TC Moduł 8: Różnice pomiędzy wersjami
Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:TC_M8_Slajd1.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:TC_M8_Slajd1.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"| | |valign="top"| | ||
Minimalizacja liczby stanów automatu | |||
|} | |} | ||
<hr width="100%"> | <hr width="100%"> | ||
Linia 9: | Linia 9: | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:TC_M8_Slajd2.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:TC_M8_Slajd2.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"| | |valign="top"| | ||
Jak wiadomo automat <math>A = < S,V,Y,\delta,\lambda>\,</math>, w którym zbiór <math>S\,</math> stanów wewnętrznych <math>S\,</math> ma liczność <math>|S|\,</math> może być zrealizowany na co najmniej <math>p=[log_2|S|]\,</math> przerzutnikach. Zatem każde zmniejszenie liczby stanów, ale takie, aby automat z punktu widzenia obserwatora zewnętrznego wykonywał taką samą pracę jest bardzo korzystne ze względu na złożoność (a tym samym koszt) jego realizacji. Proces redukowania liczby stanów automatu, ale w taki specjalny sposób, aby nie zmniejszyło to możliwości funkcjonalnych automatu nazywa się minimalizacją liczby stanów automatu. Przykład minimalizacji automatu podany jest na planszy. Automat opisany tablicą przejść wyjść z lewej strony planszy ma 6 stanów wewnętrznych, zatem wymaga do swojej realizacji 3 przerzutników. Automat ten można jednak zminimalizować (na razie nie wiadomo w jaki sposób) do postaci opisanej tablicą z prawej strony planszy. Zminimalizowany automat ma 3 stany, a więc do jego realizacji wystarczą tylko 2 przerzutniki. | |||
|} | |} | ||
Linia 15: | Linia 16: | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:TC_M8_Slajd3.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:TC_M8_Slajd3.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"| | |valign="top"| | ||
Proces minimalizacji automatu polega na wyznaczaniu relacji zgodności na zbiorze stanów wewnętrznych <math>S\,</math>. Następnie dla tak wyznaczonych par zgodnych obliczane są Maksymalne Klasy Zgodności. W ostatnim etapie minimalizacji dokonuje się selekcji minimalnej liczby zbiorów zgodnych spełniających tzw. warunek pokrycia i zamknięcia. | |||
|} | |} | ||
Linia 22: | Linia 24: | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:TC_M8_Slajd4.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:TC_M8_Slajd4.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"| | |valign="top"| | ||
Dwa stany wewnętrzne <math>S_i\,</math>, <math>S_j\,</math> są zgodne, jeżeli dla każdego wejścia <math>v\,</math> mają one niesprzeczne stany wyjść, a ich stany następne są takie same lub niesprzeczne. | |||
Dwa stany wewnętrzne <math>S_i\,</math>, <math>S_j\,</math> są zgodne warunkowo, jeżeli ich stany wyjść są niesprzeczne oraz dla pewnego <math>v\in V\,</math> para stanów następnych do <math>S_i\,</math>, <math>S_j\,</math> (ozn. <math>S_k\,</math>, <math>S_l\,</math>): | |||
:<math>(S_i, S_j)\neq (S_k, S_l)\,</math> | |||
|} | |} |
Wersja z 15:04, 7 wrz 2006
![]() |
Minimalizacja liczby stanów automatu |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |