Matematyka dyskretna 1/Ćwiczenia 10: Teoria liczb: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Arek (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
m Zastępowanie tekstu – „,↵</math>” na „</math>,”
 
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Teoria liczb I==
==Teoria liczb I==


{{cwiczenie|ex tl cwiczenie - podobne podzielnosc wzglednie pierwszych liczb||
{{cwiczenie|1|cw 1|
 
Udowodnij, że dla  <math>a,b,n\in\mathbb{N}</math>, jeśli <math>a|n</math>, <math>b|n</math> i <math>a\perp b</math>, to <math>ab|n</math>.  
Udowodnij, że dla  <math>\displaystyle a,b,n\in\mathbb{N}</math>, jeśli <math>\displaystyle a|n</math>, <math>\displaystyle b|n</math> i <math>\displaystyle a\perp b</math>, to <math>\displaystyle ab|n</math>.  


}}
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Rozłóż <math>\displaystyle a</math> i <math>\displaystyle b</math> na czynniki pierwsze.
Rozłóż <math>a</math> i <math>b</math> na czynniki pierwsze.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Rozważmy rozkłady  <math>\displaystyle a=p_1^{\alpha_1}\ldots p_k^{\alpha_k}</math>  
Rozważmy rozkłady  <math>a=p_1^{\alpha_1}\ldots p_k^{\alpha_k}</math>  
i <math>\displaystyle b=q_1^{\beta_1}\ldots q_l^{\beta_l}</math>.  
i <math>b=q_1^{\beta_1}\ldots q_l^{\beta_l}</math>.  
Ponieważ <math>\displaystyle a\perp b</math>,  
Ponieważ <math>a\perp b</math>,  
to żadna liczba pierwsza nie pojawia się jednocześnie w rozkładzie <math>\displaystyle a</math> i <math>\displaystyle b</math>.  
to żadna liczba pierwsza nie pojawia się jednocześnie w rozkładzie <math>a</math> i <math>b</math>.  
Zatem z Fundamentalnego Twierdzenia Arytmetyki  
Zatem z Fundamentalnego Twierdzenia Arytmetyki  
o jednoznaczności rozkładu na liczby pierwsze,  
o jednoznaczności rozkładu na liczby pierwsze,  
iloczyn   
iloczyn   


<center><math>\displaystyle p_1^{\alpha_1}\ldots p_k^{\alpha_k}q_1^{\beta_1}\ldots q_l^{\beta_l}=ab
 
<center><math>p_1^{\alpha_1}\ldots p_k^{\alpha_k}q_1^{\beta_1}\ldots q_l^{\beta_l}=ab
</math></center>
</math></center>


musi wystąpić w rozkładzie liczby <math>\displaystyle n</math>.
 
musi wystąpić w rozkładzie liczby <math>n</math>.
</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|ex tl podzielności||
{{cwiczenie|2|cw 2|
 
Udowodnij, że:
Udowodnij, że:
* <math>\displaystyle 2|n^2-n</math>,
* <math>2|n^2-n</math>,
* <math>\displaystyle 6|n^3-n</math>,
* <math>6|n^3-n</math>,
* <math>\displaystyle 30|n^5-n</math>,
* <math>30|n^5-n</math>,
* <math>\displaystyle 10|2^{2^n}-6</math>, dla <math>\displaystyle n\geqslant2</math>.
* <math>10|2^{2^n}-6</math>, dla <math>n\geqslant2</math>.


}}
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
* <math>\displaystyle 2|n^2-n</math>:
* <math>2|n^2-n</math>:


Mamy <math>\displaystyle n^2-n=n(n-1)</math> i jedna spośród dwu kolejnych liczb naturalnych <math>\displaystyle n-1,n</math> jest parzysta,   
Mamy <math>n^2-n=n(n-1)</math> i jedna spośród dwu kolejnych liczb naturalnych <math>n-1,n</math> jest parzysta,   
zatem i ich iloczyn jest parzysty.
zatem i ich iloczyn jest parzysty.
* <math>\displaystyle 6|n^3-n</math>:
* <math>6|n^3-n</math>:


