Logika i teoria mnogości/Wykład 5.2: Różnice pomiędzy wersjami
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 3: | Linia 3: | ||
{{zainteresowani||| | {{zainteresowani||| | ||
W definicji | W definicji iloczynu kartezjańskiego (patrz [[Logika i teoria mnogości/Wykład 5: Para uporządkowana, iloczyn kartezjański, relacje, domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów#definicja_2_1|Definicja 2.1]]) jest pewna nieścisłość. Konstrukcja iloczynu | ||
kartezjańskiego odwołuje się do aksjomatu wyróżniania w wersji nieuprawomocnionej. | kartezjańskiego odwołuje się do aksjomatu wyróżniania w wersji nieuprawomocnionej. | ||
Konstrukcja którą zobaczą państwo w tym rozdziale usuwa | Konstrukcja, którą zobaczą państwo w tym rozdziale, usuwa tę poprzednią niedogodność. | ||
'''Twierdzenie 5.1.''' | '''Twierdzenie 5.1.''' | ||
Dla dowolnych dwóch zbiorów <math> | Dla dowolnych dwóch zbiorów <math>x</math> i <math>y</math> istnieje zbiór <math>x\times y</math> zawierający | ||
wszystkie pary postaci <math> | wszystkie pary postaci <math>(w,z)</math>, gdzie <math>w\in x</math> i <math>z\in y</math>. | ||
'''Dowód''' | '''Dowód''' | ||
Ustalmy dwa dowolne zbiory <math> | Ustalmy dwa dowolne zbiory <math>x</math> i <math>y</math>. Jeśli <math>x=\emptyset</math> lub <math>y=\emptyset</math>, to | ||
<math> | <math>x\times y = \emptyset</math> istnieje na podstawie aksjomatu zbioru pustego. W przeciwnym | ||
przypadku <math> | przypadku <math>x\cup y</math> jest zbiorem jednoelementowym <math>\{z\}</math>, to <math>x\times | ||
y=\{\{\{z\}\}\}</math> istnieje na podstawie aksjomatu pary. W dalszej | y=\{\{\{z\}\}\}</math> istnieje na podstawie aksjomatu pary. W dalszej części dowodu | ||
zakładamy że zbiory <math> | zakładamy, że zbiory <math>x</math> i <math>y</math> są niepuste i że <math>x\cup y</math> ma więcej niż jeden element. | ||
Na podstawie aksjomatu zbioru potęgowego, aksjomatu unii i aksjomatu wycinania | Na podstawie aksjomatu zbioru potęgowego, aksjomatu unii i aksjomatu wycinania | ||
następujące zbiory istnieją: | następujące zbiory istnieją: | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} A &=\{z\in\mathcal{P}(x)\,|\, \exists w\; z =\{w\}\}, \\ | ||
B &=\{z\in\mathcal{P}(x\cup y)\,|\, \exists w \exists v\; (w \neq v \land z=\{v,w\})\},\\ | B &=\{z\in\mathcal{P}(x\cup y)\,|\, \exists w \exists v\; (w \neq v \land z=\{v,w\})\},\\ | ||
C &=\{z\in\mathcal{P}(\mathcal{P}(y))\,|\, \exists v\; z=\{\{v\}\}=(v,v)\}. | C &=\{z\in\mathcal{P}(\mathcal{P}(y))\,|\, \exists v\; z=\{\{v\}\}=(v,v)\}. | ||
\ | \end{align}</math></center> | ||
Nasze założenia gwarantują, że żaden z powyższych zbiorów nie jest pusty. Kontynuując | Nasze założenia gwarantują, że żaden z powyższych zbiorów nie jest pusty. Kontynuując, | ||
możemy stworzyć | możemy stworzyć: | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} D_0 &=\{z\in\mathcal{P}(A\cup B)\,|\, \exists w \exists v\; w\neq v \land | ||
