Analiza matematyczna 1/Ćwiczenia 10: Wzór Taylora. Ekstrema: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
m Zastępowanie tekstu – „,↵</math>” na „</math>,”
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 41: Linia 41:
<center><math>g'(x)=\frac{3x^2(x-1)^2-x^32(x-1)}{(x-1)^4}=
<center><math>g'(x)=\frac{3x^2(x-1)^2-x^32(x-1)}{(x-1)^4}=
\frac{x^2(x-1)(3x-3-2x)}{(x-1)^4}= \frac{x^2(x-3)}{(x-1)^3}</math>,</center>
\frac{x^2(x-1)(3x-3-2x)}{(x-1)^4}= \frac{x^2(x-3)}{(x-1)^3}</math>,</center>
która jest określona w całej dziedzinie funkcji i ma dwa punkty krytyczne <math>0</math> i <math>3</math>. W pierwszym z tych punktów pochodna nie zmienia znaku (w całym przedziale <math>(-\infty,1)</math> jest nieujemna), w drugim natomiast zmienia z dodatniego na ujemny, zatem <math>g</math> ma w punkcie <math>3</math> maksimum i jest to jedyne ekstremum tej funkcji.
która jest określona w całej dziedzinie funkcji i ma dwa punkty krytyczne <math>0</math> i <math>3</math>. W pierwszym z tych punktów pochodna nie zmienia znaku (w całym przedziale <math>(-\infty,1)</math> jest nieujemna), w drugim natomiast zmienia z dodatniego na ujemny, zatem <math> g</math> ma w punkcie <math>3</math> maksimum i jest to jedyne ekstremum tej funkcji.


Pochodna funkcji <math>h(x)=\frac{(x-2)^3}{(x+2)^3}</math> dana wzorem
Pochodna funkcji <math>h(x)=\frac{(x-2)^3}{(x+2)^3}</math> dana wzorem
Linia 52: Linia 52:
<center><math>f'(x)=2\sin{x}\cos{x}-\sin{x}=\sin{x}(2\cos{x}-1)
<center><math>f'(x)=2\sin{x}\cos{x}-\sin{x}=\sin{x}(2\cos{x}-1)
</math></center>
</math></center>
są zdefiniowane dla dowolnego argumentu rzeczywistego <math>x</math>. Punkty krytyczne pochodnej to punkty postaci <math>k\pi</math>, <math> \frac{\pi}{3}+2k\pi</math> oraz <math>-\frac \pi3+2k\pi</math>, gdzie <math>k\in \mathbb Z</math>. Policzmy drugą pochodną <math>f''(x)=(\sin{2x}-\sin{x})'=2\cos{2x}-\cos{x}</math>. Zatem <math>f''(k\pi)=2-(-1)^k>0</math>, <math>f''\left(\pm\frac{\pi}{3}+2k\pi\right)= 2\cos{\frac{2\pi}3}-\cos{\frac{\pi}{3}}=-\frac{3}{2}<0</math> dla dowolnego <math>k\in \mathbb Z</math>. Wnioskujemy stąd, że funkcja <math>f</math> ma minima w punktach <math>k\pi\,  (k\in \mathbb Z)</math> oraz maksima w
są zdefiniowane dla dowolnego argumentu rzeczywistego <math>x</math>. Punkty krytyczne pochodnej to punkty postaci <math>k\pi</math>, <math>\frac{\pi}{3}+2k\pi</math> oraz <math>-\frac \pi3+2k\pi</math>, gdzie <math>k\in \mathbb Z</math>. Policzmy drugą pochodną <math>f''(x)=(\sin{2x}-\sin{x})'=2\cos{2x}-\cos{x}</math>. Zatem <math>f''(k\pi)=2-(-1)^k>0</math>, <math>f''\left(\pm\frac{\pi}{3}+2k\pi\right)= 2\cos{\frac{2\pi}3}-\cos{\frac{\pi}{3}}=-\frac{3}{2}<0</math> dla dowolnego <math>k\in \mathbb Z</math>. Wnioskujemy stąd, że funkcja <math>f</math> ma minima w punktach <math>k\pi\,  (k\in \mathbb Z)</math> oraz maksima w
punktach <math>\pm\frac{\pi}{3}+2k\pi\, (k\in \mathbb Z)</math>.
punktach <math>\pm\frac{\pi}{3}+2k\pi\, (k\in \mathbb Z)</math>.


