Analiza matematyczna 1/Ćwiczenia 10: Wzór Taylora. Ekstrema: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Gracja (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Gracja (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 4: Linia 4:
Wyznaczyć ekstrema funkcji
Wyznaczyć ekstrema funkcji


a) <math> \displaystyle x\mapsto \frac{(x+2)^2}{x+3},\quad x\mapsto
a) <math> \displaystyle x\mapsto \frac{(x+2)^2}{x+3},\quad x\mapsto
\frac{x^3}{(x-1)^2},\quad x\mapsto \frac{(x-2)^3}{(x+2)^3}</math>,
\frac{x^3}{(x-1)^2},\quad x\mapsto \frac{(x-2)^3}{(x+2)^3}</math>,


b) <math> \displaystyle x\mapsto \sin^2 x+\cos x,\quad x\mapsto \mathrm{tg}\, x-
b) <math> \displaystyle x\mapsto \sin^2 x+\cos x,\quad x\mapsto \mathrm{tg}\, x-
\sin x</math>,
\sin x</math>,


c) <math> \displaystyle x\mapsto x e^{-\frac{1}{x+2}},\quad x\mapsto
c) <math> \displaystyle x\mapsto x e^{-\frac{1}{x+2}},\quad x\mapsto
(2-x)e^{\left({x-2}\right)^{-2}}</math>,
(2-x)e^{\left({x-2}\right)^{-2}}</math>,


d) <math> \displaystylex\mapsto \ln|x^2+3x-10|,\quad x\mapsto \ln^2|x|-2\ln|x|</math>,
d) <math> \displaystyle x\mapsto \ln|x^2+3x-10|,\quad x\mapsto \ln^2|x|-2\ln|x|</math>,


e) <math> \displaystyle x\mapsto x+10\mathrm{arc\,ctg}\,{x},\quad x\mapsto
e) <math> \displaystyle x\mapsto x+10\mathrm{arc\,ctg}\,{x},\quad x\mapsto
\frac{2}{\sqrt{1-x^2}}+\arcsin x</math>,
\frac{2}{\sqrt{1-x^2}}+\arcsin x</math>,


f) <math> \displaystyle x\mapsto x^x,\quad x\mapsto (x^2+1)^{x^3+2x}</math>.
f) <math> \displaystyle x\mapsto x^x,\quad x\mapsto (x^2+1)^{x^3+2x}</math>.


}}
}}
Linia 25: Linia 25:
Wyznaczyć ekstrema funkcji
Wyznaczyć ekstrema funkcji


a) <math> \displaystylex\mapsto \sqrt{x^2},\quad x\mapsto \sqrt[3]{x^2},\quad
a) <math> \displaystyle x\mapsto \sqrt{x^2},\quad x\mapsto \sqrt[3]{x^2},\quad
x\mapsto \sqrt[5]{x^3}</math>,
x\mapsto \sqrt[5]{x^3}</math>,


b) <math> \displaystyle x\mapsto \sqrt{\frac{x^3}{x-2}},\quad x\mapsto
b) <math> \displaystyle x\mapsto \sqrt{\frac{x^3}{x-2}},\quad x\mapsto
\sqrt{\frac{4-x}{(x+2)^3}}</math>.
\sqrt{\frac{4-x}{(x+2)^3}}</math>.


c) <math> \displaystyle x\mapsto 3\sqrt[3]{x^2}e^x,\quad x\mapsto
c) <math> \displaystyle x\mapsto 3\sqrt[3]{x^2}e^x,\quad x\mapsto
5\sqrt[5]{x^4}e^{-x}, \quad x\mapsto \sqrt{e^{x^2}-1}</math>,
5\sqrt[5]{x^4}e^{-x}, \quad x\mapsto \sqrt{e^{x^2}-1}</math>,


d) <math> \displaystyle x\mapsto \arccos{\frac{1-x^2}{1+x^2}},\quad
d) <math> \displaystyle x\mapsto \arccos{\frac{1-x^2}{1+x^2}},\quad
x\mapsto \arcsin{\frac{2x}{1+x^2}}</math>.
x\mapsto \arcsin{\frac{2x}{1+x^2}}</math>.


Linia 43: Linia 43:
wartość funkcji
wartość funkcji


a) <math> \displaystyle f(x)= e^{\frac{x^2}{x^2-10}}</math>,
a) <math> \displaystyle f(x)= e^{\frac{x^2}{x^2-10}}</math>,


b) <math> \displaystyle g(x)= \mathrm{arctg}\, \frac{|x|}{\sqrt{3}}</math><br>
b) <math> \displaystyle g(x)= \mathrm{arctg}\, \frac{|x|}{\sqrt{3}}</math><br>
w przedziale <math> \displaystyle[-1,3]</math>.
w przedziale <math> \displaystyle [-1,3]</math>.


}}
}}
Linia 52: Linia 52:
{{cwiczenie|10.4.||
{{cwiczenie|10.4.||
Znaleźć wymiary puszki do konserw w
Znaleźć wymiary puszki do konserw w
kształcie walca o objętości <math> \displaystyleV=250\pi {\rm cm}^3</math>, do sporządzenia
kształcie walca o objętości <math> \displaystyle V=250\pi {\rm cm}^3</math>, do sporządzenia
której zużyje się najmniej blachy.
której zużyje się najmniej blachy.


Linia 59: Linia 59:
{{cwiczenie|10.5.||
{{cwiczenie|10.5.||
a) Udowodnić, że niezależnie od wyboru
a) Udowodnić, że niezależnie od wyboru
parametru <math> \displaystylem\in\mathbb R</math> funkcja <math> \displaystylef(x)= 3x^4 -4mx^3+m^2x^2</math> ma
parametru <math> \displaystyle m\in\mathbb R</math> funkcja <math> \displaystyle f(x)= 3x^4 -4mx^3+m^2x^2</math> ma
minimum w punkcie <math> \displaystyle0</math>.
minimum w punkcie <math> \displaystyle 0</math>.


b) Wykorzystując wzór Taylora dla <math> \displaystylen\in\{1,2\}</math> wyznaczyć
b) Wykorzystując wzór Taylora dla <math> \displaystyle n\in\{1,2\}</math> wyznaczyć
przybliżoną wartość <math> \displaystyle\sqrt{24,9}</math> i <math> \displaystyle\sqrt[4]{16,08}</math>, oraz
przybliżoną wartość <math> \displaystyle \sqrt{24,9}</math> i <math> \displaystyle \sqrt[4]{16,08}</math>, oraz
oszacować błąd przybliżenia.
oszacować błąd przybliżenia.


Linia 70: Linia 70:
{{cwiczenie|10.6.||
{{cwiczenie|10.6.||
Niech
Niech
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
f_n(x)=\left\{\begin{array} {ll}
f_n(x)=\left\{\begin{array} {ll}
x^n\sin \frac1x,& {\rm gdy}\; x\neq
x^n\sin \frac1x,& {\rm gdy}\; x\neq
Linia 77: Linia 77:
\end{array} \right., n\in\mathbb N_0.
\end{array} \right., n\in\mathbb N_0.
</math></center>
</math></center>
Pokazać, że <math> \displaystylef_{2n}</math> ma <math> \displaystylen</math>-tą pochodną nieciągłą w <math> \displaystyle0</math>, a
Pokazać, że <math> \displaystyle  f_{2n}</math> ma <math> \displaystyle  n</math>-tą pochodną nieciągłą w <math> \displaystyle 0</math>, a
<math> \displaystylef_{2n+1}</math> należy do klasy <math> \displaystyleC^n</math>, ale nie ma <math> \displaystyle(n+1)</math>-ej pochodnej
<math> \displaystyle f_{2n+1}</math> należy do klasy <math> \displaystyle C^n</math>, ale nie ma <math> \displaystyle (n+1)</math>-ej pochodnej
w <math> \displaystyle0</math>, dla <math> \displaystylen\in\mathbb N_0</math>.
w <math> \displaystyle 0</math>, dla <math> \displaystyle n\in\mathbb N_0</math>.


