Algebra liniowa z geometrią analityczną/Wykład 5: Macierze: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Pitab (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
m Zastępowanie tekstu – „,...,” na „,\ldots,”
 
(Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:




<center><math>A:\{1,..., m\}\times \{1,...,n\}\ni (i,j) \longrightarrow a_{ij}\in\mathbb K .</math></center>
<center><math>A:\{1,\ldots, m\}\times \{1,\ldots,n\}\ni (i,j) \longrightarrow a_{ij}\in\mathbb K</math></center>




Linia 27: Linia 27:




Macierz zapisujemy również na wiele innych sposobów, w zależności od tego jaką jej cechę chcemy wziąć pod uwagę lub podkreślić. I tak, możemy zapisać macierz  jako <math>A_{m\times n}</math> (określono wymiary macierzy), <math>[a_{ij}]</math> (oznaczono wyrazy macierzy), <math>A=A=[a_{ij}]_ {\tiny\begin{array} {l} 1\le
Macierz zapisujemy również na wiele innych sposobów, w zależności od tego jaką jej cechę chcemy wziąć pod uwagę lub podkreślić. I tak, możemy zapisać macierz  jako <math>A_{m\times n}</math> (określono wymiary macierzy), <math>[a_{ij}]</math> (oznaczono wyrazy macierzy), <math>A=A=[a_{ij}]_ {\begin{smallmatrix} 1\le
i\le m\\
i\le m\\
1\le j\le n
1\le j\le n
\end{array}}</math>, (nazwano wyrazy, określono wymiary) lub po prostu <math>A</math> (dokładniejsze informacje są niepotrzebne lub wynikają z kontekstu).
\end{smallmatrix}}</math>, (nazwano wyrazy, określono wymiary) lub po prostu <math>A</math> (dokładniejsze informacje są niepotrzebne lub wynikają z kontekstu).


Ciąg <math>a_{i1},..., a_{in}</math>, <math>i=1,...,m</math> nazywamy ''<math>i</math>-tym wierszem'' macierzy ([[#wzor_mac|1.1]]). Ciąg <math>a_{1j},...,a{mj}</math>, <math>j=1,...,n</math>, nazywamy ''<math>j</math>-tą kolumną macierzy'' ([[#wzor_mac|1.1]]).
Ciąg <math>a_{i1},\ldots, a_{in}</math>, <math>i=1,\ldots,m</math> nazywamy ''<math>i</math>-tym wierszem'' macierzy ([[#wzor_mac|1.1]]). Ciąg <math>a_{1j},\ldots,a{mj}</math>, <math>j=1,\ldots,n</math>, nazywamy ''<math>j</math>-tą kolumną macierzy'' ([[#wzor_mac|1.1]]).


Niech <math>A_1,...,A_n</math> będą kolumnami macierzy <math>A</math>. Jest to ciąg wektorów z <math>\mathbb K ^m</math>. Rząd układu kolumn <math>A_1,...,A_m</math> nazywamy ''rzędem macierzy'' i oznaczamy <math>\textnormal rk A</math>.
Niech <math>A_1,\ldots,A_n</math> będą kolumnami macierzy <math>A</math>. Jest to ciąg wektorów z <math>\mathbb K ^m</math>. Rząd układu kolumn <math>A_1,\ldots,A_m</math> nazywamy ''rzędem macierzy'' i oznaczamy <math>rk A</math>.
 
[[File:ag_5_1a.mp4|253x253px|thumb|right|Rząd macierzy]]


Mamy następujący lemat przydatny w  rachunku macierzy
Mamy następujący lemat przydatny w  rachunku macierzy


{{lemat|1.1||
{{lemat|1.1||
Niech dany będzie układ wektorów <math>w_1,...,w_k</math>, <math>k>1</math>, przestrzeni wektorowej <math>V</math>. Wtedy <math>\textnormal rk \{w_1,...,w_k\}= \textnormal rk \{
Niech dany będzie układ wektorów <math>w_1,\ldots,w_k</math>, <math>k>1</math>, przestrzeni wektorowej <math>V</math>. Wtedy <math>rk \{w_1,\ldots,w_k\}= rk \{
u_1, w_2,...,w_k\}</math>, gdzie <math>u_1 =w_1 +\lambda _2w_2+...+\lambda_kw_k</math> i <math>\lambda _2,...,\lambda _k</math> są dowolnymi skalarami.
u_1, w_2,\ldots,w_k\}</math>, gdzie <math>u_1 =w_1 +\lambda _2w_2+...+\lambda_kw_k</math> i <math>\lambda _2,\ldots,\lambda _k</math> są dowolnymi skalarami.
}}
}}


{{dowod|||
{{dowod|||
Pokażemy, że <math>\textnormal lin \{w_1,...,w_k\}=\textnormal lin \{u_1,w_2,...,w_k
Pokażemy, że <math>lin \{w_1,\ldots,w_k\}= lin \{u_1,w_2,\ldots,w_k
\}</math>.
\}</math>.
Oczywiście prawa strona zawiera się w lewej. Ponieważ <math>w_1=u_1-\lambda _2w_2-...-\lambda _k w_k</math>, więc lewa strona zawiera się w prawej.
Oczywiście prawa strona zawiera się w lewej. Ponieważ <math>w_1=u_1-\lambda _2w_2-...-\lambda _k w_k</math>, więc lewa strona zawiera się w prawej.
Linia 59: Linia 61:
Wszystkie wymienione wyżej operacje na macierzy, tj. dodanie do danej kolumny kombinacji liniowej pozostałych kolumn, pomnożenie kolumny przez niezerowy skalar, permutowanie kolumn, nazywamy operacjami dopuszczalnymi (ze względu na rząd macierzy).
Wszystkie wymienione wyżej operacje na macierzy, tj. dodanie do danej kolumny kombinacji liniowej pozostałych kolumn, pomnożenie kolumny przez niezerowy skalar, permutowanie kolumn, nazywamy operacjami dopuszczalnymi (ze względu na rząd macierzy).