Mamy <math>\displaystyle n^3-n=n(n^2-1)=n(n-1)(n+1)</math> i przynajmniej jedna  
Mamy <math>n^3-n=n(n^2-1)=n(n-1)(n+1)</math> i przynajmniej jedna  
z trzech kolejnych liczb <math>\displaystyle n-1,n,n+1</math> jest podzielna przez <math>\displaystyle 2</math>  
z trzech kolejnych liczb <math>n-1,n,n+1</math> jest podzielna przez <math>2</math>  
i przynajmniej jedna jest podzielna przez <math>\displaystyle 3</math>.  
i przynajmniej jedna jest podzielna przez <math>3</math>.  
Zatem <math>\displaystyle 2|n^3-n</math> i <math>\displaystyle 3|n^3-n</math>. Ponieważ <math>\displaystyle 2\perp3</math>, to mamy <math>\displaystyle 2\cdot3|n^3-n</math>.
Zatem <math>2|n^3-n</math> i <math>3|n^3-n</math>. Ponieważ <math>2\perp3</math>, to mamy <math>2\cdot3|n^3-n</math>.
* <math>\displaystyle 30|n^5-n</math>:
* <math>30|n^5-n</math>:


Dowód indukcyjny.  
Dowód indukcyjny. Dla <math>n=0</math> mamy <math>30|0</math>. Ponadto
Dla <math>\displaystyle n=0</math> mamy <math>\displaystyle 30|0</math>.  
Ponadto


<center><math>\displaystyle \aligned (n+1)^5-(n+1)&=(n^5+5n^4+10n^3+10n^2+5n+1)-(n+1)\\
 
<center><math>\begin{align} (n+1)^5-(n+1)&=(n^5+5n^4+10n^3+10n^2+5n+1)-(n+1)\\
&=(n^5-n)+(5n^4+10n^3+10n^2+5n)\\
&=(n^5-n)+(5n^4+10n^3+10n^2+5n)\\
&=(n^5-n)+5n(n+1)(n^2+n+1).
&=(n^5-n)+5n(n+1)(n^2+n+1)
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


Pierwszy składnik jest podzielny przez <math>\displaystyle 30</math> na mocy założenia indukcyjnego.  
 
Wystarczy więc pokazać, że i drugi składnik, czyli <math>\displaystyle 5n(n+1)(n^2+n+1)</math>  
Pierwszy składnik jest podzielny przez <math>30</math> na mocy założenia indukcyjnego.  
jest podzielny przez <math>\displaystyle 2,3</math> i <math>\displaystyle 5</math>.
Wystarczy więc pokazać, że i drugi składnik, czyli <math>5n(n+1)(n^2+n+1)</math>  
Trywialnie <math>\displaystyle 5|5n(n+1)(n^2+n+1)</math>.  
jest podzielny przez <math>2,3</math> i <math>5</math>.
Trywialnie <math>5|5n(n+1)(n^2+n+1)</math>.  
Ponieważ rozważany czynnik jest iloczynem między innymi dwu kolejnych liczb naturalnych,  
Ponieważ rozważany czynnik jest iloczynem między innymi dwu kolejnych liczb naturalnych,  
z których jedna jest parzysta mamy <math>\displaystyle 2|5n(n+1)(n^2+n+1)</math>.  
z których jedna jest parzysta mamy <math>2|5n(n+1)(n^2+n+1)</math>.  
W końcu zauważmy, że jeśli <math>\displaystyle 3\not| n</math> i <math>\displaystyle 3\not| n+1</math>, to <math>\displaystyle 3|n^2+n+1</math>,  
W końcu zauważmy, że jeśli <math>3\not| n</math> i <math>3\not| n+1</math>, to <math>3|n^2+n+1</math>,  
co było do pokazania.
co było do pokazania.
* <math>\displaystyle 10|2^{2^n}-6</math>, dla <math>\displaystyle n\geqslant2</math>:
* <math>10|2^{2^n}-6</math>, dla <math>n\geqslant2</math>:


Dowód indukcyjny.  
Dowód indukcyjny. Dla <math>n=2</math> mamy <math>2^{2^2}-6=16-6=10</math>, czyli <math>10|2^{2^2}</math>.  
Dla <math>\displaystyle n=2</math> mamy <math>\displaystyle 2^{2^2}-6=16-6=10</math>, czyli <math>\displaystyle 10|2^{2^2}</math>.  
Ponadto, gdy <math>2^{2^n}-6=10k</math>, to:
Ponadto, gdy <math>\displaystyle 2^{2^n}-6=10k</math>, to:
 
 
<center><math>2^{2^{n+1}}-6=2^{2^n\cdot2}-6=(10k+6)^2-6=(100k^2+120k+36)-6</math><math>=100k^2+120k+30</math>,</center>


<center><math>\displaystyle 2^{2^{n+1}}-6=2^{2^n\cdot2}-6=(10k+6)^2-6=(100k^2+120k+36)-6=100k^2+120k+30,
</math></center>


co jest oczywiście podzielne przez <math>\displaystyle 10</math>.  
co jest oczywiście podzielne przez <math>10</math>.  


</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|ex tl zapuszczenie Euklidesa||
{{cwiczenie|3|cw 3|
 
Użyj algorytmu Euklidesa dla podanych wartości <math>a,b</math> do obliczenia NWD <math>(a,b)</math>:
Użyj algorytmu Euklidesa dla podanych wartości <math>\displaystyle a,b</math> do obliczenia   NWD <math>\displaystyle  (a,b)</math>:
* <math>101,1001</math>,
* <math>\displaystyle 101,1001</math>,
* <math>55,89</math>.
* <math>\displaystyle 55,89</math>.


}}
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
* <math>\displaystyle 101,1001</math>:
* <math>101,1001</math>:


<center><math>\displaystyle \begin{array} {llll}
<center><math>\begin{array} {llll}
a=1001&b=101&1001=9\cdot 101+92& r=92\\
a=1001&b=101&1001=9\cdot 101+92& r=92\\
a=101&b=92&101=1\cdot 92+9& r=9\\
a=101&b=92&101=1\cdot 92+9& r=9\\
Linia 99: Linia 98:
\end{array}  
\end{array}  
</math></center>
</math></center>
* <math>\displaystyle 55,89</math>:


<center><math>\displaystyle \begin{array} {llll}
* <math>55,89</math>:
 
<center><math>\begin{array} {llll}
a=89&b=55&89=1\cdot 55+34& r=34\\
a=89&b=55&89=1\cdot 55+34& r=34\\
a=55&b=34&55=1\cdot 34+21& r=21\\
a=55&b=34&55=1\cdot 34+21& r=21\\
Linia 114: Linia 114:
\end{array}  
\end{array}  
</math></center>
</math></center>


</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|ex tl rozszerzony algorytm Euklidesa||
{{cwiczenie|4|cw 4|
 
Użyj rozszerzonego algorytmu Euklidesa dla podanych wartośći <math>a,b</math> do wskazania współczynników <math>x,y</math> takich, że NWD <math>(a,b)=xa+yb</math>:
Użyj rozszerzonego algorytmu Euklidesa dla podanych wartośći <math>\displaystyle a,b</math> do wskazania współczynników <math>\displaystyle x,y</math> takich, że   NWD <math>\displaystyle  (a,b)=xa+yb</math>:
* <math>21,111</math>,
* <math>\displaystyle 21,111</math>,
* <math>25,115</math>.
* <math>\displaystyle 25,115</math>.


}}
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
* <math>\displaystyle 21,111</math>:
* <math>21,111</math>:


<center><math>\displaystyle \begin{array} {llll}
<center><math>\begin{array} {llll}
a=111&b=21&111=5\cdot 21+6& r=6\\
a=111&b=21&111=5\cdot 21+6& r=6\\
a=21&b=6&21=3\cdot 6+3& r=3\\
a=21&b=6&21=3\cdot 6+3& r=3\\
Linia 136: Linia 136:
</math></center>
</math></center>


<center><math>\displaystyle \aligned 3&={\bf21}-3\cdot{\bf6}=21-3\cdot(111-5\cdot21)\\
&=-3\cdot{\bf111}+14\cdot{\bf21}
\endaligned</math></center>
* <math>\displaystyle 25,115</math>:


<center><math>\displaystyle \begin{array} {llll}
<center><math>\begin{align} 3&={\bf21}-3\cdot{\bf6}=21-3\cdot(111-5\cdot21)\\
&=-3\cdot{\bf111}+16\cdot{\bf21}
\end{align}</math></center>
 
* <math>25,115</math>:
 
<center><math>\begin{array} {llll}
a=115&b=25&115=4\cdot25+15&r=15\\
a=115&b=25&115=4\cdot25+15&r=15\\
a=25&b=15&25=1\cdot15+10&r=10\\
a=25&b=15&25=1\cdot15+10&r=10\\
Linia 150: Linia 152:
</math></center>
</math></center>


<center><math>\displaystyle \aligned 5&={\bf15}-{\bf10}=15-(25-15)\\
 
<center><math>\begin{align} 5&={\bf15}-{\bf10}=15-(25-15)\\
&=-{\bf25}+2\cdot{\bf15}=-25+2\cdot(115-4\cdot25)\\
&=-{\bf25}+2\cdot{\bf15}=-25+2\cdot(115-4\cdot25)\\
&=2\cdot{\bf115}-9\cdot{\bf25}
&=2\cdot{\bf115}-9\cdot{\bf25}
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>
 


</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|ex tl cwiczenie - liczby Mersenne'a||
{{cwiczenie|5|cw 5|
Liczby Mersenne'a to liczby postaci <math>m_n=2^n-1</math>.
Oto lista kilku początkowych liczb Mersenne'a z pogrubionymi liczbami pierwszymi:


Liczby Mersenne'a to liczby postaci <math>\displaystyle m_n=2^n-1</math>.
Oto lista kilku początkowych liczb Mersenne'a z pogrubionymi liczbami pierwszymi:


<center><math>\displaystyle \begin{array} {|c|c|c|c|c|c|c|c|c|c|c|c|c|c|c|}
<center><math>\begin{array} {|c|c|c|c|c|c|c|c|c|c|c|c|c|c|c|}
\hline
\hline
n&0&1&2&3&4&5&6&7&8&9&10&11&12&13\\
n&0&1&2&3&4&5&6&7&8&9&10&11&12&13\\
Linia 171: Linia 175:
</math></center>
</math></center>


Pokaż, że jeśli <math>\displaystyle n</math>-ta liczba Mersenne'a jest pierwsza, to <math>\displaystyle n</math> jest pierwsza.  
 
Pokaż, że jeśli <math>n</math>-ta liczba Mersenne'a jest pierwsza, to <math>n</math> jest pierwsza.  


}}
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Spróbuj udowodnić, że jeśli <math>\displaystyle n</math> złożona to <math>\displaystyle m_n</math> złożona.
Spróbuj udowodnić, że jeśli <math>n</math> złożona to <math>m_n</math> złożona.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Załóżmy, że <math>\displaystyle n</math> jest złożona, czyli <math>\displaystyle n=ab</math> dla pewnych <math>\displaystyle b\geq a>1</math>. Wtedy
Załóżmy, że <math>n</math> jest złożona, czyli <math>n=ab</math> dla pewnych <math>b\geq a>1</math>. Wtedy


<center><math>\displaystyle 2^n-1=2^{ab}-1=(2^a-1)(2^{a(b-1)}+2^{a(b-2)}+\ldots+2^a+1)
 
<center><math>2^n-1=2^{ab}-1=(2^a-1)(2^{a(b-1)}+2^{a(b-2)}+\ldots+2^a+1)
</math></center>
</math></center>


Oba czynniki po prawej stronie są większe od <math>\displaystyle 1</math>, zatem <math>\displaystyle 2^n-1</math> jest złożona.
 