}}
}}
Linia 91: Linia 91:
badać znak drugiej pochodnej w punktach krytycznych.
badać znak drugiej pochodnej w punktach krytycznych.


f) Przypomnijmy, że funkcje postaci <math> \displaystyle
f) Przypomnijmy, że funkcje postaci <math> \displaystyle  
\left(F(x)\right)^{G(x)}</math> rozważa się przy założeniu <math> \displaystyleF(x)>0</math>. By
\left(F(x)\right)^{G(x)}</math> rozważa się przy założeniu <math> \displaystyle F(x)>0</math>. By
policzyć pochodną tych funkcji można je przedstawić w postaci
policzyć pochodną tych funkcji można je przedstawić w postaci
<math> \displaystyle \left(F(x)\right)^{G(x)}=e^{G(x)\ln(F(x))}</math>
<math> \displaystyle \left(F(x)\right)^{G(x)}=e^{G(x)\ln(F(x))}</math>
(dlaczego?). Szukając punktów krytycznych drugiej funkcji w tym
(dlaczego?). Szukając punktów krytycznych drugiej funkcji w tym
podpunkcie zastanówmy się, kiedy suma dwóch składników nieujemnych
podpunkcie zastanówmy się, kiedy suma dwóch składników nieujemnych
jest równa zero. {}<math> \displaystyle\Box</math></div></div>
jest równa zero. {}<math> \displaystyle \Box</math></div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.020|Uzupelnic z.am1.10.020|]] Podobnie jak w zadaniu [[##z.am1.10.010|Uzupelnic z.am1.10.010|]]
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.020|Uzupelnic z.am1.10.020|]] Podobnie jak w zadaniu [[##z.am1.10.010|Uzupelnic z.am1.10.010|]]
Linia 104: Linia 104:


a) Pierwszą z tych funkcji można zapisać w innej, dobrze znanej
a) Pierwszą z tych funkcji można zapisać w innej, dobrze znanej
postaci (jakiej?). {}<math> \displaystyle\Box</math></div></div>
postaci (jakiej?). {}<math> \displaystyle \Box</math></div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.030|Uzupelnic z.am1.10.030|]] Należy poszukać punktów krytycznych
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.030|Uzupelnic z.am1.10.030|]] Należy poszukać punktów krytycznych
wewnątrz przedziału i porównać wartości funkcji w tych punktach z
wewnątrz przedziału i porównać wartości funkcji w tych punktach z
wartościami funkcji na krańcach przedziału. {}<math> \displaystyle\Box</math></div></div>
wartościami funkcji na krańcach przedziału. {}<math> \displaystyle \Box</math></div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.040|Uzupelnic z.am1.10.040|]] Jeśli <math> \displaystylex</math> jest promieniem podstawy walca,
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.040|Uzupelnic z.am1.10.040|]] Jeśli <math> \displaystyle x</math> jest promieniem podstawy walca,
a <math> \displaystyley</math> jego wysokością oraz wiemy, że objętość walca wynosi
a <math> \displaystyle y</math> jego wysokością oraz wiemy, że objętość walca wynosi
<math> \displaystyle250\pi</math>, to jaka jest zależność między <math> \displaystylex</math> i <math> \displaystyley</math>? Wyrazić pole
<math> \displaystyle 250\pi</math>, to jaka jest zależność między <math> \displaystyle x</math> i <math> \displaystyle y</math>? Wyrazić pole
powierzchni całkowitej walca jako funkcję <math> \displaystylex</math> i poszukać, gdzie
powierzchni całkowitej walca jako funkcję <math> \displaystyle x</math> i poszukać, gdzie
osiąga ona minimum. {}<math> \displaystyle\Box</math></div></div>
osiąga ona minimum. {}<math> \displaystyle \Box</math></div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.050|Uzupelnic z.am1.10.050|]] a) Ciekawym przypadkiem jest oczywiście
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.050|Uzupelnic z.am1.10.050|]] a) Ciekawym przypadkiem jest oczywiście
<math> \displaystylem\neq  0</math>. Jaki znak ma iloczyn niezerowych punktów krytycznych
<math> \displaystyle m\neq  0</math>. Jaki znak ma iloczyn niezerowych punktów krytycznych
funkcji <math> \displaystylef</math>?
funkcji <math> \displaystyle f</math>?


b)  Na mocy wniosku  ze wzoru Taylora zachodzi
b)  Na mocy wniosku  ze wzoru Taylora zachodzi
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
\left|f(x+h)-\left(
\left|f(x+h)-\left(
f(x)+f'(x)h+\frac{f''(x)}{2!}h^2+...+\frac{f^{(n)}(x)}{n!}h^n\right)\right|\leq M
f(x)+f'(x)h+\frac{f''(x)}{2!}h^2+...+\frac{f^{(n)}(x)}{n!}h^n\right)\right|\leq M
\frac{|h|^{n+1}}{(n+1)!},
\frac{|h|^{n+1}}{(n+1)!},
</math></center>
</math></center>
gdzie <math> \displaystyleM:=\sup\{|f^{(n+1)}(t)|, t\in [a,b]\}</math> dla pewnych <math> \displaystylea,b</math>
gdzie <math> \displaystyle M:=\sup\{|f^{(n+1)}(t)|, t\in [a,b]\}</math> dla pewnych <math> \displaystyle a,b</math>
takich, że <math> \displaystylex,x+h\in[a,b]</math>
takich, że <math> \displaystyle x,x+h\in[a,b]</math>
{}<math> \displaystyle\Box</math></div></div>
{}<math> \displaystyle \Box</math></div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.060|Uzupelnic z.am1.10.060|]] Wystarczy zbadać odpowiednie granice w
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.060|Uzupelnic z.am1.10.060|]] Wystarczy zbadać odpowiednie granice w
<math> \displaystyle0</math>: funkcji <math> \displaystylef_0, f_1, f_3,...</math> ilorazu różniczkowego dla funkcji
<math> \displaystyle 0</math>: funkcji <math> \displaystyle f_0, f_1, f_3,...</math> ilorazu różniczkowego dla funkcji
<math> \displaystylef_1,f_2,f_3,...</math>, pochodnych funkcji <math> \displaystylef_2,f_3,...</math> i tak dalej.
<math> \displaystyle f_1,f_2,f_3,...</math>, pochodnych funkcji <math> \displaystyle f_2,f_3,...</math> i tak dalej.
{}<math> \displaystyle\Box</math></div></div>
{}<math> \displaystyle \Box</math></div></div>


===Rozwiązania i odpowiedzi===
===Rozwiązania i odpowiedzi===


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.010|Uzupelnic z.am1.10.010|]] a) Dziedziną funkcji <math> \displaystyle f(x)=
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.010|Uzupelnic z.am1.10.010|]] a) Dziedziną funkcji <math> \displaystyle f(x)=
\frac{(x+2)^2}{x+3}</math> jest zbiór <math> \displaystyle\mathbb R\setminus\{-3\}</math>.
\frac{(x+2)^2}{x+3}</math> jest zbiór <math> \displaystyle \mathbb R\setminus\{-3\}</math>.
Liczymy pochodną
Liczymy pochodną
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
f'(x)=\frac{2(x+2)(x+3)-(x+2)^2}{(x+3)^2}=
f'(x)=\frac{2(x+2)(x+3)-(x+2)^2}{(x+3)^2}=
\frac{(x+2)(2x+6-x-2)}{(x+3)^2}= \frac{(x+2)(x+4)}{(x+3)^2},
\frac{(x+2)(2x+6-x-2)}{(x+3)^2}= \frac{(x+2)(x+4)}{(x+3)^2},
</math></center>
</math></center>
która jest określona w całej dziedzinie funkcji <math> \displaystylef</math> i ma dwa
która jest określona w całej dziedzinie funkcji <math> \displaystyle f</math> i ma dwa
punkty krytyczne <math> \displaystyle-4</math> i <math> \displaystyle-2</math>. Ponieważ w pierwszym z tych punktów
punkty krytyczne <math> \displaystyle -4</math> i <math> \displaystyle -2</math>. Ponieważ w pierwszym z tych punktów
pochodna zmienia znak z dodatniego na ujemny, a w drugim z
pochodna zmienia znak z dodatniego na ujemny, a w drugim z
ujemnego na dodatni, <math> \displaystylef</math> ma w punkcie <math> \displaystyle-4</math> maksimum, a w punkcie
ujemnego na dodatni, <math> \displaystyle f</math> ma w punkcie <math> \displaystyle -4</math> maksimum, a w punkcie
<math> \displaystyle-2</math> minimum.
<math> \displaystyle -2</math> minimum.


Dziedziną funkcji <math> \displaystyle g(x)=\frac{x^3}{(x-1)^2}</math> jest
Dziedziną funkcji <math> \displaystyle g(x)=\frac{x^3}{(x-1)^2}</math> jest
<math> \displaystyle\mathbb R\setminus \{1\}</math>. Liczymy pochodną
<math> \displaystyle \mathbb R\setminus \{1\}</math>. Liczymy pochodną
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
g'(x)=\frac{3x^2(x-1)^2-x^32(x-1)}{(x-1)^4}=
g'(x)=\frac{3x^2(x-1)^2-x^32(x-1)}{(x-1)^4}=
\frac{x^2(x-1)(3x-3-2x)}{(x-1)^4}= \frac{x^2(x-3)}{(x-1)^3},
\frac{x^2(x-1)(3x-3-2x)}{(x-1)^4}= \frac{x^2(x-3)}{(x-1)^3},
</math></center>
</math></center>
która jest określona w całej dziedzinie funkcji i ma dwa punkty
która jest określona w całej dziedzinie funkcji i ma dwa punkty
krytyczne <math> \displaystyle0</math> i <math> \displaystyle3</math>. W pierwszym z tych punktów pochodna nie
krytyczne <math> \displaystyle 0</math> i <math> \displaystyle 3</math>. W pierwszym z tych punktów pochodna nie
zmienia znaku (w całym przedziale <math> \displaystyle(-\infty,1)</math> jest nieujemna), w
zmienia znaku (w całym przedziale <math> \displaystyle (-\infty,1)</math> jest nieujemna), w
drugim natomiast zmienia z dodatniego na ujemny, zatem <math> \displaystyleg</math> ma w
drugim natomiast zmienia z dodatniego na ujemny, zatem <math> \displaystyle g</math> ma w
punkcie <math> \displaystyle3</math> maksimum i jest to jedyne ekstremum tej funkcji.
punkcie <math> \displaystyle 3</math> maksimum i jest to jedyne ekstremum tej funkcji.