Macierz <math>A_{m\times n}</math> nazywamy kwadratową, jeśli <math>m=n</math>. W przeciwnym wypadku mówimy, że macierz  jest prostokątna (dla podkreślenia, że nie jest kwadratowa). Dla macierzy kwadratowej podaje się jeden wymiar.
Macierz <math>A_{m\times n}</math> nazywamy kwadratową, jeśli <math>m=n</math>.


Dla macierzy kwadratowej <math>A=[a_{ij}]_ {\tiny\begin{array} {l} 1\le
<center>
{| border="0" align="center" cellspacing="10"
|
[[File:ag_5_1b.mp4|253x253px|thumb|right|Macierz kwadratowa]]
|}
</center>
 
W przeciwnym wypadku mówimy, że macierz  jest prostokątna (dla podkreślenia, że nie jest kwadratowa). Dla macierzy kwadratowej podaje się jeden wymiar.
 
Dla macierzy kwadratowej <math>A=[a_{ij}]_ {\begin{smallmatrix} 1\le
i\le n\\
i\le n\\
1\le j\le n
1\le j\le n
\end{array} }</math> definiujemy główną przekątną jako ciąg <math>a_{11},..., a_{nn}</math>.
\end{smallmatrix} }</math> definiujemy główną przekątną jako ciąg <math>a_{11},\ldots, a_{nn}</math>.
 
<center>
{| border="0" align="center" cellspacing="10"
|
[[File:ag_5_1c.mp4|253x253px|thumb|right|Przekątna macierzy kwadratowej]]
|}
</center>


W macierzy kwadratowej można wyróżnić wyrazy leżące ponad przekątną i wyrazy leżące poniżej przekątnej. Macierz kwadratowa nazywa się macierzą trójkątną, jeśli wszystkie jej wyrazy leżące ponad główną przekątną lub wszystkie wyrazy leżące poniżej głównej przekątnej są zerami.
W macierzy kwadratowej można wyróżnić wyrazy leżące ponad przekątną i wyrazy leżące poniżej przekątnej. Macierz kwadratowa nazywa się macierzą trójkątną, jeśli wszystkie jej wyrazy leżące ponad główną przekątną lub wszystkie wyrazy leżące poniżej głównej przekątnej są zerami.


Macierz kwadratową <math>A={[a_{ij}]}_{1\le i,j\le n}</math> nazywa się symetryczną, jeśli <math>a_{ij} =a_{ji}</math> dla każdych <math>i,j=1,...,n</math>. Macierz <math>A</math> nazywa się antysymetryczną (lub skośnie symetryczną), jeśli <math>a_{ij}=-a_{ji}</math> dla każdych <math>i,j=1,...,n</math>. W macierzy skośnie symetrycznej wszystkie wyrazy leżące na głównej przekątnej są równe zeru.
<center>
{| border="0" align="center" cellspacing="10"
|
[[File:ag_5_1d.mp4|253x253px|thumb|right|Macierz trójkątna]]
|}
</center>
 
Macierz kwadratową <math>A={[a_{ij}]}_{1\le i,j\le n}</math> nazywa się symetryczną, jeśli <math>a_{ij} =a_{ji}</math> dla każdych <math>i,j=1,\ldots,n</math>.
 
<center>
{| border="0" align="center" cellspacing="10"
|
[[File:ag_5_1e.mp4|253x253px|thumb|right|Macierz symetryczna]]
|}
</center>


Macierz kwadratowa nazywa się diagonalną, jeśli wszystkie jej wyrazy poza głwną przekątną są zerami. Macierz kwadratowa nazywa się jednostkową, jeśli jest diagonalna a na jej głównej przekątnej są same jedynki. Macierz tę oznaczać będziemy przez <math>I</math> lub <math>I_{n\times n}</math>. Oznaczyliśmy już(w Wykładzie 3.) przez <math>I</math> odwzorowanie identycznościowe danej przestrzeni wektorowej. Okaże się wnet, że  nie ma tu wielkiej kolizji oznaczeń.
Macierz <math>A</math> nazywa się antysymetryczną (lub skośnie symetryczną), jeśli <math>a_{ij}=-a_{ji}</math> dla każdych <math>i,j=1,\ldots,n</math>. W macierzy skośnie symetrycznej wszystkie wyrazy leżące na głównej przekątnej są równe zeru.
 
<center>
{| border="0" align="center" cellspacing="10"
|
[[File:ag_5_1f.mp4|253x253px|thumb|right|Macierz antysymetryczna (skośnie symetryczna)]]
|}
</center>
 
Macierz kwadratowa nazywa się diagonalną, jeśli wszystkie jej wyrazy poza główną przekątną są zerami.
 
