Analiza matematyczna 1/Ćwiczenia 10: Wzór Taylora. Ekstrema: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Gracja (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Patola (dyskusja | edycje)
Linia 58: Linia 58:
f'(x)=2\sin{x}\cos{x}-\sin{x}=\sin{x}(2\cos{x}-1)
f'(x)=2\sin{x}\cos{x}-\sin{x}=\sin{x}(2\cos{x}-1)
</math></center>
</math></center>
są zdefiniowane dla dowolnego argumentu rzeczywistego <math> \displaystyle x</math>. Punkty krytyczne pochodnej to punkty postaci <math> \displaystyle k\pi</math>, <math> \displaystyle \frac{\pi}{3}+2k\pi</math> oraz <math> \displaystyle -\frac \pi3+2k\pi</math>, gdzie <math> \displaystyle k\in \mathbb Z</math>. Policzmy drugą pochodną
są zdefiniowane dla dowolnego argumentu rzeczywistego <math> \displaystyle x</math>. Punkty krytyczne pochodnej to punkty postaci <math> \displaystyle k\pi</math>, <math> \displaystyle \frac{\pi}{3}+2k\pi</math> oraz <math> \displaystyle -\frac \pi3+2k\pi</math>, gdzie <math> \displaystyle k\in \mathbb Z</math>. Policzmy drugą pochodną <math> \displaystyle f''(x)=(\sin{2x}-\sin{x})'=2\cos{2x}-\cos{x}</math>. Zatem <math> \displaystyle f''(k\pi)=2-(-1)^k>0</math>, <math> \displaystyle f''\left(\pm\frac{\pi}{3}+2k\pi\right)= 2\cos{\frac{2\pi}3}-\cos{\frac{\pi}{3}}=-\frac{3}{2}<0</math> dla dowolnego <math> \displaystyle k\in \mathbb Z</math>. Wnioskujemy stąd, że funkcja <math> \displaystyle f</math> ma minima w punktach <math> \displaystyle k\pi\,  (k\in \mathbb Z)</math> oraz maksima w
<math> \displaystyle f''(x)=(\sin{2x}-\sin{x})'=2\cos{2x}-\cos{x}</math>. Zatem <math> \displaystyle f''(k\pi)=2-(-1)^k>0</math>, <math> \displaystyle f''\left(\pm\frac{\pi}{3}+2k\pi\right)= 2\cos{\frac{2\pi}3}-\cos{\frac{\pi}{3}}=-\frac{3}{2}<0</math> dla dowolnego <math> \displaystyle k\in \mathbb Z</math>. Wnioskujemy stąd, że funkcja <math> \displaystyle f</math> ma minima w punktach <math> \displaystyle k\pi\,  (k\in \mathbb Z)</math> oraz maksima w
punktach <math> \displaystyle \pm\frac{\pi}{3}+2k\pi\, (k\in \mathbb Z)</math>.
punktach <math> \displaystyle \pm\frac{\pi}{3}+2k\pi\, (k\in \mathbb Z)</math>.


Linia 66: Linia 65:
g'(x)=\frac1{\cos^2{x}}-\cos{x}=\frac{1-\cos^3{x}}{\cos^2 x}
g'(x)=\frac1{\cos^2{x}}-\cos{x}=\frac{1-\cos^3{x}}{\cos^2 x}
</math></center>
</math></center>
są określone w zbiorze <math> \displaystyle \mathbb R \setminus \left\{\frac \pi2+ k\pi: k\in\mathbb Z\right\}</math>. Punkty krytyczne mają postać <math> \displaystyle 2k\pi,</math> gdzie <math> \displaystyle k\in \mathbb Z</math>, ale pochodna jest nieujemna w całym zbiorze liczb rzeczywistych, zatem funkcja nie ma ekstremów.
są określone w zbiorze <math> \displaystyle \mathbb R \setminus \left\{\frac \pi2+ k\pi: k\in\mathbb Z\right\}</math>. Punkty krytyczne mają postać <math> \displaystyle 2k\pi</math>, gdzie <math> \displaystyle k\in \mathbb Z</math>, ale pochodna jest nieujemna w całym zbiorze liczb rzeczywistych, zatem funkcja nie ma ekstremów.