Linia 80: Linia 80:
<math>2+\sqrt{2}</math>.
<math>2+\sqrt{2}</math>.


d) Funkcja <math>f(x)= \ln|x^2+3x-10|=\ln|(x+5)(x-2)|</math> i jej pochodna <math> f'(x)=\frac{2x+3}{x^2+3x-10}</math> są określone w <math>\mathbb R\setminus \{-5,2\}</math>. Jedynym punktem krytycznym jest <math>-\frac 32</math> i funkcja <math>f</math> ma w nim maksimum.
d) Funkcja <math>f(x)= \ln|x^2+3x-10|=\ln|(x+5)(x-2)|</math> i jej pochodna <math>f'(x)=\frac{2x+3}{x^2+3x-10}</math> są określone w <math>\mathbb R\setminus \{-5,2\}</math>. Jedynym punktem krytycznym jest <math>-\frac 32</math> i funkcja <math>f</math> ma w nim maksimum.


Funkcja <math>g(x)=\ln^2|x|-2\ln|x|</math> jest określona w <math>\mathbb
Funkcja <math>g(x)=\ln^2|x|-2\ln|x|</math> jest określona w <math>\mathbb
Linia 114: Linia 114:
<math>1-\sqrt{2}</math> i ma w nim minimum.
<math>1-\sqrt{2}</math> i ma w nim minimum.


f) Funkcja <math> f(x)= x^x</math> jest rozważana tylko dla dodatnich argumentów i jej pochodna <math>f'(x)=x^x(\ln{x}+1)</math> jest też zdefiniowana w przedziale <math>(0,+\infty)</math>. Jedynym punktemkrytycznym jest punkt <math> \frac1e</math> i <math>f</math> ma w nim minimum.
f) Funkcja <math>f(x)= x^x</math> jest rozważana tylko dla dodatnich argumentów i jej pochodna <math>f'(x)=x^x(\ln{x}+1)</math> jest też zdefiniowana w przedziale <math>(0,+\infty)</math>. Jedynym punktemkrytycznym jest punkt <math>\frac1e</math> i <math>f</math> ma w nim minimum.


Natomiast funkcja <math> g(x)=  (x^2+1)^{x^3+2x}</math> i jej pochodna
Natomiast funkcja <math>g(x)=  (x^2+1)^{x^3+2x}</math> i jej pochodna
<center><math>
<center><math>
g'(x)=(x^2+1)^{x^3+2x}\left((3x^2+2)\ln(x^2+1)+
g'(x)=(x^2+1)^{x^3+2x}\left((3x^2+2)\ln(x^2+1)+
Linia 124: Linia 124:
że <math>g'</math> jest wszędzie nieujemna, ponieważ <math>
że <math>g'</math> jest wszędzie nieujemna, ponieważ <math>
(x^2+1)^{x^3+2x}>0,\, a(x)=(3x^2+2)\ln(x^2+1)\geq 0</math> oraz
(x^2+1)^{x^3+2x}>0,\, a(x)=(3x^2+2)\ln(x^2+1)\geq 0</math> oraz
<math> b(x)= \frac{2x^2(x^2+2)}{x^2+1}\geq 0</math> dla
<math>b(x)= \frac{2x^2(x^2+2)}{x^2+1}\geq 0</math> dla
dowolnego <math>x\in \mathbb R</math>. Zatem w punkcie krytycznym <math>0</math> nie ma
dowolnego <math>x\in \mathbb R</math>. Zatem w punkcie krytycznym <math>0</math> nie ma
ekstremum. (<math>0</math> jest jedynym punktem krytycznym, bo nieujemna suma
ekstremum. (<math>0</math> jest jedynym punktem krytycznym, bo nieujemna suma
Linia 137: Linia 137:
x\mapsto \sqrt[5]{x^3}</math>,
x\mapsto \sqrt[5]{x^3}</math>,


b) <math> x\mapsto \sqrt{\frac{x^3}{x-2}},\quad x\mapsto
b) <math>x\mapsto \sqrt{\frac{x^3}{x-2}},\quad x\mapsto
\sqrt{\frac{4-x}{(x+2)^3}}</math>,
\sqrt{\frac{4-x}{(x+2)^3}}</math>,