Pochodna funkcji <math> \displaystyle h(x)=\frac{(x-2)^3}{(x+2)^3}</math> dana
Pochodna funkcji <math> \displaystyle h(x)=\frac{(x-2)^3}{(x+2)^3}</math> dana
wzorem
wzorem
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
h'(x)=\frac{3(x-2)^2(x+2)^3-(x-2)^33(x+2)^2}{(x+2)^6}=
h'(x)=\frac{3(x-2)^2(x+2)^3-(x-2)^33(x+2)^2}{(x+2)^6}=
\frac{12(x-2)^2(x+2)^2}{(x+2)^6}= \frac{12(x-2)^2}{(x+2)^4}
\frac{12(x-2)^2(x+2)^2}{(x+2)^6}= \frac{12(x-2)^2}{(x+2)^4}
</math></center>
</math></center>
jest określona w całej dziedzinie tej funkcji, to znaczy w zbiorze
jest określona w całej dziedzinie tej funkcji, to znaczy w zbiorze
<math> \displaystyle\mathbb R\setminus \{-2\}</math>, ma jedno miejsce zerowe <math> \displaystyle2</math> i jest
<math> \displaystyle \mathbb R\setminus \{-2\}</math>, ma jedno miejsce zerowe <math> \displaystyle 2</math> i jest
nieujemna. Zatem funkcja <math> \displaystyleh</math> nie ma ekstremów.
nieujemna. Zatem funkcja <math> \displaystyle h</math> nie ma ekstremów.
<br>
<br>


b) Zarówno funkcja <math> \displaystylef(x)=\sin^2 x+\cos x</math> jak i jej pochodna
b) Zarówno funkcja <math> \displaystyle f(x)=\sin^2 x+\cos x</math> jak i jej pochodna
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
f'(x)=2\sin{x}\cos{x}-\sin{x}=\sin{x}(2\cos{x}-1)
f'(x)=2\sin{x}\cos{x}-\sin{x}=\sin{x}(2\cos{x}-1)
</math></center>
</math></center>
są zdefiniowane dla dowolnego argumentu rzeczywistego <math> \displaystylex</math>. Punkty
są zdefiniowane dla dowolnego argumentu rzeczywistego <math> \displaystyle x</math>. Punkty
krytyczne pochodnej to punkty postaci <math> \displaystylek\pi</math>,
krytyczne pochodnej to punkty postaci <math> \displaystyle k\pi</math>,
<math> \displaystyle\frac{\pi}{3}+2k\pi</math> oraz <math> \displaystyle-\frac \pi3+2k\pi</math>, gdzie <math> \displaystylek\in
<math> \displaystyle \frac{\pi}{3}+2k\pi</math> oraz <math> \displaystyle -\frac \pi3+2k\pi</math>, gdzie <math> \displaystyle k\in
\mathbb Z</math>. Policzmy drugą pochodną
\mathbb Z</math>. Policzmy drugą pochodną
<math> \displaystylef''(x)=(\sin{2x}-\sin{x})'=2\cos{2x}-\cos{x}</math>. Zatem
<math> \displaystyle f''(x)=(\sin{2x}-\sin{x})'=2\cos{2x}-\cos{x}</math>. Zatem
<math> \displaystylef''(k\pi)=2-(-1)^k>0</math>, <math> \displaystylef''\left(\pm\frac{\pi}{3}+2k\pi\right)=
<math> \displaystyle f''(k\pi)=2-(-1)^k>0</math>, <math> \displaystyle f''\left(\pm\frac{\pi}{3}+2k\pi\right)=
2\cos{\frac{2\pi}3}-\cos{\frac{\pi}{3}}=-\frac{3}{2}<0</math> dla
2\cos{\frac{2\pi}3}-\cos{\frac{\pi}{3}}=-\frac{3}{2}<0</math> dla
dowolnego <math> \displaystylek\in \mathbb Z</math>. Wnioskujemy stąd, że funkcja <math> \displaystylef</math> ma
dowolnego <math> \displaystyle k\in \mathbb Z</math>. Wnioskujemy stąd, że funkcja <math> \displaystyle f</math> ma
minima w punktach <math> \displaystylek\pi\,  (k\in \mathbb Z)</math> oraz maksima w
minima w punktach <math> \displaystyle k\pi\,  (k\in \mathbb Z)</math> oraz maksima w
punktach <math> \displaystyle\pm\frac{\pi}{3}+2k\pi\, (k\in \mathbb Z)</math>.
punktach <math> \displaystyle \pm\frac{\pi}{3}+2k\pi\, (k\in \mathbb Z)</math>.


Zarówno funkcja <math> \displaystyleg(x)=\mathrm{tg}\, x- \sin x</math>, jak i jej pochodna
Zarówno funkcja <math> \displaystyle g(x)=\mathrm{tg}\, x- \sin x</math>, jak i jej pochodna
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
g'(x)=\frac1{\cos^2{x}}-\cos{x}=\frac{1-\cos^3{x}}{\cos^2 x}
g'(x)=\frac1{\cos^2{x}}-\cos{x}=\frac{1-\cos^3{x}}{\cos^2 x}
</math></center>
</math></center>
określone w zbiorze <math> \displaystyle\mathbb R \setminus \left\{\frac \pi2+ k\pi:
określone w zbiorze <math> \displaystyle \mathbb R \setminus \left\{\frac \pi2+ k\pi:
k\in\mathbb Z\right\}</math>. Punkty krytyczne mają postać <math> \displaystyle2k\pi,</math>
k\in\mathbb Z\right\}</math>. Punkty krytyczne mają postać <math> \displaystyle 2k\pi,</math>
gdzie <math> \displaystylek\in \mathbb Z</math>, ale pochodna jest nieujemna w całym
gdzie <math> \displaystyle k\in \mathbb Z</math>, ale pochodna jest nieujemna w całym
zbiorze liczb rzeczywistych, zatem funkcja nie ma ekstremów.
zbiorze liczb rzeczywistych, zatem funkcja nie ma ekstremów.
<br>
<br>


c) Dziedziną funkcji <math> \displaystyle f(x)= x e^{-\frac{1}{x+2}}</math> i
c) Dziedziną funkcji <math> \displaystyle f(x)= x e^{-\frac{1}{x+2}}</math> i
jej pochodnej
jej pochodnej
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
f'(x)= e^{-\frac{1}{x+2}}+ x e^{-\frac{1}{x+2}} \frac 1{(x+2)^2}=
f'(x)= e^{-\frac{1}{x+2}}+ x e^{-\frac{1}{x+2}} \frac 1{(x+2)^2}=
\frac{x^2+5x+4}{(x+2)^2} e^{-\frac{1}{x+2}}=
\frac{x^2+5x+4}{(x+2)^2} e^{-\frac{1}{x+2}}=
\frac{(x+1)(x+4)}{(x+2)^2} e^{-\frac{1}{x+2}}
\frac{(x+1)(x+4)}{(x+2)^2} e^{-\frac{1}{x+2}}
</math></center>
</math></center>
jest zbiór <math> \displaystyle\mathbb R\setminus \{-2\}</math>. Funkcja ma dwa punkty
jest zbiór <math> \displaystyle \mathbb R\setminus \{-2\}</math>. Funkcja ma dwa punkty
krytyczne <math> \displaystyle-4</math> i <math> \displaystyle-1</math>, w obu pochodna zmienia znak, odpowiednio z
krytyczne <math> \displaystyle -4</math> i <math> \displaystyle -1</math>, w obu pochodna zmienia znak, odpowiednio z
plusa na minus i na odwrót, zatem <math> \displaystylef</math> ma w <math> \displaystyle-4</math> maksimum i w <math> \displaystyle-1</math>
plusa na minus i na odwrót, zatem <math> \displaystyle f</math> ma w <math> \displaystyle -4</math> maksimum i w <math> \displaystyle -1</math>
minimum.
minimum.


Dziedziną funkcji <math> \displaystyle g(x)=
Dziedziną funkcji <math> \displaystyle g(x)=
(2-x)e^{\left({x-2}\right)^{-2}}</math> i jej pochodnej
(2-x)e^{\left({x-2}\right)^{-2}}</math> i jej pochodnej
<center><math> \displaystyle\aligned
<center><math> \displaystyle \aligned
g'(x)= -e^{\left({x-2}\right)^{-2}}+ (2-x)
g'(x)= -e^{\left({x-2}\right)^{-2}}+ (2-x)
e^{\left({x-2}\right)^{-2}}\frac {-2}{(x-2)^3}=
e^{\left({x-2}\right)^{-2}}\frac {-2}{(x-2)^3}=
Linia 220: Linia 220:
e^{\left({x-2}\right)^{-2}}\endaligned
e^{\left({x-2}\right)^{-2}}\endaligned
</math></center>
</math></center>
jest zbiór <math> \displaystyle\mathbb R\setminus \{2\}</math>. Badana funkcja ma minimum w
jest zbiór <math> \displaystyle \mathbb R\setminus \{2\}</math>. Badana funkcja ma minimum w
punkcie krytycznym <math> \displaystyle2-\sqrt{2}</math> i maksimum w punkcie krytycznym
punkcie krytycznym <math> \displaystyle 2-\sqrt{2}</math> i maksimum w punkcie krytycznym
<math> \displaystyle2+\sqrt{2}</math>.
<math> \displaystyle 2+\sqrt{2}</math>.
<br>
<br>


d) Funkcja <math> \displaystylef(x)= \ln|x^2+3x-10|=\ln|(x+5)(x-2)|</math> i jej pochodna
d) Funkcja <math> \displaystyle f(x)= \ln|x^2+3x-10|=\ln|(x+5)(x-2)|</math> i jej pochodna
<math> \displaystyle f'(x)=\frac{2x+3}{x^2+3x-10}</math> są określone w
<math> \displaystyle f'(x)=\frac{2x+3}{x^2+3x-10}</math> są określone w
<math> \displaystyle\mathbb R\setminus \{-5,2\}</math>. Jedynym punktem krytycznym jest
<math> \displaystyle \mathbb R\setminus \{-5,2\}</math>. Jedynym punktem krytycznym jest
<math> \displaystyle-\frac 32</math> i funkcja <math> \displaystylef</math> ma w nim maksimum.
<math> \displaystyle -\frac 32</math> i funkcja <math> \displaystyle f</math> ma w nim maksimum.


