SO-1st-2.3-w11.tresc-1.0-Slajd2: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Wykład obejmuje omówienie modelu systemu współbieżnego, opartego na dwóch zasadniczych pojęciach: ''instrukcji'' ''atomowej'' i ''przeplocie'' . Pokazane zostaną przykładowe przeploty operacji dwóch współbieżnych procesów, z których nie wszystkie dają wyniki, zgodne z oczekiwaniami programisty. Na bazie tych pojęć zostanie wyjaśnione, jak rozumiana jest poprawność programu współbieżnego oraz na czym polega synchronizacja. Następnie dokonana zostanie klasyfikacja mechanizmów synchronizacji procesów, z których część zostanie omówiona w niniejszym module, a pozostała część w następnym. | Wykład obejmuje omówienie modelu systemu współbieżnego, opartego na dwóch zasadniczych pojęciach: ''instrukcji'' ''atomowej'' i ''przeplocie'' . Pokazane zostaną przykładowe przeploty operacji dwóch współbieżnych procesów, z których nie wszystkie dają wyniki, zgodne z oczekiwaniami programisty. Na bazie tych pojęć zostanie wyjaśnione, jak rozumiana jest poprawność programu współbieżnego oraz na czym polega synchronizacja. Następnie dokonana zostanie klasyfikacja mechanizmów synchronizacji procesów, z których część zostanie omówiona w niniejszym module, a pozostała część w następnym. | ||
Dalsza część wykładu dotyczy podstawowego problemu synchronizacji procesów — wzajemnego wykluczania i poprawności jego rozwiązania. Przedstawione zostaną algorytmy oparte wyłącznie na zapisie i odczycie współdzielonych zmiennych — algorytm Petersona oraz Lamporta (tzw. algorytm piekarni). Następnie analizowane będą rozwiązania wykorzystujące złożone instrukcje atomowe: '''test&set''' oraz '''exchange''' . | Dalsza część wykładu dotyczy podstawowego problemu synchronizacji procesów — wzajemnego wykluczania i poprawności jego rozwiązania. Przedstawione zostaną algorytmy oparte wyłącznie na zapisie i odczycie współdzielonych zmiennych — algorytm Petersona oraz Lamporta (tzw. algorytm piekarni). Następnie analizowane będą rozwiązania wykorzystujące złożone instrukcje atomowe: '''test & set''' oraz '''exchange''' . | ||
[[SO-1st-2.3-w11.tresc-1.0-Slajd1 | << Poprzedni slajd]] | [[SO-1st-2.3-w11.tresc-1.0-toc|Spis treści ]] | [[SO-1st-2.3-w11.tresc-1.0-Slajd3 | Następny slajd >>]] | [[SO-1st-2.3-w11.tresc-1.0-Slajd1 | << Poprzedni slajd]] | [[SO-1st-2.3-w11.tresc-1.0-toc|Spis treści ]] | [[SO-1st-2.3-w11.tresc-1.0-Slajd3 | Następny slajd >>]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:48, 22 wrz 2006
Plan wykładu
Wykład obejmuje omówienie modelu systemu współbieżnego, opartego na dwóch zasadniczych pojęciach: instrukcji atomowej i przeplocie . Pokazane zostaną przykładowe przeploty operacji dwóch współbieżnych procesów, z których nie wszystkie dają wyniki, zgodne z oczekiwaniami programisty. Na bazie tych pojęć zostanie wyjaśnione, jak rozumiana jest poprawność programu współbieżnego oraz na czym polega synchronizacja. Następnie dokonana zostanie klasyfikacja mechanizmów synchronizacji procesów, z których część zostanie omówiona w niniejszym module, a pozostała część w następnym.
Dalsza część wykładu dotyczy podstawowego problemu synchronizacji procesów — wzajemnego wykluczania i poprawności jego rozwiązania. Przedstawione zostaną algorytmy oparte wyłącznie na zapisie i odczycie współdzielonych zmiennych — algorytm Petersona oraz Lamporta (tzw. algorytm piekarni). Następnie analizowane będą rozwiązania wykorzystujące złożone instrukcje atomowe: test & set oraz exchange .