c) <math> x\mapsto 3\sqrt[3]{x^2}e^x,\quad x\mapsto
c) <math>x\mapsto 3\sqrt[3]{x^2}e^x,\quad x\mapsto
5\sqrt[5]{x^4}e^{-x}, \quad x\mapsto \sqrt{e^{x^2}-1}</math>,
5\sqrt[5]{x^4}e^{-x}, \quad x\mapsto \sqrt{e^{x^2}-1}</math>,


d) <math> x\mapsto \arccos{\frac{1-x^2}{1+x^2}},\quad
d) <math>x\mapsto \arccos{\frac{1-x^2}{1+x^2}},\quad
x\mapsto \arcsin{\frac{2x}{1+x^2}}</math>.
x\mapsto \arcsin{\frac{2x}{1+x^2}}</math>.


Linia 160: Linia 160:
<center><math>
<center><math>
f'(x)=\left\{\begin{array} {ll}1& {\rm gdy} \;
f'(x)=\left\{\begin{array} {ll}1& {\rm gdy} \;
x>0\\-1& {\rm gdy}\; x<0\end{array} \right</math></center>
x>0\\-1& {\rm gdy}\; x<0\end{array} \right.</math></center>
jest nieokreślona tylko w punkcie <math>0</math> i nigdzie się nie zeruje.
jest nieokreślona tylko w punkcie <math>0</math> i nigdzie się nie zeruje.


Dziedziną funkcji <math>g(x)= \sqrt[3]{x^2}</math> jest zbiór <math>\mathbb R</math>, a jej pochodnej <math> g'(x)=\frac2{3\sqrt[3]{x}}</math> zbiór <math>\mathbb R\setminus \{0\}</math>. Pochodna nigdzie się nie zeruje, ale zmienia znak z ujemnego dla argumentów ujemnych na dodatni dla argumentów dodatnich. Funkcja <math>g</math> ma zatem w <math>0</math> minimum.
Dziedziną funkcji <math>g(x)= \sqrt[3]{x^2}</math> jest zbiór <math>\mathbb R</math>, a jej pochodnej <math>g'(x)=\frac2{3\sqrt[3]{x}}</math> zbiór <math>\mathbb R\setminus \{0\}</math>. Pochodna nigdzie się nie zeruje, ale zmienia znak z ujemnego dla argumentów ujemnych na dodatni dla argumentów dodatnich. Funkcja <math>g</math> ma zatem w <math>0</math> minimum.


Wreszcie funkcja <math>h(x)= \sqrt[5]{x^3}</math> zdefiniowana dla wszystkich liczb rzeczywistych ma dodatnią pochodną <math>h'(x)=\frac3{5\sqrt[5]{x^2}}</math>, zdefiniowaną wszędzie poza zerem, które jest punktem krytycznym. Funkcja <math>h</math> nie ma żadnego ekstremum, bo jej pochodna jest dodatnia.
Wreszcie funkcja <math>h(x)= \sqrt[5]{x^3}</math> zdefiniowana dla wszystkich liczb rzeczywistych ma dodatnią pochodną <math>h'(x)=\frac3{5\sqrt[5]{x^2}}</math>, zdefiniowaną wszędzie poza zerem, które jest punktem krytycznym. Funkcja <math>h</math> nie ma żadnego ekstremum, bo jej pochodna jest dodatnia.
Linia 178: Linia 178:
|}
|}


b) Dziedziną funkcji <math> f(x)= \sqrt{\frac{x^3}{x-2}}</math> jest suma przedziałów <math>(-\infty,0]\cup(2, +\infty)</math>, a jej pochodnej
b) Dziedziną funkcji <math>f(x)= \sqrt{\frac{x^3}{x-2}}</math> jest suma przedziałów <math>(-\infty,0]\cup(2, +\infty)</math>, a jej pochodnej
<center><math>
<center><math>
\begin{array}{lll}
\begin{array}{lll}
Linia 190: Linia 190:
zbiór <math>(-\infty,0)\cup(2, +\infty)</math>. Ponieważ funkcja jest nieujemna, osiąga minimum globalne w swoim jedynym miejscu zerowym <math>0</math>. Ponadto <math>f</math> ma również minimum w drugim punkcie krytycznym <math>3</math>.
zbiór <math>(-\infty,0)\cup(2, +\infty)</math>. Ponieważ funkcja jest nieujemna, osiąga minimum globalne w swoim jedynym miejscu zerowym <math>0</math>. Ponadto <math>f</math> ma również minimum w drugim punkcie krytycznym <math>3</math>.