Funkcja <math> \displaystyleg(x)=\ln^2|x|-2\ln|x|</math> jest określona w <math> \displaystyle\mathbb
Funkcja <math> \displaystyle g(x)=\ln^2|x|-2\ln|x|</math> jest określona w <math> \displaystyle \mathbb
R\setminus \{0\}</math> i parzysta, zatem wystarczy ją zbadać w
R\setminus \{0\}</math> i parzysta, zatem wystarczy ją zbadać w
przedziale <math> \displaystyle(0,\infty)</math>. Tam pochodna jest dana wzorem
przedziale <math> \displaystyle (0,\infty)</math>. Tam pochodna jest dana wzorem
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
g'(x)=2\cdot \frac{\ln{x}-1}{x}.
g'(x)=2\cdot \frac{\ln{x}-1}{x}.
</math></center>
</math></center>
Liczymy drugą pochodną
Liczymy drugą pochodną
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
g''(x)= 2\cdot \frac{1-(\ln{x}-1)}{x^2}=2\cdot
g''(x)= 2\cdot \frac{1-(\ln{x}-1)}{x^2}=2\cdot
\frac{2-\ln{x}}{x^2}.
\frac{2-\ln{x}}{x^2}.
</math></center>
</math></center>
Ponieważ wartość <math> \displaystyle
Ponieważ wartość <math> \displaystyle  
g''(e)=\frac2{e^2}</math> jest dodatnia, funkcja <math> \displaystyleg</math> ma w punkcie
g''(e)=\frac2{e^2}</math> jest dodatnia, funkcja <math> \displaystyle g</math> ma w punkcie
krytycznym <math> \displaystylee</math> minimum. Z parzystości funkcji wynika, że również w
krytycznym <math> \displaystyle e</math> minimum. Z parzystości funkcji wynika, że również w
punkcie <math> \displaystyle-e</math> jest minimum.
punkcie <math> \displaystyle -e</math> jest minimum.
<br>
<br>


e) Dziedziną funkcji  <math> \displaystylef(x)= x+10\mathrm{arc\,ctg}\,{x}</math> i jej pochodnej
e) Dziedziną funkcji  <math> \displaystyle f(x)= x+10\mathrm{arc\,ctg}\,{x}</math> i jej pochodnej
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
f'(x)= 1-\frac{10}{1+x^2}=\frac{x^2-9}{1+x^2}
f'(x)= 1-\frac{10}{1+x^2}=\frac{x^2-9}{1+x^2}
</math></center>
</math></center>
jest
jest
zbiór liczb rzeczywistych. Badana funkcja ma maksimum w punkcie
zbiór liczb rzeczywistych. Badana funkcja ma maksimum w punkcie
<math> \displaystyle-3</math> i minimum w punkcie <math> \displaystyle3</math>.
<math> \displaystyle -3</math> i minimum w punkcie <math> \displaystyle 3</math>.


Natomiast funkcja <math> \displaystyle
Natomiast funkcja <math> \displaystyle  
g(x)=\frac{2}{\sqrt{1-x^2}}+\arcsin x</math> i jej pochodna
g(x)=\frac{2}{\sqrt{1-x^2}}+\arcsin x</math> i jej pochodna
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
g'(x)= \frac{2x}{\sqrt{1-x^2}^{\; 3}}+\frac1{\sqrt{1-x^2}}=
g'(x)= \frac{2x}{\sqrt{1-x^2}^{\; 3}}+\frac1{\sqrt{1-x^2}}=
\frac{-x^2+2x+1}{\sqrt{1-x^2}^{\; 3}}=
\frac{-x^2+2x+1}{\sqrt{1-x^2}^{\; 3}}=
\frac{-(x-1-\sqrt{2})(x-1+\sqrt{2})}{\sqrt{1-x^2}^{\; 3}}
\frac{-(x-1-\sqrt{2})(x-1+\sqrt{2})}{\sqrt{1-x^2}^{\; 3}}
</math></center>
</math></center>
są określone tylko w przedziale <math> \displaystyle(-1,1)</math>. Ponieważ <math> \displaystyle1+\sqrt{2}</math>
są określone tylko w przedziale <math> \displaystyle (-1,1)</math>. Ponieważ <math> \displaystyle 1+\sqrt{2}</math>
jest większe od 1, funkcja <math> \displaystyleg</math> ma tylko jeden punkt krytyczny
jest większe od 1, funkcja <math> \displaystyle g</math> ma tylko jeden punkt krytyczny
<math> \displaystyle1-\sqrt{2}</math> i ma w nim minimum.
<math> \displaystyle 1-\sqrt{2}</math> i ma w nim minimum.
<br>
<br>


f) Funkcja <math> \displaystyle f(x)= x^x</math> jest rozważana tylko dla
f) Funkcja <math> \displaystyle f(x)= x^x</math> jest rozważana tylko dla
dodatnich argumentów i jej pochodna <math> \displaystylef'(x)=x^x(\ln{x}+1)</math> jest też
dodatnich argumentów i jej pochodna <math> \displaystyle f'(x)=x^x(\ln{x}+1)</math> jest też
zdefiniowana w przedziale <math> \displaystyle(0,+\infty)</math>. Jedynym punktem
zdefiniowana w przedziale <math> \displaystyle (0,+\infty)</math>. Jedynym punktem
krytycznym jest punkt <math> \displaystyle \frac1e</math> i <math> \displaystylef</math> ma w nim
krytycznym jest punkt <math> \displaystyle \frac1e</math> i <math> \displaystyle f</math> ma w nim
minimum.
minimum.


Natomiast funkcja <math> \displaystyle g(x)=  (x^2+1)^{x^3+2x}</math> i jej
Natomiast funkcja <math> \displaystyle g(x)=  (x^2+1)^{x^3+2x}</math> i jej
pochodna
pochodna
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
g'(x)=(x^2+1)^{x^3+2x}\left((3x^2+2)\ln(x^2+1)+
g'(x)=(x^2+1)^{x^3+2x}\left((3x^2+2)\ln(x^2+1)+
\frac{2x^2(x^2+2)}{x^2+1}\right)
\frac{2x^2(x^2+2)}{x^2+1}\right)
</math></center>
</math></center>
są zdefiniowane dla dowolnego argumentu rzeczywistego. Zauważmy,
są zdefiniowane dla dowolnego argumentu rzeczywistego. Zauważmy,
że <math> \displaystyleg'</math> jest wszędzie nieujemna, ponieważ <math> \displaystyle
że <math> \displaystyle g'</math> jest wszędzie nieujemna, ponieważ <math> \displaystyle  
(x^2+1)^{x^3+2x}>0,\, a(x)=(3x^2+2)\ln(x^2+1)\geq 0</math> oraz
(x^2+1)^{x^3+2x}>0,\, a(x)=(3x^2+2)\ln(x^2+1)\geq 0</math> oraz
<math> \displaystyle b(x)= \frac{2x^2(x^2+2)}{x^2+1}\geq 0</math> dla
<math> \displaystyle b(x)= \frac{2x^2(x^2+2)}{x^2+1}\geq 0</math> dla
dowolnego <math> \displaystylex\in \mathbb R</math>. Zatem w punkcie krytycznym <math> \displaystyle0</math> nie ma
dowolnego <math> \displaystyle x\in \mathbb R</math>. Zatem w punkcie krytycznym <math> \displaystyle 0</math> nie ma
ekstremum. (<math> \displaystyle0</math> jest jedynym punktem krytycznym, bo nieujemna suma
ekstremum. (<math> \displaystyle 0</math> jest jedynym punktem krytycznym, bo nieujemna suma
<math> \displaystylea(x)+b(x)</math> zeruje się tylko wtedy, gdy oba składniki się zerują,
<math> \displaystyle a(x)+b(x)</math> zeruje się tylko wtedy, gdy oba składniki się zerują,
a <math> \displaystyle0</math> jest jedynym pierwiastkiem funkcji każdej z tych funkcji).
a <math> \displaystyle 0</math> jest jedynym pierwiastkiem funkcji każdej z tych funkcji).