c) Dziedziną funkcji <math> \displaystyle  f(x)= x e^{-\frac{1}{x+2}}</math> i
c) Dziedziną funkcji <math> \displaystyle  f(x)= x e^{-\frac{1}{x+2}}</math> i jej pochodnej
jej pochodnej
<center><math> \displaystyle f'(x)= e^{-\frac{1}{x+2}}+ x e^{-\frac{1}{x+2}} \frac 1{(x+2)^2}=
<center><math> \displaystyle  
\frac{x^2+5x+4}{(x+2)^2} e^{-\frac{1}{x+2}}= \frac{(x+1)(x+4)}{(x+2)^2} e^{-\frac{1}{x+2}}
f'(x)= e^{-\frac{1}{x+2}}+ x e^{-\frac{1}{x+2}} \frac 1{(x+2)^2}=
\frac{x^2+5x+4}{(x+2)^2} e^{-\frac{1}{x+2}}=
\frac{(x+1)(x+4)}{(x+2)^2} e^{-\frac{1}{x+2}}
</math></center>
</math></center>
jest zbiór <math> \displaystyle \mathbb R\setminus \{-2\}</math>. Funkcja ma dwa punkty
jest zbiór <math> \displaystyle \mathbb R\setminus \{-2\}</math>. Funkcja ma dwa punkty
krytyczne <math> \displaystyle -4</math> i <math> \displaystyle -1</math>, w obu pochodna zmienia znak, odpowiednio z
krytyczne <math> \displaystyle -4</math> i <math> \displaystyle -1</math>, w obu pochodna zmienia znak, odpowiednio z plusa na minus i na odwrót, zatem <math> \displaystyle f</math> ma w <math> \displaystyle -4</math> maksimum i w <math> \displaystyle -1</math> minimum.
plusa na minus i na odwrót, zatem <math> \displaystyle f</math> ma w <math> \displaystyle -4</math> maksimum i w <math> \displaystyle -1</math>
minimum.


Dziedziną funkcji <math> \displaystyle  g(x)=
Dziedziną funkcji <math> \displaystyle  g(x)=
Linia 93: Linia 87:
<math> \displaystyle 2+\sqrt{2}</math>.
<math> \displaystyle 2+\sqrt{2}</math>.


d) Funkcja <math> \displaystyle f(x)= \ln|x^2+3x-10|=\ln|(x+5)(x-2)|</math> i jej pochodna
d) Funkcja <math> \displaystyle f(x)= \ln|x^2+3x-10|=\ln|(x+5)(x-2)|</math> i jej pochodna <math> \displaystyle  f'(x)=\frac{2x+3}{x^2+3x-10}</math> są określone w <math> \displaystyle \mathbb R\setminus \{-5,2\}</math>. Jedynym punktem krytycznym jest <math> \displaystyle -\frac 32</math> i funkcja <math> \displaystyle f</math> ma w nim maksimum.
<math> \displaystyle  f'(x)=\frac{2x+3}{x^2+3x-10}</math> są określone w
<math> \displaystyle \mathbb R\setminus \{-5,2\}</math>. Jedynym punktem krytycznym jest
<math> \displaystyle -\frac 32</math> i funkcja <math> \displaystyle f</math> ma w nim maksimum.


Funkcja <math> \displaystyle g(x)=\ln^2|x|-2\ln|x|</math> jest określona w <math> \displaystyle \mathbb
Funkcja <math> \displaystyle g(x)=\ln^2|x|-2\ln|x|</math> jest określona w <math> \displaystyle \mathbb
R\setminus \{0\}</math> i parzysta, zatem wystarczy ją zbadać w
R\setminus \{0\}</math> i parzysta, zatem wystarczy ją zbadać w przedziale <math> \displaystyle (0,\infty)</math>. Tam pochodna jest dana wzorem
przedziale <math> \displaystyle (0,\infty)</math>. Tam pochodna jest dana wzorem
<center><math> \displaystyle  
<center><math> \displaystyle  
g'(x)=2\cdot \frac{\ln{x}-1}{x}.
g'(x)=2\cdot \frac{\ln{x}-1}{x}.
Linia 133: Linia 123:
<math> \displaystyle 1-\sqrt{2}</math> i ma w nim minimum.
<math> \displaystyle 1-\sqrt{2}</math> i ma w nim minimum.


f) Funkcja <math> \displaystyle  f(x)= x^x</math> jest rozważana tylko dla
f) Funkcja <math> \displaystyle  f(x)= x^x</math> jest rozważana tylko dla dodatnich argumentów i jej pochodna <math> \displaystyle f'(x)=x^x(\ln{x}+1)</math> jest też zdefiniowana w przedziale <math> \displaystyle (0,+\infty)</math>. Jedynym punktemkrytycznym jest punkt <math> \displaystyle  \frac1e</math> i <math> \displaystyle f</math> ma w nim minimum.
dodatnich argumentów i jej pochodna <math> \displaystyle f'(x)=x^x(\ln{x}+1)</math> jest też
zdefiniowana w przedziale <math> \displaystyle (0,+\infty)</math>. Jedynym punktem
krytycznym jest punkt <math> \displaystyle  \frac1e</math> i <math> \displaystyle f</math> ma w nim
minimum.


