Architektura Komputerów/Wykład 2: Dane: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
Kod ASCII został opracowany w pierwszej połowie XX wieku dla urządzeń dalekopisowych. Zawiera on cyfry, znaki przestankowe, podstawowe symbole matematyczne oraz małe i wielkie litery alfabetu łacińskiego, mieszczące się na 128 pozycjach kodowych. | Kod ASCII został opracowany w pierwszej połowie XX wieku dla urządzeń dalekopisowych. Zawiera on cyfry, znaki przestankowe, podstawowe symbole matematyczne oraz małe i wielkie litery alfabetu łacińskiego, mieszczące się na 128 pozycjach kodowych. | ||
Kody rodziny EBCDIC są używane w systemach firmy IBM. Bazują one na binarnym kodowaniu liczb dziesiętnych reprezentujących pozycje kodowe znaków. | Kody rodziny EBCDIC są używane w systemach firmy IBM. Bazują one na binarnym kodowaniu liczb dziesiętnych reprezentujących pozycje kodowe znaków. | ||
| Linia 50: | Linia 48: | ||
|valign="top" width="500px"|[[Grafika:ASK_M2_S07.png]] | |valign="top" width="500px"|[[Grafika:ASK_M2_S07.png]] | ||
|valign="top"| | |valign="top"| | ||
... | Symbole ASCII o kodach 0..31 nie są znakami pisarskimi, lecz kodami formatującymi oraz kodami sterującymi wymianą informacji. Wśród nich znajdują się m.in. kody: CR – przejście na początek wiersza, LF – przejście do następnego wiersza, FF – rozpoczęcie nowej strony, HT – tabulacja pozioma, BSP – cofnięcie o jeden znak, BEL – sygnał dźwiękowy, VT – tabulacja pionowa i wiele innych. | ||
|} | |} | ||
<hr width="100%"> | <hr width="100%"> | ||
| Linia 56: | Linia 54: | ||
|valign="top" width="500px"|[[Grafika:ASK_M2_S08.png]] | |valign="top" width="500px"|[[Grafika:ASK_M2_S08.png]] | ||
|valign="top"| | |valign="top"| | ||
... | Na bazie kodu ASCII zaprojektowano wiele kodów rozszerzonych, zawierających 256 pozycji kodowych. W kodach tych pierwsze 128 pozycji jest identyczne, jak w kodzie ASCII, a następne 128 pozycji zawiera znaki dodatkowe, np. litery akcentowane, rozszerzony zestaw symboli matematycznych, litery alfabetów narodowych. Istnieje wiele kodów tej rodziny, używanych w różnych częściach świata. W Polsce najpowszechniej używa się kodów ISO8859-2 oraz Microsoft CP1250. Jeszcze kilkanaście lat temu w naszym kraju używano ponad 12 różnych standardów kodowanie polskich znaków. | ||
|} | |} | ||
<hr width="100%"> | <hr width="100%"> | ||
Wersja z 10:23, 5 paź 2006
|
... |
|
... |
|
Komputer musi być zaprojektowany tak, aby był zdolny do przetwarzania danych zgodnie z potrzebami użytkownika. Współczesne komputery są używane do przetwarzania danych różnych typów – liczbowych, logicznych, tekstowych, a także obrazów i dźwięków. |
|
Współczesne komputery działają w systemie binarnym. Wszystkie dane, na których operuje komputer, są zapisane w postaci ciągów cyfr binarnych – bitów (BInary Digit), interpretowanych najczęściej jako liczby binarne. Wszelkie dane o charakterze nieliczbowym muszą być zapisane (zakodowane) w postaci liczb lub grup liczb. |
|
Dane alfanumeryczne – tekstowe mają postać znaków pisarskich – liter, cyfr, znaków przestankowych i innych symboli . W komputerze są one reprezentowane przez liczby, określające pozycję danego symbolu w tablicy kodowej. We współczesnych komputerach używa się kilku standardów kodowania znaków pisarskich. Kod ASCII został opracowany w pierwszej połowie XX wieku dla urządzeń dalekopisowych. Zawiera on cyfry, znaki przestankowe, podstawowe symbole matematyczne oraz małe i wielkie litery alfabetu łacińskiego, mieszczące się na 128 pozycjach kodowych. Kody rodziny EBCDIC są używane w systemach firmy IBM. Bazują one na binarnym kodowaniu liczb dziesiętnych reprezentujących pozycje kodowe znaków. Kod UNICODE jest uniwersalnym kodem znakowym, umożliwiającym reprezentację wszystkich znaków pisarskich zapisu fonetycznego (głoskowego) używanych na całym świecie. Liczba pozycji kodowych jest praktycznie nieograniczona, obecnie jest zdefiniowanych kilkadziesiąt tysięcy znaków |
|
... |
|
Symbole ASCII o kodach 0..31 nie są znakami pisarskimi, lecz kodami formatującymi oraz kodami sterującymi wymianą informacji. Wśród nich znajdują się m.in. kody: CR – przejście na początek wiersza, LF – przejście do następnego wiersza, FF – rozpoczęcie nowej strony, HT – tabulacja pozioma, BSP – cofnięcie o jeden znak, BEL – sygnał dźwiękowy, VT – tabulacja pionowa i wiele innych. |
|
Na bazie kodu ASCII zaprojektowano wiele kodów rozszerzonych, zawierających 256 pozycji kodowych. W kodach tych pierwsze 128 pozycji jest identyczne, jak w kodzie ASCII, a następne 128 pozycji zawiera znaki dodatkowe, np. litery akcentowane, rozszerzony zestaw symboli matematycznych, litery alfabetów narodowych. Istnieje wiele kodów tej rodziny, używanych w różnych częściach świata. W Polsce najpowszechniej używa się kodów ISO8859-2 oraz Microsoft CP1250. Jeszcze kilkanaście lat temu w naszym kraju używano ponad 12 różnych standardów kodowanie polskich znaków. |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
|
... |