{}<math> \displaystyle\Box</math></div></div>
{}<math> \displaystyle \Box</math></div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.020|Uzupelnic z.am1.10.020|]] a) Zauważmy, że <math> \displaystylef(x) =\sqrt{x^2}</math> można
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.020|Uzupelnic z.am1.10.020|]] a) Zauważmy, że <math> \displaystyle f(x) =\sqrt{x^2}</math> można
też zapisać w postaci <math> \displaystylef(x)=|x|</math>. Funkcja ta ma minimum w punkcie
też zapisać w postaci <math> \displaystyle f(x)=|x|</math>. Funkcja ta ma minimum w punkcie
<math> \displaystyle0</math> i jest to jedyny punkt krytyczny tej funkcji, bo jej pochodna
<math> \displaystyle 0</math> i jest to jedyny punkt krytyczny tej funkcji, bo jej pochodna
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
f'(x)=\left\{\begin{array} {ll}1,& {\rm gdy} \;
f'(x)=\left\{\begin{array} {ll}1,& {\rm gdy} \;
x>0\\-1,& {\rm gdy}\; x<0\end{array} \right.
x>0\\-1,& {\rm gdy}\; x<0\end{array} \right.
</math></center>
</math></center>
jest nieokreślona
jest nieokreślona
tylko w punkcie <math> \displaystyle0</math> i nigdzie się nie zeruje.
tylko w punkcie <math> \displaystyle 0</math> i nigdzie się nie zeruje.


Dziedziną funkcji <math> \displaystyleg(x)= \sqrt[3]{x^2}</math> jest zbiór <math> \displaystyle\mathbb R</math>, a
Dziedziną funkcji <math> \displaystyle g(x)= \sqrt[3]{x^2}</math> jest zbiór <math> \displaystyle \mathbb R</math>, a
jej pochodnej <math> \displaystyle g'(x)=\frac2{3\sqrt[3]{x}}</math> zbiór
jej pochodnej <math> \displaystyle g'(x)=\frac2{3\sqrt[3]{x}}</math> zbiór
<math> \displaystyle\mathbb R\setminus \{0\}</math>. Pochodna nigdzie się nie zeruje, ale
<math> \displaystyle \mathbb R\setminus \{0\}</math>. Pochodna nigdzie się nie zeruje, ale
zmienia znak z ujemnego dla argumentów ujemnych na dodatni dla
zmienia znak z ujemnego dla argumentów ujemnych na dodatni dla
argumentów dodatnich. Funkcja <math> \displaystyleg</math> ma zatem w <math> \displaystyle0</math> minimum.
argumentów dodatnich. Funkcja <math> \displaystyle g</math> ma zatem w <math> \displaystyle 0</math> minimum.


{{red}[[Rysunek am1c10.0010]]}
{{red}[[Rysunek am1c10.0010]]}
<br>
<br>


Wreszcie funkcja <math> \displaystyleh(x)= \sqrt[5]{x^3}</math> zdefiniowana dla wszystkich
Wreszcie funkcja <math> \displaystyle h(x)= \sqrt[5]{x^3}</math> zdefiniowana dla wszystkich
liczb rzeczywistych ma dodatnią pochodną <math> \displaystyle
liczb rzeczywistych ma dodatnią pochodną <math> \displaystyle  
h'(x)=\frac3{5\sqrt[5]{x^2}}</math> zdefiniowaną wszędzie poza zerem,
h'(x)=\frac3{5\sqrt[5]{x^2}}</math> zdefiniowaną wszędzie poza zerem,
które jest punktem krytycznym. Funkcja <math> \displaystyleh</math> nie ma żadnego
które jest punktem krytycznym. Funkcja <math> \displaystyle h</math> nie ma żadnego
ekstremum, bo jej pochodna jest dodatnia.
ekstremum, bo jej pochodna jest dodatnia.


Linia 318: Linia 318:
<br>
<br>


b) Dziedziną funkcji <math> \displaystyle f(x)= \sqrt{\frac{x^3}{x-2}}</math>
b) Dziedziną funkcji <math> \displaystyle f(x)= \sqrt{\frac{x^3}{x-2}}</math>
jest suma przedziałów <math> \displaystyle(-\infty,0]\cup(2, +\infty)</math>, a jej
jest suma przedziałów <math> \displaystyle (-\infty,0]\cup(2, +\infty)</math>, a jej
pochodnej
pochodnej
<center><math> \displaystyle\aligned
<center><math> \displaystyle \aligned
f'(x)= \frac12\sqrt{\frac{x-2}{x^3}} \cdot
f'(x)= \frac12\sqrt{\frac{x-2}{x^3}} \cdot
\frac{3x^2(x-2)-x^3}{(x-2)^2}= \frac12\sqrt{\frac{x-2}{x^3}} \cdot
\frac{3x^2(x-2)-x^3}{(x-2)^2}= \frac12\sqrt{\frac{x-2}{x^3}} \cdot
Linia 327: Linia 327:
\frac{x^2(x-3)}{(x-2)^2}\endaligned
\frac{x^2(x-3)}{(x-2)^2}\endaligned
</math></center>
</math></center>
zbiór <math> \displaystyle(-\infty,0)\cup(2, +\infty)</math>. Ponieważ funkcja jest
zbiór <math> \displaystyle (-\infty,0)\cup(2, +\infty)</math>. Ponieważ funkcja jest
nieujemna, osiąga minimum globalne w swoim jedynym miejscu zerowym
nieujemna, osiąga minimum globalne w swoim jedynym miejscu zerowym
<math> \displaystyle0</math>. Ponadto <math> \displaystylef</math> ma również minimum w drugim punkcie krytycznym
<math> \displaystyle 0</math>. Ponadto <math> \displaystyle f</math> ma również minimum w drugim punkcie krytycznym
<math> \displaystyle3</math>.
<math> \displaystyle 3</math>.


Natomiast również nieujemna funkcja <math> \displaystyle g(x)=
Natomiast również nieujemna funkcja <math> \displaystyle g(x)=
\sqrt{\frac{4-x}{(x+2)^3}}</math> jest zdefiniowana w przedziale
\sqrt{\frac{4-x}{(x+2)^3}}</math> jest zdefiniowana w przedziale
<math> \displaystyle(-2,4]</math> i podobnie jak poprzednia funkcja osiąga swoje minimum
<math> \displaystyle (-2,4]</math> i podobnie jak poprzednia funkcja osiąga swoje minimum
globalne w swoim jedynym miejscu zerowym <math> \displaystyle4</math>. Jest to jedyny punkt
globalne w swoim jedynym miejscu zerowym <math> \displaystyle 4</math>. Jest to jedyny punkt
krytyczny funkcji <math> \displaystyleg</math>, ponieważ jej pochodna
krytyczny funkcji <math> \displaystyle g</math>, ponieważ jej pochodna
<center><math> \displaystyle\aligned
<center><math> \displaystyle \aligned
g'(x)=& \frac12\sqrt{\frac{(x+2)^3}{4-x}} \cdot
g'(x)=& \frac12\sqrt{\frac{(x+2)^3}{4-x}} \cdot
\frac{-(x+2)^3-(4-x)3(x+2)^2}{(x+2)^6}=\\=
\frac{-(x+2)^3-(4-x)3(x+2)^2}{(x+2)^6}=\\=
Linia 344: Linia 344:
\cdot \frac{(x-7)}{(x+2)^4}\endaligned
\cdot \frac{(x-7)}{(x+2)^4}\endaligned
</math></center>
</math></center>
nie zeruje się w żadnym punkcie swojej dziedziny <math> \displaystyle(-2,4)</math>.
nie zeruje się w żadnym punkcie swojej dziedziny <math> \displaystyle (-2,4)</math>.
<br>
<br>


Linia 351: Linia 351:
określone w zerze.
określone w zerze.


Jeśli <math> \displaystyle f(x)= 3\sqrt[3]{x^2}e^x</math>, to
Jeśli <math> \displaystyle f(x)= 3\sqrt[3]{x^2}e^x</math>, to
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
f'(x)=
f'(x)=
\frac2{\sqrt[3]{x}}e^x+ 3\sqrt[3]{x^2}e^x=
\frac2{\sqrt[3]{x}}e^x+ 3\sqrt[3]{x^2}e^x=
\frac{e^x}{\sqrt[3]{x}}(2+3x).
\frac{e^x}{\sqrt[3]{x}}(2+3x).
</math></center>
</math></center>
Punktami krytycznymi są <math> \displaystyle -\frac23</math> i <math> \displaystyle0</math>. Funkcja <math> \displaystylef</math> ma maksimum
Punktami krytycznymi są <math> \displaystyle -\frac23</math> i <math> \displaystyle 0</math>. Funkcja <math> \displaystyle f</math> ma maksimum
w punkcie <math> \displaystyle -\frac23</math> i minimum w punkcie <math> \displaystyle0</math>, ponieważ pochodna
w punkcie <math> \displaystyle -\frac23</math> i minimum w punkcie <math> \displaystyle 0</math>, ponieważ pochodna
odpowiednio zmienia znak.
odpowiednio zmienia znak.


