Test HB: Różnice pomiędzy wersjami
m Zastępowanie tekstu - "\endaligned" na "\end{align}" |
m Zastępowanie tekstu – „<math> ” na „<math>” |
||
(Nie pokazano 9 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 30: | Linia 30: | ||
Niech <math>f:X\mapsto Y</math> będzie | Niech <math>f:X\mapsto Y</math> będzie | ||
funkcją. Mówimy, że funkcja <math>g:Y\mapsto X</math> jest funkcją '''''odwrotną''''' | funkcją. Mówimy, że funkcja <math>g:Y\mapsto X</math> jest funkcją '''''odwrotną''''' | ||
do funkcji <math>f</math>, jeśli dla dowolnego elementu <math>x\in X </math> zachodzi równość | do funkcji <math>f</math>, jeśli dla dowolnego elementu <math>x\in X</math> zachodzi równość | ||
<math>g(f(x))=x</math> i dla dowolnego elementu <math>y\in Y</math> zachodzi | <math>g(f(x))=x</math> i dla dowolnego elementu <math>y\in Y</math> zachodzi | ||
równość <math>f(g(y))=y</math>. | równość <math>f(g(y))=y</math>. | ||
Linia 39: | Linia 39: | ||
Należy odróżniać pojęcie funkcji odwrotnej od '''''odwrotności funkcji''''', gdzie przez odwrotność funkcji | Należy odróżniać pojęcie funkcji odwrotnej od '''''odwrotności funkcji''''', gdzie przez odwrotność funkcji | ||
<math>f:X\mapsto \mathbb{R}</math> rozumiemy funkcję | <math>f:X\mapsto \mathbb{R}</math> rozumiemy funkcję | ||
<math> | <math>\frac{1}{f}: X\ni x\mapsto \frac{1}{f(x)}\in \mathbb{R}</math>. | ||
{{uwaga|2.3.|| | {{uwaga|2.3.|| | ||
Linia 51: | Linia 51: | ||
{{definicja|2.4.|| | {{definicja|2.4.|| | ||
Mówimy, że funkcja <math>f:\mathbb{R}\mapsto\mathbb{R} </math> jest '''''rosnąca''''' (odpowiednio: '''''ściśle rosnąca''''') | Mówimy, że funkcja <math>f:\mathbb{R}\mapsto\mathbb{R}</math> jest '''''rosnąca''''' (odpowiednio: '''''ściśle rosnąca''''') | ||
w przedziale <math>(a,b)</math>, jeśli | w przedziale <math>(a,b)</math>, jeśli | ||
<center><math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)\leq f(y)</math></center> | <center><math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)\leq f(y)</math></center> | ||
(odpowiednio: <math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)< f(y) | (odpowiednio: <math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)< f(y)</math>) | ||
}} | }} | ||
Linia 66: | Linia 66: | ||
<center><math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)\geq f(y)</math></center> | <center><math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)\geq f(y)</math></center> | ||
(odpowiednio: <math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)>f(y) | (odpowiednio: <math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)>f(y)</math>) | ||
}} | }} | ||
Linia 77: | Linia 77: | ||
Funkcja <math>x\mapsto \mathrm{tg}\, x</math> rośnie w każdym z przedziałów postaci | Funkcja <math>x\mapsto \mathrm{tg}\, x</math> rośnie w każdym z przedziałów postaci | ||
<math> | <math>\bigg(-\frac{\pi}{2}+k\pi, \frac{\pi}{2}+k\pi\bigg)</math> | ||
nie jest jednak rosnąca w sumie przedziałów <math> | nie jest jednak rosnąca w sumie przedziałów <math>\bigg(-\frac{\pi}{2}, | ||
\frac{\pi}{2}\bigg)\cup\bigg(\frac{\pi}{2},\frac{3\pi}{2}\bigg)</math>. | \frac{\pi}{2}\bigg)\cup\bigg(\frac{\pi}{2},\frac{3\pi}{2}\bigg)</math>. | ||
Weźmy bowiem np. argumenty <math> | Weźmy bowiem np. argumenty <math>x=\frac{\pi}{4}</math>, | ||
<math> | <math>y=\frac{3\pi}{4}</math>. Wówczas <math>x<y</math>, ale <math>\mathrm{tg}\, x=1>-1=\mathrm{tg}\, y</math>. | ||
}} | }} | ||
Linia 115: | Linia 115: | ||
Niech <math>a,b,c,d</math> będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi takimi,że <math>ad-bc\neq 0</math>. Funkcję | Niech <math>a,b,c,d</math> będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi takimi,że <math>ad-bc\neq 0</math>. Funkcję | ||
<math> | <math>x\mapsto \frac{ax+b}{cx+d}</math> nazywamy '''''funkcją homograficzną''''' lub - krótko - '''''homografią'''''.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0030]] | [[Rysunek am1w02.0030]] | ||
}} | }} | ||
Linia 130: | Linia 130: | ||
{{definicja|2.13.|| | {{definicja|2.13.|| | ||
Niech <math>a</math> będzie stałą, niech <math>n=0,1,2,3, | Niech <math>a</math> będzie stałą, niech <math>n=0,1,2,3,..</math> będzie liczbą | ||
całkowitą nieujemną, a <math>x</math> - zmienną. Wyrażenie algebraiczne <math>a x^n</math> nazywamy '''''jednomianem zmiennej''''' <math>x</math>. Jeśli <math>a\neq 0</math>,to liczbę <math>n</math> nazywamy '''''stopniem jednomianu''''' <math>a x^n</math>. | całkowitą nieujemną, a <math>x</math> - zmienną. Wyrażenie algebraiczne <math>a x^n</math> nazywamy '''''jednomianem zmiennej''''' <math>x</math>. Jeśli <math>a\neq 0</math>,to liczbę <math>n</math> nazywamy '''''stopniem jednomianu''''' <math>a x^n</math>. | ||
Sumę <math>w(x)=0_0 +a_1 x+a_2 x^2 +...+a_n x_n</math> skończonej liczby jednomianów zmiennej <math>x</math> nazywamy '''''wielomianem zmiennej''''' <math>x</math>. Największy ze stopni tych jednomianów, nazywamy '''''stopniem wielomianu'''''. <br> | Sumę <math>w(x)=0_0 +a_1 x+a_2 x^2 +...+a_n x_n</math> skończonej liczby jednomianów zmiennej <math>x</math> nazywamy '''''wielomianem zmiennej''''' <math>x</math>. Największy ze stopni tych jednomianów, nazywamy '''''stopniem wielomianu'''''. <br> | ||
