Języki, automaty i obliczenia/Ćwiczenia 12: Języki kontekstowe i automat liniowo ograniczony. Maszyna Turinga: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Arek (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
m Zastępowanie tekstu – „,↵</math>” na „</math>,”
 
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{Złożoność obliczeniowa. Języki maszyn Turinga i typu '''(0)'''. Rozstrzygalność.}
==Ćwiczenia 12==


==ĆWICZENIA 13==
{{cwiczenie|1||
Rozważmy maszynę Turinga <math>TM_2</math> z wykładu (Przykład 1.2) akceptującą
język palindromów, czyli:
<center><math>
L=\left\{w \overleftarrow{w} \ : : \ : w\in \left\{0,1\right\}^*\right\}</math></center>


{{cwiczenie|||
Sprawdź, że:
W trakcie wykładu rozważaliśmy język
# <math>101101\in L(TM_2)</math>  
<center><math>\displaystyle
oraz że
L=\left\{3^k\: : \: k=i\cdot j  </math> dla pewnych  <math>\displaystyle  i,j> 1\right\}
# <math>1010101\not\in L(TM_2)</math>.
</math></center>
 
wykazując, że <math>\displaystyle L\in </math> '''NP''' .
Uzasadnij, że także <center><math>\displaystyle L\in  </math> '''P''' <math>\displaystyle  .</math></center>


}}
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Zastanów się, ile maksymalnie trzeba wykonać mnożeń aby zweryfikować istnienie <math>\displaystyle i,j>1</math> dla których
Aby wykonać (1), rozpocznij od konfiguracji <math>\sharp \ : s_0 1 \ : 01101
<math>\displaystyle k=i\cdot j</math>
\sharp</math>, a następnie wykonuj przejścia, zgodnie z diagramem przejść
maszyny <math>TM_2</math> z wykładu.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Sprawdzamy wszystkie możliwości. Musimy wykonać maksymalnie <math>\displaystyle k^2</math> (wielomianową ilość) mnożeń. Sama weryfikacja
'''(Ad. 1)''' Wykonujemy symulację maszyny <math>TM_2</math> na pierwszym ze
zależności <math>\displaystyle k=i\cdot j</math> (według uzasadnienia z wykładu) jest wykonywana w czasie wielomianowym.
słów:
<center><math>
\begin{array} {c c c c c c c c}
&\sharp \ :s_0 1\ : 01101 \sharp & \mapsto & \sharp  \sharp \ : r_1 0\ :
1101 \sharp &\mapsto & \sharp  \sharp 0 \ : r_1' 1\ : 101 \sharp
&\mapsto & \sharp  \sharp 01 \ : r_1' 1\ : 01 \sharp
\\
\mapsto & \sharp  \sharp 011 \ : r_1' 0\ : 1 \sharp & \mapsto & \sharp
\sharp 0110 \ : r_1' 1 \ : \sharp &\mapsto & \sharp \sharp 0110  1 \ :
r_1' \sharp &\mapsto & \sharp 0110
\ : q_1 1\ : \sharp
\\
\mapsto & \sharp \sharp 011 \ : l 0\ : \sharp \sharp & \mapsto &
\sharp \sharp 01 \ : l 1\ : 0 \sharp \sharp &\mapsto & \sharp \sharp 0
\ : l 1\ : 10 \sharp \sharp &\mapsto & \sharp \sharp \ : l 0\ : 110
\sharp \sharp
\\
\mapsto & \sharp  \ : l \sharp\ : 0110 \sharp \sharp & \mapsto &
\sharp\sharp \ : s_0 0\ : 110 \sharp\sharp  &\mapsto &
\sharp\sharp\sharp \ : r_0 1\ : 10 \sharp\sharp &\mapsto &
\sharp\sharp\sharp 1 \ : r_0' 1\ : 0 \sharp\sharp
\\
\mapsto & \sharp\sharp\sharp 11 \ : r_0' 0\ :  \sharp\sharp & \mapsto
& \sharp\sharp\sharp 110 \ : r_0' \sharp\ : \sharp &\mapsto &
\sharp\sharp\sharp 11 \ : q_0 0\ : \sharp\sharp &\mapsto &
\sharp\sharp\sharp 1 \ : l 1\ : \sharp\sharp\sharp
\\
\mapsto & \sharp\sharp\sharp \ : l 1\ : 1\sharp\sharp\sharp & \mapsto
& \sharp\sharp \ : l \sharp \ : 1 1\sharp\sharp\sharp &\mapsto &
\sharp\sharp\sharp \ : s_0 1\ : 1\sharp\sharp\sharp &\mapsto &
\sharp\sharp\sharp\sharp \ : r_1 1\ : \sharp\sharp\sharp
\\
\mapsto & \sharp\sharp\sharp\sharp 1 \ : r_1' \sharp\ : \sharp\sharp &
\mapsto & \sharp\sharp\sharp\sharp  \ : q_1 1\ : \sharp\sharp\sharp
&\mapsto & \sharp\sharp\sharp \ : l \sharp \ :
\sharp\sharp\sharp\sharp &\mapsto & \sharp\sharp\sharp\sharp  \ : s_0
\sharp\ : \sharp\sharp\sharp
\\
\mapsto & \sharp\sharp\sharp\sharp \ : s_A \sharp\ :
\sharp\sharp\sharp & \circlearrowleft&
\end{array}
</math></center>


Pozostaje zaprojektować deterministyczną maszynę generującą ciągi. Można to zrobić według schematu
Wykazaliśmy, że <math>\sharp \ :s_0 1\ : 01101 \sharp \mapsto^*
(maszyna cztero-taśmowa):
\sharp\sharp\sharp\sharp \ : s_A \sharp\ : \sharp\sharp\sharp</math>. Stan
# Taśma nr <math>\displaystyle 1</math> jest tylko do odczytu. Mamy na niej słowo <math>\displaystyle 3^k</math>.
<math>s_A\in S_F</math>, zatem wprost z definicji <math>101101\in L(TM_2)</math>.
# Rozpocznij od zapisania słowa <math>\displaystyle 11</math> na taśmie nr <math>\displaystyle 2</math> i słowa <math>\displaystyle 22</math> na taśmie nr <math>\displaystyle 3</math>
# Przepisz słowa na taśmę nr <math>\displaystyle 4</math> według kolejności taśm <math>\displaystyle 2,3,1</math>.
# Sprawdź na taśmie nr <math>\displaystyle 4</math> czy <math>\displaystyle k=i\cdot j</math>. Jeśli tak to akceptuj. Inaczej krok następny.
# Dopisz symbol <math>\displaystyle 1</math> na taśmie nr <math>\displaystyle 2</math>. Gdy powstało słowo dłuższe niż <math>\displaystyle k</math> dopisz symbol <math>\displaystyle 2</math> na taśmie nr <math>\displaystyle 3</math> a słowo
na taśmie nr <math>\displaystyle 2</math> usuń i zapisz na niej słowo <math>\displaystyle 11</math>.
# Jeśli słowo na taśmie nr <math>\displaystyle 3</math> jest dłuższe niż <math>\displaystyle k</math> to odrzuć. W przeciwnym przypadku przejdź do kroku [[##setp3|Uzupelnic setp3|]].


