Biografia Lebesgue, Henri Léon

Henri Léon Lebesgue (1875-1941) - francuski matematyk.

Twórca nowoczesnego ujęcia teorii miary i całki, zwanej na jego cześć całką Lebesgue'a. Prowadził również badania w teorii szeregów Fouriera i topologii - jedno z podstawowych pojęć teorii wymiaru nosi dziś nazwę wymiaru Lebesgue'a.

Ojciec Lebesgue'a zmarł na gruźlicę, gdy ten był jeszcze dzieckiem - matka musiała samodzielnie dokładać wszelkich starań, by umożliwić naukę zdolnemu synowi. Ciężkie dzieciństwo odbiło się jednak na zdrowiu Lebesgue'a, który całe życie cierpiał z powodu różnych dolegliwości. Po ukończeniu szkoły średniej studiował na Ecole Normale Supérieure, którą ukończył w roku 1897.

W latach 1899-1902 pracował w szkole prywatnej, a jednocześnie pracował nad teorią miary. Wyniki opublikował w kwietniu 1901 roku w słynnej pracy Sur une généralisation de l'intégrale définie, gdzie podał konstrukcję tego, co dziś nazywamy całką Lebesgue'a. Praca stanowiła część opublikowanej rok później dysertacji Lebesgue'a Intégrale, longueur, aire, gdzie rozwijał swe idee. Po doktoracie objął posadę na Uniwersytecie w Rennes. W roku 1903 ożenił się z siostrą kolegi ze studiów, z którą miał dwoje dzieci. Małżeństwo to rozpadło się w roku 1916.

W roku 1910 objął posadę wykładowcy analizy matematycznej na Sorbonie, a po wojnie, w roku 1921 otrzymał stanowisko profesora matematyki w College de France, które zajmował aż do śmierci. W 1922 zostaje członkiem Academie des Sciences, w dwa lata później nadano mu tytuł honorowego członka Londyńskiego Towarzystwa Naukowego, a w 1930 roku zostaje członkiem Royal Society w Londynie. W roku 1937 otrzymuje doktorat honoris causa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Lebesgue pozostawił po sobie olbrzymi dorobek naukowy, będący przyczynkiem wielu późniejszych odkryć.