Linia 154: | Linia 154: | ||
{{uwaga|2.16[nierówność Bernoullego]|| | {{uwaga|2.16[nierówność Bernoullego]|| | ||
Dla dowolnej liczby całkowitej nieujemnej <math>n=0,1,2,3, | Dla dowolnej liczby całkowitej nieujemnej <math>n=0,1,2,3, ..</math> i dowolnej liczby rzeczywistej <math>x\geq -1</math> | ||
zachodzi nierówność | zachodzi nierówność | ||
<center><math>(1+x)^n\ \geq\1+nx | <center><math>(1+x)^n\ \geq\1+nx</math>,</center> | ||
</math></center> | |||
przy czym dla <math>n> 1</math> równość w powyższej nierówności zachodzi wyłącznie dla <math>x=0</math>.<br> | przy czym dla <math>n> 1</math> równość w powyższej nierówności zachodzi wyłącznie dla <math>x=0</math>.<br> | ||
Linia 171: | Linia 170: | ||
<center><math>\bigg[\forall x>-1 : (1+x)^k\geq 1+kx\bigg] \implies \bigg[\forall | <center><math>\bigg[\forall x>-1 : (1+x)^k\geq 1+kx\bigg] \implies \bigg[\forall | ||
x>-1 : (1+x)^{k+1}\geq 1+(k+1)x\bigg] | x>-1 : (1+x)^{k+1}\geq 1+(k+1)x\bigg]</math></center> | ||
</math></center> | |||
Mamy bowiem: | Mamy bowiem: | ||
<center><math> | <center><math> | ||
\ | \begin{align} (1+x)^{k+1}&=(1+x)(1+x)^k\\ &\geq (1+x)(1+kx)=1+(1+k)x+kx^2 \\ | ||
&\geq 1+(1+k)x.\end{align} | &\geq 1+(1+k)x.\end{align} | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Na mocy zasady indukcji matematycznej nierówność zachodzi więc dla każdej liczby całkowitej nieujemnej | Na mocy zasady indukcji matematycznej nierówność zachodzi więc dla każdej liczby całkowitej nieujemnej | ||
<math>n=0, \ 1,\ 2,\ 3,\ | <math>n=0, \ 1,\ 2,\ 3,\ ..</math>. Zauważmy, że składnik <math>x\mapsto kx^2</math> | ||
dla <math>k\geq 1</math> zeruje się wyłącznie w punkcie <math>x=0</math>, stąd | dla <math>k\geq 1</math> zeruje się wyłącznie w punkcie <math>x=0</math>, stąd | ||
nierówność Bernoullego jest ostra poza tym punktem, a jedynie dla <math>x=0</math> zachodzi równość w tej nierówności. | nierówność Bernoullego jest ostra poza tym punktem, a jedynie dla <math>x=0</math> zachodzi równość w tej nierówności. | ||
Linia 189: | Linia 187: | ||
{{definicja|2.17.|| | {{definicja|2.17.|| | ||
Niech <math>n\in\{2,3,4,...\}</math> będzie liczbą naturalną większą od jedności. Liczbę nieujemną <math>y</math> nazywamy pierwiastkiem arytmetycznym stopnia <math>n</math> z liczby nieujemnej <math>x</math>, jeśli <math>x^n=y | Niech <math>n\in\{2,3,4,...\}</math> będzie liczbą naturalną większą od jedności. Liczbę nieujemną <math>y</math> nazywamy pierwiastkiem arytmetycznym stopnia <math>n</math> z liczby nieujemnej <math>x</math>, jeśli <math>x^n=y</math> | ||
Pierwiastek stopnia <math>n</math> z liczby <math>x\geq 0</math> oznaczamy symbolem <math>\root{n}\of{x}</math>.<br> | Pierwiastek stopnia <math>n</math> z liczby <math>x\geq 0</math> oznaczamy symbolem <math>\root{n}\of{x}</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0080]] | [[Rysunek am1w02.0080]] | ||
Linia 204: | Linia 202: | ||
<center><math> | <center><math> | ||
g(x) | g(x) | ||
= | |||
\left\{ \ | \left\{ \begin{align} \root{n}\of{x}, \text{ dla } x\geq 0\\ | ||
-\root{n}\of{-x}, \text{ dla } x< 0 | -\root{n}\of{-x}, \text{ dla } x< 0 | ||
\end{align} | \end{align} | ||
\right | \right </math></center> | ||
</math></center> | |||
}} | }} | ||
Linia 215: | Linia 212: | ||
Jeśli <math>n</math> jest liczbą naturalną nieparzystą,często używa się symbolu pierwiastka arytmetycznego do oznaczenia | Jeśli <math>n</math> jest liczbą naturalną nieparzystą,często używa się symbolu pierwiastka arytmetycznego do oznaczenia | ||
funkcji odwrotnej do funkcji <math>f(x)=x^n</math> i oznacza się ją krótko <math> g(x)=\root{n}\of{x}</math>, | funkcji odwrotnej do funkcji <math>f(x)=x^n</math> i oznacza się ją krótko <math>g(x)=\root{n}\of{x}</math>, | ||
przy czym sens tego symbolu dla liczb rzeczywistych ujemnych określa się jak powyżej. | przy czym sens tego symbolu dla liczb rzeczywistych ujemnych określa się jak powyżej. | ||
}} | }} | ||
Linia 251: | Linia 248: | ||
<math>\log x=\log_{10}x</math> oznacza przeważnie logarytm dziesiętny. | <math>\log x=\log_{10}x</math> oznacza przeważnie logarytm dziesiętny. | ||
Natomiast matematycy posługują się najczęściej logarytmem o | Natomiast matematycy posługują się najczęściej logarytmem o | ||
podstawie <math>e=2,71828182846 | podstawie <math>e=2,71828182846..</math> (do definicji i własności tej | ||
ważnej stałej powrócimy w następnych modułach). Stąd często w | ważnej stałej powrócimy w następnych modułach). Stąd często w | ||
pracach matematycznych symbol <math>\log x=\log_{e}x</math> oznacza właśnie | pracach matematycznych symbol <math>\log x=\log_{e}x</math> oznacza właśnie | ||
Linia 286: | Linia 283: | ||
{{uwaga|2.26.|| | {{uwaga|2.26.|| | ||
a) Dla <math>a>0</math>, <math>x, y\in\mathbb{R}</math> zachodzą równości | a) Dla <math>a>0</math>, <math>x, y\in\mathbb{R}</math> zachodzą równości | ||
