Biografia Knuth, Donald Ervin: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 16:30, 22 sie 2006

Donald Ervin Knuth (1938-) – amerykański matematyk i informatyk.

Donald E. Knuth to jeden z pionierów informatyki. Jest on najbardziej znany z wielotomowego dzieła Sztuka programowania (The Art of Computer Programming), uznawanego za najbardziej dogłębne, chociaż na razie niedokończone opracowanie na temat analizy algorytmów. Jest też autorem systemu składu drukarskiego TeX i języka opisu czcionek METAFONT, oraz twórcą i propagatorem techniki „literate programming”.

Czwarty, nieukończony tom *Sztuki programowania*

W czasie studiów na Caltech napisał pracę An imaginary number system, w której wprowadził system liczbowy o podstawie z liczby zespolonej 2i. Po otrzymaniu tytułu doktora (1963) na Uniwersytecie Caltech, pracował tam najpierw jako adiunkt, a w 1966 jako do. W latach 60. pracował m.in. dla Burroughs Corporation jako konsultant i jako redaktor działu Języki Programowania organizacji ACM. W 1968 został profesorem na Uniwersytecie Stanforda. Wykładał informatykę, inżynierię elektryczną, matematykę na takich uczelniach jak Universytet Stanforda, Universytet w Oslo, Universytet Oksfordzki. Od 1976 do 1986 pracował nad systemem mającym ułatwić pracę nad dokumentami naukowymi – TeX i METAFONT. Uniwersytet Stanforda przyznał mu w 1990 wyjątkowy tytuł „profesora sztuki programowania komputerów”, a w 1993 (gdy już przeszedł na emeryturę) tytuł „emerytowanego profesora sztuki programowania komputerów”. Od 1993 ograniczył swoją działalność na Stanford University do kilku nieformalnych wkładów na rok, zwanych Computer Musings. W 1962 wydawnictwo Addison-Wesley zwróciło się do niego z propozycją napisania książki o kompilatorach, a w 4 lata później, zgromadziwszy około 3000 odręcznie zapisanych stron, postanowił napisać siedmiotomowe dzieło, traktujące o analizie algorytmów. Pierwszy tom Sztuki programowania wydano w 1968, kolejne w latach 1969, 1973, z części IV Knuth opublikował na razie fragmenty, części V, VI i VII jeszcze nie napisał.

Knuth znacząco rozwinął algorytmikę, opracował teoretycznie wiele zagadnień z zakresu matematyki i informatyki, m.in. algorytm znajdujący podciągi w ciągach znaków (algorytm KMP), algorytm Knutha–Bendixa. Jest autorem lub współautorem około 420 publikacji i artykułów, 32 książek wydanych w wielu językach, posiada 5 patentów. Otrzymał wiele doktoratów honoris causa. Spośród licznych medali i odznaczeń ważniejsze są: Nagroda Grace Murray Hopper (1971), Nagroda Turinga (1974), Narodowy Medal Nauki (1979), Medal Johna von Neumanna (1995), Nagroda Harveya (1995), Nagroda Kyoto (1996).

