - wszystko to opiera się na czterech równaniach Maxwella. O elektromagnetycznej naturze światła wiemy od czasów Maxwella, czyli końca XIX wieku. Ale już dwa wieki wcześniej opisywano światło jako falę. Sformułowane przez Pierre'a Fermata w 1650 roku  i Christiana Huyghensa w 1678 roku zasady stanowią podstawę optyki geometrycznej. Pokażemy, jak podstawowe prawa optyki: prawo odbicia i załamania światła można uzyskać z tych zasad.
|}
<hr width="100%">
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
|width="450px" valign="top"|[[Grafika:PF1_M15_Slajd3.png]]
|valign="top"|'''Propagacja fal elektromagnetycznych'''
Przypomnijmy sobie podstawowe fakty o propagacji fal. Fala to rozchodzenie się w ośrodku drgań cząsteczek. Wychylenie <math>\xi\,</math> z położenia równowagi cząstek biorących udział w ruchu falowym, opisuje wzór: <math>\xi (x,t)=acos(\omega t-kx+\varphi)</math>, gdzie <math>k=\frac{2\pi}{\lambda}</math> jest liczbą falową, <math>\omega=\frac{2\pi}{T}</math> częstością, a <math>\varphi\,</math> - fazą początkową. Funkcja <math>\xi (x,t)=acos(\omega t-kx+\varphi)</math> jest rozwiązaniem równania falowego:
: <math>\frac{\partial^2 \xi}{\partial x^2}=\frac{1}{v^2}\frac{\partial^2 \xi}{\partial t^2}</math>.
|}
<hr width="100%">

Wersja z 09:21, 17 sie 2006


Wstęp

Równania Maxwella w elegancki sposób opisują wszystkie zjawiska dotyczące pola elektrycznego i magnetycznego. Można z nich wyprowadzić znane dawniej prawa empiryczne takie, jak prawo Faradaya czy prawo Ampera. Ale równania Maxwella zawierają jeszcze więcej informacji. Po odpowiednim ich przekształceniu otrzymujemy równanie falowe, a prędkość opisywanej przez nie fali równa jest prędkości światła w próżni. Światło jest więc falą elektromagnetyczną. W tym wykładzie dowiemy się, jakie są jeszcze inne rodzaje fal elektromagnetycznych. Telefony komórkowe, radio, telewizja, łączność satelitarna, nawigacja morska i lotnicza, systemy radiolokacji - wszystko to opiera się na czterech równaniach Maxwella. O elektromagnetycznej naturze światła wiemy od czasów Maxwella, czyli końca XIX wieku. Ale już dwa wieki wcześniej opisywano światło jako falę. Sformułowane przez Pierre'a Fermata w 1650 roku i Christiana Huyghensa w 1678 roku zasady stanowią podstawę optyki geometrycznej. Pokażemy, jak podstawowe prawa optyki: prawo odbicia i załamania światła można uzyskać z tych zasad.


Propagacja fal elektromagnetycznych

Przypomnijmy sobie podstawowe fakty o propagacji fal. Fala to rozchodzenie się w ośrodku drgań cząsteczek. Wychylenie ξ z położenia równowagi cząstek biorących udział w ruchu falowym, opisuje wzór: ξ(x,t)=acos(ωtkx+φ), gdzie k=2πλ jest liczbą falową, ω=2πT częstością, a φ - fazą początkową. Funkcja ξ(x,t)=acos(ωtkx+φ) jest rozwiązaniem równania falowego:

2ξx2=1v22ξt2.