Oba czynniki po prawej stronie są większe od <math>1</math>, zatem <math>2^n-1</math> jest złożona.
</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|ex tl liczby Fermata||
{{cwiczenie|6|cw 6|
Liczby Fermata to liczby postaci  <math>\mathit{fer}_{n+1}  =2^{2^n}+1</math>.
Oto lista kilku początkowych liczb Fermata:


Liczby Fermata to liczby postaci  <math>\displaystyle \textsl{fer}_{n+1}\displaystyle  =2^{2^n}+1</math>.
Oto lista kilku początkowych liczb Fermata:


<center><math>\displaystyle \begin{array} {c|c|c|c|c|c}
<center><math>\begin{array} {c|c|c|c|c|c}
n&0&1&2&3&4\\
n&0&1&2&3&4\\
\hline
\hline
\textsl{fer}_{n}&3&5&17&257&26987
\mathit{fer}_{n}&3&5&17&257&26987
\end{array}  
\end{array}  
</math></center>
</math></center>


Pokaż, że
Pokaż, że
*  <math>\displaystyle \textsl{fer}_{n+1}\displaystyle  =\prod_{i=0}^n \displaystyle \textsl{fer}_{i}\displaystyle  +2</math>,
*  <math>\mathit{fer}_{n+1} =\prod_{i=0}^n\mathit{fer}_{i} +2</math>,
*  <math>\displaystyle \textsl{fer}_{m}\displaystyle  \perp   \displaystyle \textsl{fer}_{n}</math> , dla <math>\displaystyle m\neq n</math>.
*  <math>\mathit{fer}_{m} \perp \mathit{fer}_{n}</math> , dla <math>m\neq n</math>.


}}
}}
Linia 213: Linia 221:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Pierwszy wzór łatwo zweryfikować indukcyjnie.
Pierwszy wzór łatwo zweryfikować indukcyjnie.
Rzeczywiście  <math>\displaystyle \textsl{fer}_{1}\displaystyle  = 5 = 3+2 =   \displaystyle \textsl{fer}_{0}\displaystyle  +2</math>.  
Rzeczywiście  <math>\mathit{fer}_{1} = 5 = 3+2 = \mathit{fer}_{0} +2</math>.  
Ponadto:
Ponadto:


<center><math>\displaystyle \aligned  \displaystyle \textsl{fer}_{n+1}\displaystyle 
 
<center><math>\begin{align}  \mathit{fer}_{n+1}
&=2^{2^{n+1}}+1
&=2^{2^{n+1}}+1
=2^{2^n\cdot2}+1
=2^{2^n\cdot2}+1
= \displaystyle \textsl{fer}_{n}\displaystyle  ^2-2 \displaystyle \textsl{fer}_{n}\displaystyle  +2\\
= \mathit{fer}_{n} ^2-2 \mathit{fer}_{n} +2\\
&= \displaystyle \textsl{fer}_{n}\displaystyle  ( \displaystyle \textsl{fer}_{n}\displaystyle  -2)+2
&= \mathit{fer}_{n} ( \mathit{fer}_{n} -2)+2
= \displaystyle \textsl{fer}_{n}\displaystyle  \cdot\prod_{i=0}^{n-1} \displaystyle \textsl{fer}_{i}\displaystyle  +2
= \mathit{fer}_{n} \cdot\prod_{i=0}^{n-1} \mathit{fer}_{i} +2
=\prod_{i=0}^n \displaystyle \textsl{fer}_{i}\displaystyle  +2.
=\prod_{i=0}^n \mathit{fer}_{i} +2.
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>
 


Dla dowodu drugiego zauważmy, że przy  <math>\displaystyle m<n</math> punkt pierwszy daje  
Dla dowodu drugiego zauważmy, że przy  <math>m<n</math> punkt pierwszy daje  
<math>\displaystyle \textsl{fer}_{m}\displaystyle  | \displaystyle \textsl{fer}_{n}\displaystyle  -2</math>, czyli
<math>\mathit{fer}_{m} | \mathit{fer}_{n} -2</math>, czyli
 
 
<center> <math>\mathit{fer}_{n}\mod\mathit{fer}_{m}=2</math></center>


<center> <math>\displaystyle \textsl{fer}_{n}</math>  { mod}  <math>\displaystyle \textsl{fer}_{m}\displaystyle  =2.
</math></center>


Z drugiej strony, wprost z definicji, każda liczba Fermata jest nieparzysta, zatem
Z drugiej strony, wprost z definicji, każda liczba Fermata jest nieparzysta, zatem


<center>  NWD <math>\displaystyle  ( \displaystyle \textsl{fer}_{n}\displaystyle  , \displaystyle \textsl{fer}_{m}\displaystyle  )= </math>  NWD <math>\displaystyle  ( \displaystyle \textsl{fer}_{m}\displaystyle  ,2)=1.
 
