Biografia Fraenkel, Adolf Abraham Halevi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Patola (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Patola (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 5: Linia 5:
Pierwszą obszarem zainteresowań Fraenkela była teoria pierścieni. Najbardziej zasłynął on jednak zaksjomatyzowaniem teorii mnogości, publikując swoją pracę ''Einleitung in die Mengenlehre'' w 1919 r. W 1922 i 1925 r. opublikował dwie rozprawy usprawniające system aksjomatów Zermelo. Obecnie system ten nazywany jest powszechnie aksjomatyką Zermelo-Fraenkela.
Pierwszą obszarem zainteresowań Fraenkela była teoria pierścieni. Najbardziej zasłynął on jednak zaksjomatyzowaniem teorii mnogości, publikując swoją pracę ''Einleitung in die Mengenlehre'' w 1919 r. W 1922 i 1925 r. opublikował dwie rozprawy usprawniające system aksjomatów Zermelo. Obecnie system ten nazywany jest powszechnie aksjomatyką Zermelo-Fraenkela.


Fraenkel studiował matematykę na Uniwersytecie Monachijskim, Uniwersytecie Berlińskim, Uniwersytecie Marburskim i Uniwersytecie Wrocławskim. Po uzyskaniu dyplomu, od 1916 r. wykładał na Uniwersytecie Marburskim; tytuł profesora otrzymał w 1922 r. W 1928 r. Fraenkel opuścił Marburg. Po roku nauczania na Uniwersytecie Kilońskim, przeprowadził się do Jerozolimy w 1929 r. – cztery lata po założeniu Hebrajskiego Uniwersytetu Jerozolimskiego - gdzie poświęcił się do końca swojej karierze. Został pierwszym dziekanem Wydziału Matematyki, ponadto przez pewien czas pracował jako rektor.
Fraenkel studiował matematykę na Uniwersytecie Monachijskim, Uniwersytecie Berlińskim, Uniwersytecie Marburskim i Uniwersytecie Wrocławskim. Po uzyskaniu dyplomu, od 1916 r. wykładał na Uniwersytecie Marburskim; tytuł profesora otrzymał w 1922 r. W 1928 r. Fraenkel opuścił Marburg. Po roku nauczania na Uniwersytecie Kilońskim, przeprowadził się do Jerozolimy w 1929 r. – cztery lata po założeniu Hebrajskiego Uniwersytetu Jerozolimskiego - gdzie poświęcił się do końca swojej karierze. Został pierwszym dziekanem Wydziału Matematyki, ponadto przez pewien pełnił funkcję rektora.


Fraenkel interesował się również historią matematyki - pisał m.in. o wkładzie Gaussa w rozwój algebry oraz opublikował biografię Georga Cantora.
Fraenkel interesował się również historią matematyki - pisał m.in. o wkładzie Gaussa w rozwój algebry oraz opublikował biografię Georga Cantora.

Wersja z 14:31, 15 gru 2006

Adolf Abraham Halevi Fraenkel (1891-1965) – niemiecko-izraelski matematyk.

Pierwszą obszarem zainteresowań Fraenkela była teoria pierścieni. Najbardziej zasłynął on jednak zaksjomatyzowaniem teorii mnogości, publikując swoją pracę Einleitung in die Mengenlehre w 1919 r. W 1922 i 1925 r. opublikował dwie rozprawy usprawniające system aksjomatów Zermelo. Obecnie system ten nazywany jest powszechnie aksjomatyką Zermelo-Fraenkela.

Fraenkel studiował matematykę na Uniwersytecie Monachijskim, Uniwersytecie Berlińskim, Uniwersytecie Marburskim i Uniwersytecie Wrocławskim. Po uzyskaniu dyplomu, od 1916 r. wykładał na Uniwersytecie Marburskim; tytuł profesora otrzymał w 1922 r. W 1928 r. Fraenkel opuścił Marburg. Po roku nauczania na Uniwersytecie Kilońskim, przeprowadził się do Jerozolimy w 1929 r. – cztery lata po założeniu Hebrajskiego Uniwersytetu Jerozolimskiego - gdzie poświęcił się do końca swojej karierze. Został pierwszym dziekanem Wydziału Matematyki, ponadto przez pewien pełnił funkcję rektora.

Fraenkel interesował się również historią matematyki - pisał m.in. o wkładzie Gaussa w rozwój algebry oraz opublikował biografię Georga Cantora.



Opracowanie: zespół wsparcia multimedialnego