PF:Moduł Podstawy

W każdym języku programowania mamy trzy rodzaje konstrukcji językowych:

• podstawowe symbole (typy, wartości, operacje, relacje, itp.) --- pochodzące z dziedziny algorytmicznej,
• sposoby konstrukcji --- czyli jak z prostszych całości budować bardziej skomplikowane,
• sposoby abstrakcji --- czyli jak złożone konstrukcje mogą być nazwane i dalej wykorzystywane tak, jak podstawowe elementy.

Nasza dziedzina algorytmiczna zawiera m.inn.:

• typy: \codeline{bool}, \codeline{int}, \codeline{float}, \codeline{char}, \codeline{string},
• stałe: logiczne (\codeline{true} i \codeline{false}), całkowite (np.: 0, 1, -2), rzeczywiste (np.: 2.3, -3.4, 4.5e-7), znakowe (np.: \codeline{'a'}, napisy (np. \codeline{"ala ma kota"}).
• procedury: \codeline{+}, \codeline{-}, \codeline{*}, \codeline{/}, \codeline{mod}, \codeline{+.}, \codeline{-.}, \codeline{*.}, \codeline{/.}, \codeline{||}, \codeline{&&}, \codeline{not}, $=$, $\le$, $\ge$, $<$, $>$, $<>$, \codeline{^}.

Powtórka: rozróżnienie symboli od ich interpretacji.

BNF

Gramatyka bezkontekstowa jako sposób opisu związku między zapisem, a drzewem rozbioru gramatycznego. Opisując składnię języka będziemy się posługiwać notacją BNF (rozszerzenie gramatyk bezkontekstowych), ale bez przesadnego formalizmu. Opis notacji:

• /<konstrukcja/>,
• $::=$,
• słowo kluczowe,
• $\dots |\dots$,
• $[\dots ]$,
• $\{\dots {\}}^{*}$,
• $\{\dots {\}}^{+}$,
• $\{\dots \}$.

Tego formalizmu będziemy używać do opisu składni.