z=\{\{w\},\{w,v\}\}=(w,v)\}, | z=\{\{w\},\{w,v\}\}=(w,v)\}, | ||
\ | \end{align}</math></center> | ||
w którym to zbiorze mamy pewność, że <math> | w którym to zbiorze mamy pewność, że <math>w</math> jest elementem <math>x</math>. Kontynuujemy, definiując: | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} D_0' &=\{z\in\mathcal{P}(D_0\cup C)\,|\, \exists w \exists v\; w\neq v \land | ||
z=\{(w,v),(v,v)\}\}, | z=\{(w,v),(v,v)\}\}, | ||
\ | \end{align}</math></center> | ||
gdzie mamy pewność, że <math> | gdzie mamy pewność, że <math>w</math> jest elementem <math>x</math>, a <math>v</math> elementem <math>y</math> oraz: | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} D_0'' &=\{z\in\mathcal{P}(D_0\cup C)\,|\, \exists w \exists v\; w\neq v \land | ||
z=\{(w,v),(w,w )\}\}, | z=\{(w,v),(w,w )\}\}, | ||
\ | \end{align}</math></center> | ||
gdzie mamy pewność, że <math> | gdzie mamy pewność, że <math>w\in A\cap B</math>. Kończąc: | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} x\times y &=\{z\in\bigcup D_0' \,|\, \exists w \exists v\; w\neq v \land | ||
z=(w,v)\}\cup \{z\in\bigcup D_0'' \,|\, \exists w\; z=(w,w)\}. | z=(w,v)\}\cup \{z\in\bigcup D_0'' \,|\, \exists w\; z=(w,w)\}. | ||
\ | \end{align}</math></center> | ||
'''Twierdzenie 5.2.''' | '''Twierdzenie 5.2.''' | ||
Jeśli <math> | Jeśli <math>x,y</math> i <math>z</math> są zbiorami i <math>z\subseteq x\times y</math>, to zbiorem jest również ogół | ||
<math> | <math>v</math> takich, że istnieje <math>w</math> spełniające <math>(v,w)\in z</math>. Zbiór takich <math>v</math> oznaczamy | ||
przez <math> | przez <math>\pi_1(z)</math> i nazywamy projekcją na pierwszą współrzędną. | ||
'''Dowód''' | '''Dowód''' | ||
Zbiór <math> | Zbiór <math>\pi_1(z)</math> istnieje na podstawie aksjomatów ZF i jest równy: | ||
<center><math> | <center><math>\pi_1(z) = \bigcup\{w\in\bigcup z\,|\, \exists u\; w=\{u\}\} | ||
</math></center> | </math></center> | ||
W tej chwili jesteśmy gotowi dowieść własność zapowiedzianą w | W tej chwili jesteśmy gotowi dowieść własność zapowiedzianą w Wykładzie 4 (patrz [[Logika i teoria mnogości/Wykład 4: Teoria mnogości ZFC. Operacje na zbiorach|Wykład 4]]). Dla | ||
dowolnej formuły <math> | dowolnej formuły <math>\varphi'</math> nieposiadającej zmiennych wolnych innych niż <math>z'</math> i | ||
<math> | <math>x_1'</math>, następująca formuła jest prawdą: | ||
<center><math> | <center><math>\forall x_1' \forall x' \exists y' \forall z'\; z'\in y' \iff (z'\in x' \land | ||
\varphi') | \varphi') | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Aby dowieść | Aby dowieść tę własność, ustalmy dowolną formułę <math>\varphi'</math> i dowolny zbiór <math>x_1'</math>. | ||
Stosujemy aksjomat wyróżniania do <math> | Stosujemy aksjomat wyróżniania do <math>x=x\times \{x_1'\}</math> (który istnieje na mocy | ||
Twierdzenia 5.1 (patrz '''<u>twierdzenie 5.1.</u>''') i do formuły | Twierdzenia 5.1 (patrz '''<u>twierdzenie 5.1.</u>''') i do formuły | ||