Prywatnie Knuth gra na organach, które sam zaprojektował; jest członkiem Amerykańskiej Gildii Organistów (American Guild of Organists). Znany jest ze swojego poczucia humoru. Od 1 stycznia 1990 nie używa poczty elektronicznej, tłumacząc, że „15 lat używania emaila wystarcza na jedno życie”. Za znalezienie błędu w swojej książce płaci $2.56 czyli 100 centów odczytane w systemie szesnastkowym. Począwszy od 3. wersji programu TeX kolejne wersje są coraz bliższym przybliżeniem liczby π – 3.1, 3.14, itd.; najnowsza – 3.141592. Zaś kolejne wersje języka METAFONT analogicznie do TeX są przybliżeniem liczby e; obecna wersja to 2.71828. Knuth ogłosił, że jego ostatnią wolą będzie, aby po jego śmierci zakończyć pracę nad programem TeX i METAFONT, oznaczyć wersje programów odpowiednio π i e, a wszystkie pozostałe w nich błędy nazwać właściwościami programów.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 [[grafika:Knuth1.jpeg|thumb|200px|left]]
-'''Donald Ervin Knuth (1938-)'''
+'''Donald Ervin Knuth (1938-)''' – amerykański matematyk i informatyk.
-Wybitny amerykański matematyk, jeden z ojców informatyki.
+Donald E. Knuth to jeden z pionierów informatyki. Jest on najbardziej znany z wielotomowego dzieła ''Sztuka programowania'' (''The Art of Computer Programming''), uznawanego za najbardziej dogłębne, chociaż na razie niedokończone opracowanie na temat analizy algorytmów. Jest też autorem systemu składu drukarskiego TeX i języka opisu czcionek METAFONT, oraz twórcą i propagatorem techniki „literate programming”.
+[[grafika:Knuth-książka.jpg|thumb|150px|Czwarty, nieukończony tom ''Sztuki programowania''|right]]
+W czasie studiów na Caltech napisał pracę An imaginary number system, w której wprowadził system liczbowy o podstawie z liczby zespolonej 2i. Po otrzymaniu tytułu doktora (1963) na Uniwersytecie Caltech, pracował tam najpierw jako adiunkt, a w 1966 jako do. W latach 60. pracował m.in. dla Burroughs Corporation jako konsultant i jako redaktor działu Języki Programowania organizacji ACM. W 1968 został profesorem na Uniwersytecie Stanforda. Wykładał informatykę, inżynierię elektryczną, matematykę na takich uczelniach jak Universytet Stanforda, Universytet w Oslo, Universytet Oksfordzki. Od 1976 do 1986 pracował nad systemem mającym ułatwić pracę nad dokumentami naukowymi – TeX i METAFONT. Uniwersytet Stanforda przyznał mu w 1990 wyjątkowy tytuł „profesora sztuki programowania komputerów”, a w 1993 (gdy już przeszedł na emeryturę) tytuł „emerytowanego profesora sztuki programowania komputerów”. Od 1993 ograniczył swoją działalność na Stanford University do kilku nieformalnych wkładów na rok, zwanych ''Computer Musings''.
+W 1962 wydawnictwo Addison-Wesley zwróciło się do niego z propozycją napisania książki o kompilatorach, a w 4 lata później, zgromadziwszy około 3000 odręcznie zapisanych stron, postanowił napisać siedmiotomowe dzieło, traktujące o analizie algorytmów. Pierwszy tom ''Sztuki programowania'' wydano w 1968, kolejne w latach 1969, 1973, z części IV Knuth opublikował na razie fragmenty, części V, VI i VII jeszcze nie napisał.
+[[grafika:Knuth-czek.jpg|thumb|200px|Czek na $2,56 od Knutha za znalezienie błędu w jego książce''|right]]
+Knuth znacząco rozwinął algorytmikę, opracował teoretycznie wiele zagadnień z zakresu matematyki i informatyki, m.in. algorytm znajdujący podciągi w ciągach znaków (algorytm KMP), algorytm Knutha–Bendixa. Jest autorem lub współautorem około 420 publikacji i artykułów, 32 książek wydanych w wielu językach, posiada 5 patentów. Otrzymał wiele doktoratów honoris causa. Spośród licznych medali i odznaczeń ważniejsze są: Nagroda Grace Murray Hopper (1971), Nagroda Turinga (1974), Narodowy Medal Nauki (1979), Medal Johna von Neumanna (1995), Nagroda Harveya (1995), Nagroda Kyoto (1996).