<center>
{| border="0" align="center" cellspacing="10"
|
[[File:ag_5_1g.mp4|253x253px|thumb|right|Macierz diagonalna]]
|}
</center>
 
Macierz kwadratowa nazywa się jednostkową, jeśli jest diagonalna a na jej głównej przekątnej są same jedynki. Macierz tę oznaczać będziemy przez <math>I</math> lub <math>I_{n\times n}</math>.
 
<center>
{| border="0" align="center" cellspacing="10"
|
[[File:ag_5_1h.mp4|253x253px|thumb|right|Macierz jednostkowa]]
|}
</center>
 
Oznaczyliśmy już(w Wykładzie 3.) przez <math>I</math> odwzorowanie identycznościowe danej przestrzeni wektorowej. Okaże się wnet, że  nie ma tu wielkiej kolizji oznaczeń.


==Operacje na macierzach==
==Operacje na macierzach==


Zbiór wszystkich macierzy o wymiarach <math>m</math> na <math>n</math> i wyrazach z <math>\mathbb K</math> oznaczmy przez <math>M(m,n;\mathbb K)</math>. Zbiór ten jest podprzestrzenią przestrzeni <math>\mathbb K ^X</math>, gdzie <math>X=\{1,..., m\}\times \{1,...,n\}</math> (porównaj Przykład 7. Wykładu 2.)
Zbiór wszystkich macierzy o wymiarach <math>m</math> na <math>n</math> i wyrazach z <math>\mathbb K</math> oznaczmy przez <math>M(m,n;\mathbb K)</math>. Zbiór ten jest podprzestrzenią przestrzeni <math>\mathbb K ^X</math>, gdzie <math>X=\{1,\ldots, m\}\times \{1,\ldots,n\}</math> (porównaj Przykład 7. Wykładu 2.)


W szczególności, działania w <math>M(m,n;\mathbb K)</math> są określone następująco. Niech
W szczególności, działania w <math>M(m,n;\mathbb K)</math> są określone następująco. Niech
Linia 89: Linia 148:
\ a_{m1}&\cdot&\cdot &\cdot & a_{mn}
\ a_{m1}&\cdot&\cdot &\cdot & a_{mn}
\end{array}  
\end{array}  
\right ], </math></center>
\right ]</math></center>




Linia 102: Linia 161:
\ b_{m1}&\cdot&\cdot &\cdot & b_{mn}
\ b_{m1}&\cdot&\cdot &\cdot & b_{mn}
\end{array}  
\end{array}  
\right ].
\right ]</math></center>
</math></center>




Linia 119: Linia 177:
\ a_{m1}+b_{m1}&\cdot&\cdot &\cdot & a_{mn}+b_{mn}
\ a_{m1}+b_{m1}&\cdot&\cdot &\cdot & a_{mn}+b_{mn}
\end{array}  
\end{array}  
\right ].
\right ]</math></center>
</math></center>
 
<center>
{| border="0" align="center" cellspacing="10"
|
[[File:ag_5_2a.mp4|253x253px|thumb|left|Dodawanie macierzy]]
|}
</center>




Linia 137: Linia 201:
\ \lambda a_{m1}&\cdot&\cdot &\cdot & \lambda a_{mn}
\ \lambda a_{m1}&\cdot&\cdot &\cdot & \lambda a_{mn}
\end{array}  
\end{array}  
\right ].
\right ]</math></center>
</math></center>
 
 
<center>
{| border="0" align="center" cellspacing="10"
|
[[File:ag_5_2b.mp4|253x253px|thumb|left|Mnożenie macierzy przez skalar]]
|}
</center>




Linia 153: Linia 224:
\ -a_{m1}&\cdot&\cdot &\cdot & -a_{mn}
\ -a_{m1}&\cdot&\cdot &\cdot & -a_{mn}
\end{array}  
\end{array}  
\right ]. </math></center>
\right ].</math></center>




Linia 161: Linia 232:
<center><math>
<center><math>
M(m,n;\mathbb K)\ni [a_{ij}] \longrightarrow
M(m,n;\mathbb K)\ni [a_{ij}] \longrightarrow
(a_{11},...,a_{1n},a_{21},...,a_{2n},..., a_{m1},...,a_{mn})\in\mathbb  
(a_{11},\ldots,a_{1n},a_{21},\ldots,a_{2n},\ldots, a_{m1},\ldots,a_{mn})\in\mathbb  
K^{mn}.</math></center>
K^{mn}</math>.</center>




Linia 174: Linia 245:


Załóżmy teraz, że mamy dwie  macierze: <math>A=A_{m\times k}</math> i <math>B=B_{k\times n}</math>. Możemy zdefiniować iloczyn tych macierzy <math>A B</math>
Załóżmy teraz, że mamy dwie  macierze: <math>A=A_{m\times k}</math> i <math>B=B_{k\times n}</math>. Możemy zdefiniować iloczyn tych macierzy <math>A B</math>
według następującego przepisu. Jeżeli <math>\displaystyle A= [a_{il}]_ {\tiny\begin{array} {l}
według następującego przepisu. Jeżeli <math>A= [a_{il}]_ {\begin{smallmatrix}
1\le
1\le
i\le m\\
i\le m\\
1\le l\le k
1\le l\le k
\end{array} }</math>
\end{smallmatrix} }</math>
i <math>\displaystyle B=[b_{lj}]_ {\tiny\begin{array} {l} 1\le
i <math>B=[b_{lj}]_ {\begin{smallmatrix} {l} 1\le
l\le k\\
l\le k\\
1\le j\le n
1\le j\le n
\end{array} }</math>, to <math>AB</math> jest macierzą <math>C=[c_{ij}]</math> o wymiarach <math>m</math> na <math>n</math>, której wyrazy określone są formułą
\end{smallmatrix} }</math>, to <math>AB</math> jest macierzą <math>C=[c_{ij}]</math> o wymiarach <math>m</math> na <math>n</math>, której wyrazy określone są formułą




