ED-4.2-m05-1.0-Slajd12: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
receptach (receptaId), dacie wypisania recepty (data) oraz zapisanych lekach (lekId). Interpretacja tabeli jest następująca, rozważmy pierwszy rekord przedstawiony w tabeli. Rekord ten przedstawia sytuację, że 26 stycznia 1998 roku pacjent o identyfikatorze 105 otrzymał receptę 112 na lek o identyfikatorze 30. Kilka dni później, czyli 28 stycznia 1998 roku ten sam pacjent o identyfikatorze 105 otrzymał kolejną receptę 114 na lek o identyfikatorze 90. Przykładowo pacjent o identyfikatorze 200 otrzymał recepty o identyfikatorze 117 w dniu 3/9/98 na następujące leki: lek o identyfikatorze 30, lek o identyfikatorze 50 oraz lek o identyfikatorze 70. Przedstawioną bazę danych można przedstawić w postaci bazy danych sekwencji, w której kolejność występowania zdarzeń jest reprezentowana poprzez uporządkowanie wyrazów sekwencji. W tym przypadku zdarzeniem jest wypisanie recepty pojedynczemu pacjentowi na określony zbiór leków. Analizując bazę danych sekwencji można w niej odkryć, zakładając próg minimalnego wsparcia minsup = 0.25, następujące cztery wzorce sekwencji: | receptach (receptaId), dacie wypisania recepty (data) oraz zapisanych lekach (lekId). Interpretacja tabeli jest następująca, rozważmy pierwszy rekord przedstawiony w tabeli. Rekord ten przedstawia sytuację, że 26 stycznia 1998 roku pacjent o identyfikatorze 105 otrzymał receptę 112 na lek o identyfikatorze 30. Kilka dni później, czyli 28 stycznia 1998 roku ten sam pacjent o identyfikatorze 105 otrzymał kolejną receptę 114 na lek o identyfikatorze 90. Przykładowo pacjent o identyfikatorze 200 otrzymał recepty o identyfikatorze 117 w dniu 3/9/98 na następujące leki: lek o identyfikatorze 30, lek o identyfikatorze 50 oraz lek o identyfikatorze 70. Przedstawioną bazę danych można przedstawić w postaci bazy danych sekwencji, w której kolejność występowania zdarzeń jest reprezentowana poprzez uporządkowanie wyrazów sekwencji. W tym przypadku zdarzeniem jest wypisanie recepty pojedynczemu pacjentowi na określony zbiór leków. Analizując bazę danych sekwencji można w niej odkryć, zakładając próg minimalnego wsparcia minsup = 0.25, następujące cztery wzorce sekwencji: | ||
# ((30), (40) sup = 0,4 | |||
# ((30), (70) sup = 0,4 | # ((30), (70) sup = 0,4 | ||
# ((30), (90)) sup = 0,4 | # ((30), (90)) sup = 0,4 | ||
Aktualna wersja na dzień 07:29, 5 wrz 2006
Przykład (1)
Rozważmy przykładową bazę danych przedstawioną na slajdzie w tabeli Recepty. Baza danych zawiera informacje o: pacjentach (pacjentId),
receptach (receptaId), dacie wypisania recepty (data) oraz zapisanych lekach (lekId). Interpretacja tabeli jest następująca, rozważmy pierwszy rekord przedstawiony w tabeli. Rekord ten przedstawia sytuację, że 26 stycznia 1998 roku pacjent o identyfikatorze 105 otrzymał receptę 112 na lek o identyfikatorze 30. Kilka dni później, czyli 28 stycznia 1998 roku ten sam pacjent o identyfikatorze 105 otrzymał kolejną receptę 114 na lek o identyfikatorze 90. Przykładowo pacjent o identyfikatorze 200 otrzymał recepty o identyfikatorze 117 w dniu 3/9/98 na następujące leki: lek o identyfikatorze 30, lek o identyfikatorze 50 oraz lek o identyfikatorze 70. Przedstawioną bazę danych można przedstawić w postaci bazy danych sekwencji, w której kolejność występowania zdarzeń jest reprezentowana poprzez uporządkowanie wyrazów sekwencji. W tym przypadku zdarzeniem jest wypisanie recepty pojedynczemu pacjentowi na określony zbiór leków. Analizując bazę danych sekwencji można w niej odkryć, zakładając próg minimalnego wsparcia minsup = 0.25, następujące cztery wzorce sekwencji:
- ((30), (40) sup = 0,4
- ((30), (70) sup = 0,4
- ((30), (90)) sup = 0,4
- ((30), (40 70)) sup = 0,4
Wzorce (3) i (4) są maksymalnymi wzorcami sekwencji. Interpretacja odkrytych wzorców sekwencji jest następująca. W 40% przypadków
lekarze zapisują lek 30, a następnie, lek 90. Inną popularną terapią stosowaną przez lekarzy (40% przypadków) jest stosowanie leku 30, a następnie, pary leków 40 i 70.