Jeśli <math> \displaystyle g(x)= 5\sqrt[5]{x^4}e^{-x}</math>, to
Jeśli <math> \displaystyle g(x)= 5\sqrt[5]{x^4}e^{-x}</math>, to
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
g'(x)=
g'(x)=
\frac4{\sqrt[5]{x}}e^{-x}- 5\sqrt[5]{x^4}e^{-x}=
\frac4{\sqrt[5]{x}}e^{-x}- 5\sqrt[5]{x^4}e^{-x}=
\frac{e^{-x}}{\sqrt[5]{x}}(4-5x).
\frac{e^{-x}}{\sqrt[5]{x}}(4-5x).
</math></center>
</math></center>
Funkcja <math> \displaystyleg</math> ma minimum w
Funkcja <math> \displaystyle g</math> ma minimum w
punkcie <math> \displaystyle0</math> i maksimum w punkcie <math> \displaystyle\frac45</math>.
punkcie <math> \displaystyle 0</math> i maksimum w punkcie <math> \displaystyle \frac45</math>.


Wreszcie jeśli <math> \displaystyle h(x)= \sqrt{e^{x^2}-1}</math>, to
Wreszcie jeśli <math> \displaystyle h(x)= \sqrt{e^{x^2}-1}</math>, to
<math> \displaystyle h'(x)=\frac{xe^{x^2}}{\sqrt{e^{x^2}-1}}</math> i jedynym
<math> \displaystyle h'(x)=\frac{xe^{x^2}}{\sqrt{e^{x^2}-1}}</math> i jedynym
punktem krytycznym jest <math> \displaystyle0</math>. Funkcja <math> \displaystyleh</math> ma minimum w tym
punktem krytycznym jest <math> \displaystyle 0</math>. Funkcja <math> \displaystyle h</math> ma minimum w tym
punkcie.<br>
punkcie.<br>


d) Zauważmy, że <math> \displaystyle \left|\frac{1-x^2}{1+x^2}\right|=
d) Zauważmy, że <math> \displaystyle \left|\frac{1-x^2}{1+x^2}\right|=
\left|\frac{2}{1+x^2}-1\right|\leq 1</math> dla dowolnego rzeczywistego
\left|\frac{2}{1+x^2}-1\right|\leq 1</math> dla dowolnego rzeczywistego
argumentu <math> \displaystylex</math>. Dlatego dziedziną funkcji <math> \displaystyle f(x)=
argumentu <math> \displaystyle x</math>. Dlatego dziedziną funkcji <math> \displaystyle f(x)=
\arccos{\frac{1-x^2}{1+x^2}}</math> jest cały zbiór liczb rzeczywistych,
\arccos{\frac{1-x^2}{1+x^2}}</math> jest cały zbiór liczb rzeczywistych,
natomiast pochodna
natomiast pochodna
<center><math> \displaystyle\aligned
<center><math> \displaystyle \aligned
f'(x)=
f'(x)=
&-\left(\sqrt{1-\left(\frac{1-x^2}{1+x^2}\right)^2}\right)^{-1}\cdot
&-\left(\sqrt{1-\left(\frac{1-x^2}{1+x^2}\right)^2}\right)^{-1}\cdot
Linia 388: Linia 388:
\frac{4x}{(1+x^2)^2}=\\=&\frac{2x}{|x|(1+x^2)}\endaligned
\frac{4x}{(1+x^2)^2}=\\=&\frac{2x}{|x|(1+x^2)}\endaligned
</math></center>
</math></center>
jest nieokreślona tylko w punkcie <math> \displaystyle0</math>. Funkcja <math> \displaystylef</math> ma minimum w
jest nieokreślona tylko w punkcie <math> \displaystyle 0</math>. Funkcja <math> \displaystyle f</math> ma minimum w
tym punkcie.
tym punkcie.


Niech <math> \displaystylex</math> będzie dowolną liczbą rzeczywistą. Zauważmy, że ponieważ
Niech <math> \displaystyle x</math> będzie dowolną liczbą rzeczywistą. Zauważmy, że ponieważ
<math> \displaystyle(1-|x|)^2\geq 0</math>, więc <math> \displaystyle1+x^2\geq 2|x|</math>, a w konsekwencji
<math> \displaystyle (1-|x|)^2\geq 0</math>, więc <math> \displaystyle 1+x^2\geq 2|x|</math>, a w konsekwencji
<math> \displaystyle \left|\frac{2x}{1+x^2}\right|\leq 1</math>. Pokazaliśmy w
<math> \displaystyle \left|\frac{2x}{1+x^2}\right|\leq 1</math>. Pokazaliśmy w
ten sposób, że dziedziną funkcji <math> \displaystyle g(x)=
ten sposób, że dziedziną funkcji <math> \displaystyle g(x)=
\arcsin{\frac{2x}{1+x^2}}</math> jest cały zbiór liczb rzeczywistych.
\arcsin{\frac{2x}{1+x^2}}</math> jest cały zbiór liczb rzeczywistych.
Pochodna
Pochodna
<center><math> \displaystyle\aligned
<center><math> \displaystyle \aligned
g'(x)=
g'(x)=
&\left(\sqrt{1-\left(\frac{2x}{1+x^2}\right)^2}\right)^{-1}\cdot
&\left(\sqrt{1-\left(\frac{2x}{1+x^2}\right)^2}\right)^{-1}\cdot
Linia 406: Linia 406:
\frac{2(1-x^2)}{|1-x^2|(1+x^2)}\endaligned
\frac{2(1-x^2)}{|1-x^2|(1+x^2)}\endaligned
</math></center>
</math></center>
nie jest zdefiniowana w punktach <math> \displaystyle-1</math> i <math> \displaystyle1</math>, ale zmienia znak w
nie jest zdefiniowana w punktach <math> \displaystyle -1</math> i <math> \displaystyle 1</math>, ale zmienia znak w
ich sąsiedztwach. Funkcja <math> \displaystyleg</math> ma minimum w punkcie <math> \displaystyle-1</math> i maksimum
ich sąsiedztwach. Funkcja <math> \displaystyle g</math> ma minimum w punkcie <math> \displaystyle -1</math> i maksimum
w punkcie <math> \displaystyle1</math>.
w punkcie <math> \displaystyle 1</math>.


{}<math> \displaystyle\Box</math></div></div>
{}<math> \displaystyle \Box</math></div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.030|Uzupelnic z.am1.10.030|]] Obie funkcje są dobrze określone w
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.030|Uzupelnic z.am1.10.030|]] Obie funkcje są dobrze określone w
badanym przedziale. Liczymy pochodne
badanym przedziale. Liczymy pochodne
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
f'(x)= e^{\frac{x^2}{x^2-10}}\cdot \frac{2x(x^2-10)-2x^3}{(x^2-10)^2}=
f'(x)= e^{\frac{x^2}{x^2-10}}\cdot \frac{2x(x^2-10)-2x^3}{(x^2-10)^2}=
e^{\frac{x^2}{x^2-10}}\cdot \frac{-20x}{(x^2-10)^2}.
e^{\frac{x^2}{x^2-10}}\cdot \frac{-20x}{(x^2-10)^2}.
</math></center>
</math></center>
Funkcja <math> \displaystyleg</math> nie ma pochodnej w <math> \displaystyle0</math> i
Funkcja <math> \displaystyle g</math> nie ma pochodnej w <math> \displaystyle 0</math> i
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
g'(x)= \left\{\begin{array} {ll} -\frac{\sqrt{3}}{x^2+3},& {\rm
g'(x)= \left\{\begin{array} {ll} -\frac{\sqrt{3}}{x^2+3},& {\rm
gdy}\quad x<0\\
gdy}\quad x<0\\
Linia 425: Linia 425:
\end{array} \right..
\end{array} \right..
</math></center>
</math></center>
W przedziale <math> \displaystyle(-1,3)</math> obie te funkcje mają jeden punkt krytyczny
W przedziale <math> \displaystyle (-1,3)</math> obie te funkcje mają jeden punkt krytyczny
<math> \displaystyle0</math>.
<math> \displaystyle 0</math>.


Ponieważ <math> \displaystyle f(-1)=e^{-\frac19}, f(0)=1</math> i
Ponieważ <math> \displaystyle f(-1)=e^{-\frac19}, f(0)=1</math> i
<math> \displaystyle f(3)=e^{-9}</math>, najmniejszą wartością funkcji <math> \displaystylef</math> w
<math> \displaystyle f(3)=e^{-9}</math>, najmniejszą wartością funkcji <math> \displaystyle f</math> w
przedziale <math> \displaystyle[-1,3]</math> jest <math> \displaystyle e^{-9}</math>, a największą <math> \displaystyle1</math>.
przedziale <math> \displaystyle [-1,3]</math> jest <math> \displaystyle e^{-9}</math>, a największą <math> \displaystyle 1</math>.


Dla funkcji <math> \displaystyleg</math> mamy <math> \displaystyleg(-1)=\frac{\pi}6, g(0)=0</math> i
Dla funkcji <math> \displaystyle g</math> mamy <math> \displaystyle g(-1)=\frac{\pi}6, g(0)=0</math> i
<math> \displaystyleg(3)=\frac{\pi}{3}</math>, zatem najmniejszą wartością funkcji <math> \displaystyleg</math> w
<math> \displaystyle g(3)=\frac{\pi}{3}</math>, zatem najmniejszą wartością funkcji <math> \displaystyle g</math> w
przedziale <math> \displaystyle[-1,3]</math> jest <math> \displaystyle0</math>, a największą <math> \displaystyle\frac{\pi}{3}</math>.
przedziale <math> \displaystyle [-1,3]</math> jest <math> \displaystyle 0</math>, a największą <math> \displaystyle \frac{\pi}{3}</math>.


