Zpo-8-wyk-Slajd53: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
WizualnieWikikod
Bwalter (dyskusja | edycje)
2376 edycji
Nie podano opisu zmian
 
Bwalter (dyskusja | edycje)
2376 edycji
Nie podano opisu zmian
 
Linia 1: Linia 1:
==Przykład(1)==
==Podsumowanie==


[[Image:zpo-8-wyk-Slajd53.PNG|Przykład(1)]]
[[Image:zpo-8-wyk-Slajd53.PNG|Podsumowanie]]




Warunkiem powodującym zgłoszenie wyjątku jest ''pula'' ''.'' ''isEmpty'' ''(),'' dlatego to właśnie on jest umieszczony na początku metody. Jeżeli jest on spełniony, wówczas wykonywana jest akcja realizowana obecnie w klazuli ''catch'' obsługi wyjątku, a w przeciwnym przypadku – instrukcja pobrania połączenia pochodząca z klauzuli ''try'' .
Wykład był wprowadzeniem do refaktoryzacji i miał na celu zapoznanie z celami i możliwymi korzyściami wynikającymi ze stosowania tej techniki pielęgnacji. Najważniejszą własnością refaktoryzacji jest brak zmiany zachowania programu. Warunek ten jest niezbędny do prawidłowego przekształcania programu, dlatego główne prace koncentrują się właśnie na nim. Dwie podstawowe metody weryfikacji poprawności refaktoryzacji to analiza statyczna kodu i testowanie, stanowiące formę analizy dynamicznej.  


Taka zmiana pozwoliła na zapobieżenie wyjątkowi zamiast podjęcia próby jego obsłużenia.
W celu określenia stanu kodu, który wskazuje na potrzebę refaktoryzacji, wprowadzono pojęcie przykrego zapachu w kodzie programu (ang. ''code'' ''bad'' ''smell'' ). Obejmuje on wiele różnych faktycznych naruszeń zasad dobrego projektowania. Dlatego wykrywanie przykrych zapachów jest trudne i wymaga analizy wielu różnych objawów.




[[zpo-8-wyk-Slajd52 | << Poprzedni slajd]] | [[zpo-8-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zpo-8-wyk-Slajd54 | Następny slajd >>]]
[[zpo-8-wyk-Slajd52 | << Poprzedni slajd]] | [[zpo-8-wyk-toc|Spis treści ]] | Następny slajd >>

Aktualna wersja na dzień 18:15, 4 lis 2006

Podsumowanie

Podsumowanie


Wykład był wprowadzeniem do refaktoryzacji i miał na celu zapoznanie z celami i możliwymi korzyściami wynikającymi ze stosowania tej techniki pielęgnacji. Najważniejszą własnością refaktoryzacji jest brak zmiany zachowania programu. Warunek ten jest niezbędny do prawidłowego przekształcania programu, dlatego główne prace koncentrują się właśnie na nim. Dwie podstawowe metody weryfikacji poprawności refaktoryzacji to analiza statyczna kodu i testowanie, stanowiące formę analizy dynamicznej.

W celu określenia stanu kodu, który wskazuje na potrzebę refaktoryzacji, wprowadzono pojęcie przykrego zapachu w kodzie programu (ang. code bad smell ). Obejmuje on wiele różnych faktycznych naruszeń zasad dobrego projektowania. Dlatego wykrywanie przykrych zapachów jest trudne i wymaga analizy wielu różnych objawów.


<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>

Źródło: „https://wazniak.mimuw.edu.pl/index.php?title=Zpo-8-wyk-Slajd53&oldid=65430”