<center><math> | <center><math>\exists z' \exists x_1'\; z=(z',x_1')\land\varphi' | ||
</math></center> | </math></center> | ||
otrzymując zbiór <math> | otrzymując zbiór <math>y</math>. Wymagany zbiór <math>y'</math> istnieje na mocy | ||
Twierdzenia 5.2 (patrz '''<u>twierdzenie 5.2.</u>''') i jest równy <math> | Twierdzenia 5.2 (patrz '''<u>twierdzenie 5.2.</u>''') i jest równy <math>\pi_1(y)</math>. | ||
Przykładem zastosowania powyższego twierdzenia może być otrzymanie drugiej projekcji | Przykładem zastosowania powyższego twierdzenia może być otrzymanie drugiej projekcji | ||
z iloczynu kartezjańskiego. Aby otrzymać <math> | z iloczynu kartezjańskiego. Aby otrzymać <math>\pi_2(z)</math>, stosujemy powyższe twierdzenie do | ||
<math> | <math>x_1'=z</math>, <math>x=\bigcup\bigcup{z}</math> i wyrażenia <math>\varphi'</math> mówiącego <math>\exists w\; | ||
(w,z')\in x_1'</math>. | (w,z')\in x_1'</math>. | ||
}} | }} |
Aktualna wersja na dzień 18:01, 28 sie 2023
Iloczyn kartezjański i podobne konstrukcje
W definicji iloczynu kartezjańskiego (patrz Definicja 2.1) jest pewna nieścisłość. Konstrukcja iloczynu kartezjańskiego odwołuje się do aksjomatu wyróżniania w wersji nieuprawomocnionej. Konstrukcja, którą zobaczą państwo w tym rozdziale, usuwa tę poprzednią niedogodność.
Twierdzenie 5.1.
Dla dowolnych dwóch zbiorów i istnieje zbiór zawierający wszystkie pary postaci , gdzie i . Dowód
Ustalmy dwa dowolne zbiory i . Jeśli lub , to istnieje na podstawie aksjomatu zbioru pustego. W przeciwnym przypadku jest zbiorem jednoelementowym , to istnieje na podstawie aksjomatu pary. W dalszej części dowodu zakładamy, że zbiory i są niepuste i że ma więcej niż jeden element. Na podstawie aksjomatu zbioru potęgowego, aksjomatu unii i aksjomatu wycinania następujące zbiory istnieją:
Nasze założenia gwarantują, że żaden z powyższych zbiorów nie jest pusty. Kontynuując, możemy stworzyć:
w którym to zbiorze mamy pewność, że jest elementem . Kontynuujemy, definiując:
gdzie mamy pewność, że jest elementem , a elementem oraz:
gdzie mamy pewność, że . Kończąc:
Twierdzenie 5.2.
Jeśli i są zbiorami i , to zbiorem jest również ogół takich, że istnieje spełniające . Zbiór takich oznaczamy przez i nazywamy projekcją na pierwszą współrzędną.
Dowód
Zbiór istnieje na podstawie aksjomatów ZF i jest równy:
W tej chwili jesteśmy gotowi dowieść własność zapowiedzianą w Wykładzie 4 (patrz Wykład 4). Dla dowolnej formuły nieposiadającej zmiennych wolnych innych niż i , następująca formuła jest prawdą:
Aby dowieść tę własność, ustalmy dowolną formułę i dowolny zbiór . Stosujemy aksjomat wyróżniania do (który istnieje na mocy Twierdzenia 5.1 (patrz twierdzenie 5.1.) i do formuły
otrzymując zbiór . Wymagany zbiór istnieje na mocy Twierdzenia 5.2 (patrz twierdzenie 5.2.) i jest równy .
Przykładem zastosowania powyższego twierdzenia może być otrzymanie drugiej projekcji z iloczynu kartezjańskiego. Aby otrzymać , stosujemy powyższe twierdzenie do , i wyrażenia mówiącego .