{}<math> \displaystyle\Box</math></div></div>
{}<math> \displaystyle \Box</math></div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.040|Uzupelnic z.am1.10.040|]] Jeśli <math> \displaystylex</math> jest promieniem podstawy walca,
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.040|Uzupelnic z.am1.10.040|]] Jeśli <math> \displaystyle x</math> jest promieniem podstawy walca,
<math> \displaystyley</math> jego wysokością, a <math> \displaystyleV</math> jego objętością, to <math> \displaystyleV=\pi x^2 y</math>.
<math> \displaystyle y</math> jego wysokością, a <math> \displaystyle V</math> jego objętością, to <math> \displaystyle V=\pi x^2 y</math>.
Zatem dla naszej puszki zachodzi <math> \displaystyle250 \pi= \pi x^2 y</math>, a stąd
Zatem dla naszej puszki zachodzi <math> \displaystyle 250 \pi= \pi x^2 y</math>, a stąd
<math> \displaystyley=250x^{-2}</math>. Niech <math> \displaystyleS</math> oznacza pole powierzchni całkowitej
<math> \displaystyle y=250x^{-2}</math>. Niech <math> \displaystyle S</math> oznacza pole powierzchni całkowitej
walca, wtedy <math> \displaystyleS(x)=2\pi x^2+ 2\pi x\cdot 250 x^{-2} =
walca, wtedy <math> \displaystyle S(x)=2\pi x^2+ 2\pi x\cdot 250 x^{-2} =
2\pi(x^2+250x^{-1})</math>, gdzie <math> \displaystylex>0</math>. Liczymy pochodną
2\pi(x^2+250x^{-1})</math>, gdzie <math> \displaystyle x>0</math>. Liczymy pochodną
<math> \displaystyleS'(x)=2\pi(2x-250x^{-2})=4\pi x^{-2}(x^3-125)</math>. Zatem jedynym
<math> \displaystyle S'(x)=2\pi(2x-250x^{-2})=4\pi x^{-2}(x^3-125)</math>. Zatem jedynym
punktem krytycznym jest <math> \displaystyle5</math> i <math> \displaystyleS</math> osiąga w tym punkcie minimum.
punktem krytycznym jest <math> \displaystyle 5</math> i <math> \displaystyle S</math> osiąga w tym punkcie minimum.
Jeśli <math> \displaystylex=5</math>, to również <math> \displaystyley=5</math>, czyli puszka musi mieć promień
Jeśli <math> \displaystyle x=5</math>, to również <math> \displaystyle y=5</math>, czyli puszka musi mieć promień
podstawy równy <math> \displaystyle5</math> cm i wysokość również 5 cm, by do jej
podstawy równy <math> \displaystyle 5</math> cm i wysokość również 5 cm, by do jej
sporządzenia użyto najmniej blachy.
sporządzenia użyto najmniej blachy.


{}<math> \displaystyle\Box</math></div></div>
{}<math> \displaystyle \Box</math></div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.050|Uzupelnic z.am1.10.050|]] a) Policzmy pochodną
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.050|Uzupelnic z.am1.10.050|]] a) Policzmy pochodną
<math> \displaystylef'(x)=2x(6x^2-6mx+m^2)</math>. Jeśli <math> \displaystylem=0</math>, to <math> \displaystylef(x)=3x^4</math> ma
<math> \displaystyle f'(x)=2x(6x^2-6mx+m^2)</math>. Jeśli <math> \displaystyle m=0</math>, to <math> \displaystyle f(x)=3x^4</math> ma
oczywiście minimum globalne w <math> \displaystyle0</math>. Jeśli <math> \displaystylem\neq 0</math>, to dla
oczywiście minimum globalne w <math> \displaystyle 0</math>. Jeśli <math> \displaystyle m\neq 0</math>, to dla
czynnika kwadratowego <math> \displaystyle6x^2-6mx+m^2</math> pochodnej <math> \displaystyle\Delta = 12m^2</math>,
czynnika kwadratowego <math> \displaystyle 6x^2-6mx+m^2</math> pochodnej <math> \displaystyle \Delta = 12m^2</math>,
jest więc dodatnia, a w konsekwencji <math> \displaystylef</math> ma trzy różne punkty
jest więc dodatnia, a w konsekwencji <math> \displaystyle f</math> ma trzy różne punkty
krytyczne <math> \displaystylex_0,x_1,x_2</math>, w tym <math> \displaystylex_0=0</math>. Ze wzorów Viete'a mamy
krytyczne <math> \displaystyle x_0,x_1,x_2</math>, w tym <math> \displaystyle x_0=0</math>. Ze wzorów Viete'a mamy
<math> \displaystylex_1x_2=\frac{m^2}6>0</math>, zatem <math> \displaystylex_1, x_2</math> są tego samego znaku.
<math> \displaystyle x_1x_2=\frac{m^2}6>0</math>, zatem <math> \displaystyle x_1, x_2</math> są tego samego znaku.
Stąd już wynika, że funkcja <math> \displaystylef</math> ma minimum w punkcie <math> \displaystyle0</math>.
Stąd już wynika, że funkcja <math> \displaystyle f</math> ma minimum w punkcie <math> \displaystyle 0</math>.
<br>
<br>


b) Stosujemy najpierw wzór Taylora do funkcji <math> \displaystylef(x)=\sqrt{x}</math> w
b) Stosujemy najpierw wzór Taylora do funkcji <math> \displaystyle f(x)=\sqrt{x}</math> w
punkcie <math> \displaystylex=25</math> i dla <math> \displaystyleh=-0,1</math>. Jeśli <math> \displaystylen=1</math>, to otrzymujemy
punkcie <math> \displaystyle x=25</math> i dla <math> \displaystyle h=-0,1</math>. Jeśli <math> \displaystyle n=1</math>, to otrzymujemy
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
\sqrt{24,9}\approx \sqrt{25}+\frac1{2\sqrt{25}}(-0,1)=
\sqrt{24,9}\approx \sqrt{25}+\frac1{2\sqrt{25}}(-0,1)=
5-0,01=4,99
5-0,01=4,99
</math></center>
</math></center>
i <math> \displaystyle|\sqrt{24,9}-4,99|\leq \frac1{51200}</math>, bo <math> \displaystyle\sup\{|f''(t)|: t\in
i <math> \displaystyle |\sqrt{24,9}-4,99|\leq \frac1{51200}</math>, bo <math> \displaystyle \sup\{|f''(t)|: t\in
[16,25]\}=\frac1{4\sqrt{16^3}}=\frac1{256}</math>.
[16,25]\}=\frac1{4\sqrt{16^3}}=\frac1{256}</math>.


Dla <math> \displaystylen=2</math> otrzymujemy
Dla <math> \displaystyle n=2</math> otrzymujemy
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
\sqrt{24,9}\approx
\sqrt{24,9}\approx
\sqrt{25}+\frac1{2\sqrt{25}}(-0,1)
\sqrt{25}+\frac1{2\sqrt{25}}(-0,1)
-\frac1{8\sqrt{25^3}}(-0,1)^2=5-0,01-0,00001= 4,98999
-\frac1{8\sqrt{25^3}}(-0,1)^2=5-0,01-0,00001= 4,98999
</math></center>
</math></center>
i <center><math> \displaystyle\left|\sqrt{24,9}-4,98999\right|\leq \frac{3\cdot
i <center><math> \displaystyle \left|\sqrt{24,9}-4,98999\right|\leq \frac{3\cdot
(0,1)^3}{3!\cdot 8\cdot 4^5}=\frac1{16384000}.</math></center>
(0,1)^3}{3!\cdot 8\cdot 4^5}=\frac1{16384000}.</math></center>


Następnie stosujemy wzór Taylora do funkcji <math> \displaystyleg(x)=\sqrt[4]{x}</math> w
Następnie stosujemy wzór Taylora do funkcji <math> \displaystyle g(x)=\sqrt[4]{x}</math> w
punkcie <math> \displaystylex=16</math> i dla <math> \displaystyleh=0,32</math>. Jeśli <math> \displaystylen=1</math>, to otrzymujemy
punkcie <math> \displaystyle x=16</math> i dla <math> \displaystyle h=0,32</math>. Jeśli <math> \displaystyle n=1</math>, to otrzymujemy
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
\sqrt[4]{16,32}\approx \sqrt[4]{16}+\frac1{4\sqrt[4]{16}^3}\cdot
\sqrt[4]{16,32}\approx \sqrt[4]{16}+\frac1{4\sqrt[4]{16}^3}\cdot
0,32= 2+0,01=2,01
0,32= 2+0,01=2,01
</math></center>
</math></center>
i <math> \displaystyle
i <math> \displaystyle  
|\sqrt[4]{16,32}-2,01|\leq \frac{3\cdot
|\sqrt[4]{16,32}-2,01|\leq \frac{3\cdot
(0,01)^2}{4}=0,000075,
(0,01)^2}{4}=0,000075,
</math>
</math>
bo <math> \displaystyle\sup\{|g''(t)|: t\in
bo <math> \displaystyle \sup\{|g''(t)|: t\in
[16,81]\}=\frac3{16\sqrt[4]{16^7}}=\frac3{2^{11}}</math>.
[16,81]\}=\frac3{16\sqrt[4]{16^7}}=\frac3{2^{11}}</math>.


