Programowanie współbieżne i rozproszone/PWR Ćwiczenia 2: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Mengel (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Mengel (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 49: Linia 49:
:<tt>pid_t getpid(); </tt>
:<tt>pid_t getpid(); </tt>


Wartości typu <tt>pid_t</tt> reprezentują [[PID]]y procesów. Najczęściej jest to długa liczba całkowita (<tt> long int</tt>), ale w zależności od wariantu systemu operacyjnego definicja ta może być inna. Dlatego lepiej posługiwać się nazwą <tt>pid_t</tt>.
Wartości typu <tt>pid_t</tt> reprezentują [[PID]]y procesów. Najczęściej jest to długa liczba całkowita (<tt>long int</tt>), ale w zależności od wariantu systemu operacyjnego definicja ta może być inna. Dlatego lepiej posługiwać się nazwą <tt>pid_t</tt>.


=== Tworzenie nowego procesu ===
W Linuksie, tak jak we wszystkich systemach uniksowych, istnieje hierarchia procesów. Każdy proces poza pierwszym procesem w systemie (procesem <tt>init</tt> o [[PID]]zie 1) jest tworzony przez inny proces. Nowy proces nazywamy [[procesem potomnym|proces potomny]], a proces który go stworzył nosi nazwę [[procesu macierzystego]].
<!--
<!--
3. Tworzenie nowego procesu
  ------------------------
  W Linuksie, tak jak we wszystkich systemach uniksowych, istnieje
  hierarchia procesow. Kazdy proces poza pierwszym procesem w systemie
  (procesem init o PIDzie 1) jest tworzony przez inny proces. Nowy proces
  nazywamy procesem potomnym, a proces ktory go stworzyl procesem
  macierzystym.
   Do tworzenia procesow sluzy funkcja systemowa:
   Do tworzenia procesow sluzy funkcja systemowa:



Wersja z 08:45, 12 cze 2006

Tematyka laboratorium

  1. Przypomnienie zasad tworzenia plików Makefile
  2. Kompilacja programów w środowisku Unix
  3. Procesy w systemie Unix: tworzenie, kończenie,


Literatura uzupełniająca

  1. M. K. Johnson, E. W. Troan, Oprogramowanie użytkowe w systemie Linux, rozdz. 9.2.1 i 9.4.1-9.4.5
  2. W. R. Stevens, Programowanie zastowań sieciowych w systemie UNI, rozdz. 2.5.1-2.5.4
  3. M. J. Bach, Budowa systemu operacyjnego UNIX, rozdz. 7.1, 7.3-7.5
  4. man do poszczególnych funkcji systemowych

Scenariusz zajęć

Identyfikator procesu

Każdy proces w systemie ma jednoznaczny identyfikator nazywany potocznie PID (od angielskiego: Process ID). Identyfikatory aktualnie wykonujących się procesów możesz poznać wykonując w Linuksie polecenie ps.

Ćwiczenie
Wykonaj polecenie ps. Zobaczysz wszystkie uruchomione przez Ciebie procesy w tej sesji. Znajdzie się wsród nich proces ps i bash (lub inny stosowany przez Ciebie interpreter poleceń), który analizuje i wykonuje Twoje polecenia. Pierwsza kolumna to PID procesu, a ostatnia to polecenie, które dany proces wykonuje. Więcej informacji na temat polecenia ps uzyskasz wywołując man ps.

Z poziomu programisty, proces może poznać swój PID wywołując funkcję systemową:

pid_t getpid();

Wartości typu pid_t reprezentują PIDy procesów. Najczęściej jest to długa liczba całkowita (long int), ale w zależności od wariantu systemu operacyjnego definicja ta może być inna. Dlatego lepiej posługiwać się nazwą pid_t.

Tworzenie nowego procesu

W Linuksie, tak jak we wszystkich systemach uniksowych, istnieje hierarchia procesów. Każdy proces poza pierwszym procesem w systemie (procesem init o PIDzie 1) jest tworzony przez inny proces. Nowy proces nazywamy proces potomny, a proces który go stworzył nosi nazwę procesu macierzystego.