-Już we wczesnej młodości wykazywał zainteresowanie składnią zdań i zapisem nutowym. Osiągał znakomite wyniki niemal we wszystkich przedmiotach nauczania. W 1956 r. rozpoczął studia w dziedzinie fizyki w Case Institute of Technology w Cleveland (obecny Case Western Reserve University). Po pewnym czasie zmienił jednak kierunek zainteresowań na rzecz matematyki.
+Prywatnie Knuth gra na organach, które sam zaprojektował; jest członkiem Amerykańskiej Gildii Organistów (American Guild of Organists). Znany jest ze swojego poczucia humoru. Od 1 stycznia 1990 nie używa poczty elektronicznej, tłumacząc, że „15 lat używania emaila wystarcza na jedno życie”. Za znalezienie błędu w swojej książce płaci $2.56 czyli 100 centów odczytane w systemie szesnastkowym. Począwszy od 3. wersji programu TeX kolejne wersje są coraz bliższym przybliżeniem liczby π – 3.1, 3.14, itd.; najnowsza – 3.141592. Zaś kolejne wersje języka METAFONT analogicznie do TeX są przybliżeniem liczby e; obecna wersja to 2.71828. Knuth ogłosił, że jego ostatnią wolą będzie, aby po jego śmierci zakończyć pracę nad programem TeX i METAFONT, oznaczyć wersje programów odpowiednio π i e, a wszystkie pozostałe w nich błędy nazwać właściwościami programów.
-Swoje aspiracje w dziedzinie informatyki Donald Knuth udowodnił w czasie prac na komputerze IBM 650, m.in. wprowadzając poprawki do jego instrukcji obsługi. W uznaniu jego osiągnięć, władze uczelni przyznając mu tytuł bakałarza, równocześnie nadały mu tytuł magistra. Knuth został równocześnie stypendystą licznych fundacji.
-Tytuł doktora matematyki uzyskał  w 1963 r. w California Institute of Technology (Caltech) za pracę Finite semifields and projective planes. Równolegle Knuth rozpoczął pracę jako konsultant ds. rozwoju programowania dla Burroughs Corporation w Pasadenie oraz jako adiunkt w  Caltech. W latach 1964-67 pracował ponadto jako redaktor działu Języki Programowania w Association for Computing Machinery.
-W 1962 r. Knuth, na zlecenie wydawnictwa Addison – Wesley, rozpoczął wieloletnią pracę nad tekstem o kompilatorach. W 1964 r. praca osiągnęła tak duże rozmiary, że zdecydowano się na rozszerzenie pierwotnej formuły przedsięwzięcia i wydanie całości w 7 tomach (tomy V-VII jeszcze nie powstały). W ten sposób powstała słynna  Sztuka programowania (The Art of Computer Programming), której pierwszy tom ukazał się w 1968 r. W tym samym czasie Knuth zakończył współpracę z Caltech oraz Burroughs Corporation, a następnie przyjął stanowisko profesora na Uniwersytecie Stanforda, z którym związany jest także obecnie, już jako emerytowany profesor.
-W działalności Knutha należy odnotować także znaczące osiągnięcia w dziedzinie algorytmiki (algorytm Knutha – Bendixa) oraz stworzenie i rozwój systemów METAFONT
-i TeX. W szczególności ten ostatni uznaje się za mający olbrzymie znaczenie dla przyśpieszenia osiągnięć w dziedzinie matematyki w ostatnich latach.
-Dowodem uznania wkładu Donalda Knutha w rozwój informatyki są niezliczone nagrody i wyróżnienia. Wśród nich można wymienić: Nagrodę im. Grace Murray Hopper przyznaną przez Association for Computing Machinery (1971), Nagrodę Turinga (1974), National Science Medal (1979), Medal im. Johna von Neumanna przyznany przez IEEE (1995) oraz Nagrodę Kyoto (1996). W 2001 r. jego imieniem nazwano planetoidę.

Biografia Knuth, Donald Ervin: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 16:30, 22 sie 2006

Menu nawigacyjne

Działania na stronie

Opcje strony

Narzędzia osobiste

Nawigacja

Szukaj

Narzędzia