Idea tej maszyny jest bardzo prosta. Wykorzystaj taśmy nr <math>\displaystyle 2</math> (licznik 1) i <math>\displaystyle 3</math> (licznik 2) jako liczniki a na taśmie <math>\displaystyle 4</math> wykonuj symulacje.
'''(Ad. 2)''' Wykonujemy identyczną symulację na drugim ze słów:
Zacznij od stanu liczników na <math>\displaystyle 2</math> i zwiększaj kolejno licznik 1 a po jego przepełnieniu zeruj go (do wartości początkowej <math>\displaystyle 2</math>)
<center><math>
i zwiększ licznik <math>\displaystyle 2</math>. Gdy on także się przepełni, to iloczyn stanów liczników przekracza <math>\displaystyle k</math> zatem
\begin{array} {c c c c c c c c c}
można zakończyć generowanie ciągów.
&\sharp \ :s_0 1\ : 010101 \sharp & \mapsto & \sharp  \sharp \ : r_1
 
0\ : 10101 \sharp &\mapsto & \sharp  \sharp 0 \ : r_1' 1\ : 0101 \sharp
W oczywisty sposób otrzymujemy, że ilość wymaganych kroków czasowych maszyny jest ograniczona przez wielomian (dla dużych <math>\displaystyle n</math>).
&\mapsto & \sharp  \sharp 01 \ : r_1' 0\ : 101 \sharp
Dla małych <math>\displaystyle n</math> możemy zawsze rozbudować maszynę tak aby akceptowała słowa bez żadnego testowania.
&\\
Zatem <math>\displaystyle L\in  </math> '''P''' .
\mapsto & \sharp  \sharp 010 \ : r_1' 1\ : 01 \sharp & \mapsto &
</div></div>
\sharp \sharp 0101 \ : r_1' 0\ : 1 \sharp & \mapsto & \sharp \sharp
 
01010 \ : r_1' 1 \ : \sharp &\mapsto & \sharp \sharp 01010  1 \ : r_1'
{{cwiczenie|||
\sharp
Uzasadnij że funkcja <math>\displaystyle s(n)=3n</math> jest konstruowalna pamięciowo.
&\\
}}
\mapsto & \sharp 01010 \ : q_1 1\ : \sharp& \mapsto & \sharp \sharp
0101 \ : l 0\ : \sharp \sharp & \mapsto & \sharp \sharp 010 \ : l 1\ : 0
\sharp \sharp &\mapsto & \sharp \sharp 0 1\ : l 0\ : 10 \sharp
\sharp
&\\
\mapsto & \sharp \sharp 0 \ : l 1\ : 010 \sharp \sharp& \mapsto &
\sharp \sharp \ : l 0\ : 1010 \sharp \sharp& \mapsto & \sharp \ : l
\sharp\ : 01010 \sharp \sharp & \mapsto & \sharp\sharp \ : s_0 0\ : 1010
\sharp\sharp
&\\
\mapsto & \sharp\sharp\sharp \ : r_0 1\ : 010 \sharp\sharp & \mapsto &
\sharp\sharp\sharp 1 \ : r_0' 0\ : 10 \sharp\sharp & \mapsto &
\sharp\sharp\sharp 10 \ : r_0' 1\ : 0 \sharp\sharp & \mapsto &
\sharp\sharp\sharp 101 \ : r_0' 0\ :  \sharp\sharp
&\\
\mapsto &
\sharp\sharp\sharp 1010 \ : r_0' \sharp\ : \sharp &
\mapsto & \sharp\sharp\sharp 101 \ : q_0 0\ : \sharp\sharp & \mapsto &
\sharp\sharp\sharp 10 \ : l 1\ : \sharp\sharp\sharp & \mapsto &
\sharp\sharp\sharp \ : 1 l 0\ : 1\sharp\sharp\sharp
&\\
\mapsto &
\sharp\sharp\sharp \ : l 1\ : 01\sharp\sharp\sharp &
\mapsto & \sharp\sharp \ : l \sharp \ : 101\sharp\sharp\sharp &
\mapsto & \sharp\sharp\sharp \ : s_0 1\ : 01\sharp\sharp\sharp &
\mapsto & \sharp\sharp\sharp\sharp \ : r_1 0\ : 1 \sharp\sharp\sharp
&\\
\mapsto & \sharp\sharp\sharp\sharp 0 \ : r_1 1\ : \sharp\sharp\sharp &
\mapsto & \sharp\sharp\sharp\sharp 01 \ : r_1' \sharp\ : \sharp\sharp &
\mapsto & \sharp\sharp\sharp\sharp  0\ : q_1 1\ : \sharp\sharp\sharp &
\mapsto & \sharp\sharp\sharp\sharp  \ : l 0\ : \sharp \sharp\sharp\sharp
&\\
\mapsto & \sharp\sharp\sharp \ : l \sharp \ : 0 \sharp\sharp\sharp\sharp &
\mapsto & \sharp\sharp\sharp\sharp  \ : s_0 0 \ : \sharp
\sharp\sharp\sharp &
\mapsto & \sharp\sharp\sharp\sharp \sharp \ : r_0 \sharp \ : \sharp\sharp\sharp & \mapsto&
\sharp\sharp\sharp\sharp \sharp \ : s_R \sharp \ : \sharp\sharp\sharp& \circlearrowleft\\
\end{array}
</math></center>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
Na ostatniej otrzymanej konfiguracji maszyna się zatrzymuje (następne konfiguracje są identyczne).
Przypomnij sobie uzasadnienie dla funkcji <math>\displaystyle 2n</math> z wykładu.
Zatem konfiguracja początkowa <math>\sharp \ :s_0 1\ : 010101 \sharp</math> prowadzić może poprzez relację <math>\mapsto^*</math> tylko do
konfiguracji (obliczeń wykonanych) wypisanych powyżej. Żadna z otrzymanych konfiguracji pośrednich
nie zawiera stanu ze zbioru <math>S_F</math>. To z kolei oznacza, że <math>1010101\not\in L(TM_2)</math>.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> 
{{cwiczenie|2||
Bierzemy maszynę <math>\displaystyle MT_4</math> z wykładu konstruującą funkcję <math>\displaystyle 2n</math>. Dodajemy jedna dodatkową taśmę (oznaczmy taśmy przez <math>\displaystyle I</math> oraz <math>\displaystyle S</math>).
Niech będzie dany alfabet <math>\Sigma_I =\left\{0,1,\clubsuit\right\}</math>. Zaprojektuj maszynę Turinga akceptująca język postaci:
Drugą taśmę realizujemy poprzez rozszerzenie alfabetu. Jest to spowodowane faktem, że w definicji konstruowalności
<center><math>
pamięciowej wymagane jest istnienie jedno-taśmowej deterministycznej maszyny Turinga.
L=\left\{u\clubsuit w\ : : \ : u,w\in \left\{0,1\right\}^*\right\}</math></center>
Konstruujemy maszynę <math>\displaystyle \mathcal{M}</math> według schematu
# Jeśli słowo wejściowe jest puste to stop.
# Jeśli słowo wejściowe jest inne niż <math>\displaystyle 1^n</math> to odrzuć.
# Przepisz słowo wejściowe tak aby znajdowało się na taśmie <math>\displaystyle I</math> a taśma <math>\displaystyle S</math> była pusta (gdy zaczynamy symulować
dwie taśmy musimy przejść do innego zestawu symboli w którym rozróżniamy taśmy).
# Kopiujemy słowo wejściowe na taśmę <math>\displaystyle S</math>.
# Symulujemy maszynę <math>\displaystyle MT_4</math> na taśmie <math>\displaystyle S</math>.
# Dopisujemy do taśmy <math>\displaystyle S</math> słowo wejściowe. W tym momencie zaznaczyliśmy dokładnie <math>\displaystyle 3n</math> komórek taśmy.
# Zamieniamy symbole na <math>\displaystyle 1</math> (zapominamy o symulacji taśm), wracamy do lewego markera i przechodzimy
do konfiguracji końcowej <math>\displaystyle s_1\in S_F</math>.