<center><math>(a^x)^y=a^{xy} \text{ oraz } a^x a^y=a^{x+y} | <center><math>(a^x)^y=a^{xy} \text{ oraz } a^x a^y=a^{x+y}</math></center> | ||
b) Dla dodatnich liczb <math>a,b,c</math>, <math>a\neq 1</math>, <math>c\neq 1</math> prawdziwy jest '''''wzór na zmianę podstawy logarytmu''''' | b) Dla dodatnich liczb <math>a,b,c</math>, <math>a\neq 1</math>, <math>c\neq 1</math> prawdziwy jest '''''wzór na zmianę podstawy logarytmu''''' | ||
<center><math>\log_a b=\frac{\log_c b}{\log_c a} | <center><math>\log_a b=\frac{\log_c b}{\log_c a}</math></center> | ||
w szczególności, gdy <math>c=e</math>, mamy równość | w szczególności, gdy <math>c=e</math>, mamy równość | ||
<center><math>\log_a b=\frac{\ln b}{\ln a} | <center><math>\log_a b=\frac{\ln b}{\ln a}</math></center> | ||
c) Dla dowolnej liczby <math>b\in \mathbb{R}</math> i dodatnich <math>a>0</math>, <math>c>0</math> | c) Dla dowolnej liczby <math>b\in \mathbb{R}</math> i dodatnich <math>a>0</math>, <math>c>0</math> | ||
zachodzi równość | zachodzi równość | ||
<center><math>a^b=c^{b\log_{c} a} | <center><math>a^b=c^{b\log_{c} a}</math></center> | ||
która w szczególnym przypadku, gdy <math>c=e</math>, ma postać | która w szczególnym przypadku, gdy <math>c=e</math>, ma postać | ||
<center><math>a^b=\exp(b \ln a) | <center><math>a^b=\exp(b \ln a)</math></center> | ||
}} | }} | ||
Linia 311: | Linia 308: | ||
a) Funkcja <math>f(x)=\sin x</math> zacieśniona do przedziału | a) Funkcja <math>f(x)=\sin x</math> zacieśniona do przedziału | ||
<math> | <math>\bigg[-\frac{\pi}{2}, \frac{\pi}{2}\bigg]</math> jest | ||
różnowartościowa, ściśle rosnąca.<br> | różnowartościowa, ściśle rosnąca.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0150]]<br> | [[Rysunek am1w02.0150]]<br> | ||
Linia 318: | Linia 315: | ||
[[Rysunek am1w02.0160]]<br> | [[Rysunek am1w02.0160]]<br> | ||
c) Funkcja <math>f(x)=\mathrm{tg}\, x</math> zacieśniona do przedziału | c) Funkcja <math>f(x)=\mathrm{tg}\, x</math> zacieśniona do przedziału | ||
<math> | <math>\bigg(-\frac{\pi}{2}, \frac{\pi}{2}\bigg)</math> jest różnowartościowa, ściśle rosnąca.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0170]]<br> | [[Rysunek am1w02.0170]]<br> | ||
d) Funkcja <math>f(x)=\mathrm{ctg}\, x</math> zacieśniona do przedziału <math>(0, \pi)</math> jest różnowartościowa, ściśle malejąca. | d) Funkcja <math>f(x)=\mathrm{ctg}\, x</math> zacieśniona do przedziału <math>(0, \pi)</math> jest różnowartościowa, ściśle malejąca. | ||
Linia 337: | Linia 334: | ||
Funkcję określoną na przedziale <math>[-1,1]</math> o wartościach w przedziale | Funkcję określoną na przedziale <math>[-1,1]</math> o wartościach w przedziale | ||
<math> | <math>\bigg[-\frac{\pi}{2}, \frac{\pi}{2}\bigg]</math>, | ||
odwrotną do zacieśnienia funkcji sinus do przedziału | odwrotną do zacieśnienia funkcji sinus do przedziału | ||
<math> | <math>\bigg[-\frac{\pi}{2}, \frac{\pi}{2}\bigg]</math>,nazywamy'''''arcusem sinusem''''' | ||
i oznaczamy symbolem <math>x\mapsto \arcsin x</math>.<br> | i oznaczamy symbolem <math>x\mapsto \arcsin x</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0190]] | [[Rysunek am1w02.0190]] | ||
Linia 354: | Linia 351: | ||
Funkcję określoną na przedziale <math>(-\infty,\infty)</math> o wartościach w przedziale | Funkcję określoną na przedziale <math>(-\infty,\infty)</math> o wartościach w przedziale | ||
<math> | <math>\bigg(-\frac{\pi}{2},\frac{\pi}{2}\bigg)</math>, odwrotną do zacieśnienia funkcji tangens do | ||
przedziału <math> | przedziału <math>\bigg(-\frac{\pi}{2}, \frac{\pi}{2}\bigg)</math>, nazywamy | ||
'''''arcusem tangensem''''' i oznaczamy symbolem <math>x\mapsto \mathrm{arctg}\, x</math>.<br> | '''''arcusem tangensem''''' i oznaczamy symbolem <math>x\mapsto \mathrm{arctg}\, x</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0200]] | [[Rysunek am1w02.0200]] | ||
Linia 374: | Linia 371: | ||
Ze wzorów redukcyjnych: | Ze wzorów redukcyjnych: | ||
<math> | <math>\sin\bigg(\frac{\pi}{2}-x\bigg)=\cos x</math> oraz | ||
<math> | <math>\mathrm{tg}\,\bigg(\frac{\pi}{2}-x\bigg)=\mathrm{ctg}\, x</math> wynika, że | ||
{{uwaga|2.34.|| | {{uwaga|2.34.|| | ||
a) Dla dowolnej liczby <math>-1\leq x\leq 1</math> zachodzi równość | a) Dla dowolnej liczby <math>-1\leq x\leq 1</math> zachodzi równość | ||
<math> | <math>\arccos x=\frac{\pi}{2}+\arcsin(-x)</math><br> | ||
b) Dla dowolnej liczby <math>-\infty< x <\infty</math> zachodzi równość | b) Dla dowolnej liczby <math>-\infty< x <\infty</math> zachodzi równość | ||
<math> | <math>\mathrm{arc\,ctg}\, x=\frac{\pi}{2}+\mathrm{arctg}\,(-x)</math> | ||
}} | }} | ||
Linia 394: | Linia 391: | ||
[[Rysunek am1w02.0210]]<br> | [[Rysunek am1w02.0210]]<br> | ||
a) '''''Sinusem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | a) '''''Sinusem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | ||
<math> | <math>\sinh :x\mapsto\frac{1}{2}(e^{x}-e^{-x})</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0220]]<br> | [[Rysunek am1w02.0220]]<br> | ||