</math></center>
<center>  NWD <math>( \mathit{fer}_{n} , \mathit{fer}_{m} )=</math>  NWD <math>( \mathit{fer}_{m} ,2)=1</math></center>
 


</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|ex tl liczby Fibonacciego||
{{cwiczenie|7|cw 7|
 
Pokaż następujące własności liczb Fibonacci'ego:
Pokaż następujące własności liczb Fibonacci'ego:
*  NWD <math>\displaystyle  (f_n,f_{n+1})=1</math>,
*  NWD <math>(f_n,f_{n+1})=1</math>,
*  NWD <math>\displaystyle  (f_m,f_n)= </math>  NWD <math>\displaystyle  (f_{n},f_{m-n})</math>, dla <math>\displaystyle m>n</math>,
*  NWD <math>(f_m,f_n)=</math>  NWD <math>(f_{n},f_{m-n})</math>, dla <math>m>n</math>,
*  NWD <math>\displaystyle  (f_m,f_n)=f_{ </math>  NWD <math>\displaystyle  (m,n)}</math>.
*  NWD <math>(f_m,f_n)= f_{NWD(n,m)}</math>.


}}
}}
Linia 249: Linia 260:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Pierwszy punkt udowodnij indukcyjnie.<br>
Pierwszy punkt udowodnij indukcyjnie.<br>
W drugim wykorzystaj zależność <math>\displaystyle f_{a+b}=f_a f_{b+1}+f_{a-1} f_b</math>.<br>
W drugim wykorzystaj zależność <math>f_{a+b}=f_a f_{b+1}+f_{a-1} f_b</math>.<br>
Dla dowodu trzeciego pokaż, że  NWD <math>\displaystyle  (f_m,f_n)= </math>  NWD <math>\displaystyle  (f_n,f_{m </math>  { mod}  <math>\displaystyle  n})</math>, dla <math>\displaystyle m>n</math>.  
Dla dowodu trzeciego pokaż, że  NWD <math>(f_m,f_n)=</math>  NWD <math>(f_n,f_{m \mod n}) \text{ dla } m>n</math>.  
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
*  NWD <math>\displaystyle  (f_n,f_{n+1})=1</math>:
*  NWD <math>(f_n,f_{n+1})=1</math>:


Dla <math>\displaystyle n=0</math> mamy  NWD <math>\displaystyle  (f_0,f_1)= </math>  NWD <math>\displaystyle  (0,1)=1</math>.  
Dla <math>n=0</math> mamy  NWD <math>(f_0,f_1)=</math>  NWD <math>(0,1)=1</math>.  
Dla <math>\displaystyle n=1</math> mamy  NWD <math>\displaystyle  (f_1,f_2)= </math>  NWD <math>\displaystyle  (1,2)=1</math>.  
Dla <math>n=1</math> mamy  NWD <math>(f_1,f_2)=</math>  NWD <math>(1,2)=1</math>.  
Udowodnimy tezę dla <math>\displaystyle n+1</math> (gdzie <math>\displaystyle n>1</math>) przy założeniu,  
Udowodnimy tezę dla <math>n+1</math> (gdzie <math>n>1</math>) przy założeniu,  
że dla mniejszych wartości jest prawdziwa.  
że dla mniejszych wartości jest prawdziwa.  