Po zakończeniu cyklu doszliśmy do konfiguracji <math>\displaystyle \sharp s_1 1^{3n} \sharp</math> co było wymagane w definicji.
Zaprojektuj maszynę Turinga <math>\mathcal{M}=(\Sigma _{T},S,f,s_{0},S_{F})</math>, która akceptuje język <math>L</math>. Następnie:
</div></div>
# Wypisz elementy składowe maszyny <math>\mathcal{M}</math>, tzn. zbiory <math>\Sigma_T,S,S_{F}</math> oraz funkcję przejścia <math>f</math> (zapewnij, aby <math>s_0\in  S</math>).
# Wykonaj symulację maszyny <math>\mathcal{M}</math> na słowie <math>w_1=1100\clubsuit 11</math>,
# na słowie <math>w_2=\clubsuit 01 \clubsuit</math>,
# oraz na słowie <math>w_3=0000110</math>.


{{cwiczenie|||
Uzasadnij że funkcja <math>\displaystyle s(n)=3^n</math> jest konstruowalna pamięciowo.
}}
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Wykorzystaj konstruowalność pamięciową funkcji <math>\displaystyle g(n)=3n</math>.
Projektowana maszyna może działać według schematu:
# Przejdź słowo wejściowe od lewego do prawego ogranicznika.
# Jeśli napotkasz symbol <math>\clubsuit</math>, oznacz to w stanach maszyny.
# Jeśli napotkasz symbol <math>\clubsuit</math> ponownie, to odrzuć.
# Gdy dotarłeś do prawego ogranicznika i nie napotkałeś <math>\clubsuit</math>, to odrzuć; w przeciwnym przypadku akceptuj.
 
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Wykorzystujemy trzy taśmy (<math>\displaystyle I</math>, <math>\displaystyle C</math>, <math>\displaystyle S</math>) oraz maszynę <math>\displaystyle \mathcal{M}</math> konstruującą pamięciowo funkcję <math>\displaystyle g(n)=3n</math>.
'''(Ad. 1)''' Wypiszemy maszynę <math>\mathcal{M}=(\Sigma _{T},S,f,s_{0},S_{F})</math> działającą według zaproponowanego we wskazówce schematu.
Docelowa maszyna <math>\displaystyle \mathcal{N}</math> działa według schematu.
Zbiór <math>\Sigma_I</math> oraz stan początkowy <math>s_0</math> zostały narzucone treścią zadania. Oznaczamy kolejno:
# Jeśli słowo początkowe jest puste wypisz <math>\displaystyle 1</math> i zatrzymaj się. Inaczej wykonaj następny krok.
<center><math>
# Jeśli słowo wejściowe jest inne niż <math>\displaystyle 1^n</math> to odrzuć.
\Sigma_T=\left\{0,1,\clubsuit,\sharp\right\}\quad,\quad S=\left\{s_0,s_1,s_R,s_A\right\}\quad,\quad S_F=\left\{s_A\right\}
# Na taśmie <math>\displaystyle I</math> wypisz słowo wejściowe, na taśmach <math>\displaystyle C</math> i <math>\displaystyle S</math> wypisz słowo <math>\displaystyle 1</math>.
# Wykonaj symulację maszyny <math>\displaystyle \mathcal{M}</math> na taśmie <math>\displaystyle S</math> oraz dopisz symbol <math>\displaystyle 1</math> do taśmy <math>\displaystyle C</math> (po jednym
przebiegu ilość symboli na taśmie <math>\displaystyle S</math> potraja się)
# Jeśli słowo na taśmie <math>\displaystyle C</math> jest krótsze niż słowo na taśmie <math>\displaystyle I</math> wykonaj ponownie krok&nbsp;[[##step4|Uzupelnic step4|]].
# W tym momencie na taśmie <math>\displaystyle S</math> zostało zaznaczone <math>\displaystyle 3^n</math>  komórek.
Zamieniamy wypisane symbole na <math>\displaystyle 1</math> (zapominamy o symulacji taśm), wracamy nad pierwszy symbol (przed lewym markerem)
i przechodzimy do konfiguracji końcowej <math>\displaystyle s_1\in S_F</math>.
 