b) '''''Cosinusem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | b) '''''Cosinusem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | ||
<math> | <math>\cosh :x\mapsto\frac{1}{2}(e^{x}+e^{-x})</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0230]]<br> | [[Rysunek am1w02.0230]]<br> | ||
c) '''''Tangensem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | c) '''''Tangensem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | ||
<math> | <math>\tgh :x\mapsto\frac{\sinh x}{\cosh x}</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0240]]<br> | [[Rysunek am1w02.0240]]<br> | ||
d) '''''Cotangensem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | d) '''''Cotangensem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | ||
<math> | <math>\ctgh :x\mapsto\frac{1}{\tgh x}</math>. | ||
}} | }} | ||
Linia 415: | Linia 412: | ||
<center><math> | <center><math> | ||
\forall x\in\mathbb{R} : \cosh^2 x- \sinh^2 x=1 | \forall x\in\mathbb{R} : \cosh^2 x- \sinh^2 x=1</math></center> | ||
</math></center> | |||
}} | }} | ||
Linia 423: | Linia 419: | ||
Z definicji funkcji <math>\sinh</math> i <math>\cosh</math> mamy: | Z definicji funkcji <math>\sinh</math> i <math>\cosh</math> mamy: | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} | ||
4(\cosh^2 x-\sinh^2 x) | 4(\cosh^2 x-\sinh^2 x) | ||
\ &=\ | \ &=\ | ||
Linia 429: | Linia 425: | ||
\ \\ &=\ | \ \\ &=\ | ||
(e^{2x}+2+e^{-2x})-(e^{2x}-2+e^{-2x}) | (e^{2x}+2+e^{-2x})-(e^{2x}-2+e^{-2x}) | ||
= | |||
4, | 4, | ||
\end{align}</math></center> | \end{align}</math></center> | ||
Linia 435: | Linia 431: | ||
<center><math> | <center><math> | ||
\forall x : \cosh^2 x-\sinh^2 x=1 | \forall x : \cosh^2 x-\sinh^2 x=1</math></center> | ||
</math></center> | |||
W podobny sposób - wprost z definicji - można wykazać, że zachodzą następujące tożsamości analogiczne do znanych tożsamości | W podobny sposób - wprost z definicji - można wykazać, że zachodzą następujące tożsamości analogiczne do znanych tożsamości | ||
Linia 442: | Linia 437: | ||
<center><math>\sin(x+y) | <center><math>\sin(x+y) | ||
= | |||
\sin x\cos y+\cos x\sin y, | \sin x\cos y+\cos x\sin y, | ||
\qquad | \qquad | ||
\cos(x+y) | \cos(x+y) | ||
= | |||
\cos x \cos | \cos x \cos | ||
y-\sin x\sin y | y-\sin x\sin y</math></center> | ||
</math></center> | |||
}} | }} | ||
Linia 456: | Linia 450: | ||
Niech <math>x,y</math> będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi. Wówczas:<br> | Niech <math>x,y</math> będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi. Wówczas:<br> | ||
a) <math>\sinh(x+y)=\sinh x\cosh y +\cosh x\sinh y | a) <math>\sinh(x+y)=\sinh x\cosh y +\cosh x\sinh y</math><br> | ||
b) <math>\cosh(x+y)=\cosh x\cosh y+\sinh x\sinh y | b) <math>\cosh(x+y)=\cosh x\cosh y+\sinh x\sinh y</math> | ||
}} | }} | ||
Linia 466: | Linia 460: | ||
Dla dowolnej liczby rzeczywistej mamy: | Dla dowolnej liczby rzeczywistej mamy: | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} | ||
\cosh 2x & = & \cosh^2 x+\sinh^2 x=2\cosh^2 x-1=1+2\sinh^2 x,\\ | \cosh 2x & = & \cosh^2 x+\sinh^2 x=2\cosh^2 x-1=1+2\sinh^2 x,\\ | ||
\sinh 2x & = & 2\sinh x\cosh x. | \sinh 2x & = & 2\sinh x\cosh x. | ||
Linia 475: | Linia 469: | ||
Warto porównać otrzymane wzory z poznanymi w szkole analogicznymi wzorami dla funkcji trygonometrycznych: | Warto porównać otrzymane wzory z poznanymi w szkole analogicznymi wzorami dla funkcji trygonometrycznych: | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} | ||
\cos 2x & = & \cosh^2 x- \sin^2 x=2\cos^2 x-1=1-2\sin^2 x,\\ | \cos 2x & = & \cosh^2 x- \sin^2 x=2\cos^2 x-1=1-2\sin^2 x,\\ | ||
\sin 2x & = & 2\sin x\cos x. | \sin 2x & = & 2\sin x\cos x. | ||
Linia 500: | Linia 494: | ||
a) Funkcję odwrotną do funkcji sinus hiperboliczny nazywamy '''''area sinusem hiperbolicznym''''' i oznaczamy | a) Funkcję odwrotną do funkcji sinus hiperboliczny nazywamy '''''area sinusem hiperbolicznym''''' i oznaczamy | ||
<math> x\mapsto {\rm arsinh\, } x</math>.<br> | <math>x\mapsto {\rm arsinh\, } x</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0290]]<br> | [[Rysunek am1w02.0290]]<br> | ||
b) Funkcję odwrotną do zacieśnienia funkcji cosinus hiperboliczny do przedziału <math>[0, \infty)</math> nazywamy | b) Funkcję odwrotną do zacieśnienia funkcji cosinus hiperboliczny do przedziału <math>[0, \infty)</math> nazywamy | ||
'''''area cosinusem hiperbolicznym''''' i oznaczamy <math> x\mapsto {\rm arcosh\, } x</math>.<br> | '''''area cosinusem hiperbolicznym''''' i oznaczamy <math>x\mapsto {\rm arcosh\, } x</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0300]]<br> | [[Rysunek am1w02.0300]]<br> | ||
c) Funkcję odwrotną do funkcji tangens hiperboliczny nazywamy '''''area tangensem hiperbolicznym''''' | c) Funkcję odwrotną do funkcji tangens hiperboliczny nazywamy '''''area tangensem hiperbolicznym''''' | ||
i oznaczamy <math> x\mapsto {\rm artgh\, } x</math>.<br> | i oznaczamy <math>x\mapsto {\rm artgh\, } x</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0310]]<br> | [[Rysunek am1w02.0310]]<br> | ||