Natomiast również nieujemna funkcja <math> g(x)= \sqrt{\frac{4-x}{(x+2)^3}}</math> jest zdefiniowana w przedziale <math>(-2,4]</math> i podobnie jak poprzednia funkcja osiąga swoje minimum globalne w swoim jedynym miejscu zerowym <math>4</math>. Jest to jedyny punkt krytyczny funkcji <math>g</math>, ponieważ jej pochodna  
Natomiast również nieujemna funkcja <math>g(x)= \sqrt{\frac{4-x}{(x+2)^3}}</math> jest zdefiniowana w przedziale <math>(-2,4]</math> i podobnie jak poprzednia funkcja osiąga swoje minimum globalne w swoim jedynym miejscu zerowym <math>4</math>. Jest to jedyny punkt krytyczny funkcji <math>g</math>, ponieważ jej pochodna  
<center><math>\begin{array}{lll}
<center><math>\begin{array}{lll}


Linia 204: Linia 204:
c) Dziedzinami wszystkich funkcji rozważanych w tym podpunkcie jest cały zbiór liczb rzeczywistych, natomiast ich pochodne nie są określone w zerze.
c) Dziedzinami wszystkich funkcji rozważanych w tym podpunkcie jest cały zbiór liczb rzeczywistych, natomiast ich pochodne nie są określone w zerze.


Jeśli <math> f(x)= 3\sqrt[3]{x^2}e^x</math>, to
Jeśli <math>f(x)= 3\sqrt[3]{x^2}e^x</math>, to
<center><math>
<center><math>
f'(x)=
f'(x)=
\frac2{\sqrt[3]{x}}e^x+ 3\sqrt[3]{x^2}e^x=
\frac2{\sqrt[3]{x}}e^x+ 3\sqrt[3]{x^2}e^x=
\frac{e^x}{\sqrt[3]{x}}(2+3x)</math></center>
\frac{e^x}{\sqrt[3]{x}}(2+3x)</math></center>
Punktami krytycznymi są <math> -\frac23</math> i <math>0</math>. Funkcja <math>f</math> ma maksimum
Punktami krytycznymi są <math>-\frac23</math> i <math>0</math>. Funkcja <math>f</math> ma maksimum
w punkcie <math> -\frac23</math> i minimum w punkcie <math>0</math>, ponieważ pochodna
w punkcie <math>-\frac23</math> i minimum w punkcie <math>0</math>, ponieważ pochodna
odpowiednio zmienia znak.
odpowiednio zmienia znak.


Jeśli <math> g(x)= 5\sqrt[5]{x^4}e^{-x}</math>, to
Jeśli <math>g(x)= 5\sqrt[5]{x^4}e^{-x}</math>, to
<center><math>
<center><math>
g'(x)=
g'(x)=
Linia 221: Linia 221:
punkcie <math>0</math> i maksimum w punkcie <math>\frac45</math>.
punkcie <math>0</math> i maksimum w punkcie <math>\frac45</math>.


Wreszcie jeśli <math> h(x)= \sqrt{e^{x^2}-1}</math>, to <math> h'(x)=\frac{xe^{x^2}}{\sqrt{e^{x^2}-1}}</math> i jedynym punktem krytycznym jest <math>0</math>. Funkcja <math>h</math> ma minimum w tym punkcie.
Wreszcie jeśli <math>h(x)= \sqrt{e^{x^2}-1}</math>, to <math>h'(x)=\frac{xe^{x^2}}{\sqrt{e^{x^2}-1}}</math> i jedynym punktem krytycznym jest <math>0</math>. Funkcja <math>h</math> ma minimum w tym punkcie.


