Zpo-3-wyk-Slajd33: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
WizualnieWikikod
Bwalter (dyskusja | edycje)
2376 edycji
Nie podano opisu zmian
 
Bwalter (dyskusja | edycje)
2376 edycji
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
==Testy z użyciem TestNG(2)==
==Konfiguracja TestNG==


[[Image:zpo-3-wyk-Slajd33.PNG|Testy z użyciem TestNG(2)]]
[[Image:zpo-3-wyk-Slajd33.PNG|Konfiguracja TestNG]]




Na tym slajdzie przedstawiono bardziej zaawansowane cechy TestNG.
Pliki konfiguracyjne TestNG są zapisywane w postaci XML. Najwyższym poziomem konfiguracji jest suita o podanej nazwie (w typ przypadku Zestaw1). Wewnątrz niej znajdują się pojedyncze testy, zbudowane z klas.  


Anotacja @''Test'' może posiadać parametr ''groups'' , który definiuje grupy, do jakich dany przypadek testowy należy. Uruchamiając testy, można podać grupy, jakie powinny zostać wykonane. Pozostałe (niewymienione grupy) zostaną zignorowane.
Za pomocą pliku można przekazać wartości parametrów do przypadków testowych, które tego wymagają, dzięki czemu ten sam przypadek testowy może zostać uruchomiony wielokrotnie z różnymi wartościami parametrów.


Metoda ''zaleznyTest'' ''()'' oznaczona anotacją @DependsOnMethods zostanie wykonana po poprawnym (tzn. bez zgłoszenia wyjątku) metody od której zależy, czyli metody ''prosty'' ''().'' Mechanizm ten pozwala m.in. tworzyć metody zawierające wspólne fragmenty kodu dla wybranych grup przypadków testowych oraz uniknąć wykonywania zależnych przypadków testowych, jeżeli wykonywane przed nimi metody (np. inne przypadki testowe) nie powiodły się. Pozwala to uniknąć fałszywych komunikatów o błędach, które w rzeczywistości są spowodowane błędnym wynikiem przypadków zależnych
Ponadto można zignorować wybrane przypadki testowe lub połączyć je w grupy niezależnie od anotacji zapisanych bezpośrednio w kodzie.


Anotacja @Parameters zastosowana do przypadku testowego pozwala na przekazanie mu parametrów opisuje ona jakich parametrów przypadek wymaga. Parametry te (zawsze typu String!) są przekazywane poprzez plik konfiguracyjny.
Ponieważ uruchomienie testów TestNG wymaga przekazania także nazwy pliku konfiguracyjnego, można łatwo zarządzać konfiguracją testów, tworząc kilka różnych plików XML. Wówczas np. można wykonywać testy na różnych poziomach szczegółowości, koncentrując się na aktualnie istotnych elementach.




[[zpo-3-wyk-Slajd32 | << Poprzedni slajd]] | [[zpo-3-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zpo-3-wyk-Slajd34 | Następny slajd >>]]
[[zpo-3-wyk-Slajd32 | << Poprzedni slajd]] | [[zpo-3-wyk-toc|Spis treści ]] | [[zpo-3-wyk-Slajd34 | Następny slajd >>]]

Aktualna wersja na dzień 21:54, 4 lis 2006

Konfiguracja TestNG

Konfiguracja TestNG


Pliki konfiguracyjne TestNG są zapisywane w postaci XML. Najwyższym poziomem konfiguracji jest suita o podanej nazwie (w typ przypadku Zestaw1). Wewnątrz niej znajdują się pojedyncze testy, zbudowane z klas.

Za pomocą pliku można przekazać wartości parametrów do przypadków testowych, które tego wymagają, dzięki czemu ten sam przypadek testowy może zostać uruchomiony wielokrotnie z różnymi wartościami parametrów.

Ponadto można zignorować wybrane przypadki testowe lub połączyć je w grupy niezależnie od anotacji zapisanych bezpośrednio w kodzie.

Ponieważ uruchomienie testów TestNG wymaga przekazania także nazwy pliku konfiguracyjnego, można łatwo zarządzać konfiguracją testów, tworząc kilka różnych plików XML. Wówczas np. można wykonywać testy na różnych poziomach szczegółowości, koncentrując się na aktualnie istotnych elementach.


<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>

Źródło: „https://wazniak.mimuw.edu.pl/index.php?title=Zpo-3-wyk-Slajd33&oldid=65497”