Analiza matematyczna 1/Wykład 1: Zbiory liczbowe: Różnice pomiędzy wersjami
Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
<table width=100% border="1" cellpadding="5" cellspacing=" | <table width=100% border="1" cellpadding="5" cellspacing="20"> | ||
<tr style="background-color:#ABCDEF;"><td><span style="font-variant:small-caps">Twierdzenie 3.2.</span> | <tr style="background-color:#ABCDEF;"><td><span style="font-variant:small-caps">Twierdzenie 3.2.</span> | ||
<tr><td>Niech <math>L\subset A^{*} </math> będzie dowolnym językiem. | <tr><td>Niech <math>L\subset A^{*} </math> będzie dowolnym językiem. |
Wersja z 13:12, 15 sie 2006
Twierdzenie 3.2. |
Niech będzie dowolnym językiem.
|
Dowód |
Dla dowodu punktu 1 wykażemy, że
gdzie zgodnie z definicją dla dowolnych Korzystamy teraz z twierdzenia o rozkładzie epimorfizmu, które w tym przypadku
ma postać: RYSUNEK ja-lekcja4-w-rys1.pdf czyli . Z twierdzenia (patrz Twierdzenie 2.1.) wnioskujemy, że Oznacza to, że indeks relacji jest niewiększy od indeksu a co za tym idzie, jest monoidem skończonym. Dla dowodu implikacji w stronę przeciwną rozważmy epimorfizm kanonicznyspełnia on warunki z punktu 4. twierdzenia 1.2 (patrz twierdzenie 1.2.). jest skończony, więc pozostaje do wykazania równość . Czyli i . i tutaj twierdzenie jsadhfouvnhter zsdkjrvnhr SFj v |