<center><math>\displaystyle c_{ij}=\sum_{l=1}^{k}a_{il}b_{lj}</math></center>
<center><math>c_{ij}=\sum_{l=1}^{k}a_{il}b_{lj}</math></center>




dla wszystkich  wskaźników <math>i,j</math>, gdzie <math>i=1,...,m</math> oraz <math>j=1,..., n</math>.
dla wszystkich  wskaźników <math>i,j</math>, gdzie <math>i=1,\ldots,m</math> oraz <math>j=1,\ldots, n</math>.


Podkreślmy mocno, że możemy wykonać mnożenie <math>AB</math> tylko takich macierzy <math>A</math>, <math>B</math>, dla których liczba kolumn macierzy <math>A</math> jest równa liczbie wierszy macierzy <math>B</math>. W rezultacie mnożenia otrzymujemy macierz, która ma tyle wierszy co macierz <math>A</math> i tyle kolumn co macierz <math>B</math>.
Podkreślmy mocno, że możemy wykonać mnożenie <math>AB</math> tylko takich macierzy <math>A</math>, <math>B</math>, dla których liczba kolumn macierzy <math>A</math> jest równa liczbie wierszy macierzy <math>B</math>. W rezultacie mnożenia otrzymujemy macierz, która ma tyle wierszy co macierz <math>A</math> i tyle kolumn co macierz <math>B</math>.


Mnożąc macierze najpierw sprawdzamy, czy możemy je pomnożyć, następnie ustalamy wymiary iloczynu macierzy. Potem wyliczamy wyrazy iloczynu (w dowolnej kolejności), być może tylko te, które chcemy znać.
Mnożąc macierze najpierw sprawdzamy, czy możemy je pomnożyć, następnie ustalamy wymiary iloczynu macierzy. Potem wyliczamy wyrazy iloczynu (w dowolnej kolejności), być może tylko te, które chcemy znać.
<center>
{| border="0" align="center" cellspacing="10"
|
[[File:ag_5_2c.mp4|253x253px|thumb|left|Mnożenie macierzy]]
|}
</center>


Mnożenie macierzy jest łączne, tzn. jeśli <math>A,B,C</math> są takie, że można wykonać mnożenia <math>AB</math> i <math>C(AB)</math>, to można też wykonać mnożenia <math>CA</math> i <math>(CA)B</math> oraz <math>C(AB)=(CA)B</math>. Można tę własność bezpośrednio przerachować. W następnym wykładzie pokażemy, że łączność ta jest konsekwencją łączności składania odwzorowań.
Mnożenie macierzy jest łączne, tzn. jeśli <math>A,B,C</math> są takie, że można wykonać mnożenia <math>AB</math> i <math>C(AB)</math>, to można też wykonać mnożenia <math>CA</math> i <math>(CA)B</math> oraz <math>C(AB)=(CA)B</math>. Można tę własność bezpośrednio przerachować. W następnym wykładzie pokażemy, że łączność ta jest konsekwencją łączności składania odwzorowań.
Linia 198: Linia 276:
Zachodzi też następująca własność rozdzielności mnożenia macierzy względem dodawania macierzy. Jeśli <math>A, B\in M(k,n;\mathbb K)</math> i <math>C\in M(m,k;\mathbb K)</math>, to <math>C(A+B)=CA+CB</math>. Podobnie można sformułować prawo rozdzielności <math>(A+B)C</math>. Objaśnimy tę własność w następnym wykładzie. Można też te własności bezpośrednio sprawdzić.
Zachodzi też następująca własność rozdzielności mnożenia macierzy względem dodawania macierzy. Jeśli <math>A, B\in M(k,n;\mathbb K)</math> i <math>C\in M(m,k;\mathbb K)</math>, to <math>C(A+B)=CA+CB</math>. Podobnie można sformułować prawo rozdzielności <math>(A+B)C</math>. Objaśnimy tę własność w następnym wykładzie. Można też te własności bezpośrednio sprawdzić.


Nietrudno sprawdzić, że jeśli <math>A=A_{m\times n}</math> oraz <math>I=I_ n\times n}</math>, to <math>AI=A</math>. Podobnie, jeśli <math>A=A_{m\times n}</math> oraz <math>I=I_{m\times m}</math>, to <math>IA=A</math>.
Nietrudno sprawdzić, że jeśli <math>A=A_{m\times n}</math> oraz <math>I=I_ n\times n</math>, to <math>AI=A</math>. Podobnie, jeśli <math>A=A_{m\times n}</math> oraz <math>I=I_{m\times m}</math>, to <math>IA=A</math>.


