Biografia Poisson, Siméon Denis: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''Siméon Denis Poisson (1781-1840)''' – francuski mechanik teoretyk, fizyk i matematyk. | '''Siméon Denis Poisson (1781-1840)''' – francuski mechanik teoretyk, fizyk i matematyk. | ||
[[grafika:Poisson-rachunek.gif|thumb|200px|''Recherches sur la probabilité des jugements en matière criminelle et matière civil'' to ostatnia i najważniejsza praca Poissona o prawdopodobieństwie, 1837|right]] | [[grafika:Poisson-rachunek.gif|thumb|200px|''Recherches sur la probabilité des jugements en matière criminelle et matière civil'' to ostatnia i najważniejsza praca Poissona o prawdopodobieństwie, 1837|right]] | ||
W czystej matematyce do dziś mają znaczenie prace na temat całki oznaczonej, teorii równań różniczkowych o pochodnych cząstkowych i teorii rachunku prawdopodobieństwa (np. prawo małych liczb). | Prace Poissona, a jest ich ponad 300, obejmują różnorodne problemy, jak między innymi zagadnienia stałości systemu słonecznego, teorię sprężystości, hydrodynamikę, elektrostatykę i magnetyzm. | ||
W czystej matematyce do dziś mają znaczenie jego prace na temat całki oznaczonej, teorii równań różniczkowych o pochodnych cząstkowych i teorii rachunku prawdopodobieństwa (np. prawo małych liczb). Z poważniejszych prac, jakie ogłosił w latach późniejszych, wymienić należy: ''Memoire sur la theorie des ondes'' (''Teorię fal'' z 1826 r.), ''Theorie nouvelle de Taction ca-pillaire'' (''Nowa teoria włoskowatości'' z 1831 r.), ''Teorie du calcul de probabilites'' (''Teoria rachunku prawdopodobieństwa'' z 1833 r.) oraz ''Theorie mathematique de la chaleur'' (''Matematyczna teoria rozchodzenia ciepła'' z 1835 r.). | |||
W latach 1798-1800 kształcił się w L'Ecole Polytechnique w Paryżu, po czym rozpoczął w niej pracę nauczycielską. W roku 1806 Poisson został profesorem honorowym L'Ecole Polytechnique, a w 1809 r. profesorem Sorbony. W tym czasie uznawany był za jednego z najznakomitszych matematyków młodego pokolenia. Po ukończeniu studiów Poisson skupił się na pewnych zagadnieniach astronomicznych, mechanice teoretycznej oraz zastosowaniu matematyki w mechanice i fizyce. To ostatnie zainteresowanie doprowadziło go w latach późniejszych do odkryć w matematyce „czystej”. W 1811 r. wydał pierwsze poważne dwutomowe dzieło pt. ''Traite de mecanique'' (''Traktat o mechanice''). Praca ta przez długi czas była jednym z najlepszych podręczników mechaniki - odznaczała się jasnością wykładu i przystępnością. W 1813 r. ogłosił pracę pt. ''Uwagi o równaniach teorii ciążenia'', gdzie wyprowadził równanie nazwane później jego nazwiskiem. Wiele nazw pojęć matematycznych, jak np. rozkład Poissona, nawias Poissona, liczba Poissona, pochodzi także od jego nazwiska. | |||
Jako stronnik Napoleona otrzymał od niego tytuł barona i wiele odznaczeń. Mimo to gorliwie służył i późniejszym po | W 1812 r. Poisson został członkiem Academie des Science, a w 1816 r. Poisson objął katedrę mechaniki teoretycznej na Uniwersytecie Paryskim, gdzie pracował do roku 1837. W roku 1826 został przyjęty w poczet członków petersburskiej Akademii Nauk. Jako stronnik Napoleona otrzymał od niego tytuł barona i wiele odznaczeń. Mimo to gorliwie służył także i późniejszym po rządom (za Ludwika Filipa został w 1837 r. członkiem izby parów). | ||
---- | |||
''Opracowanie: zespół wsparcia multimedialnego'' | |||
Aktualna wersja na dzień 10:46, 18 gru 2006
Siméon Denis Poisson (1781-1840) – francuski mechanik teoretyk, fizyk i matematyk.
Prace Poissona, a jest ich ponad 300, obejmują różnorodne problemy, jak między innymi zagadnienia stałości systemu słonecznego, teorię sprężystości, hydrodynamikę, elektrostatykę i magnetyzm. W czystej matematyce do dziś mają znaczenie jego prace na temat całki oznaczonej, teorii równań różniczkowych o pochodnych cząstkowych i teorii rachunku prawdopodobieństwa (np. prawo małych liczb). Z poważniejszych prac, jakie ogłosił w latach późniejszych, wymienić należy: Memoire sur la theorie des ondes (Teorię fal z 1826 r.), Theorie nouvelle de Taction ca-pillaire (Nowa teoria włoskowatości z 1831 r.), Teorie du calcul de probabilites (Teoria rachunku prawdopodobieństwa z 1833 r.) oraz Theorie mathematique de la chaleur (Matematyczna teoria rozchodzenia ciepła z 1835 r.).
W latach 1798-1800 kształcił się w L'Ecole Polytechnique w Paryżu, po czym rozpoczął w niej pracę nauczycielską. W roku 1806 Poisson został profesorem honorowym L'Ecole Polytechnique, a w 1809 r. profesorem Sorbony. W tym czasie uznawany był za jednego z najznakomitszych matematyków młodego pokolenia. Po ukończeniu studiów Poisson skupił się na pewnych zagadnieniach astronomicznych, mechanice teoretycznej oraz zastosowaniu matematyki w mechanice i fizyce. To ostatnie zainteresowanie doprowadziło go w latach późniejszych do odkryć w matematyce „czystej”. W 1811 r. wydał pierwsze poważne dwutomowe dzieło pt. Traite de mecanique (Traktat o mechanice). Praca ta przez długi czas była jednym z najlepszych podręczników mechaniki - odznaczała się jasnością wykładu i przystępnością. W 1813 r. ogłosił pracę pt. Uwagi o równaniach teorii ciążenia, gdzie wyprowadził równanie nazwane później jego nazwiskiem. Wiele nazw pojęć matematycznych, jak np. rozkład Poissona, nawias Poissona, liczba Poissona, pochodzi także od jego nazwiska.
W 1812 r. Poisson został członkiem Academie des Science, a w 1816 r. Poisson objął katedrę mechaniki teoretycznej na Uniwersytecie Paryskim, gdzie pracował do roku 1837. W roku 1826 został przyjęty w poczet członków petersburskiej Akademii Nauk. Jako stronnik Napoleona otrzymał od niego tytuł barona i wiele odznaczeń. Mimo to gorliwie służył także i późniejszym po rządom (za Ludwika Filipa został w 1837 r. członkiem izby parów).
Opracowanie: zespół wsparcia multimedialnego