d) Funkcję odwrotną do funkcji cotangens hiperboliczny nazywamy '''''area cotangensem hiperbolicznym''''' i oznaczamy | d) Funkcję odwrotną do funkcji cotangens hiperboliczny nazywamy '''''area cotangensem hiperbolicznym''''' i oznaczamy | ||
<math> x\mapsto{\rm arctgh\, } x</math>. | <math>x\mapsto{\rm arctgh\, } x</math>. | ||
}} | }} | ||
Linia 517: | Linia 511: | ||
Prawdziwe są następujące równości:<br> | Prawdziwe są następujące równości:<br> | ||
a) <math>\cos(\arcsin x)=\sqrt{1-x^2}</math> dla <math>|x|\leq 1 | a) <math>\cos(\arcsin x)=\sqrt{1-x^2}</math> dla <math>|x|\leq 1</math><br> | ||
b) <math> \cosh({\rm arsinh\, } x)=\sqrt{1+x^2}</math> dla <math>-\infty<x<\infty | b) <math>\cosh({\rm arsinh\, } x)=\sqrt{1+x^2}</math> dla <math>-\infty<x<\infty</math> | ||
}} | }} | ||
Linia 524: | Linia 518: | ||
a) Niech <math>y=\arcsin x</math>. Wówczas dla <math>-1\leq x\leq 1</math> mamy | a) Niech <math>y=\arcsin x</math>. Wówczas dla <math>-1\leq x\leq 1</math> mamy | ||
<math> | <math>-\frac{\pi}{2}\leq y\leq \frac{\pi}{2}</math>, czyli <math>0\leq \cos y \leq 1</math>. Z jedynki trygonometrycznej wynika,że | ||
<center><math>\cos y | <center><math>\cos y | ||
= | |||
\sqrt{1-\sin^2 y} | \sqrt{1-\sin^2 y} | ||
= | |||
\sqrt{1-x^2} | \sqrt{1-x^2}</math></center> | ||
</math></center> | |||
b) Należy powtórzyć powyższe rozumowanie stosując jedynkę hiperboliczną zamiast jedynki trygonometrycznej. | b) Należy powtórzyć powyższe rozumowanie stosując jedynkę hiperboliczną zamiast jedynki trygonometrycznej. | ||
Linia 541: | Linia 534: | ||
Zachodzą następujące tożsamości:<br> | Zachodzą następujące tożsamości:<br> | ||
a) <math> | a) <math>{\rm arsinh\, } x=\ln(x+\sqrt{x^2+1})</math> dla <math>-\infty<x<\infty</math><br> | ||
b) <math> | b) <math>{\rm arcosh\, } x=\ln(x+\sqrt{x^2-1})</math> dla <math>1\leq x< \infty</math><br> | ||
c) <math> | c) <math>{\rm artgh\, } x=\ln \sqrt{\frac{1+x}{1-x}}</math> dla <math>-1<x<1</math><br> | ||
d) <math> | d) <math>{\rm arctgh\, } x=\ln \sqrt{\frac{x+1}{x-1}}</math> dla <math>|x|>1</math> | ||
}} | }} | ||
{{dowod|twierdzenia 2.42.|| | {{dowod|twierdzenia 2.42.|| | ||
a) Wyznaczamy zmienną <math>y</math> z równania: <math> x=\sinh y</math>.Mamy | a) Wyznaczamy zmienną <math>y</math> z równania: <math>x=\sinh y</math>.Mamy | ||
<center><math>x | <center><math>x | ||
= | |||
\frac{e^{y}-e^{-y}}{2} | \frac{e^{y}-e^{-y}}{2} | ||
= | |||
\frac{e^{2y}-1}{e^{y}} | \frac{e^{2y}-1}{e^{y}}</math></center> | ||
</math></center> | |||
Stąd <math> e^y=x+\sqrt{x^2+1}</math>, czyli <math>{\rm arsinh\, } x=\ln(x+\sqrt{x^2+1})</math> dla | Stąd <math>e^y=x+\sqrt{x^2+1}</math>, czyli <math>{\rm arsinh\, } x=\ln(x+\sqrt{x^2+1})</math> dla | ||
wszystkich <math>-\infty<x<\infty | wszystkich <math>-\infty<x<\infty</math><br> | ||
<br> | <br> | ||
b) Podobnie jak w punkcie a) wyznaczamy zmienną <math>y</math> z równania <math> x=\cosh y</math> i otrzymujemy <math>e^y=x+\sqrt{x^2-1}</math>, czyli <math> {\rm arcosh\, } x=\ln(x+\sqrt{x^2-1})</math>, dla <math>x\geq 1</math>.<br> | b) Podobnie jak w punkcie a) wyznaczamy zmienną <math>y</math> z równania <math>x=\cosh y</math> i otrzymujemy <math>e^y=x+\sqrt{x^2-1}</math>, czyli <math>{\rm arcosh\, } x=\ln(x+\sqrt{x^2-1})</math>, dla <math>x\geq 1</math>.<br> | ||
<br> | <br> | ||
c) Z równania <math> x={\rm artgh\, } x</math> dostajemy <math> | c) Z równania <math>x={\rm artgh\, } x</math> dostajemy <math>e^{2y}=\frac{1+x}{1-x}</math>, czyli | ||
<center><math> | <center><math> | ||
{\rm artgh\, } x | {\rm artgh\, } x | ||
= | |||
\frac{1}{2}\ln\frac{1+x}{1-x} | \frac{1}{2}\ln\frac{1+x}{1-x} | ||
= | |||
\ln\sqrt{\frac{1+x}{1-x}} | \ln\sqrt{\frac{1+x}{1-x}} | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Linia 575: | Linia 567: | ||
dla <math>|x|<1</math>.<br> | dla <math>|x|<1</math>.<br> | ||
<br> | <br> | ||
d) Pamiętając, że <math> | d) Pamiętając, że <math>\ctgh x=\frac{1}{\tgh x}</math>, podstawiamy w poprzedniej tożsamości | ||
<math> | <math>\frac{1}{x}</math> w miejsce zmiennej <math>x</math> i otrzymujemy: | ||
<center><math> | <center><math> | ||
{\rm arctgh\, } x | {\rm arctgh\, } x | ||
= | |||
\ln\sqrt{\frac{1+\frac{1}{x}}{1-\frac{1}{x}}}=\ln\sqrt{\frac{x+1}{x-1}} | \ln\sqrt{\frac{1+\frac{1}{x}}{1-\frac{1}{x}}}=\ln\sqrt{\frac{x+1}{x-1}} | ||
</math></center> | </math></center> | ||
dla <math>|x|>1 | dla <math>|x|>1</math> | ||
}} | }} | ||
Linia 591: | Linia 583: | ||
{{uwaga|2.43.|| | {{uwaga|2.43.|| | ||
a) Dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2, | a) Dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2,..</math> funkcja | ||
<center><math>T_n (x) | <center><math>T_n (x) | ||
= | |||
\cos (n\arccos x), \ \ -1\leq x\leq 1 | \cos (n\arccos x), \ \ -1\leq x\leq 1</math>,</center> | ||
</math></center> | |||
jest wielomianem zmiennej <math>x</math>.<br> | jest wielomianem zmiennej <math>x</math>.<br> | ||
b) Dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2, | b) Dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2,..</math> funkcja | ||