d) Zauważmy, że <math> \left|\frac{1-x^2}{1+x^2}\right|= \left|\frac{2}{1+x^2}-1\right|\leq 1</math> dla dowolnego rzeczywistego argumentu <math>x</math>. Dlatego dziedziną funkcji <math> f(x)= \arccos{\frac{1-x^2}{1+x^2}}</math> jest cały zbiór liczb rzeczywistych, natomiast pochodna
d) Zauważmy, że <math>\left|\frac{1-x^2}{1+x^2}\right|= \left|\frac{2}{1+x^2}-1\right|\leq 1</math> dla dowolnego rzeczywistego argumentu <math>x</math>. Dlatego dziedziną funkcji <math>f(x)= \arccos{\frac{1-x^2}{1+x^2}}</math> jest cały zbiór liczb rzeczywistych, natomiast pochodna
<center><math>
<center><math>
\begin{array}{lll}
\begin{array}{lll}
Linia 235: Linia 235:
jest nieokreślona tylko w punkcie <math>0</math>. Funkcja <math>f</math> ma minimum w tym punkcie.
jest nieokreślona tylko w punkcie <math>0</math>. Funkcja <math>f</math> ma minimum w tym punkcie.


Niech <math>x</math> będzie dowolną liczbą rzeczywistą. Zauważmy, że ponieważ <math>(1-|x|)^2\geq 0</math>, więc <math>1+x^2\geq 2|x|</math>, a w konsekwencji <math> \left|\frac{2x}{1+x^2}\right|\leq 1</math>. Pokazaliśmy w ten sposób, że dziedziną funkcji <math> g(x)=
Niech <math>x</math> będzie dowolną liczbą rzeczywistą. Zauważmy, że ponieważ <math>(1-|x|)^2\geq 0</math>, więc <math>1+x^2\geq 2|x|</math>, a w konsekwencji <math>\left|\frac{2x}{1+x^2}\right|\leq 1</math>. Pokazaliśmy w ten sposób, że dziedziną funkcji <math>g(x)=
\arcsin{\frac{2x}{1+x^2}}</math> jest cały zbiór liczb rzeczywistych. Pochodna
\arcsin{\frac{2x}{1+x^2}}</math> jest cały zbiór liczb rzeczywistych. Pochodna
<center><math>\begin{array}{lll}
<center><math>\begin{array}{lll}
Linia 254: Linia 254:
wartość funkcji
wartość funkcji


a) <math> f(x)= e^{\frac{x^2}{x^2-10}}</math>,
a) <math>f(x)= e^{\frac{x^2}{x^2-10}}</math>,


b) <math> g(x)= \mathrm{arctg}\, \frac{|x|}{\sqrt{3}}</math>,<br>
b) <math>g(x)= \mathrm{arctg}\, \frac{|x|}{\sqrt{3}}</math>,<br>
w przedziale <math>[-1,3]</math>.
w przedziale <math>[-1,3]</math>.


Linia 274: Linia 274:
gdy}\quad x<0\\
gdy}\quad x<0\\
\frac{\sqrt{3}}{x^2+3}& {\rm gdy}\quad x>0
\frac{\sqrt{3}}{x^2+3}& {\rm gdy}\quad x>0
\end{array} \right</math></center>
\end{array} \right.</math></center>
W przedziale <math>(-1,3)</math> obie te funkcje mają jeden punkt krytyczny <math>0</math>.
W przedziale <math>(-1,3)</math> obie te funkcje mają jeden punkt krytyczny <math>0</math>.


Ponieważ <math> f(-1)=e^{-\frac19}, f(0)=1</math> i <math> f(3)=e^{-9}</math>, najmniejszą wartością funkcji <math>f</math> w przedziale <math>[-1,3]</math> jest <math> e^{-9}</math>, a największą <math>1</math>.
Ponieważ <math>f(-1)=e^{-\frac19}, f(0)=1</math> i <math>f(3)=e^{-9}</math>, najmniejszą wartością funkcji <math>f</math> w przedziale <math>[-1,3]</math> jest <math>e^{-9}</math>, a największą <math>1</math>.