Po zakończeniu cyklu doszliśmy do konfiguracji <math>\displaystyle \sharp s_1 1^{3^n} \sharp</math> co było wymagane w definicji konstruowalności
pamięciowej.
</div></div>
 
{{cwiczenie|||
Skonstruuj maszynę Turinga rozpoznającą język zadany gramatyką:
<center><math>\displaystyle
S\rightarrow aTb|b \quad, \quad T\rightarrow Ta|1
</math></center>
</math></center>


}}
oraz definiujemy funkcję przejścia według tabeli:


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
{| border=1 align=center
Zacznij od wypisania języka opisanego przez daną gramatykę.
|-  
</div></div>
| <math>(s_0,0)\mapsto (s_0,0,1)</math>  ||  <math>(s_0,1)\mapsto (s_0,1,1)</math>  ||  <math>(s_0,\clubsuit)\mapsto (s_1,\clubsuit,1)</math>
||  <math>(s_0,\sharp)\mapsto (s_R,\sharp,0)</math>
|-
| <math>(s_1,0)\mapsto (s_1,0,1)</math>  ||  <math>(s_1,1)\mapsto (s_1,1,1)</math>  ||  <math>(s_1,\clubsuit)\mapsto (s_R,\clubsuit,0)</math>  ||
<math>(s_1,\sharp)\mapsto (s_A,\sharp,0)</math>
|-
| ||  ||  <math>(s_R,\clubsuit)\mapsto (s_R,\clubsuit,0)</math||  <math>(s_R,\sharp)\mapsto (s_R,\sharp,0)</math>
|-
| ||  ||  ||  <math>(s_A,\sharp)\mapsto (s_A,\sharp,0)</math>
|}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
Wykonujemy kolejno symulację maszyny Turinga <math>\mathcal{M}</math> na słowach:<br>
Analizując postać gramatyki, dochodzimy do wniosku, że zadana
'''(Ad. 2)''' <math>w_1=1100\clubsuit 11</math><br>
maszyna ma rozpoznawać język postaci:
<center><math>
<center><math>\displaystyle
\begin{array} {c c c c c c c c}
L=\left\{a^n b\: :\; n\geq 0\right\}
&\sharp s_0 1100\clubsuit 11\sharp & \mapsto & \sharp 1 s_0 100\clubsuit 11\sharp &\mapsto &
\sharp 11 s_0 00\clubsuit 11\sharp &\mapsto & \sharp 110 s_0 0\clubsuit 11\sharp
\\
\mapsto & \sharp 1100 s_0 \clubsuit 11\sharp & \mapsto &  \sharp 1100\clubsuit s_1 11\sharp  &\mapsto &
\sharp 1100\clubsuit 1 s_1 1\sharp &\mapsto & \sharp 1100\clubsuit 11  s_1 \sharp
\\
\mapsto & \sharp 1100\clubsuit 11  s_A \sharp & \circlearrowleft
\end{array}  
</math></center>
</math></center>


Jest to język regularny, więc
Konfiguracja końcowa jest akceptująca, zatem rzeczywiście <math>w_1\in L(\mathcal{M})</math>.
rozpoznawany przez automat skończenie stanowy. Zatem do akceptacji tego języka wystarczy,
aby maszyna przeszła taśmę z lewej strony do prawej według zasad:
# Jeśli czytasz symbol <math>\displaystyle a</math> wypisz <math>\displaystyle a</math> i przejdź w prawo
powtarzając ten krok. Jeśli czytasz <math>\displaystyle b</math> przejdź w prawo i wykonaj
krok następny.
# Jeśli jesteś na ograniczniku to akceptuj, inaczej odrzuć.


</div></div>
<br>
 
'''(Ad. 3)''' <math>w_2=\clubsuit 01 \clubsuit</math><br>
{{cwiczenie|||
<center><math>
Przedstaw ideę działania maszyny Turinga rozpoznającej język
\begin{array} {c c c c c c c c}
<center><math>\displaystyle
& \sharp s_0 \clubsuit 01 \clubsuit \sharp & \mapsto & \sharp\clubsuit s_1 01 \clubsuit\sharp  &\mapsto &
L=\left\{a^n b^{2n} c^{3n} \;:\; n>1\right\}
\sharp\clubsuit 0 s_1 1 \clubsuit\sharp &\mapsto & \sharp\clubsuit 01 s_1 \clubsuit\sharp
\\
\mapsto & \sharp\clubsuit 01 s_R \clubsuit\sharp & \circlearrowleft
\end{array}  
</math></center>
</math></center>


}}
Żadna z otrzymanych konfiguracji nie była akceptująca, zatem <math>w_2\not\in L(\mathcal{M})</math>.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<br>
Wykorzystaj kilka taśm oraz konstruowalność pamięciową.
'''(Ad. 4)''' <math>w_3=0000110</math><br>
</div></div>
<center><math>
 
\begin{array} {c c c c c c c c}
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
& \sharp s_0 0000110 \sharp & \mapsto & \sharp 0 s_0 000110 \sharp &\mapsto & \sharp 00 s_0 00110 \sharp &\mapsto &
Idea działania poszukiwanej maszyny (cztero taśmowej) jest
\sharp 000 s_0 0110 \sharp
następująca:
\\
# Sprawdź czy słowo wjeściowe <math>\displaystyle w</math> zawiera jako pierwszy symbol <math>\displaystyle a</math>. Jeśli nie
\mapsto & \sharp 0000 s_0 110 \sharp & \mapsto & \sharp 00001 s_0 10 \sharp  &\mapsto & \sharp 000011  s_0 0 \sharp  &\mapsto &
odrzuć.
\sharp 0000110 s_0 \sharp
# Skopiuj najdłuższy prefiks słowa wejściowego <math>\displaystyle w</math> postaci <math>\displaystyle a^k</math> na
\\
taśmę nr dwa.
\mapsto & \sharp 0000110 s_R \sharp & \circlearrowleft
# Korzystając z konstruowalności pamięciowej funkcji <math>\displaystyle 2k</math> oraz
\end{array}  
<math>\displaystyle 3k</math> wypisz słowo <math>\displaystyle b^{2k}</math> na taśmie nr <math>\displaystyle 3</math> oraz słowo <math>\displaystyle c^{3k}</math> na
</math></center>
taśmie nr <math>\displaystyle 4</math>.
# Dopisz słowo z taśmy nr <math>\displaystyle 3</math> i <math>\displaystyle 4</math> do słowa na taśmie nr <math>\displaystyle 2</math>. W
tym momencie na taśmie nr <math>\displaystyle 2</math> znajduje się słowo <math>\displaystyle a^k b^{2k}
c^{3k}</math>.
# Porównaj słowo z taśmy nr <math>\displaystyle 2</math> ze słowem <math>\displaystyle w</math>. Jeśli są
identyczne to akceptuj.


