Biografia Eilenberg, Samuel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Patola (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Patola (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 6: Linia 6:
Eilenberg interesował się głównie topologią algebraiczną. Pracował z Normanem Steenrodem nad aksjomatycznym podejściem do teorii homologii i nad algebrą homologiczną z Saundersem Mac Lane’em. Z Henrim Cartanem napisał na ten ostatni temat książkę, która stała się dziełem klasycznym. W późniejszym okresie swojego życia oddał się całkowicie teorii kategorii, stając się jednym z założycieli tej dziedziny. Eilenberg jest również autorem ważnej książki o teorii automatów.  
Eilenberg interesował się głównie topologią algebraiczną. Pracował z Normanem Steenrodem nad aksjomatycznym podejściem do teorii homologii i nad algebrą homologiczną z Saundersem Mac Lane’em. Z Henrim Cartanem napisał na ten ostatni temat książkę, która stała się dziełem klasycznym. W późniejszym okresie swojego życia oddał się całkowicie teorii kategorii, stając się jednym z założycieli tej dziedziny. Eilenberg jest również autorem ważnej książki o teorii automatów.  


Eilenberg studiował na Uniwersytecie Warszawskim w okresie, kiedy pracowali na tej uczelni tak wybitni matematycy jak, m.in. Mazurkiewicz, Kuratowski, Sierpiński, Saks i Borsuk. Ten ostatni był promotorem pracy doktorskiej Eilenberga, obronionej w 1936 r. W tym okresie, Eilenberg utrzymywał kontakty także z Banachem, związanym z U  zmarł w Nowym Jorku. Większość życia naukowego spędził w USA, głównie jako profesor na Uniwersytecie Columbia.
Eilenberg studiował na Uniwersytecie Warszawskim w okresie, kiedy pracowali na tej uczelni tak wybitni matematycy jak, m.in. Mazurkiewicz, Kuratowski, Sierpiński, Saks i Borsuk. Ten ostatni był promotorem pracy doktorskiej Eilenberga, obronionej w 1936 r. W tym okresie, Eilenberg utrzymywał kontakty także z Banachem, związanym z Uniwersytetem Jana Kazimierza we Lwowie.
W 1939 r. Eilenberg wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie, poczatkowo, pracował na Uniwersytecie Princeton, a następnie na Uniwersytecie Michigan, gdzie został profesorem w 1945 r. Od 1947 r. do końca swojego życia związany był z Uniwersytetem Columbia.


Eilenberg był znany także jako wybitny znawca i kolekcjoner sztuki, w szczególności, Indii i Dalekiego Wschodu. Jego sława pośród kolekcjonerów sztuki nieco zaciemniała  jego uznanie wśród matematyków. W geście naznaczonym przez jego hojność i elegancję, Eilenberg w 1987 r. podarował dużą ilość swoich zbiorów Stołecznemu Muzeum Sztuki w Nowym Jorku.
[[grafika:Eilenberg-kolekcja.jpg|thumb|150px|right|Wystawa dzieł sztuki indyjskiej i azjatyckiej ze zbiorów prywatnych Eilenberga]]
[[grafika:Eilenberg-kolekcja.jpg|thumb|150px|right|Wystawa dzieł sztuki indyjskiej i azjatyckiej ze zbiorów prywatnych Eilenberga]]


Eilenberg otrzymał dużo wyróżnień za swoje prace. W szczególności powinno się wspomnieć Nagrodę Wilka, przy której współuczestniczył Selberg, w 1986 r. i jego wybór do Polskiej Akademii Nauki.
Eilenberg otrzymał dużo wyróżnień za swoje prace. W szczególności powinno się wspomnieć Nagrodę Wilka, przy której współuczestniczył Selberg, w 1986 r. i jego wybór do Polskiej Akademii Nauki.
Poza osiągnięciami naukowymi, Eilenberg znany był także jako wybitny znawca i kolekcjoner sztuki, w szczególności, Indii i Dalekiego Wschodu. W geście naznaczonym przez jego hojność i elegancję, Eilenberg w 1987 r. podarował dużą część swoich zbiorów Stołecznemu Muzeum Sztuki w Nowym Jorku.




----
----
''Opracowanie: zespół wsparcia multimedialnego''
''Opracowanie: zespół wsparcia multimedialnego''

Wersja z 19:51, 16 gru 2006

Samuel Eilenberg (1913-1998) – amerykański matematyk polskiego pochodzenia.

Henri Cartan (francuski matematyk) z Eilenbergiem w Alpach, 1951

Eilenberg interesował się głównie topologią algebraiczną. Pracował z Normanem Steenrodem nad aksjomatycznym podejściem do teorii homologii i nad algebrą homologiczną z Saundersem Mac Lane’em. Z Henrim Cartanem napisał na ten ostatni temat książkę, która stała się dziełem klasycznym. W późniejszym okresie swojego życia oddał się całkowicie teorii kategorii, stając się jednym z założycieli tej dziedziny. Eilenberg jest również autorem ważnej książki o teorii automatów.

Eilenberg studiował na Uniwersytecie Warszawskim w okresie, kiedy pracowali na tej uczelni tak wybitni matematycy jak, m.in. Mazurkiewicz, Kuratowski, Sierpiński, Saks i Borsuk. Ten ostatni był promotorem pracy doktorskiej Eilenberga, obronionej w 1936 r. W tym okresie, Eilenberg utrzymywał kontakty także z Banachem, związanym z Uniwersytetem Jana Kazimierza we Lwowie. W 1939 r. Eilenberg wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie, poczatkowo, pracował na Uniwersytecie Princeton, a następnie na Uniwersytecie Michigan, gdzie został profesorem w 1945 r. Od 1947 r. do końca swojego życia związany był z Uniwersytetem Columbia.

Wystawa dzieł sztuki indyjskiej i azjatyckiej ze zbiorów prywatnych Eilenberga

Eilenberg otrzymał dużo wyróżnień za swoje prace. W szczególności powinno się wspomnieć Nagrodę Wilka, przy której współuczestniczył Selberg, w 1986 r. i jego wybór do Polskiej Akademii Nauki.

Poza osiągnięciami naukowymi, Eilenberg znany był także jako wybitny znawca i kolekcjoner sztuki, w szczególności, Indii i Dalekiego Wschodu. W geście naznaczonym przez jego hojność i elegancję, Eilenberg w 1987 r. podarował dużą część swoich zbiorów Stołecznemu Muzeum Sztuki w Nowym Jorku.



Opracowanie: zespół wsparcia multimedialnego