Przez <math>n</math>-tą potęgę <math>A^n</math> macierzy kwadratowej <math>A</math> rozumiemy iloczyn <math>n</math> egzemplarzy macierzy <math>A</math>.
Przez <math>n</math>-tą potęgę <math>A^n</math> macierzy kwadratowej <math>A</math> rozumiemy iloczyn <math>n</math> egzemplarzy macierzy <math>A</math>.
<center>
{| border="0" align="center" cellspacing="10"
|
[[File:ag_5_2d.mp4|253x253px|thumb|left|<math>n</math>-ta potęga macierzy <math>A</math>]]
|}
</center>


{{przyklad|2.2||
{{przyklad|2.2||
Linia 215: Linia 300:
\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \  \    \ \ \ \ \  \ \ \\
\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \  \    \ \ \ \ \  \ \ \\
\ 0 \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ a_n
\ 0 \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ a_n
\end{array} \right ],</math></center>
\end{array} \right ]</math>,</center>




Linia 230: Linia 315:
\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \  \    \ \ \ \ \  \ \ \\
\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \  \    \ \ \ \ \  \ \ \\
\ 0 \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ a_n^m
\ 0 \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ a_n^m
\end{array} \right ].</math></center>
\end{array} \right ]</math>.</center>




Linia 242: Linia 327:
\ a \ c \\
\ a \ c \\
\ 0 \ b
\ 0 \ b
\end{array} \right ].</math></center>
\end{array} \right ]</math>.</center>




Linia 251: Linia 336:
\ a^m \ c {{a^m-b^m}\over {a-b}}\\
\ a^m \ c {{a^m-b^m}\over {a-b}}\\
\ 0 \ \ \ \ \ \  b^m
\ 0 \ \ \ \ \ \  b^m
\end{array}  \right ],</math></center>
\end{array}  \right ]</math>,</center>




Linia 257: Linia 342:




<center><math>{{a^m-b^m}\over {a-b}} = a^{m-1}+a ^{m-2}b+...+ ab^{m-2}+ b^{m-1} .</math></center>
<center><math>{{a^m-b^m}\over {a-b}} = a^{m-1}+a ^{m-2}b+...+ ab^{m-2}+ b^{m-1}</math>.</center>




Linia 269: Linia 354:
\ 0\ 1\\
\ 0\ 1\\
\  1\ 1\\
\  1\ 1\\
\end{array} \right ],</math></center>
\end{array} \right ]</math>,</center>




Linia 278: Linia 363:
\ a_{m-1}\ \ \ \ a_m\\
\ a_{m-1}\ \ \ \ a_m\\
\  a_m\ \ \ \  a_{m+1}\\
\  a_m\ \ \ \  a_{m+1}\\
\end{array} \right ],</math></center>
\end{array} \right ]</math>,</center>




Linia 284: Linia 369:




<center><math> a_{m+1}=a_m +a_{m-1}.</math></center>
<center><math>a_{m+1}=a_m +a_{m-1}</math>.</center>




Linia 313: Linia 398:




<center><math>W(A)=a_0I+a_1A+...+a_r A^r,</math></center>
<center><math>W(A)=a_0I+a_1A+...+a_r A^r</math>,</center>




gdzie <math>I</math> jest macierzą jednostkową takiego samego wymiaru co macierz <math>A</math>. Każdy wielomian <math>W(t)</math>, dla którego <math>W(A)=0</math>, nazywa się anihilatorem macierzy <math>A</math>.
gdzie <math>I</math> jest macierzą jednostkową takiego samego wymiaru co macierz <math>A</math>. Każdy wielomian <math>W(t)</math>, dla którego <math>W(A)=0</math>, nazywa się anihilatorem macierzy <math>A</math>.
<div class="thumb tleft"><flashwrap>file=Ag-5_1a.swf|size=large</flashwrap>
<div.thumbcaption>Ag-5_1a.swf</div></div>
<div class="thumb tright"><flashwrap>file=Ag-5_1b.swf|size=large</flashwrap>
<div.thumbcaption>Ag-5_1b.swf</div></div>
<div class="thumb tleft"><flashwrap>file=Ag-5-2a.swf|size=large</flashwrap>
<div.thumbcaption>Ag-5-2a.swf</div></div>
<div class="thumb tright"><flashwrap>file=Ag-5-2b.swf|size=large</flashwrap>
<div.thumbcaption>Ag-5-2b.swf</div></div>


==Ogólna grupa liniowa==
==Ogólna grupa liniowa==
Linia 338: Linia 415:
\ 0 &1 \\
\ 0 &1 \\
\ 1 & 0
\ 1 & 0
\end{array} \right ].
\end{array} \right ]</math></center>
</math></center>




Linia 351: Linia 427:
\ 0 &1 \\
\ 0 &1 \\
\ 1 & 1
\ 1 & 1
\end{array} \right ].
\end{array} \right ]</math></center>
</math></center>


<center>
{| border="0" align="center" cellspacing="10"
|
[[File:ag_5_3a.mp4|253x253px|thumb|left|Nieprzemienność mnożenia macierzy]]
|}
</center>


Macierz kwadratową <math>A\in M(n,n:\mathbb K)</math> nazywamy odwracalną, jeśli
Macierz kwadratową <math>A\in M(n,n:\mathbb K)</math> nazywamy odwracalną, jeśli
Linia 361: Linia 442:
{{wzor|wzor_odwrotna|3.3|
{{wzor|wzor_odwrotna|3.3|
<math>
<math>
AB=BA=I.
AB=BA=I</math>}}
</math>}}