<center><math> | <center><math> | ||
U_n (x) | U_n (x) | ||
= | |||
\cosh | \cosh | ||
(n{\rm arcosh\, } x), \quad x\geq 1 | (n{\rm arcosh\, } x), \quad x\geq 1</math>,</center> | ||
</math></center> | |||
jest wielomianem zmiennej <math>x</math>.<br> | jest wielomianem zmiennej <math>x</math>.<br> | ||
c) Dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2, | c) Dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2,..</math> funkcje <math>T_n</math> oraz <math>U_n</math> są | ||
zacieśnieniami -- odpowiednio do przedziałów <math>[-1,1]</math> oraz <math>[1,+\infty)</math> tego samego wielomianu <math>W_n</math> zmiennej <math>x</math>, to znaczy dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2, | zacieśnieniami -- odpowiednio do przedziałów <math>[-1,1]</math> oraz <math>[1,+\infty)</math> tego samego wielomianu <math>W_n</math> zmiennej <math>x</math>, to znaczy dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2,..</math> istnieje funkcja wielomianowa | ||
<math>W_n : x\mapsto W_n(x)</math> taka, że zachodzą równości | <math>W_n : x\mapsto W_n(x)</math> taka, że zachodzą równości | ||
<center><math> | <center><math> | ||
\ | \begin{align} | ||
W_n(x)&=T_n(x) &&\text{ dla } -1\leq x\leq 1\\ | W_n(x)&=T_n(x) &&\text{ dla } -1\leq x\leq 1\\ | ||
W_n(x)&=U_n(x) &&\text{ dla } +1\leq x \leq \infty\end{align} | W_n(x)&=U_n(x) &&\text{ dla } +1\leq x \leq \infty\end{align} | ||
Linia 625: | Linia 615: | ||
Wielomian <math>W_n</math>, o którym mowa w powyższej uwadze, którego zacieśnieniem do przedziału <math>[-1,1]</math> jest funkcja | Wielomian <math>W_n</math>, o którym mowa w powyższej uwadze, którego zacieśnieniem do przedziału <math>[-1,1]</math> jest funkcja | ||
<math>T_n : x\mapsto \cos (n\arccos x)</math>, nazywamy '''''wielomianem Czebyszewa''''' stopnia <math>n</math>, <math>n=0,1,2, | <math>T_n : x\mapsto \cos (n\arccos x)</math>, nazywamy '''''wielomianem Czebyszewa''''' stopnia <math>n</math>, <math>n=0,1,2,..</math>. | ||
}} | }} |
Aktualna wersja na dzień 22:18, 11 wrz 2023
AM1 - mod 2
2. Funkcje elementarne
Przypominamy własności funkcji znanych ze szkoły (funkcja liniowa, homograficzna, wielomianowa, wykładnicza, funkcje trygonometryczne). Definiujemy funkcje hiperboliczne. Rozważamy podstawowe własności funkcji odwrotnych.
2.1 Funkcje różnowartościowe. Funkcje monotoniczne
Z wykładu z teorii mnogości wiemy, że funkcja różnowartościowa jest bijekcją na swój zbiór wartości. Wiemy także, że relacja odwrotna do bijekcji jest funkcją i to funkcją różnowartościową określoną na o wartościach w zbiorze .
Definicja 2.1.
Niech i niech . Zacieśnieniem (inaczej: zawężeniem lub restrykcją) funkcji do zbioru nazywamy funkcję równą funkcji na zbiorze , tzn. .
Definicja 2.2.
Niech będzie funkcją. Mówimy, że funkcja jest funkcją odwrotną do funkcji , jeśli dla dowolnego elementu zachodzi równość i dla dowolnego elementu zachodzi równość .
Funkcję odwrotną do funkcji będziemy oznaczać często symbolem , o ile nie prowadzi to do nieporozumienia. Należy odróżniać pojęcie funkcji odwrotnej od odwrotności funkcji, gdzie przez odwrotność funkcji rozumiemy funkcję .
Niech będą funkcjami jednej zmiennej. Jeśli jest funkcją odwrotną do , to w prostokątnym układzie współrzędnych wykres funkcji jest obrazem wykresu funkcji w symetrii osiowej względem prostej .
Definicja 2.4.
Mówimy, że funkcja jest rosnąca (odpowiednio: ściśle rosnąca) w przedziale , jeśli
(odpowiednio: )
Definicja 2.5.
Mówimy, że funkcja jest malejąca (odpowiednio: ściśle malejąca) w przedziale , jeśli
(odpowiednio: )
Definicja 2.6.
Mówimy, że funkcja jest monotoniczna w przedziale, jeśli w tym przedziale jest rosnąca albo malejąca.
Przykład 2.7.
Funkcja rośnie w każdym z przedziałów postaci nie jest jednak rosnąca w sumie przedziałów . Weźmy bowiem np. argumenty , . Wówczas , ale .
Jeśli jest funkcją
odwrotną do funkcji , to
a) jeśli jest rosnąca, to jest także rosnąca;
b) jeśli jest malejąca, to jest również malejąca.
Krótko: funkcja odwrotna do funkcji rosnącej jest rosnąca, a odwrotna do malejącej - malejąca.
2.2 Przegląd funkcji jednej zmiennej rzeczywistej
Definicja 2.9.
Niech będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi.
Funkcję nazywamy funkcją afiniczną.
a) Wykresem funkcji afinicznej jest prosta.
b) Funkcja jest ściśle rosnąca, gdy i ściśle malejąca, gdy .
Jest bijekcją zbioru na zbiór , gdy .
c) Funkcja odwrotna do funkcji afinicznej jest funkcją afiniczną.
d) Złożenie funkcji afinicznych jest funkcją afiniczną.
Definicja 2.11.
Niech będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi takimi,że . Funkcję
nazywamy funkcją homograficzną lub - krótko - homografią.
Rysunek am1w02.0030
a) Funkcja afiniczna jest szczególnym przypadkiem funkcji homograficznej.
b) Wykresem funkcji homograficznej jest prosta (jeśli jest
afiniczna) lub hiperbola (jeśli nie jest afiniczna).
c) Funkcja odwrotna do homografii jest homografią.
d) Złożenie homografii jest homografią.