Tak jak w poprzednim przypadku <math>w_3\not\in L(\mathcal{M})</math>.
</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|3||
W trakcie wykładu rozważaliśmy zamkniętość klas języków w
W trakcie wykładu rozważaliśmy język
klasyfikacji Chomsky'ego ze względu na różne działania. Podaj
<center><math>
uzasadnienie (ideę konstrukcji) następującego faktu:
L=\{3^k\ : : \ : k=i\cdot j\text{ dla pewnych } i,j> 1\}</math>,</center>


Dla dowolnych maszyn Turinga <math>\displaystyle TM_1</math>, <math>\displaystyle TM_2</math> istnieje maszyna
wykazując, że <math>L\in</math> '''NP''' .
<math>\displaystyle \mathcal{M}</math> o własności:
Uzasadnij, że także <center><math>L\in</math> '''P''' <math></math>.</center>
# <math>\displaystyle  L( \mathcal{M})=L(TM_1)\cup L(TM_2) </math>
# <math>\displaystyle  L( \mathcal{M})=L(TM_1)\cap L(TM_2) </math>


}}
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Wykonaj odpowiednią symulację maszyn <math>\displaystyle TM_1</math> oraz <math>\displaystyle TM_2</math>.
Zastanów się, ile maksymalnie trzeba wykonać mnożeń, aby zweryfikować istnienie <math>i,j>1</math>, dla których
<math>k=i\cdot j</math>.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
'''(Ad. 1)''' Konstruujemy maszynę dwu-taśmową która działa
Sprawdzamy wszystkie możliwości. Musimy wykonać maksymalnie <math>k^2</math> (wielomianową ilość) mnożeń. Sama weryfikacja
według zasady:
zależności <math>k=i\cdot j</math> (według uzasadnienia z wykładu) jest wykonywana w czasie wielomianowym.
# Kopiuj słowo wejściowe na taśmę nr 2. Symuluj kolejno jeden
krok czasowy <math>\displaystyle TM_1</math> na taśmie <math>\displaystyle 1</math> i jeden krok <math>\displaystyle TM_2</math> na taśmie <math>\displaystyle 2</math>.
# Jeśli któraś z maszyn zaakceptowała to akceptuj.


'''(Ad. 2)''' Konstrukcja jest niemalże identyczne. Jedynie w
Pozostaje zaprojektować deterministyczną maszynę generującą ciągi. Można to zrobić według schematu
kroku (2) akceptujemy gdy obie maszyny zaakceptowały. Ponieważ może
(maszyna czterotaśmowa):
to się stać w różnych krokach czasowych, w momencie gdy jedna z
# Taśma nr <math>1</math> jest tylko do odczytu. Mamy na niej słowo <math>3^k</math>.
maszyn zaakceptuje, kończymy jej symulację i symulujemy tylko drugą
# Rozpocznij od zapisania słowa <math>11</math> na taśmie nr <math>2</math> i słowa <math>22</math> na taśmie nr <math>3</math>.
aż do momentu gdy zaakceptuje (o ile to nastąpi).
# {{kotwica|prz.3|}}Przepisz słowa na taśmę nr <math>4</math> według kolejności taśm <math>2,3,1</math>.
</div></div>
# Sprawdź na taśmie nr <math>4</math> czy <math>k=i\cdot j</math>. Jeśli tak, to akceptuj. Inaczej krok następny.
# Dopisz symbol <math>1</math> na taśmie nr <math>2</math>. Gdy powstało słowo dłuższe niż <math>k</math>, dopisz symbol <math>2</math> na taśmie nr <math>3</math>, a słowo na taśmie nr <math>2</math> usuń i zapisz na niej słowo <math>11</math>.
# Jeśli słowo na taśmie nr <math>3</math> jest dłuższe niż <math>k</math>, to odrzuć. W przeciwnym przypadku przejdź do kroku [[#prz.3|3]].


{{cwiczenie|||
Idea tej maszyny jest bardzo prosta. Wykorzystaj taśmy nr <math>2</math> (licznik 1) i <math>3</math> (licznik 2) jako liczniki, a na taśmie <math>4</math> wykonuj symulacje.
Czy któraś z poniższych list słów ma własność Posta?
Zacznij od stanu liczników na <math>2</math> i zwiększaj kolejno licznik 1, a po jego przepełnieniu zeruj go (do wartości początkowej <math>2</math>)
# <center><math>\displaystyle
i zwiększ licznik <math>2</math>. Gdy on także się przepełni, to iloczyn stanów liczników przekracza <math>k</math>, zatem można zakończyć generowanie ciągów.
(u_1,v_1)=\left [ \begin{array} {c} a^2 \\ a^2 b\end{array} \right]\;
,\; (u_2,v_2)=\left [
\begin{array} {c} b^2 \\ ba
\end{array} \right]\; ,\; (u_3,v_3)=\left [ \begin{array} {c} ab^2 \\ b\end{array} \right]
</math></center>
# <center><math>\displaystyle
(u_1,v_1)=\left [ \begin{array} {c} a \\ b^2\end{array} \right]\; ,\;
(u_2,v_2)=\left [
\begin{array} {c}
a^2
\\b
\end{array} \right]
</math></center>
# <center><math>\displaystyle
(u_1,v_1)=\left [ \begin{array} {c} ba \\ abab\end{array} \right]\;
,\; (u_2,v_2)=\left [
\begin{array} {c}
b
\\a
\end{array} \right]\;,\;
(u_3,v_3)=\left [
\begin{array} {c}
aba
\\b
\end{array} \right]\;,\;
(u_4,v_4)=\left [
\begin{array} {c}
aa
\\a
\end{array} \right]
</math></center>


}}
W oczywisty sposób otrzymujemy, że ilość wymaganych kroków czasowych maszyny jest ograniczona przez wielomian (dla dużych <math>n</math>).
 