Niech teraz <math>\displaystyle d\geqslant1</math> będzie wspólnym dzielnikiem <math>\displaystyle f_n</math> oraz <math>\displaystyle f_{n+1}</math>.  
Niech teraz <math>d\geqslant1</math> będzie wspólnym dzielnikiem <math>f_n</math> oraz <math>f_{n+1}</math>.
Ponieważ  
Ponieważ
 
 
<center><math>f_{n+1}=f_{n-1}+f_n</math></center>


<center><math>\displaystyle f_{n+1}=f_{n-1}+f_n.
</math></center>


i <math>\displaystyle d</math> dzieli lewą stronę równości  
i <math>d</math> dzieli lewą stronę równości  
oraz <math>\displaystyle d</math> dzieli <math>\displaystyle f_n</math>, to musi też dzielić <math>\displaystyle f_{n-1}</math>.
oraz <math>d</math> dzieli <math>f_n</math>, to musi też dzielić <math>f_{n-1}</math>.
To oznacza, że <math>\displaystyle d</math> jest wspólnym dzielnikiem <math>\displaystyle f_{n-1}</math> i <math>\displaystyle f_n</math>,  
To oznacza, że <math>d</math> jest wspólnym dzielnikiem <math>f_{n-1}</math> i <math>f_n</math>,  
co wraz z założeniem indukcyjnym  NWD <math>\displaystyle  (f_{n-1},f_n)=1</math> daje <math>\displaystyle d=1</math>.
co wraz z założeniem indukcyjnym  NWD <math>(f_{n-1},f_n)=1</math> daje <math>d=1</math>.
*  NWD <math>\displaystyle  (f_m,f_n)= </math>  NWD <math>\displaystyle  (f_{n},f_{m-n})</math>, dla <math>\displaystyle m>n</math>:
*  NWD <math>(f_m,f_n)=</math>  NWD <math>(f_{n},f_{m-n})</math>, dla <math>m>n</math>:


Niech <math>\displaystyle m>n</math>.  
Niech <math>m>n</math>.  
Z zależności przytoczonej we wskazówce mamy
Z zależności przytoczonej we wskazówce mamy


<center><math>\displaystyle f_m=f_{m-n}f_{n+1}+f_{m-n-1}f_n.\qquad(*)
 
<center><math>f_m=f_{m-n}f_{n+1}+f_{m-n-1}f_n.\qquad(*)
</math></center>
</math></center>


Niech <math>\displaystyle d>1</math> dzieli tak <math>\displaystyle f_m</math> jak i <math>\displaystyle f_n</math>.
Z poprzedniego punktu  mamy więc  NWD <math>\displaystyle  (f_n,f_{n+1})=1</math>,
czyli <math>\displaystyle d\perp f_{n+1}</math>.
Ponadto,  równość <math>\displaystyle (*)</math> pozwala wnosić, że <math>\displaystyle d|f_{m-n}f_{n+1}</math>,
co wobec <math>\displaystyle d\perp f_{n+1}</math> daje <math>\displaystyle d|f_{m-n}</math>.
Zatem dowolny <math>\displaystyle d>1</math> wspólny dzielnik <math>\displaystyle f_m</math> i <math>\displaystyle f_n</math> dzieli również <math>\displaystyle f_{m-n}</math>.
Na odwrót, z równości <math>\displaystyle (*)</math>, dowolny dzielnik <math>\displaystyle f_{m-n}</math> i <math>\displaystyle f_n</math> dzieli tez <math>\displaystyle f_m</math>,
więc  NWD <math>\displaystyle  (f_m,f_n)= </math>  NWD <math>\displaystyle  (f_n,f_{m-n})</math>.
*  NWD <math>\displaystyle  (f_m,f_n)=f_{ </math>  NWD <math>\displaystyle  (m,n)}</math>:


Niech <math>\displaystyle m>n</math> ma reprezentację  <math>\displaystyle m=qn+r</math>, dla pewnego <math>\displaystyle q\geqslant1</math> i <math>\displaystyle 0\leq r <n</math>.  
Niech <math>d>1</math> dzieli tak <math>f_m</math> jak i <math>f_n</math>.
Wtedy iterując <math>\displaystyle q</math> razy tożsamość  
Z poprzedniego punktu  mamy więc  NWD <math>(f_n,f_{n+1})=1</math>,
czyli <math>d\perp f_{n+1}</math>.
Ponadto,  równość <math>(*)</math> pozwala wnosić, że <math>d|f_{m-n}f_{n+1}</math>,
co wobec <math>d\perp f_{n+1}</math> daje <math>d|f_{m-n}</math>.
Zatem dowolny <math>d>1</math> wspólny dzielnik <math>f_m</math> i <math>f_n</math> dzieli również <math>f_{m-n}</math>.
Na odwrót, z równości <math>(*)</math>, dowolny dzielnik <math>f_{m-n}</math> i <math>f_n</math> dzieli tez <math>f_m</math>,
więc  NWD <math>(f_m,f_n)=</math>  NWD <math>(f_n,f_{m-n})</math>.
*  NWD <math>(f_m,f_n)=f_{NWD(n,m)}</math>:
 