Dla funkcji <math>g</math> mamy <math>g(-1)=\frac{\pi}6, g(0)=0</math> i <math>g(3)=\frac{\pi}{3}</math>, zatem najmniejszą wartością funkcji <math>g</math> w przedziale <math>[-1,3]</math> jest <math>0</math>, a największą <math>\frac{\pi}{3}</math>.
Dla funkcji <math>g</math> mamy <math>g(-1)=\frac{\pi}6, g(0)=0</math> i <math>g(3)=\frac{\pi}{3}</math>, zatem najmniejszą wartością funkcji <math>g</math> w przedziale <math>[-1,3]</math> jest <math>0</math>, a największą <math>\frac{\pi}{3}</math>.
Linia 335: Linia 335:
0,32= 2+0,01=2,01
0,32= 2+0,01=2,01
</math></center>
</math></center>
i <math> |\sqrt[4]{16,32}-2,01|\leq \frac{3\cdot
i <math>|\sqrt[4]{16,32}-2,01|\leq \frac{3\cdot
(0,01)^2}{4}=0,000075</math> bo <math>\sup\{|g''(t)|: t\in [16,81]\}=\frac3{16\sqrt[4]{16^7}}=\frac3{2^{11}}</math>.
(0,01)^2}{4}=0,000075</math> bo <math>\sup\{|g''(t)|: t\in [16,81]\}=\frac3{16\sqrt[4]{16^7}}=\frac3{2^{11}}</math>.


Linia 358: Linia 358:
0& {\rm gdy}\; x=0
0& {\rm gdy}\; x=0
\end{array} \right., n\in\mathbb N_0</math></center>
\end{array} \right., n\in\mathbb N_0</math></center>
Pokazać, że <math> f_{2n}</math> ma <math> n</math>-tą pochodną nieciągłą w <math>0</math>, a
Pokazać, że <math>f_{2n}</math> ma <math>n</math>-tą pochodną nieciągłą w <math>0</math>, a
<math>f_{2n+1}</math> należy do klasy <math>C^n</math>, ale nie ma <math>(n+1)</math>-ej pochodnej
<math>f_{2n+1}</math> należy do klasy <math>C^n</math>, ale nie ma <math>(n+1)</math>-ej pochodnej
w <math>0</math>, dla <math>n\in\mathbb N_0</math>.
w <math>0</math>, dla <math>n\in\mathbb N_0</math>.
Linia 374: Linia 374:
funkcje są klasy <math>C^\infty</math> poza zerem. Granica <math>
funkcje są klasy <math>C^\infty</math> poza zerem. Granica <math>
\lim_{x\rightarrow 0} \sin \frac1x</math> nie istnieje z definicji
\lim_{x\rightarrow 0} \sin \frac1x</math> nie istnieje z definicji
Heinego, bo na przykład <math> \sin \frac
Heinego, bo na przykład <math>\sin \frac
1{(n\pi)^{-1}}\equiv 0</math>, a <math> \sin
1{(n\pi)^{-1}}\equiv 0</math>, a <math>\sin
\frac1{(2n\pi+\pi/2)^{-1}}\equiv 1 (n\in\mathbb N)</math>, zatem <math>f_0</math> nie jest ciągła w zerze.
\frac1{(2n\pi+\pi/2)^{-1}}\equiv 1 (n\in\mathbb N)</math>, zatem <math>f_0</math> nie jest ciągła w zerze.


Mamy także z twierdzenia o iloczynie funkcji ograniczonej i zbieżnej do zera <math> \lim_{x\rightarrow 0} x^n\sin \frac1x=0</math>, jeśli <math>n>0</math>, zatem funkcja <math>f_n</math> jest ciągła w <math>0</math>.
Mamy także z twierdzenia o iloczynie funkcji ograniczonej i zbieżnej do zera <math>\lim_{x\rightarrow 0} x^n\sin \frac1x=0</math>, jeśli <math>n>0</math>, zatem funkcja <math>f_n</math> jest ciągła w <math>0</math>.


Następnie widzimy, że <math> \lim_{x\rightarrow 0} \frac{x\sin \frac1x}x</math> nie istnieje (jest to ta sama granica, którą liczyliśmy dla funkcji <math>f_0</math>), zatem <math>f_1</math> nie ma pochodnej
Następnie widzimy, że <math>\lim_{x\rightarrow 0} \frac{x\sin \frac1x}x</math> nie istnieje (jest to ta sama granica, którą liczyliśmy dla funkcji <math>f_0</math>), zatem <math>f_1</math> nie ma pochodnej
w zerze.
w zerze.