Definicja 2.13.
Niech będzie stałą, niech będzie liczbą
całkowitą nieujemną, a - zmienną. Wyrażenie algebraiczne nazywamy jednomianem zmiennej . Jeśli ,to liczbę nazywamy stopniem jednomianu .
Sumę skończonej liczby jednomianów zmiennej nazywamy wielomianem zmiennej . Największy ze stopni tych jednomianów, nazywamy stopniem wielomianu.
Definicja 2.14.
Funkcję nazywamy funkcją wielomianową lub - krótko - wielomianem.
a) Suma oraz iloczyn wielomianów jest wielomianem.
b) Złożenie funkcji wielomianowych jest funkcją wielomianową.
Wykażmy użyteczne oszacowanie z dołu wielomianu za pomocą funkcji afinicznej .
Dla dowolnej liczby całkowitej nieujemnej i dowolnej liczby rzeczywistej zachodzi nierówność
przy czym dla równość w powyższej nierówności zachodzi wyłącznie dla .
Dowód
Zauważmy, że nierówność zachodzi dla i . Wykażemy, że dla dowolnej liczby naturalnej prawdziwa jest implikacja
Mamy bowiem:
Na mocy zasady indukcji matematycznej nierówność zachodzi więc dla każdej liczby całkowitej nieujemnej . Zauważmy, że składnik dla zeruje się wyłącznie w punkcie , stąd nierówność Bernoullego jest ostra poza tym punktem, a jedynie dla zachodzi równość w tej nierówności.

Definicja 2.17.
Niech będzie liczbą naturalną większą od jedności. Liczbę nieujemną nazywamy pierwiastkiem arytmetycznym stopnia z liczby nieujemnej , jeśli
Pierwiastek stopnia z liczby oznaczamy symbolem Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\root”): {\displaystyle \root{n}\of{x}}
.
Rysunek am1w02.0080
a) Funkcja jest różnowartościowa wtedy i tylko wtedy, gdy jest liczbą nieparzystą.
b) Jeśli jest parzystą liczbą naturalną, to zacieśnienie funkcji do przedziału
jest funkcją różnowartościową. Funkcją odwrotną do niej jest funkcja pierwiastek stopnia
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\root”): {\displaystyle n g(x)=\root{n}\of{x}}
określona na przedziale o wartościach w .
c) Jeśli jest nieparzystą liczbą naturalną, to funkcja jest różnowartościowa na przedziale . Funkcją odwrotną do niej jest funkcja
Jeśli jest liczbą naturalną nieparzystą,często używa się symbolu pierwiastka arytmetycznego do oznaczenia funkcji odwrotnej do funkcji i oznacza się ją krótko Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\root”): {\displaystyle g(x)=\root{n}\of{x}} , przy czym sens tego symbolu dla liczb rzeczywistych ujemnych określa się jak powyżej.
2.3 Funkcja wykładnicza i logarytmiczna
Definicja 2.20
Niech będzie dowolną dodatnią liczbą rzeczywistą. Funkcję określoną na zbiorze liczb
rzeczywistych nazywamy funkcją wykładniczą o podstawie .a) Jeśli , funkcja wykładnicza jest bijekcją zbioru na przedział . Nie zeruje się w żadnym punkcie swojej dziedziny.
b) Jeśli , funkcja jest ściśle rosnąca, jeśli zaś , jest ściśle malejąca.
c) Jeśli , funkcja jest stała.
Definicja 2.22.
Niech będzie dowolną liczbą rzeczywistą dodatnią, różną od jedności. Funkcję odwrotną do funkcji nazywamy funkcją logarytmiczną o podstawie i oznaczamy .
Na ogół pomija się indeks w oznaczeniu logarytmu liczby i pisze się krótko . Zwróćmy jednak uwagę na fakt, że w zależności od dziedziny nauki, czy techniki, symbol ten może oznaczać logarytmy o różnych podstawach. I tak informatycy na ogół posługują się tym symbolem mając na myśli logarytm o podstawie 2, tzn. . Z kolei w naukach technicznych symbol oznacza przeważnie logarytm dziesiętny. Natomiast matematycy posługują się najczęściej logarytmem o podstawie (do definicji i własności tej ważnej stałej powrócimy w następnych modułach). Stąd często w pracach matematycznych symbol oznacza właśnie logarytm o podstawie . My jednak, aby uniknąć nieporozumień, logarytm o podstawie będziemy oznaczać osobnym symbolem .
Definicja 2.23.
Definicja 2.24.
a) Jeśli , funkcja logarytmiczna jest bijekcją przedziału na zbiór .
b) Jeśli , funkcja jest ściśle rosnąca, jeśli zaś , jest ściśle malejąca.
c) Jedynym miejscem zerowym funkcji logarytmicznej jest punkt .
d) Jeśli , to logarytm jest dodatni w przedziale i jest ujemny w przedziale . Jeśli zaś , to logarytm jest ujemny w przedziale i jest dodatni w przedziale .
Przypomnijmy jeszcze parę tożsamości, z których często będziemy korzystać.
a) Dla , zachodzą równości
b) Dla dodatnich liczb , , prawdziwy jest wzór na zmianę podstawy logarytmu
w szczególności, gdy , mamy równość
c) Dla dowolnej liczby i dodatnich , zachodzi równość
która w szczególnym przypadku, gdy , ma postać
2.4 Funkcje trygonometryczne i funkcje cyklometryczne
Przypomnijmy kilka własności funkcji trygonometrycznych sinus, cosinus, tangens i cotangens. Żadna z nich nie jest
różnowartościowa w swojej dziedzinie.
a) Funkcja zacieśniona do przedziału
jest
różnowartościowa, ściśle rosnąca.
Rysunek am1w02.0150
b) Funkcja zacieśniona do przedziału
jest różnowartościowa, ściśle malejąca.
Rysunek am1w02.0160
c) Funkcja zacieśniona do przedziału
jest różnowartościowa, ściśle rosnąca.
Rysunek am1w02.0170
d) Funkcja zacieśniona do przedziału jest różnowartościowa, ściśle malejąca.
Pamiętamy również, że zachodzi
Twierdzenie 2.28.
Dla dowolnej liczby rzeczywistej suma kwadratów cosinusa i sinusa jest równa jedności, tzn. .
Tożsamość tę nazywamy jedynką trygonometryczną.
Rysunek am1w02.0180
Definicja 2.29.