Macierz <math>B</math> spełniająca ([[#wzor_odwrotna|3.3]]) jest jedyna.
Macierz <math>B</math> spełniająca ([[#wzor_odwrotna|3.3]]) jest jedyna.
Przypuśćmy, że <math>AB'=B'A=I </math>. Pomnóżmy równość <math>AB=I</math> obustronnie z lewej strony przez <math>B'</math>.  Mamy następujące równości <math>B'(AB)=B'</math>. Korzystając z łączności mnożenia macierzy otrzymujemy
Przypuśćmy, że <math>AB'=B'A=I</math>. Pomnóżmy równość <math>AB=I</math> obustronnie z lewej strony przez <math>B'</math>.  Mamy następujące równości <math>B'(AB)=B'</math>. Korzystając z łączności mnożenia macierzy otrzymujemy
<math>B'=(B'A)B=IB=B</math>. A zatem <math>B=B'</math>. Mogliśmy również skorzystać z pierwszego  wykładu, z fragmentu poprzedzającego definicję grupy.
<math>B'=(B'A)B=IB=B</math>. A zatem <math>B=B'</math>. Mogliśmy również skorzystać z pierwszego  wykładu, z fragmentu poprzedzającego definicję grupy.


Linia 375: Linia 455:


Niech będzie daną macierzą. Macierzą dualną (lub transponowaną)
Niech będzie daną macierzą. Macierzą dualną (lub transponowaną)
do macierzy <math>A=[a_{ij}]_ {\tiny\begin{array} {l} 1\le
do macierzy <math>A=[a_{ij}]_ {\begin{smallmatrix} 1\le
i\le m\\
i\le m\\
1\le j\le n
1\le j\le n
\end{array} }</math> nazywamy macierz <math>A^*= [a_{ji}]_ {\tiny\begin{array} {l} 1\le
\end{smallmatrix} }</math> nazywamy macierz <math>A^*= [a_{ji}]_ {\begin{smallmatrix} 1\le
j\le n\\
j\le n\\
1\le i\le m
1\le i\le m
\end{array} }</math>. A zatem macierz <math>A^*</math> powstaje z macierzy <math>A</math>  przez
\end{smallmatrix} }</math>. A zatem macierz <math>A^*</math> powstaje z macierzy <math>A</math>  przez
zamianę wierszy na kolumny.
zamianę wierszy na kolumny.
<center>
{| border="0" align="center" cellspacing="10"
|
[[File:ag_5_3b.mp4|253x253px|thumb|left|Macierz dualna]]
|}
</center>


Macierz dualna do macierzy <math>A^*</math> jest macierzą <math>A</math>, czyli
Macierz dualna do macierzy <math>A^*</math> jest macierzą <math>A</math>, czyli
<math>(A^*)^*=A</math>. Macierz kwadratowa <math>A</math> jest symetryczna wtedy i tylko wtedy, gdy <math>A^*=A</math>. Macierz kwadratowa <math>A</math> jest skośnie symetryczna wtedy i tylko wtedy, gdy <math>A^*=-A</math>.
<math>(A^*)^*=A</math>. Macierz kwadratowa <math>A</math> jest symetryczna wtedy i tylko wtedy, gdy <math>A^*=A</math>. Macierz kwadratowa <math>A</math> jest skośnie symetryczna wtedy i tylko wtedy, gdy <math>A^*=-A</math>.

Aktualna wersja na dzień 21:57, 15 wrz 2023

Definicja macierzy, podstawowe pojęcia

Niech ustalone będzie ciało 𝕂 i dwie liczby naturalne m, n.

Macierzą o wyrazach z ciała 𝕂 i wymiarach m na n nazywamy każdą funkcję


A:{1,,m}×{1,,n}(i,j)aij𝕂


Macierz taką zapisujemy w postaci tabelki


A=[ a11a1n                        am1amn]      (1.1)


Macierz zapisujemy również na wiele innych sposobów, w zależności od tego jaką jej cechę chcemy wziąć pod uwagę lub podkreślić. I tak, możemy zapisać macierz jako Am×n (określono wymiary macierzy), [aij] (oznaczono wyrazy macierzy), A=A=[aij]1im1jn, (nazwano wyrazy, określono wymiary) lub po prostu A (dokładniejsze informacje są niepotrzebne lub wynikają z kontekstu).

Ciąg ai1,,ain, i=1,,m nazywamy i-tym wierszem macierzy (1.1). Ciąg a1j,,amj, j=1,,n, nazywamy j-tą kolumną macierzy (1.1).

Niech A1,,An będą kolumnami macierzy A. Jest to ciąg wektorów z 𝕂m. Rząd układu kolumn A1,,Am nazywamy rzędem macierzy i oznaczamy rkA.

Rząd macierzy

Mamy następujący lemat przydatny w rachunku macierzy

Lemat 1.1

Niech dany będzie układ wektorów w1,,wk, k>1, przestrzeni wektorowej V. Wtedy rk{w1,,wk}=rk{u1,w2,,wk}, gdzie u1=w1+λ2w2+...+λkwk i λ2,,λk są dowolnymi skalarami.

