TTS Moduł 3: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 22: | Linia 22: | ||
:*'''Właściwości prowadnic TEM''' | :*'''Właściwości prowadnic TEM''' | ||
Można wykazać, że zależności pól w prowadnicy TEM od zmiennej z są identyczne jak dla fali płaskiej w przestrzeni nieograniczonej. Podobnie możemy uzyskać równanie falowe określające wektory <math>E_T\,</math> lub <math>H_T\,</math> w postaci. Oznacza to, że wektory pól <math>E\,</math> i <math>H\,</math> są do siebie prostopadłe i prostopadłe do kierunku propagacji <math>z\,</math>. | Można wykazać, że zależności pól w prowadnicy TEM od zmiennej z są identyczne jak dla fali płaskiej w przestrzeni nieograniczonej. Podobnie możemy uzyskać równanie falowe określające wektory <math>E_T\,</math> lub <math>H_T\,</math> w postaci. Oznacza to, że wektory pól <math>E\,</math> i <math>H\,</math> są do siebie prostopadłe i prostopadłe do kierunku propagacji <math>z\,</math>.] | ||
:{| width="100%" | |||
| width="95%" align="left" | <math>\displaystyle \gamma=\sqrt{j\omega \mu (\sigma +j\omega \varepsilon)}=\alpha +j\beta</math> | |||
| align="right" | ''(3-1)'' | |||
|} | |||
Dodatkowo, relacje między wektorami pól elektrycznego i magnetycznego obowiązują dla prowadnic TEM, czyli | |||
:{| width="100%" | |||
| width="95%" align="left" | <math>\displaystyle E_T=Z_fH_T\times i_z</math> | |||
<math>\displaystyle H_T=\frac{1}{Z_f} i_z\times E_T</math> | |||
| align="right" | ''(3-2)'' | |||
|} | |||
oraz spełniona jest poniższa relacja | |||
:{| width="100%" | |||
| width="95%" align="left" | <math>\displaystyle Z_f=Z_w=\sqrt{\frac{j\omega \mu}{\sigma +j\omega \varepsilon}}</math> | |||
| align="right" | ''(3-3)'' | |||
|} | |||
Zasadnicza różnica między cechami pół fali płaskiej w ośrodku nieograniczonym i pól w linii TEM jest związana z tym, że pola w ośrodku nieograniczonym nie zależą od zmiennych w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali, natomiast w prowadnicy TEM, w której muszą być spełnione określone warunki brzegowe na powierzchni przewodników linii, pola na ogół zależą od tych zmiennych. | |||
Warto zapamiętać, że prowadnicę falową charakteryzują dwa parametry: współczynnik propagacji <math>\gamma\,</math> oraz impedancja charakterystyczna <math>Z_0\,</math>. Pierwszy z tych parametrów jest wielkością polową, której obliczenie wiąże się w ogólności z rozwiązaniem równań Maxwella. Drugi jest wielkością obwodową, wyznaczaną z zastosowaniem definicji (3-4): | |||
:{| width="100%" | |||
| width="95%" align="left" | <math>\displaystyle Z_0=\frac{U}{I}</math> | |||
| align="right" | ''(3-4)'' | |||
|} | |||
w której <math>U\,</math> i <math>I\,</math> są amplitudami napięcia i prądu fali poruszającej się w jedną stronę. | |||
Definicja <math>Z_0\,</math> jest przydatna przy analizie obwodów zawierających prowadnice falowe i elementy reprezentowane przez układy zastępcze o stałych skupionych. | |||
:*'''Linia współosiowa''' | |||
Najpopularniejszą prowadnicą w rodzinie TEM jest linia współosiowa o promieniach <math>a\,</math> i <math>b\,</math> (<math>a>b</math>), w której przestrzeń między przewodem wewnętrznym i zewnętrznym wypełniona jest małostratnym dielektrykiem o przenikalności względnej <math>\varepsilon_r\,</math> – rys.3.1. Impedancja charakterystyczna linii współosiowej obliczana jest z zależności: | |||
:{| width="100%" | |||
| width="95%" align="left" | <math>\displaystyle Z_0[\Omega]=\frac{138}{\sqrt{\varepsilon_r}}log\frac{b}{a}</math> | |||
| align="right" | ''(3-5)'' | |||
|} | |||
= Pytania sprawdzające = | = Pytania sprawdzające = |
Wersja z 01:33, 14 wrz 2006
Wykład
![]() |
![]() |
- PROWADNICE TEM
- Właściwości prowadnic TEM
Można wykazać, że zależności pól w prowadnicy TEM od zmiennej z są identyczne jak dla fali płaskiej w przestrzeni nieograniczonej. Podobnie możemy uzyskać równanie falowe określające wektory lub w postaci. Oznacza to, że wektory pól i są do siebie prostopadłe i prostopadłe do kierunku propagacji .]
