Zpo-7-wyk-Slajd14: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Bwalter (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
Bwalter (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
Linia 1: Linia 1:
==Przykład(1)==
==Mediator: cel==


[[Image:zpo-7-wyk-Slajd14.PNG|Przykład(1)]]
[[Image:zpo-7-wyk-Slajd14.PNG|Mediator: cel]]




Pierwszym krokiem jest stworzenie pola służącego do przechowywania referencji powrotnej w klasie Książka. Ponieważ książka może składać się z wielu różniących się od siebie tomów, dlatego najlepszą strukturą do ich przechowywania jest zbiór. Następnie w klasie Książka dodawana jest metoda ''__'' ''tomy'' ''(),'' pozwalająca na dostęp i modyfikację nowopowstałego pola tomy. Warto zwrócić uwagę na nazwę metody, zaczynającą się od dwóch znaków podkreślenia – wskazuje ona na specjalne przeznaczenie metody.
Mediator znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy wiele obiektów o wspólnym interfejsie musi komunikować się ze sobą w celu wykonania określonego zadania. Najprostszym, lecz trochę naiwnym rozwiązaniem jest powiązanie wszystkich obiektów ze sobą w topologii grafu pełnego. Takie rozwiązanie jest jednak słabo skalowalne: dołączenie kolejnego obiektu powoduje konieczność powiadomienia o zmianie wszystkich pozostałych, aby potrafili skomunikować się z nowym uczestnikiem interakcji. Ponadto powoduje, że mechanizm komunikacji jest rozproszony, co utrudnia jego modyfikację i dalszy rozwój.




[[zpo-7-wyk-Slajd13 | << Poprzedni slajd]] | [[zpo-7-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zpo-7-wyk-Slajd15 | Następny slajd >>]]
[[zpo-7-wyk-Slajd13 | << Poprzedni slajd]] | [[zpo-7-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zpo-7-wyk-Slajd15 | Następny slajd >>]]

Aktualna wersja na dzień 19:16, 4 lis 2006

Mediator: cel

Mediator: cel


Mediator znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy wiele obiektów o wspólnym interfejsie musi komunikować się ze sobą w celu wykonania określonego zadania. Najprostszym, lecz trochę naiwnym rozwiązaniem jest powiązanie wszystkich obiektów ze sobą w topologii grafu pełnego. Takie rozwiązanie jest jednak słabo skalowalne: dołączenie kolejnego obiektu powoduje konieczność powiadomienia o zmianie wszystkich pozostałych, aby potrafili skomunikować się z nowym uczestnikiem interakcji. Ponadto powoduje, że mechanizm komunikacji jest rozproszony, co utrudnia jego modyfikację i dalszy rozwój.


<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>