Dla małych <math>n</math> możemy zawsze rozbudować maszynę tak, aby akceptowała słowa bez żadnego testowania.
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> 
Zatem <math>L\in</math> '''P''' .
'''(Ad. 1)''' Rozważmy ciąg indeksów <math>\displaystyle (1,2,1,3)</math>. Otrzymujemy:
<center><math>\displaystyle
\left [ \begin{array} {c} a^2 \\ a^2 b\end{array} \right] \left
[\begin{array} {c} b^2 \\ ba\end{array} \right] \left [
\begin{array} {c} a^2 \\ a^2 b\end{array} \right] \left [
\begin{array} {c} ab^2 \\ b\end{array} \right]
=\left [ \begin{array} {c} a^2 b^2 a^2 ab^2\\ a^2 b ba a^2 b b
\end{array} \right]=\left [ \begin{array} {c} a^2 b^2 a^3 b^2\\ a^2 b^2 a^3 b^2
\end{array} \right]
</math></center>
 
Zatem własność Posta zachodzi dla tej listy.
 
'''(Ad. 2)''' Dany ciąg nie ma własności Posta. bez względu na
kolejność indeksów pierwsze ze słów zawsze jest postaci <math>\displaystyle a^k</math> a
drugi <math>\displaystyle b^j</math> dla pewnych <math>\displaystyle k,j>0</math>. Ale zawsze <math>\displaystyle a^k \neq b^j</math> czyli
własność Posta nie może zachodzić.
 
'''(Ad. 3)''' Rozważmy ciąg indeksów <math>\displaystyle (4,2,3,2,3,1,1)</math>.
Zestawiając zadane pary słów w tej kolejności otrzymujemy:
<center><math>\displaystyle
\left [\begin{array} {c} aa\\a\end{array} \right] \left [
\begin{array} {c} ba \\ abab\end{array} \right]
\left [ \begin{array} {c} ba \\ abab\end{array} \right] \left [
\begin{array} {c} b\\a \end{array} \right] \left [
\begin{array} {c} aba \\b \end{array} \right] \left [
\begin{array} {c} b\\a \end{array} \right]
\left [\begin{array} {c} aa\\a\end{array} \right]
</math></center>
 
<center><math>\displaystyle
= \left [\begin{array} {c}
aabababababaa\\aabababababaa\end{array} \right]
</math></center>
 
W ten sposób wykazaliśmy, że własność Posta zachodzi.
</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|4||
W definicji problemu Posta zakłada się, że alfabet <math>\displaystyle \mathcal{A}</math>
Uzasadnij, że funkcja <math>s(n)=3n</math> jest konstruowalna pamięciowo.
zawiera co najmniej dwa elementy. Wykaż, że gdy to założenie nie
jest spełnione (tzn. <math>\displaystyle \mathcal{A}=\left\{1\right\}</math>) problem Posta jest
problemem rozstrzygalnym.
}}
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Rozważ dwa przypadki, zależnie od tego czy lista zawiera tylko pary
Przypomnij sobie uzasadnienie dla funkcji <math>2n</math> z wykładu.
słów postaci <math>\displaystyle (a^k,a^j)</math>, gdzie <math>\displaystyle k>j</math> (lub tylko <math>\displaystyle k<j</math>) czy też
jeszcze jakieś inne pary słów.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
Rozważmy listę par słów <math>\displaystyle (u_1,v_1),\dots, (u_n,v_n)</math> nad alfabetem
Bierzemy maszynę <math>MT_4</math> z wykładu konstruującą funkcję <math>2n</math>. Dodajemy jedną dodatkową taśmę (oznaczmy taśmy przez <math>I</math> oraz <math>S</math>).
<math>\displaystyle \mathcal{A}</math>. Przedstawimy algorytm sprawdzający czy lista ma
Drugą taśmę realizujemy poprzez rozszerzenie alfabetu. Jest to spowodowane faktem, że w definicji konstruowalności
własność Posta.
pamięciowej wymagane jest istnienie jednotaśmowej deterministycznej maszyny Turinga.
# Jeśli lista zawiera parę <math>\displaystyle (1^k,1^k)</math> to mamy własność Posta.
Konstruujemy maszynę <math>\mathcal{M}</math> według schematu:
# Jeśli jedyne pary to takie w których
# Jeśli słowo wejściowe jest puste, to stop.
<math>\displaystyle (u_i,v_i)=(1^{k_i},1^{l_i})</math> oraz <math>\displaystyle k_i>l_i</math> (lub <math>\displaystyle k_i<l_i</math>) dla
# Jeśli słowo wejściowe jest inne niż <math>1^n</math>, to odrzuć.
<math>\displaystyle i=1,\dots,n</math> to własność posta nie jest spełniona (słowo dane przez
# Przepisz słowo wejściowe tak, aby znajdowało się na taśmie <math>I</math>, a taśma <math>S</math> była pusta (gdy zaczynamy symulować dwie taśmy musimy przejść do innego zestawu symboli, w którym rozróżniamy taśmy).
katenację dowolnych <math>\displaystyle u_i</math> zawsze zawiera więcej (odp. mniej) symboli
# Kopiujemy słowo wejściowe na taśmę <math>S</math>.
niż odpowiadająca mu katenacja słow <math>\displaystyle v_i</math> )
# Symulujemy maszynę <math>MT_4</math> na taśmie <math>S</math>.
# W ostatnim przypadku istnieją indeksy <math>\displaystyle i,j</math> takie, że
# Dopisujemy do taśmy <math>S</math> słowo wejściowe. W tym momencie zaznaczyliśmy dokładnie <math>3n</math> komórek taśmy.
<center><math>\displaystyle
# Zamieniamy symbole na <math>1</math> (zapominamy o symulacji taśm), wracamy do lewego markera i przechodzimy do konfiguracji końcowej <math>s_1\in S_F</math>.
(u_i,v_i)=(1^k,1^l)\quad , \quad (u_j,v_j)=(1^p,1^q)
</math></center>
 
przy czym <math>\displaystyle k<l</math> i <math>\displaystyle p>q</math>. W tej sytuacji zachodzi własność Posta.
Uzasadnienie jest następujące. Biorąc ciąg:
<center><math>\displaystyle
\begin{array} {c c c}
(\underbrace{i\;,\; \dots\;,\;i}&,&\underbrace{j\;,\;\dots\;,\;j})\\
</math> {<math>\displaystyle p-q</math> razy} <math>\displaystyle  &&  </math> { <math>\displaystyle l-k </math> razy } <math>\displaystyle 
\end{array}
</math></center>
 