Dowód

Pokażemy, że lin{w1,,wk}=lin{u1,w2,,wk}. Oczywiście prawa strona zawiera się w lewej. Ponieważ w1=u1λ2w2...λkwk, więc lewa strona zawiera się w prawej.

Mówimy krótko, że rząd układu wektorów nie zmieni się, jeśli do któregoś z jego wektorów dodamy kombinacją liniową wektorów pozostałych.

A zatem rząd układu kolumn nie zmieni się, jeśli do którejś kolumny dodamy kombinację liniową pozostałych kolumn.

Oczywiście, jeśli spermutujemy kolumny, to, choć macierz najczęściej istotnie się zmieni, jej rząd się nie zmieni.

Jeśli którąkolwiek z kolumn macierzy A pomnożymy przez niezerowy skalar, to rząd macierzy nie zmieni się.

Wszystkie wymienione wyżej operacje na macierzy, tj. dodanie do danej kolumny kombinacji liniowej pozostałych kolumn, pomnożenie kolumny przez niezerowy skalar, permutowanie kolumn, nazywamy operacjami dopuszczalnymi (ze względu na rząd macierzy).

Macierz Am×n nazywamy kwadratową, jeśli m=n.

Macierz kwadratowa

W przeciwnym wypadku mówimy, że macierz jest prostokątna (dla podkreślenia, że nie jest kwadratowa). Dla macierzy kwadratowej podaje się jeden wymiar.

Dla macierzy kwadratowej A=[aij]1in1jn definiujemy główną przekątną jako ciąg a11,,ann.

Przekątna macierzy kwadratowej

W macierzy kwadratowej można wyróżnić wyrazy leżące ponad przekątną i wyrazy leżące poniżej przekątnej. Macierz kwadratowa nazywa się macierzą trójkątną, jeśli wszystkie jej wyrazy leżące ponad główną przekątną lub wszystkie wyrazy leżące poniżej głównej przekątnej są zerami.

Macierz trójkątna

Macierz kwadratową A=[aij]1i,jn nazywa się symetryczną, jeśli aij=aji dla każdych i,j=1,,n.

Macierz symetryczna

Macierz A nazywa się antysymetryczną (lub skośnie symetryczną), jeśli aij=aji dla każdych i,j=1,,n. W macierzy skośnie symetrycznej wszystkie wyrazy leżące na głównej przekątnej są równe zeru.

Macierz antysymetryczna (skośnie symetryczna)

Macierz kwadratowa nazywa się diagonalną, jeśli wszystkie jej wyrazy poza główną przekątną są zerami.

Macierz diagonalna

Macierz kwadratowa nazywa się jednostkową, jeśli jest diagonalna a na jej głównej przekątnej są same jedynki. Macierz tę oznaczać będziemy przez I lub In×n.

Macierz jednostkowa

Oznaczyliśmy już(w Wykładzie 3.) przez I odwzorowanie identycznościowe danej przestrzeni wektorowej. Okaże się wnet, że nie ma tu wielkiej kolizji oznaczeń.

Operacje na macierzach

Zbiór wszystkich macierzy o wymiarach m na n i wyrazach z 𝕂 oznaczmy przez M(m,n;𝕂). Zbiór ten jest podprzestrzenią przestrzeni 𝕂X, gdzie X={1,,m}×{1,,n} (porównaj Przykład 7. Wykładu 2.)

W szczególności, działania w M(m,n;𝕂) są określone następująco. Niech


A=[ a11a1n                        am1amn]


B=[ b11b1n                        bm1bmn]


Sumą macierzy A i B jest macierz następująca


A+B=[ a11+b11a1n+b1n                        am1+bm1amn+bmn]
Dodawanie macierzy


Jeśli λ𝕂, to macierz λA jest zdefiniowana tak


λA=[ λa11λa1n                        λam1λamn]


Mnożenie macierzy przez skalar


Z Przykładu 7. Wykładu 2. wiemy, że dodawanie w M(m,n;𝕂) jest łączne, przemienne, ma element neutralny (który jest macierzą składająca się z samych zer) i każda macierz ma macierz przeciwną. Macierzą przeciwną do macierzy (1.1) jest macierz


A=[ a11a1n                        am1amn].


Ustalimy teraz jaki jest wymiar przestrzeni M(m,n;𝕂). Rozważmy odwzorowanie


M(m,n;𝕂)[aij](a11,,a1n,a21,,a2n,,am1,,amn)𝕂mn.


Z grubsza mówiąc, odwzorowanie to polega na przepisaniu kolejnych wierszy jeden po drugim w jednym ciągu. Oczywiście odwzorowanie to jest bijekcją.

Ponadto, łatwo widać, że odwzorowanie to jest liniowe. Zatem odwzorowanie to jest izomorfizmem. Mamy więc

Wniosek 2.1

Zachodzi równość dimM(m,n;𝕂)=mn.

Załóżmy teraz, że mamy dwie macierze: A=Am×k i B=Bk×n. Możemy zdefiniować iloczyn tych macierzy AB według następującego przepisu. Jeżeli A=[ail]1im1lk i B=[blj]1lk1jn, to AB jest macierzą C=[cij] o wymiarach m na n, której wyrazy określone są formułą


cij=l=1kailblj


dla wszystkich wskaźników i,j, gdzie i=1,,m oraz j=1,,n.