(3-1)
Dodatkowo, relacje między wektorami pól elektrycznego i magnetycznego obowiązują dla prowadnic TEM, czyli
(3-2)
oraz spełniona jest poniższa relacja
(3-3)
Zasadnicza różnica między cechami pół fali płaskiej w ośrodku nieograniczonym i pól w linii TEM jest związana z tym, że pola w ośrodku nieograniczonym nie zależą od zmiennych w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali, natomiast w prowadnicy TEM, w której muszą być spełnione określone warunki brzegowe na powierzchni przewodników linii, pola na ogół zależą od tych zmiennych.
Warto zapamiętać, że prowadnicę falową charakteryzują dwa parametry: współczynnik propagacji oraz impedancja charakterystyczna . Pierwszy z tych parametrów jest wielkością polową, której obliczenie wiąże się w ogólności z rozwiązaniem równań Maxwella. Drugi jest wielkością obwodową, wyznaczaną z zastosowaniem definicji (3-4):
(3-4)
w której i są amplitudami napięcia i prądu fali poruszającej się w jedną stronę.
Definicja jest przydatna przy analizie obwodów zawierających prowadnice falowe i elementy reprezentowane przez układy zastępcze o stałych skupionych.
- Linia współosiowa
Najpopularniejszą prowadnicą w rodzinie TEM jest linia współosiowa o promieniach i (), w której przestrzeń między przewodem wewnętrznym i zewnętrznym wypełniona jest małostratnym dielektrykiem o przenikalności względnej – rys.3.1. Impedancja charakterystyczna linii współosiowej obliczana jest z zależności:
(3-5)
Pytania sprawdzające
(jeśli potrafisz na nie odpowiedzieć, to znaczy, że opanowałeś/aś materiał wykładu)
- Wymień i scharakteryzuj najważniejsze parametry prowadnicy falowej.
- Przypomnij sobie jakie mody mogą rozchodzić się w falowodach i scharakteryzuj je.
- Co to jest dyspersja, w jakich warunkach i dlaczego dyspersja utrudnia transmisję sygnału.
- Przeanalizuj przyczyny powstawania strat przy transmisji mocy prowadnicami falowymi.
- Na czym polega efekt naskórkowości?
- Opisz kolejno prowadnice typu TEM.
- Narysuj konfigurację pól E i H dla modu podstawowego i naszkicuj kierunki przepływu prądów w ściankach falowodu prostokątnego.
- Dlaczego nie stosujemy falowodów prostokątnych, dla których stosunek a/b=1?
- W jakim pasmie częstotliwości może pracować falowód prostokątny?
- W jakim pasmie może pracować falowód cylindryczny?
- Jak uzasadnisz fakt, że obwodem zastępczym odcinka falowodu prostokątnego jest odcinek linii dwuprzewodowej?
- Jak zbudowana jest i jakie ma właściwości prowadnica mikropaskowa?
- Jak zbudowana jest i jakie ma właściwości linia koplanarna?
- Jakie są obszary zastosowań linii współosiowej, linii mikropaskowej i falowodu prostokątnego? Aby to uzasadnić porównaj parametry wymienionych typów prowadnic.
- Wymień argumenty przemawiające za rozwojem technologii i konstrukcji Mikrofalowych Monolitycznych Układów Scalonych na krzemie i arsenku galu.
Słownik
- Częstotliwość graniczna - częstotliwość powyżej której może się propagować fala w falowodzie. Poniżej tej częstotliwości fala jest silnie tłumiona.
- Zestawienie typów fal:
- Fala typu TEM - wektory pola E i H leżą w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku propagacji.
- Fala typu TE (zwana też H) - pole E posiada składowe tylko w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku propagacji. Pole H posiada składowe w kierunku propagacji fali.
- Fala typu TM (zwana też E) - pole H posiada składowe tylko w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku propagacji. Pole E posiada składowe w kierunku propagacji fali.
- Fala typu EH - zarówno pole E jak i pole H tej fali posiadają składowe w kierunku propagacji.
- Linie TEM:
- Linia współosiowa.
- Linia dwuprzewodowa.
- Symetryczna linia paskowa.
- Linie Quasi-TEM:
- Niesymetryczna linia paskowa:
- Linia koplanarna (falowód koplanarny).
- Linia koplanarna paskowa.
- Linie falowodowe:
- Falowód prostokątny. Mod podstawowy typu .
- Falowód kołowy (cylindryczny). Mod podstawowy typu .
- Mod (rodzaj) podstawowy dla danego falowodu - to mod fali o najmniejszej częstotliwości granicznej.
Bibliografia
- Bogdan Galwas. Miernictwo mikrofalowe, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa, 1985, Rozdział 1, 2 i 3.
- Tadeusz Morawski, Wojciech Gwarek. Pola i fale elektromagnetyczne, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1998, Rozdział 1 do 8.
- Janusz Dobrowolski. Technika wielkich częstotliwości, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 1998 Rozdział 1 i 3.
- Stanisław Rosłoniec. Liniowe obwody mikrofalowe, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa, 1999, Rozdział 2.