Natomiast funkcja <math> \displaystyle  g(x)=  (x^2+1)^{x^3+2x}</math> i jej pochodna
Natomiast funkcja <math> \displaystyle  g(x)=  (x^2+1)^{x^3+2x}</math> i jej pochodna
Linia 187: Linia 173:
jest nieokreślona tylko w punkcie <math> \displaystyle 0</math> i nigdzie się nie zeruje.
jest nieokreślona tylko w punkcie <math> \displaystyle 0</math> i nigdzie się nie zeruje.


Dziedziną funkcji <math> \displaystyle g(x)= \sqrt[3]{x^2}</math> jest zbiór <math> \displaystyle \mathbb R</math>, a jej pochodnej <math> \displaystyle  g'(x)=\frac2{3\sqrt[3]{x}}</math> zbiór <math> \displaystyle \mathbb R\setminus \{0\}</math>. Pochodna nigdzie się nie zeruje, ale zmienia znak z ujemnego dla argumentów ujemnych na dodatni dla
Dziedziną funkcji <math> \displaystyle g(x)= \sqrt[3]{x^2}</math> jest zbiór <math> \displaystyle \mathbb R</math>, a jej pochodnej <math> \displaystyle  g'(x)=\frac2{3\sqrt[3]{x}}</math> zbiór <math> \displaystyle \mathbb R\setminus \{0\}</math>. Pochodna nigdzie się nie zeruje, ale zmienia znak z ujemnego dla argumentów ujemnych na dodatni dla argumentów dodatnich. Funkcja <math> \displaystyle g</math> ma zatem w <math> \displaystyle 0</math> minimum.
argumentów dodatnich. Funkcja <math> \displaystyle g</math> ma zatem w <math> \displaystyle 0</math> minimum.


[[Rysunek am1c10.0010]]
[[Rysunek am1c10.0010]]
Linia 220: Linia 205:
nie zeruje się w żadnym punkcie swojej dziedziny <math> \displaystyle (-2,4)</math>.
nie zeruje się w żadnym punkcie swojej dziedziny <math> \displaystyle (-2,4)</math>.


c) Dziedzinami wszystkich funkcji rozważanych w tym podpunkcie
c) Dziedzinami wszystkich funkcji rozważanych w tym podpunkcie jest cały zbiór liczb rzeczywistych, natomiast ich pochodne nie są określone w zerze.
jest cały zbiór liczb rzeczywistych, natomiast ich pochodne nie są
określone w zerze.


Jeśli <math> \displaystyle  f(x)= 3\sqrt[3]{x^2}e^x</math>, to
Jeśli <math> \displaystyle  f(x)= 3\sqrt[3]{x^2}e^x</math>, to

Wersja z 12:01, 15 sie 2006

10. Wzór Taylora. Ekstrema

Ćwiczenie 10.1.

Wyznaczyć ekstrema funkcji

a) x(x+2)2x+3,xx3(x1)2,x(x2)3(x+2)3,

b) xsin2x+cosx,xtgxsinx,

c) xxe1x+2,x(2x)e(x2)2,

d) xln|x2+3x10|,xln2|x|2ln|x|,

e) xx+10arcctgx,x21x2+arcsinx,

f) xxx,x(x2+1)x3+2x.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.2.

Wyznaczyć ekstrema funkcji

a) xx2,xx23,xx35,

b) xx3x2,x4x(x+2)3.

c) x3x23ex,x5x45ex,xex21,

d) xarccos1x21+x2,xarcsin2x1+x2.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.3.

Wyznaczyć największą i najmniejszą wartość funkcji

a) f(x)=ex2x210,

b) g(x)=arctg|x|3
w przedziale [1,3].

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.4.

Znaleźć wymiary puszki do konserw w kształcie walca o objętości V=250πcm3, do sporządzenia której zużyje się najmniej blachy.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.5.

a) Udowodnić, że niezależnie od wyboru parametru m funkcja f(x)=3x44mx3+m2x2 ma minimum w punkcie 0.

b) Wykorzystując wzór Taylora dla n{1,2} wyznaczyć przybliżoną wartość 24,9 i 16,084, oraz oszacować błąd przybliżenia.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.6.

Niech

fn(x)={xnsin1xgdyx00gdyx=0,n0.

Pokazać, że f2n ma n-tą pochodną nieciągłą w 0, a f2n+1 należy do klasy Cn, ale nie ma (n+1)-ej pochodnej w 0, dla n0.

Wskazówka
Rozwiązanie