Podkreślmy mocno, że możemy wykonać mnożenie AB tylko takich macierzy A, B, dla których liczba kolumn macierzy A jest równa liczbie wierszy macierzy B. W rezultacie mnożenia otrzymujemy macierz, która ma tyle wierszy co macierz A i tyle kolumn co macierz B.

Mnożąc macierze najpierw sprawdzamy, czy możemy je pomnożyć, następnie ustalamy wymiary iloczynu macierzy. Potem wyliczamy wyrazy iloczynu (w dowolnej kolejności), być może tylko te, które chcemy znać.

Plik:Ag 5 2c.mp4
Mnożenie macierzy

Mnożenie macierzy jest łączne, tzn. jeśli A,B,C są takie, że można wykonać mnożenia AB i C(AB), to można też wykonać mnożenia CA i (CA)B oraz C(AB)=(CA)B. Można tę własność bezpośrednio przerachować. W następnym wykładzie pokażemy, że łączność ta jest konsekwencją łączności składania odwzorowań.

Zachodzi też następująca własność rozdzielności mnożenia macierzy względem dodawania macierzy. Jeśli A,BM(k,n;𝕂) i CM(m,k;𝕂), to C(A+B)=CA+CB. Podobnie można sformułować prawo rozdzielności (A+B)C. Objaśnimy tę własność w następnym wykładzie. Można też te własności bezpośrednio sprawdzić.

Nietrudno sprawdzić, że jeśli A=Am×n oraz I=In×n, to AI=A. Podobnie, jeśli A=Am×n oraz I=Im×m, to IA=A.

Przez n-tą potęgę An macierzy kwadratowej A rozumiemy iloczyn n egzemplarzy macierzy A.

n-ta potęga macierzy A

Przykład 2.2

Dowolna potęga macierzy diagonalnej jest macierzą diagonalną. Jeśli


A=[ a1                      0                    .                   .                    .                                       0                       an],


to


Am=[ a1m                      0                    .                   .                    .                                       0                       anm].


Przykład 2.3

Niech


A=[ a c 0 b].


Indukcyjnie można udowodnić, że


Am=[ am cambmab 0      bm],


gdzie


ambmab=am1+am2b+...+abm2+bm1.


Przykład 2.4

Jeśli


A=[ 0 1 1 1],


to stosując indukcję można stwierdzić, że


Am=[ am1    am am    am+1],


gdzie {am} jest ciągiem Fibonacciego, czyli ciągiem zdefiniowanym wzorem rekurencyjnym


am+1=am+am1.


Przykład 2.5

Niech AM(n,n;𝕂)


A=[ 010 0010 ...... 0010 001 00]      (2.2)


Łatwo sprawdzić, że An=0.

Jeżeli dany jest wielomian W(t)=a0+a1t+....+artr jednej zmiennej t o współczynnikach z ciała 𝕂 i A jest macierzą kwadratową, to przez W(A) rozumiemy macierz


W(A)=a0I+a1A+...+arAr,


gdzie I jest macierzą jednostkową takiego samego wymiaru co macierz A. Każdy wielomian W(t), dla którego W(A)=0, nazywa się anihilatorem macierzy A.

Ogólna grupa liniowa

Rozważmy teraz przestrzeń macierzy kwadratowych M(n,n;𝕂). Każde dwie macierze A,BM(n,n;𝕂) można pomnożyć w obydwu kolejnościach, tzn. można znaleźć zarówno iloczyn AB jak i BA. Na ogół macierze AB i BA są różne. Na przykład weźmy następujące macierze (istniejące dla każdego ciała 𝕂)


A=[ 11 01],   B=[ 01 10]


Mamy


AB=[ 11 10],   BA=[ 01 11]
Nieprzemienność mnożenia macierzy

Macierz kwadratową AM(n,n:𝕂) nazywamy odwracalną, jeśli istnieje macierz BM(n,n;𝕂) taka, że


AB=BA=I      (3.3)


Macierz B spełniająca (3.3) jest jedyna. Przypuśćmy, że AB=BA=I. Pomnóżmy równość AB=I obustronnie z lewej strony przez B. Mamy następujące równości B(AB)=B. Korzystając z łączności mnożenia macierzy otrzymujemy B=(BA)B=IB=B. A zatem B=B. Mogliśmy również skorzystać z pierwszego wykładu, z fragmentu poprzedzającego definicję grupy.

Macierz B spełniającą warunek (3.3) nazywamy macierzą odwrotną do A. Oznaczamy tę macierz przez A1.

Zbiór macierzy AM(n,n;𝕂) odwracalnych stanowi grupę. Grupa ta, poza przypadkiem n=1, jest nieprzemienna. Grupę tę oznaczamy GL(n;𝕂) i nazywamy ogólną grupą liniową nad ciałem 𝕂.

Niech będzie daną macierzą. Macierzą dualną (lub transponowaną) do macierzy A=[aij]1im1jn nazywamy macierz A*=[aji]1jn1im. A zatem macierz A* powstaje z macierzy A przez zamianę wierszy na kolumny.

Macierz dualna

Macierz dualna do macierzy A* jest macierzą A, czyli (A*)*=A. Macierz kwadratowa A jest symetryczna wtedy i tylko wtedy, gdy A*=A. Macierz kwadratowa A jest skośnie symetryczna wtedy i tylko wtedy, gdy A*=A.