Zio-13-wyk-Slajd41: Różnice pomiędzy wersjami
Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Podstawmy wartości do wzorów. | Podstawmy wartości do wzorów. | ||
* Rozmiar oprogramowania oszacowano jako 10 000 SLOC. Do wzoru podstawiamy 10, pamiętając, że miarą rozmiaru dla metody COCOMO | * Rozmiar oprogramowania oszacowano jako 10 000 SLOC. Do wzoru podstawiamy 10, pamiętając, że miarą rozmiaru dla metody COCOMO są tysiące źródłowych linii kodu, | ||
* Wyznaczamy współczynnik skali E, korzystając z obliczonej sumy cząstkowych czynników skali, | * Wyznaczamy współczynnik skali E, korzystając z obliczonej sumy cząstkowych czynników skali, | ||
* Natomiast wartości A i B są stałe, | * Natomiast wartości A i B są stałe, | ||
* Jest to przeciętny projekt zatem mnożniki pracochłonności są pomijalne, | * Jest to przeciętny projekt zatem mnożniki pracochłonności są pomijalne, | ||
Efekt - szacowana pracochłonność wynosi 30 osobomiesiący. | |||
[[zio-13-wyk-Slajd40 | << Poprzedni slajd]] | [[zio-13-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zio-13-wyk-Slajd42 | Następny slajd >>]] | [[zio-13-wyk-Slajd40 | << Poprzedni slajd]] | [[zio-13-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zio-13-wyk-Slajd42 | Następny slajd >>]] |
Wersja z 08:08, 18 sie 2006
COCOMO II – Przykład(2)
Podstawmy wartości do wzorów.
- Rozmiar oprogramowania oszacowano jako 10 000 SLOC. Do wzoru podstawiamy 10, pamiętając, że miarą rozmiaru dla metody COCOMO są tysiące źródłowych linii kodu,
- Wyznaczamy współczynnik skali E, korzystając z obliczonej sumy cząstkowych czynników skali,
- Natomiast wartości A i B są stałe,
- Jest to przeciętny projekt zatem mnożniki pracochłonności są pomijalne,
Efekt - szacowana pracochłonność wynosi 30 osobomiesiący.