PF Moduł 8: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Robert m (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
Robert m (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
|valign="top" width="450px"|[[Grafika:PF_M8_Slajd1.png]]
|valign="top" width="450px"|[[Grafika:PF_M8_Slajd1.png]]
|valign="top"|
|valign="top"|'''Wprowadzenie'''
 
Omówione są tu ogólne prawa makroskopowe opisujące prawidłowo zjawiska cieplne i pozwalające ilościowo przewidywać skutki różnych procesów.
 
|}
|}


Linia 8: Linia 11:
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
|valign="top" width="450px"|[[Grafika:PF_M8_Slajd2.png]]
|valign="top" width="450px"|[[Grafika:PF_M8_Slajd2.png]]
|valign="top"|
|valign="top"|Oznaczamy przez <math>\Delta U</math> zmianę energii wewnętrznej układu, który przechodzi ze stanu o energii wewnętrznej <math>U_1</math> do stanu o energii wewnętrznej <math>U_2</math>. Zmiana ta może zachodzić na kilka sposobów:
#przez wykonanie pracy '''W''' nad układem lub przez układ nad otoczeniem,
#przez wymianę ciepła '''Q''' między układem i otoczeniem,
#przez wymianę materii '''M''' pomiędzy układem, a otoczeniem.
 
Zapiszemy to następująco
 
: <math>\Delta U=U_2-U_1=W+Q+M</math>
Wzór ten wyraża zasadę zachowania energii w procesach termodynamicznych i nosi nazwę '''pierwszej zasady termodynamiki'''. Zasada ta może, być sformułowana w następujący sposób:
 
<blockquote>''Przyrost energii wewnętrznej układu przy przejściu ze stanu początkowego do końcowego równy jest sumie dostarczonej do układu energii cieplnej, wykonanej nad układem pracy oraz energii uzyskanej wskutek wymiany materii z otoczeniem. Przyrost ten nie zależy od sposobu, w jaki dokonuje się przejście, a określony jest całkowicie przez początkowy i końcowy stan układu.''</blockquote>
 
Niemożliwe jest skonstruowanie silnika cyklicznego, który pracowałby bez pobierania z otoczenia energii. Taki hipotetyczny silnik nazwano perpetuum mobile I-go rodzaju. Niekiedy formułuje się pierwszą zasadę termodynamiki jako niemożliwość skonstruowania perpetuum mobile pierwszego rodzaju to jest skonstruowanie silnika cyklicznego, który pracowałby bez pobierania z otoczenia energii. Zaczerpnięty z łaciny zwrot ''"perpetuum mobile"'' znaczy ''"wiecznie poruszający się"''.
 
|}
|}



Wersja z 12:03, 23 sie 2006

Wprowadzenie

Omówione są tu ogólne prawa makroskopowe opisujące prawidłowo zjawiska cieplne i pozwalające ilościowo przewidywać skutki różnych procesów.


Oznaczamy przez ΔU zmianę energii wewnętrznej układu, który przechodzi ze stanu o energii wewnętrznej U1 do stanu o energii wewnętrznej U2. Zmiana ta może zachodzić na kilka sposobów:
  1. przez wykonanie pracy W nad układem lub przez układ nad otoczeniem,
  2. przez wymianę ciepła Q między układem i otoczeniem,
  3. przez wymianę materii M pomiędzy układem, a otoczeniem.

Zapiszemy to następująco

ΔU=U2U1=W+Q+M

Wzór ten wyraża zasadę zachowania energii w procesach termodynamicznych i nosi nazwę pierwszej zasady termodynamiki. Zasada ta może, być sformułowana w następujący sposób:

Przyrost energii wewnętrznej układu przy przejściu ze stanu początkowego do końcowego równy jest sumie dostarczonej do układu energii cieplnej, wykonanej nad układem pracy oraz energii uzyskanej wskutek wymiany materii z otoczeniem. Przyrost ten nie zależy od sposobu, w jaki dokonuje się przejście, a określony jest całkowicie przez początkowy i końcowy stan układu.

Niemożliwe jest skonstruowanie silnika cyklicznego, który pracowałby bez pobierania z otoczenia energii. Taki hipotetyczny silnik nazwano perpetuum mobile I-go rodzaju. Niekiedy formułuje się pierwszą zasadę termodynamiki jako niemożliwość skonstruowania perpetuum mobile pierwszego rodzaju to jest skonstruowanie silnika cyklicznego, który pracowałby bez pobierania z otoczenia energii. Zaczerpnięty z łaciny zwrot "perpetuum mobile" znaczy "wiecznie poruszający się".