Otrzymujemy słowa:
<center><math>\displaystyle
\left [ \begin{array} {c} u_1\\ v_1 \end{array} \right ]^{p-q} \left [
\begin{array} {c} u_2\\ v_2 \end{array} \right ]^{l-k}=
\left [ \begin{array} {c} 1^k\\ 1^l \end{array} \right ]^{p-q}\left [
\begin{array} {c} 1^p\\ 1^1 \end{array} \right ]^{l-k}=
\left [ \begin{array} {c} 1^{k(p-q)}\\1^{l(p-q)}\end{array} \right ]
\left [
\begin{array} {c}1^{p (l-k)}\\
1^{q(l-k)} \end{array} \right ]
</math></center>
 
<center><math>\displaystyle
=\left [ \begin{array} {c} 1^{kp-kq+pl-pk}\\1^{lp-lq+ql-qk}
\end{array} \right ]=\left [ \begin{array} {c} 1^{lp-kq}\\1^{lp-kq}
\end{array} \right ]
</math></center>
 
Dla danej listy, można rostrzygnąć w czasie wielomianowym który z
przypadków (1), (2), (3) zachodzi. Otrzymaliśmy rostrzygalność
problemu Posta dla tej sytuacji.


Po zakończeniu cyklu doszliśmy do konfiguracji <math>\sharp s_1 1^{3n} \sharp</math>, co było wymagane w definicji.
</div></div>
</div></div>


==Zadania domowe==
{{cwiczenie|5||
 
Uzasadnij, że funkcja <math>s(n)=3^n</math> jest konstruowalna pamięciowo.
{{cwiczenie|||
Zadanie domowe 2.1 do wykładu 12 polegało na konstrukcji maszyny Turinga
<math>\displaystyle \mathcal{MT}</math> akceptującej język:
<center><math>\displaystyle
L_1=\left\{www\: : \: w\in \left\{\circ,\bullet,\star\right\}^*\right\}
</math></center>
 
Zmodyfikuj, ewentualnie, tę konstrukcję <math>\displaystyle \mathcal{MT}</math> aby udowodnić <math>\displaystyle L_1 \in  </math> '''P''' .
}}
}}


{{cwiczenie|||
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> 
Zadanie domowe 2.2 do wykładu 12 polegało na konstrukcji niedeterministycznej maszyny Turinga
Wykorzystaj konstruowalność pamięciową funkcji <math>g(n)=3n</math>.
<math>\displaystyle \mathcal{NMT}</math> akceptującej język:
</div></div>
<center><math>\displaystyle
L_2=\left\{w_1 w_1 w_2 w_2 \dots w_n w_n \: : \: w_i \in \left\{\circ,\bullet\right\}^+, n>0 \right\}
</math></center>


Zmodyfikuj, ewentualnie, tę konstrukcję <math>\displaystyle \mathcal{NMT}</math> aby udowodnić, że
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> 
<math>\displaystyle L_2 \in </math> '''NP''' .<br>
Wykorzystujemy trzy taśmy (<math>I</math>, <math>C</math>, <math>S</math>) oraz maszynę <math>\mathcal{M}</math> konstruującą pamięciowo funkcję <math>g(n)=3n</math>.
Docelowa maszyna <math>\mathcal{N}</math> działa według schematu.
# Jeśli słowo początkowe jest puste, wypisz <math>1</math> i zatrzymaj się. W przeciwnym wypadku, wykonaj następny krok.
# Jeśli słowo wejściowe jest inne niż <math>1^n</math>, to odrzuć.
# Na taśmie <math>I</math> wypisz słowo wejściowe, na taśmach <math>C</math> i <math>S</math> wypisz słowo <math>1</math>.
# {{kotwica|prz.4|}}Wykonaj symulację maszyny <math>\mathcal{M}</math> na taśmie <math>S</math> oraz dopisz symbol <math>1</math> do taśmy <math>C</math> (po jednym przebiegu ilość symboli na taśmie <math>S</math> wzrasta trzykrotnie)
# Jeśli słowo na taśmie <math>C</math> jest krótsze niż słowo na taśmie <math>I</math>, wykonaj ponownie krok [[#prz.4|4]].
# W tym momencie na taśmie <math>S</math> zostało zaznaczone <math>3^n</math>  komórek.
Zamieniamy wypisane symbole na <math>1</math> (zapominamy o symulacji taśm), wracamy nad pierwszy symbol (przed lewym markerem)
i przechodzimy do konfiguracji końcowej <math>s_1\in S_F</math>.


''Podpowiedź:'' wykorzystaj konstrukcję z wyrocznią. Dla słowa wejściowego <math>\displaystyle w</math>
Po zakończeniu cyklu doszliśmy do konfiguracji <math>\sharp s_1 1^{3^n} \sharp</math>, co było wymagane w definicji konstruowalności
przeprowadź weryfikację w trzech
pamięciowej.
etapach: konstrukcja słów <math>\displaystyle w_1, \dots ,w_n</math> gdzie <math>\displaystyle n< |w|</math> (wyrocznia), sklejanie,
</div></div>
weryfikacja czy <math>\displaystyle w=w_1w_1 w_2 w_2 \dots w_n w_n</math>.
}}


{{cwiczenie|||
<center>Zadania domowe</center>
Uzasadnij, że jeśli funkcja <math>\displaystyle s(n)</math> jest konstruowalna pamięciowo to obliczenie <math>\displaystyle d_1 \mapsto^* d_2</math> z definicji
konstruowalności pamięciowej (tzn. <math>\displaystyle d_1=\sharp s_0 1^n \sharp</math>,
<math>\displaystyle d_2=\sharp s_1 1^{s(n)} w \sharp</math>) następuję w conajwyżej <math>\displaystyle c 2^{s(n)}</math> krokach gdzie <math>\displaystyle c</math> jest pewną
stałą niezależną od <math>\displaystyle n</math>.<br>
''Podpowiedź:'' przeanalizuj ilość możliwych konfiguracji.
}}