Linia 394: Linia 394:
|}
|}


Natomiast ponieważ <math> \lim_{x\rightarrow 0}\frac{x^n\sin \frac1x}x = \lim_{x\rightarrow 0} {x^{n-1}\sin
Natomiast ponieważ <math>\lim_{x\rightarrow 0}\frac{x^n\sin \frac1x}x = \lim_{x\rightarrow 0} {x^{n-1}\sin
\frac1x}=0</math> dla <math>n>1</math>, wszystkie następne funkcje są różniczkowalne  
\frac1x}=0</math> dla <math>n>1</math>, wszystkie następne funkcje są różniczkowalne  


i <math> f_n'(x)=\left\{\begin{array} {ll}
i <math>f_n'(x)=\left\{\begin{array} {ll}
nx^{n-1}\sin \frac1x -x^{n-2}\cos \frac1x& {\rm gdy}\; x\neq
nx^{n-1}\sin \frac1x -x^{n-2}\cos \frac1x& {\rm gdy}\; x\neq
0\\
0\\
Linia 404: Linia 404:
</math>.
</math>.


Pochodna <math> f_2'(x)=2x\sin\frac1x-\cos\frac1x</math> jest nieciągła w <math>0</math>, bo <math> \lim_{x\rightarrow 0} 2x\sin \frac1x=0</math> i <math> \lim_{x\rightarrow 0} \cos \frac1x</math> nie istnieje (co pokazujemy analogicznie jak dla <math>f_0</math>).
Pochodna <math>f_2'(x)=2x\sin\frac1x-\cos\frac1x</math> jest nieciągła w <math>0</math>, bo <math>\lim_{x\rightarrow 0} 2x\sin \frac1x=0</math> i <math>\lim_{x\rightarrow 0} \cos \frac1x</math> nie istnieje (co pokazujemy analogicznie jak dla <math>f_0</math>).


Pochodne <math>f_n'</math> są ciągłe dla <math>n>2</math>, co wynika po raz kolejny z twierdzenia o granicy iloczynu funkcji ograniczonej i funkcji zbieżnej do zera.
Pochodne <math>f_n'</math> są ciągłe dla <math>n>2</math>, co wynika po raz kolejny z twierdzenia o granicy iloczynu funkcji ograniczonej i funkcji zbieżnej do zera.

Aktualna wersja na dzień 07:55, 24 lip 2024

10. Wzór Taylora. Ekstrema

Ćwiczenie 10.1.

Wyznaczyć ekstrema funkcji

a) x(x+2)2x+3,xx3(x1)2,x(x2)3(x+2)3,

b) xsin2x+cosx,xtgxsinx,

c) xxe1x+2,x(2x)e(x2)2,

d) xln|x2+3x10|,xln2|x|2ln|x|,

e) xx+10arcctgx,x21x2+arcsinx,

f) xxx,x(x2+1)x3+2x.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.2.

Wyznaczyć ekstrema funkcji

a) xx2,xx23,xx35,

b) xx3x2,x4x(x+2)3,

c) x3x23ex,x5x45ex,xex21,

d) xarccos1x21+x2,xarcsin2x1+x2.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.3.

Wyznaczyć największą i najmniejszą wartość funkcji

a) f(x)=ex2x210,

b) g(x)=arctg|x|3,
w przedziale [1,3].

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.4.

Znaleźć wymiary puszki do konserw w kształcie walca o objętości V=250πcm3, do sporządzenia której zużyje się najmniej blachy.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.5.

a) Udowodnić, że niezależnie od wyboru parametru m funkcja f(x)=3x44mx3+m2x2 ma minimum w punkcie 0.

b) Wykorzystując wzór Taylora dla n{1,2}, wyznaczyć przybliżoną wartość 24,9 i 16,084 oraz oszacować błąd przybliżenia.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 10.6.

Niech

fn(x)={xnsin1xgdyx00gdyx=0,n0

Pokazać, że f2n ma n-tą pochodną nieciągłą w 0, a f2n+1 należy do klasy Cn, ale nie ma (n+1)-ej pochodnej w 0, dla n0.

Wskazówka
Rozwiązanie