Dla <math> \displaystylen=2</math> otrzymujemy
Dla <math> \displaystyle n=2</math> otrzymujemy
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
\sqrt[4]{16,32}\approx \sqrt[4]{16}+\frac1{4\sqrt[4]{16^3}}\cdot
\sqrt[4]{16,32}\approx \sqrt[4]{16}+\frac1{4\sqrt[4]{16^3}}\cdot
0,32-\frac3{32\sqrt[4]{16^7}}(0,32)^2=2+0,01-0,000075= 2,009925
0,32-\frac3{32\sqrt[4]{16^7}}(0,32)^2=2+0,01-0,000075= 2,009925
</math></center>
</math></center>
oraz
oraz
<center><math> \displaystyle
<center><math> \displaystyle  
\left|\sqrt[4]{16,32}-2,009925\right|\leq
\left|\sqrt[4]{16,32}-2,009925\right|\leq
\frac{21\cdot(0,32)^3}{3!\cdot 64\cdot 2^{11}}=\frac{7\cdot
\frac{21\cdot(0,32)^3}{3!\cdot 64\cdot 2^{11}}=\frac{7\cdot
Linia 505: Linia 505:
</math></center>
</math></center>


{}<math> \displaystyle\Box</math></div></div>
{}<math> \displaystyle \Box</math></div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.060|Uzupelnic z.am1.10.060|]] Wszystkie zdefiniowane w tym zadaniu
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    [[##z.am1.10.060|Uzupelnic z.am1.10.060|]] Wszystkie zdefiniowane w tym zadaniu
funkcje są klasy <math> \displaystyleC^\infty</math> poza zerem. Granica <math> \displaystyle
funkcje są klasy <math> \displaystyle C^\infty</math> poza zerem. Granica <math> \displaystyle  
\lim_{x\rightarrow 0} \sin \frac1x </math> nie istnieje z definicji
\lim_{x\rightarrow 0} \sin \frac1x </math> nie istnieje z definicji
Heinego, bo na przykład <math> \displaystyle \sin \frac
Heinego, bo na przykład <math> \displaystyle \sin \frac
1{(n\pi)^{-1}}\equiv 0</math>, a <math> \displaystyle \sin
1{(n\pi)^{-1}}\equiv 0</math>, a <math> \displaystyle \sin
\frac1{(2n\pi+\pi/2)^{-1}}\equiv 1 (n\in\mathbb N)</math>, zatem <math> \displaystylef_0</math>
\frac1{(2n\pi+\pi/2)^{-1}}\equiv 1 (n\in\mathbb N)</math>, zatem <math> \displaystyle f_0</math>
nie jest ciągła w zerze.
nie jest ciągła w zerze.


Linia 518: Linia 518:


Mamy także z twierdzenia o iloczynie funkcji ograniczonej i
Mamy także z twierdzenia o iloczynie funkcji ograniczonej i
zbieżnej do zera <math> \displaystyle \lim_{x\rightarrow 0} x^n\sin
zbieżnej do zera <math> \displaystyle \lim_{x\rightarrow 0} x^n\sin
\frac1x=0</math>, jeśli <math> \displaystylen>0</math>, zatem funkcja <math> \displaystylef_n</math> jest ciągła w <math> \displaystyle0</math>.
\frac1x=0</math>, jeśli <math> \displaystyle n>0</math>, zatem funkcja <math> \displaystyle f_n</math> jest ciągła w <math> \displaystyle 0</math>.


Następnie widzimy, że <math> \displaystyle \lim_{x\rightarrow 0}
Następnie widzimy, że <math> \displaystyle \lim_{x\rightarrow 0}
\frac{x\sin \frac1x}x </math> nie istnieje (jest to ta sama granica,
\frac{x\sin \frac1x}x </math> nie istnieje (jest to ta sama granica,
którą liczyliśmy dla funkcji <math> \displaystylef_0</math>), zatem <math> \displaystylef_1</math> nie ma pochodnej
którą liczyliśmy dla funkcji <math> \displaystyle f_0</math>), zatem <math> \displaystyle f_1</math> nie ma pochodnej
w zerze.
w zerze.


{{red}[[Rysunek  am1c10.0040]]}
{{red}[[Rysunek  am1c10.0040]]}


Natomiast ponieważ <math> \displaystyle \lim_{x\rightarrow 0}
Natomiast ponieważ <math> \displaystyle \lim_{x\rightarrow 0}
\frac{x^n\sin \frac1x}x = \lim_{x\rightarrow 0} {x^{n-1}\sin
\frac{x^n\sin \frac1x}x = \lim_{x\rightarrow 0} {x^{n-1}\sin
\frac1x}=0</math> dla <math> \displaystylen>1</math>, wszystkie następne funkcje są
\frac1x}=0</math> dla <math> \displaystyle n>1</math>, wszystkie następne funkcje są
różniczkowalne i <math> \displaystyle f_n'(x)=\left\{\begin{array} {ll}
różniczkowalne i <math> \displaystyle f_n'(x)=\left\{\begin{array} {ll}
nx^{n-1}\sin \frac1x -x^{n-2}\cos \frac1x,& {\rm gdy}\; x\neq
nx^{n-1}\sin \frac1x -x^{n-2}\cos \frac1x,& {\rm gdy}\; x\neq
0\\
0\\
Linia 538: Linia 538:
</math>.
</math>.


Pochodna <math> \displaystyle f_2'(x)=2x\sin\frac1x-\cos\frac1x</math> jest
Pochodna <math> \displaystyle f_2'(x)=2x\sin\frac1x-\cos\frac1x</math> jest
nieciągła w <math> \displaystyle0</math>, bo <math> \displaystyle \lim_{x\rightarrow 0} 2x\sin
nieciągła w <math> \displaystyle 0</math>, bo <math> \displaystyle \lim_{x\rightarrow 0} 2x\sin
\frac1x=0</math> i <math> \displaystyle \lim_{x\rightarrow 0} \cos \frac1x</math>
\frac1x=0</math> i <math> \displaystyle \lim_{x\rightarrow 0} \cos \frac1x</math>
nie istnieje (co pokazujemy analogicznie jak dla <math> \displaystylef_0</math>).
nie istnieje (co pokazujemy analogicznie jak dla <math> \displaystyle f_0</math>).


{{red}[[Rysunek  am1c10.0050]]}
{{red}[[Rysunek  am1c10.0050]]}


Pochodne <math> \displaystylef_n'</math> są ciągłe dla <math> \displaystylen>2</math>, co wynika po raz kolejny z
Pochodne <math> \displaystyle f_n'</math> są ciągłe dla <math> \displaystyle n>2</math>, co wynika po raz kolejny z
twierdzenia o granicy iloczynu funkcji ograniczonej i funkcji
twierdzenia o granicy iloczynu funkcji ograniczonej i funkcji
zbieżnej do zera.
zbieżnej do zera.
Linia 553: Linia 553:
{{red}[[Rysunek6 am1c10.0060]]}
{{red}[[Rysunek6 am1c10.0060]]}


{}<math> \displaystyle\Box</math></div></div>
{}<math> \displaystyle \Box</math></div></div>

Wersja z 17:45, 13 sie 2006

10. Wzór Taylora. Ekstrema

Ćwiczenie 10.1.

Wyznaczyć ekstrema funkcji

a) x(x+2)2x+3,xx3(x1)2,x(x2)3(x+2)3,

b) xsin2x+cosx,xtgxsinx,

c) xxe1x+2,x(2x)e(x2)2,

d) xln|x2+3x10|,xln2|x|2ln|x|,

e) xx+10arcctgx,x21x2+arcsinx,

f) xxx,x(x2+1)x3+2x.

Ćwiczenie 10.2.

Wyznaczyć ekstrema funkcji

a) xx2,xx23,xx35,

b) xx3x2,x4x(x+2)3.

c) x3x23ex,x5x45ex,xex21,

d) xarccos1x21+x2,xarcsin2x1+x2.

Ćwiczenie 10.3.

Wyznaczyć największą i najmniejszą wartość funkcji

a) f(x)=ex2x210,

b) g(x)=arctg|x|3
w przedziale [1,3].

Ćwiczenie 10.4.

Znaleźć wymiary puszki do konserw w kształcie walca o objętości V=250πcm3, do sporządzenia której zużyje się najmniej blachy.

Ćwiczenie 10.5.

a) Udowodnić, że niezależnie od wyboru parametru m funkcja f(x)=3x44mx3+m2x2 ma minimum w punkcie 0.

b) Wykorzystując wzór Taylora dla n{1,2} wyznaczyć przybliżoną wartość 24,9 i 16,084, oraz oszacować błąd przybliżenia.

Ćwiczenie 10.6.

Niech

fn(x)={xnsin1x,gdyx00,gdyx=0,n0.

Pokazać, że f2n ma n-tą pochodną nieciągłą w 0, a f2n+1 należy do klasy Cn, ale nie ma (n+1)-ej pochodnej w 0, dla n0.

Wskazówki

Wskazówka
Wskazówka
Wskazówka
Wskazówka
Wskazówka
Wskazówka

Rozwiązania i odpowiedzi

Rozwiązanie
Rozwiązanie
Rozwiązanie
Rozwiązanie
Rozwiązanie
Rozwiązanie