Biografia Goedel, Kurt: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Moskala (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Patola (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
'''Kurt Goedel (1906-1978)''' – austriacki logik i matematyk.
'''Kurt Goedel (1906-1978)''' – austriacki logik i matematyk.
[[grafika:Goedel-Einstein.jpg|thumb|150px|right|Goedel i Einstein w Princeton, USA, 1950]]
[[grafika:Goedel-Einstein.jpg|thumb|150px|right|Goedel i Einstein w Princeton, USA, 1950]]
Autor ważnych twierdzeń z zakresu logiki matematycznej, współautor jednej z aksjomatyk teorii mnogości. Do najbardziej znanych osiągnięć matematycznych Goedla należą twierdzenia o niezupełności i niesprzeczności bogatszych teorii dedukcyjnych (to znaczy takich, które obejmują arytmetykę liczb naturalnych).


Rezultaty Goedla zalicza się do największych osiągnięć matematyki XX wieku. Goedel zajmował się również problemami ogólnej teorii względności; między innymi wyprowadził nietypowe rozwiązania równań Einsteina.
Rezultaty Goedla zalicza się do największych osiągnięć matematyki XX wieku. Jest on autorem ważnych twierdzeń z zakresu logiki matematycznej, a także współautorem jednej z aksjomatyk teorii mnogości. Do najbardziej znanych osiągnięć matematycznych Goedla należą ponadto twierdzenia o niezupełności i niesprzeczności bogatszych teorii dedukcyjnych (to znaczy takich, które obejmują arytmetykę liczb naturalnych). Goedel zajmował się również problemami ogólnej teorii względności; między innymi wyprowadził nietypowe rozwiązania równań Einsteina.


Szkołę w Brnie Goedel ukończył w 1923 wstępując na Uniwersytet Wiedeński. Tu doktoryzował się w 1929, a następnie 4 lata później habilitował się u Hansa Hahna.
W 1923 r., po ukończeniu szkoły średniej w Brnie, Goedel wstąpił na Uniwersytet Wiedeński. W 1929 r. uzyskał tam tytuł doktora, a następnie, w 1933 r., habilitował się u Hansa Hahna.
[[grafika:Goedel-medal.jpg|thumb|150px|right|National Medal of Science przyznany Goedlowi w 1974]]
W roku 1934 Goedel przybył po raz pierwszy do Princeton z cyklem wykładów ''O zdaniach nierozstrzygalnych w sformalizowanych teoriach matematycznych''. Cykl ten spotkał się z wielkim uznaniem. Na stałe Goedel osiadł w USA dopiero w 1940 r. Osiem lat później przyznano mu obywatelstwo amerykańskie.
Goedel jest najbardziej znany z powodu udowodnienia słynnego twierdzenia o niezupełności. W roku 1931 opublikował pracę ''Über formal unentscheidbare Sätze der Principia Mathematica und verwandter Systeme. I.'', w której wykazał, że w każdej aksjomatycznej teorii matematycznej da się sformułować takie zdanie, którego w ramach tej teorii nie da się ani udowodnić, ani obalić. Zakończyło to definitywnie setkę lat prób zaksjomatyzowania całej matematyki. Z twierdzenia Goedla wynika wprost, że jest to zadanie niewykonalne. Z twierdzenia tego wynika też, że matematyka nie jest i nie może być nauką zamkniętą i zakończoną, jak niektórzy do tego czasu sądzili. W szczególności wynika z niego również, że żadnego komputera nie da się zaprogramować tak, by zdołał on rozstrzygnąć wszystkie problemy matematyczne; jest to stwierdzenie o kluczowym znaczeniu dla informatyki.


W roku 1934 Goedel przybywa po raz pierwszy do Princeton z cyklem wykładów ''O zdaniach nierozstrzygalnych w sformalizowanych teoriach matematycznych''. Cykl ten spotyka się z wielkim uznaniem. Na stałe, po wielu perypetiach życiowych, Goedel osiada w USA dopiero w 1940, by w 1948 dostać obywatelstwo amerykańskie.
[[grafika:Goedel-medal.jpg|thumb|150px|right|National Medal of Science, przyznany Goedlowi w 1974]]


