Metody realizacji języków programowania/MRJP Wykład 8: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Gorecki (dyskusja | edycje)
Gorecki (dyskusja | edycje)
Linia 3: Linia 3:


== Propagacja kopii ==
== Propagacja kopii ==
Instrukcja postaci <math>X = Y</math> jest instrukcją kopiowania.
Naturalne jest zastąpienie wystąpień zmiennej <math>X</math> przez <math>Y</math>.
Przykład:
x = y
a = x + y
b = a + x
Zastępujemy przez:
x = y
a = y + y
b = a + y
Po wykonaniu propagacji kopii, instrukcja kopiująca jest martwym kodem. Ostatecznie otrzymamy:
a = y + y
b = a + y


== Eliminacja wspólnych podwyrażeń ==
== Eliminacja wspólnych podwyrażeń ==

Wersja z 22:52, 14 lip 2006

Wprowadzenie

Podstawowe przekształcenia poprawiające kod

Propagacja kopii

Instrukcja postaci X=Y jest instrukcją kopiowania. Naturalne jest zastąpienie wystąpień zmiennej X przez Y.

Przykład:

x = y
a = x + y
b = a + x

Zastępujemy przez:

x = y
a = y + y
b = a + y

Po wykonaniu propagacji kopii, instrukcja kopiująca jest martwym kodem. Ostatecznie otrzymamy:

a = y + y
b = a + y

Eliminacja wspólnych podwyrażeń

Wyrażenie E postaci XopY jest nazywane wspólnym podwyrażeniem jeśli występuje ono w kilku miejscach oraz wartości zmiennych X i Y użytych w kolejnych wystąpieniach E nie zmieniły się po poprzednim obliczeniu E. W takiej sytuacji można zastąpić kolejne wystąpienia E przez wartość wyliczoną za pierwszym razem.

Przykład:

a=4*i
b=4*i
c=a+b

Drugie wyliczenie 4*i można zastąpić przez b. Przekształcony blok:

a=4*i
b=a
c=a+b

Eliminację wspólnych podwyrażeń można stosować

  • lokalnie - gdy przeszukujemy jeden blok bazowy,
  • globalnie - dla całego grafu przepływu (trudniejsze z powodu pętli).

Usuwanie martwego kodu

Zmienną nazywamy żywą w danym miejscu programu, jeżeli jej wartość może zostać użyta. W pozostałych przypadkach nazywamy zmienną martwą w tym miejscu. Analogicznie definiujemy kod martwy, tzn. taki który oblicza wartości bezużyteczne. Na przykład wyliczenie wartości dla zmiennej martwej lub instrukcja postaci

if (false) ...

to kod martwy.

W oczywisty sposób kod martwy usuwamy.

Często kod martwy powstaje po propagacji kopii lub po zwijaniu stałych.

Zwijanie stałych

Jest to proces upraszczania wyrażeń stałych. Przykład:

x = 30 * 2

można zastąpić przez

x = 60

Zwijanie stałych czasem wykonuje się na wcześniejszych etapach kompilacji.


Propagacja stałych

Jest to proces zastępowania wystąpień stałych przez ich wartości. Przykład

x = 60
y = 3 * x

można zastąpić przez

x = 60
y = 3 * 60

i dalej po zwinięciu wartości w drugim przypisaniu otrzymamy

x = 60
y = 180

W wyniku propagacji stałych instrukcja definiująca stałą staje się martwym kodem, który można usunąć w trakcie eliminacji martwego kodu.

Optymalizacja pętli