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|6||
Uzasadnij że funkcja <math>\displaystyle n^3</math> jest konstruowalna pamięciowo.
Skonstruuj maszynę Turinga <math>\mathcal{MT}</math> akceptującą język:
}}
<center><math>
L_1=\left\{www\ : : \ : w\in \left\{\circ,\bullet,\star\right\}^*\right\}</math></center>


{{cwiczenie|||
Skonstruuj maszynę Turinga akceptującą słowo <math>\displaystyle u=1^n</math> w dokładnie <math>\displaystyle n^2</math> krokach. Jak zmodyfikować konstrukcję maszyny aby
akceptowała słowo <math>\displaystyle u</math> dokładnie w <math>\displaystyle 2^n</math> krokach?
}}
}}


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|7||
Wypisz dokładnie wszystkie elementy składowe maszyn Turinga
Uzasadnij, że język
rozpoznających języki zadane gramatykami:
<center><math>
# <math>\displaystyle S\rightarrow AbC</math>  ,  <math>\displaystyle A\rightarrow
L_2=\left\{w_1 w_1 w_2 w_2 \dots w_n w_n \ : : \ : w_i \in \left\{\circ,\bullet\right\}^+, n>0 \right\}
aAb|\varepsilon</math>, <math>\displaystyle C\rightarrow bCc|\varepsilon</math>
# <math>\displaystyle S\rightarrow ABACA\quad , \quad A\rightarrow Aa|a \quad,\quad B\rightarrow bb|b\quad ,\quad C\rightarrow c|\varepsilon</math>
 
}}
 
{{cwiczenie|||
Wykaż (podając ideę kontrukcji) że dla maszyn Turinga <math>\displaystyle TM_1</math>, <math>\displaystyle TM_2</math>
istnieje maszyna Turinga <math>\displaystyle \mathcal{M}</math> rozpoznająca język:
<center><math>\displaystyle  L(
\mathcal{M})=\left\{uv\; : \; u\in L(TM_1), v\in L(TM_2)\right\}</math></center>
 
}}
 
{{cwiczenie|||
Czy któraś z poniższych list słów ma własność Posta?
# <center><math>\displaystyle
(u_1,v_1)=\left [ \begin{array} {c} a\\a^2 b\end{array} \right]\; ,\;
(u_2,v_2)=\left [ \begin{array} {c} ba^2\\a^2 \end{array} \right]
</math></center>
</math></center>
# <center><math>\displaystyle
(u_1,v_1)=\left [ \begin{array} {c} a^b\\a \end{array} \right]\; ,\;
(u_2,v_2)=\left [ \begin{array} {c} a\\b a^2 \end{array} \right]
</math></center>
# <center><math>\displaystyle
(u_1,v_1)=\left [ \begin{array} {c} aaa\\a \end{array} \right]\; ,\;
(u_2,v_2)=\left [ \begin{array} {c} b\\b a \end{array} \right]
(u_3,v_3)=\left [ \begin{array} {c} bb\\b \end{array} \right]
(u_4,v_4)=\left [ \begin{array} {c} ba\\ab \end{array} \right]
</math></center>
}}


{{cwiczenie|||
jest rozpoznawany przez pewną niedeterministyczna maszynę Turinga <math>\mathcal{NMT}</math>. <br>
Udowodnij Twierdzenie&nbsp;2.1 z wykładu:


'''Twierdzenie.''' Dla każdej gramatyki istnieje
''Podpowiedź:'' wykorzystaj konstrukcję z wyrocznią. Dla słowa wejściowego <math>w</math> przeprowadź weryfikację w trzech
równoważna gramatyka tego samego typu taka, że każda produkcja, w
etapach: konstrukcja słów <math>w_1, \dots ,w_n</math>, gdzie <math>n< |w|</math> (wyrocznia), sklejanie, weryfikacja, czy <math>w=w_1w_1 w_2 w_2 \dots w_n w_n</math>.
której występuje symbol terminalny  <math>\displaystyle a  </math> , jest postaci  <math>\displaystyle v\longrightarrow a  </math> .
}}
}}

Aktualna wersja na dzień 21:49, 11 wrz 2023

Ćwiczenia 12

Ćwiczenie 1

Rozważmy maszynę Turinga TM2 z wykładu (Przykład 1.2) akceptującą język palindromów, czyli:

L={ww :: :w{0,1}*}

Sprawdź, że:

  1. 101101L(TM2)

oraz że

  1. 1010101∉L(TM2).
Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 2

Niech będzie dany alfabet ΣI={0,1,}. Zaprojektuj maszynę Turinga akceptująca język postaci:

L={uw :: :u,w{0,1}*}

Zaprojektuj maszynę Turinga =(ΣT,S,f,s0,SF), która akceptuje język L. Następnie:

  1. Wypisz elementy składowe maszyny , tzn. zbiory ΣT,S,SF oraz funkcję przejścia f (zapewnij, aby s0S).
  2. Wykonaj symulację maszyny na słowie w1=110011,
  3. na słowie w2=01,
  4. oraz na słowie w3=0000110.
Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 3

W trakcie wykładu rozważaliśmy język

L={3k :: :k=ij dla pewnych i,j>1},

wykazując, że L NP .

Uzasadnij, że także
L P .
Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 4

Uzasadnij, że funkcja s(n)=3n jest konstruowalna pamięciowo.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 5

Uzasadnij, że funkcja s(n)=3n jest konstruowalna pamięciowo.

Wskazówka
Rozwiązanie
Zadania domowe

Ćwiczenie 6

Skonstruuj maszynę Turinga 𝒯 akceptującą język:

L1={www :: :w{,,}*}

Ćwiczenie 7

Uzasadnij, że język

L2={w1w1w2w2wnwn :: :wi{,}+,n>0}

jest rozpoznawany przez pewną niedeterministyczna maszynę Turinga 𝒩𝒯.

Podpowiedź: wykorzystaj konstrukcję z wyrocznią. Dla słowa wejściowego w przeprowadź weryfikację w trzech etapach: konstrukcja słów w1,,wn, gdzie n<|w| (wyrocznia), sklejanie, weryfikacja, czy w=w1w1w2w2wnwn.