Niech <math>m>n</math> ma reprezentację  <math>m=qn+r</math>, dla pewnego <math>q\geqslant1</math> i <math>0\leq r <n</math>.  
Wtedy iterując <math>q</math> razy tożsamość  
z drugiego punktu tego zadania dostajemy:
z drugiego punktu tego zadania dostajemy:


<center><math>\displaystyle \aligned \textrm{ NWD } \displaystyle  (f_m,f_n)&= \textrm{  NWD } \displaystyle  (f_{m-n},f_n)= \textrm{ NWD } \displaystyle  (f_{m-2n},f_n)=\ldots\\
 
&= \textrm{ NWD } \displaystyle  (f_{m-qn},f_n)= \textrm{ NWD } \displaystyle  (f_n,f_r).
<center><math>\begin{align} \text{ NWD } (f_m,f_n)&= \mbox{  NWD } (f_{m-n},f_n)= \mbox{ NWD } (f_{m-2n},f_n)=\ldots\\
\endaligned</math></center>
&= \mbox{ NWD } (f_{m-qn},f_n)= \mbox{ NWD } (f_n,f_r).
\end{align}</math></center>
 


Oznacza to, że indeksy liczb Fibonacciego możemy przekształcać  tak,   
Oznacza to, że indeksy liczb Fibonacciego możemy przekształcać  tak,   
jakby były poddane Algorymowi Euklidesa.  
jakby były poddane Algorymowi Euklidesa.  
Dzięki temu po skończonej liczbie kroków dojdziemy do indeksu  NWD <math>\displaystyle  (m,n)</math>.
Dzięki temu po skończonej liczbie kroków dojdziemy do indeksu  NWD <math>(m,n)</math>.


</div></div>
</div></div>

Aktualna wersja na dzień 21:46, 11 wrz 2023

Teoria liczb I

Ćwiczenie 1

Udowodnij, że dla a,b,n, jeśli a|n, b|n i ab, to ab|n.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 2

Udowodnij, że:

  • 2|n2n,
  • 6|n3n,
  • 30|n5n,
  • 10|22n6, dla n2.
Rozwiązanie

Ćwiczenie 3

Użyj algorytmu Euklidesa dla podanych wartości a,b do obliczenia NWD (a,b):

  • 101,1001,
  • 55,89.
Rozwiązanie

Ćwiczenie 4

Użyj rozszerzonego algorytmu Euklidesa dla podanych wartośći a,b do wskazania współczynników x,y takich, że NWD (a,b)=xa+yb:

  • 21,111,
  • 25,115.
Rozwiązanie

Ćwiczenie 5

Liczby Mersenne'a to liczby postaci mn=2n1. Oto lista kilku początkowych liczb Mersenne'a z pogrubionymi liczbami pierwszymi:


n012345678910111213mn01𝟑𝟕15𝟑𝟏63𝟏𝟐𝟕255511102320474095𝟖𝟏𝟗𝟏


Pokaż, że jeśli n-ta liczba Mersenne'a jest pierwsza, to n jest pierwsza.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 6

Liczby Fermata to liczby postaci fern+1=22n+1. Oto lista kilku początkowych liczb Fermata:


n01234fern351725726987


Pokaż, że

  • fern+1=i=0nferi+2,
  • fermfern , dla mn.
Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 7

Pokaż następujące własności liczb Fibonacci'ego:

  • NWD (fn,fn+1)=1,
  • NWD (fm,fn)= NWD (fn,fmn), dla m>n,
  • NWD (fm,fn)=fNWD(n,m).
Wskazówka
Rozwiązanie