Goedel otrzymał Nagrodę Einsteina w 1951 oraz prestiżowy National Medal of Science w 1974. Był członkiem amerykańskiej National Academy of Sciences, członkiem Royal Society, członkiem Institute de France, członkiem Royal Academy i honorowym członkiem London Mathematical Society. Dwukrotnie odmówił przyjęcia członkostwa Wiedeńskiej Akademii Nauk. Odrzucił też wszelkie przyznane mu po wojnie odznaczenia austriackie.
Goedel jest najbardziej znany z powodu udowodnienia słynnego twierdzenia o niezupełności. W roku 1931 opublikował pracę ''Über formal unentscheidbare Sätze der Principia Mathematica und verwandter Systeme. I.'', w której wykazał, że w każdej aksjomatycznej teorii matematycznej da się sformułować takie zdanie, którego w ramach tej teorii nie da się ani udowodnić, ani obalić. Dowód ten definitywnie zakończył sto lat prób zaksjomatyzowania całej matematyki - z twierdzenia Goedla wynika bowiem wprost, że jest to zadanie niewykonalne. Tak jak matematyka nie jest i nie może być nauką zamkniętą i zakończoną - jak niektórzy do tego czasu sądzili - podobnie żadnego komputera nie da się zaprogramować tak, aby zdołał rozstrzygnąć wszystkie problemy matematyczne. Jest to stwierdzenie o kluczowym znaczeniu dla informatyki.
 
Goedel otrzymał Nagrodę Einsteina w 1951 r. oraz prestiżowy National Medal of Science w roku 1974. Był członkiem amerykańskiej National Academy of Sciences, członkiem Royal Society, członkiem Institute de France, członkiem Royal Academy i honorowym członkiem London Mathematical Society. Dwukrotnie odmówił przyjęcia członkostwa Wiedeńskiej Akademii Nauk. Odrzucił też wszelkie przyznane mu po wojnie odznaczenia austriackie.
 
 
----
''Opracowanie: zespół wsparcia multimedialnego''

Aktualna wersja na dzień 16:23, 16 gru 2006

Kurt Goedel (1906-1978) – austriacki logik i matematyk.

Goedel i Einstein w Princeton, USA, 1950

Rezultaty Goedla zalicza się do największych osiągnięć matematyki XX wieku. Jest on autorem ważnych twierdzeń z zakresu logiki matematycznej, a także współautorem jednej z aksjomatyk teorii mnogości. Do najbardziej znanych osiągnięć matematycznych Goedla należą ponadto twierdzenia o niezupełności i niesprzeczności bogatszych teorii dedukcyjnych (to znaczy takich, które obejmują arytmetykę liczb naturalnych). Goedel zajmował się również problemami ogólnej teorii względności; między innymi wyprowadził nietypowe rozwiązania równań Einsteina.

W 1923 r., po ukończeniu szkoły średniej w Brnie, Goedel wstąpił na Uniwersytet Wiedeński. W 1929 r. uzyskał tam tytuł doktora, a następnie, w 1933 r., habilitował się u Hansa Hahna. W roku 1934 Goedel przybył po raz pierwszy do Princeton z cyklem wykładów O zdaniach nierozstrzygalnych w sformalizowanych teoriach matematycznych. Cykl ten spotkał się z wielkim uznaniem. Na stałe Goedel osiadł w USA dopiero w 1940 r. Osiem lat później przyznano mu obywatelstwo amerykańskie.

National Medal of Science, przyznany Goedlowi w 1974

Goedel jest najbardziej znany z powodu udowodnienia słynnego twierdzenia o niezupełności. W roku 1931 opublikował pracę Über formal unentscheidbare Sätze der Principia Mathematica und verwandter Systeme. I., w której wykazał, że w każdej aksjomatycznej teorii matematycznej da się sformułować takie zdanie, którego w ramach tej teorii nie da się ani udowodnić, ani obalić. Dowód ten definitywnie zakończył sto lat prób zaksjomatyzowania całej matematyki - z twierdzenia Goedla wynika bowiem wprost, że jest to zadanie niewykonalne. Tak jak matematyka nie jest i nie może być nauką zamkniętą i zakończoną - jak niektórzy do tego czasu sądzili - podobnie żadnego komputera nie da się zaprogramować tak, aby zdołał rozstrzygnąć wszystkie problemy matematyczne. Jest to stwierdzenie o kluczowym znaczeniu dla informatyki.

Goedel otrzymał Nagrodę Einsteina w 1951 r. oraz prestiżowy National Medal of Science w roku 1974. Był członkiem amerykańskiej National Academy of Sciences, członkiem Royal Society, członkiem Institute de France, członkiem Royal Academy i honorowym członkiem London Mathematical Society. Dwukrotnie odmówił przyjęcia członkostwa Wiedeńskiej Akademii Nauk. Odrzucił też wszelkie przyznane mu po wojnie odznaczenia austriackie.



Opracowanie: zespół wsparcia multimedialnego