Funkcję określoną na przedziale o wartościach w przedziale
,
odwrotną do zacieśnienia funkcji sinus do przedziału
,nazywamyarcusem sinusem
i oznaczamy symbolem .
Rysunek am1w02.0190
Definicja 2.30
Funkcję określoną na przedziale o wartościach w przedziale , odwrotną do zacieśnienia funkcji cosinus do przedziału , nazywamy arcusem cosinusem i oznaczamy symbolem
.
Rysunek am1w02.0200
Definicja 2.31.
Funkcję określoną na przedziale o wartościach w przedziale
, odwrotną do zacieśnienia funkcji tangens do
przedziału , nazywamy
arcusem tangensem i oznaczamy symbolem .
Rysunek am1w02.0200
Definicja 2.32.
Funkcję określoną na przedziale o wartościach w przedziale , odwrotną do zacieśnienia funkcji cotangens do przedziału , nazywamy arcusem cotangensem i oznaczamy symbolem .
Funkcje: arcus sinus, arcus cosinus, arcus tangens i arcus cotangens nazywamy funkcjami cyklometrycznymi.
Funkcje arcus sinus i arcus tangens są ściśle rosnące. Funkcje arcus cosinus i arcus cotangens -- ściśle malejące.
Ze wzorów redukcyjnych: oraz wynika, że
a) Dla dowolnej liczby zachodzi równość
b) Dla dowolnej liczby zachodzi równość
2.5 Funkcje hiperboliczne i funkcje area
Określimy teraz cztery funkcje, których nazwy są nieprzypadkowo zbieżne z nazwami funkcji trygonometrycznych.
Definicja 2.35.
Niech .
Rysunek am1w02.0210
a) Sinusem hiperbolicznym nazywamy funkcję
.
Rysunek am1w02.0220
b) Cosinusem hiperbolicznym nazywamy funkcję
.
Rysunek am1w02.0230
c) Tangensem hiperbolicznym nazywamy funkcję
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\tgh”): {\displaystyle \tgh :x\mapsto\frac{\sinh x}{\cosh x}}
.
Rysunek am1w02.0240
d) Cotangensem hiperbolicznym nazywamy funkcję
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\ctgh”): {\displaystyle \ctgh :x\mapsto\frac{1}{\tgh x}}
.
Wykażmy wpierw tożsamość, którą przez analogię do znanej tożsamości trygonometrycznej, wiążącej wartości funkcji sinus i cosinus, nazwiemy jedynką hiperboliczną.
Twierdzenie 2.36.
Dla dowolnej liczby rzeczywistej różnica kwadratów funkcji hiperbolicznych cosinus i sinus jest równa jedności, tzn. zachodzi równość
Dowód twierdzenia 2.36.
Z definicji funkcji i mamy:
stąd
W podobny sposób - wprost z definicji - można wykazać, że zachodzą następujące tożsamości analogiczne do znanych tożsamości trygonometrycznych:

Twierdzenie 2.37.
Niech będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi. Wówczas:
a)
b)
Tożsamości te wykażemy w ramach ćwiczeń do tego modułu.
Dla dowolnej liczby rzeczywistej mamy:
Warto porównać otrzymane wzory z poznanymi w szkole analogicznymi wzorami dla funkcji trygonometrycznych:
Podkreślmy kilka własności funkcji hiperbolicznych.
a) Funkcja sinus hiperboliczny jest bijekcją
na . Jest nieparzysta, ściśle rosnąca.
b) Funkcja cosinus hiperboliczny jest określona na i przyjmuje wartości w przedziale
. Jest funkcją parzystą. Nie jest różnowartościowa. Jej zacieśnienie do przedziału
jest funkcją ściśle rosnącą.
c) Funkcja tangens hiperboliczny jest bijekcją na przedział . Jest nieparzysta, ściśle rosnąca.
d) Funkcja cotangens hiperboliczny jest bijekcją zbioru na zbiór
. Jest nieparzysta, ściśle malejąca w przedziale i w przedziale .
Określmy funkcje odwrotne do funkcji hiperbolicznych. Nazywamy je funkcjami area.
Rysunek am1w02.0280
Definicja 2.40.
a) Funkcję odwrotną do funkcji sinus hiperboliczny nazywamy area sinusem hiperbolicznym i oznaczamy
.
Rysunek am1w02.0290
b) Funkcję odwrotną do zacieśnienia funkcji cosinus hiperboliczny do przedziału nazywamy
area cosinusem hiperbolicznym i oznaczamy .
Rysunek am1w02.0300
c) Funkcję odwrotną do funkcji tangens hiperboliczny nazywamy area tangensem hiperbolicznym
i oznaczamy .
Rysunek am1w02.0310
d) Funkcję odwrotną do funkcji cotangens hiperboliczny nazywamy area cotangensem hiperbolicznym i oznaczamy
.
Zwróćmy uwagę na tożsamości (kilka podobnych wykażemy w ramach ćwiczeń):
Prawdziwe są następujące równości:
a) dla
b) dla
Dowód
a) Niech . Wówczas dla mamy , czyli . Z jedynki trygonometrycznej wynika,że
b) Należy powtórzyć powyższe rozumowanie stosując jedynkę hiperboliczną zamiast jedynki trygonometrycznej.

Funkcje area można wyrazić także za pomocą logarytmu naturalnego.
Twierdzenie 2.42
Zachodzą następujące tożsamości:
a) dla
b) dla
c) dla
d) dla
Dowód twierdzenia 2.42.
a) Wyznaczamy zmienną z równania: .Mamy
Stąd , czyli dla
wszystkich
b) Podobnie jak w punkcie a) wyznaczamy zmienną z równania i otrzymujemy , czyli , dla .
c) Z równania dostajemy , czyli
dla .
d) Pamiętając, że Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\ctgh”): {\displaystyle \ctgh x=\frac{1}{\tgh x}}
, podstawiamy w poprzedniej tożsamości
w miejsce zmiennej i otrzymujemy:
dla

W ramach ćwiczeń wykażemy zaskakującą - na pierwszy rzut oka - uwagę.
a) Dla dowolnej liczby funkcja
jest wielomianem zmiennej .
b) Dla dowolnej liczby funkcja
jest wielomianem zmiennej .
c) Dla dowolnej liczby funkcje oraz są
zacieśnieniami -- odpowiednio do przedziałów oraz tego samego wielomianu zmiennej , to znaczy dla dowolnej liczby istnieje funkcja wielomianowa
taka, że zachodzą równości
Definicja 2.44.
Wielomian , o którym mowa w powyższej uwadze, którego zacieśnieniem do przedziału jest funkcja , nazywamy wielomianem Czebyszewa stopnia , .