Test HB: Różnice pomiędzy wersjami
m Zastępowanie tekstu – „<math> ” na „<math>” |
|||
(Nie pokazano 28 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
AM1 - mod 2 | |||
==2. Funkcje elementarne== | ==2. Funkcje elementarne== | ||
Linia 14: | Linia 16: | ||
wartościach w zbiorze <math>X</math>. | wartościach w zbiorze <math>X</math>. | ||
{{definicja|2.1|| | {{definicja|2.1.|| | ||
Niech <math>A\subset X</math> i niech <math>f:X\mapsto Y</math>. | Niech <math>A\subset X</math> i niech <math>f:X\mapsto Y</math>. | ||
Linia 24: | Linia 26: | ||
}} | }} | ||
{{definicja|2.2|| | {{definicja|2.2.|| | ||
Niech <math>f:X\mapsto Y</math> będzie | Niech <math>f:X\mapsto Y</math> będzie | ||
funkcją. Mówimy, że funkcja <math>g:Y\mapsto X</math> jest funkcją | funkcją. Mówimy, że funkcja <math>g:Y\mapsto X</math> jest funkcją '''''odwrotną''''' | ||
'''''odwrotną''''' | do funkcji <math>f</math>, jeśli dla dowolnego elementu <math>x\in X</math> zachodzi równość | ||
do funkcji <math>f</math>, jeśli dla dowolnego elementu <math>x\in X </math> zachodzi równość | |||
<math>g(f(x))=x</math> i dla dowolnego elementu <math>y\in Y</math> zachodzi | <math>g(f(x))=x</math> i dla dowolnego elementu <math>y\in Y</math> zachodzi | ||
równość <math>f(g(y))=y</math>. | równość <math>f(g(y))=y</math>. | ||
}} | }} | ||
Funkcję odwrotną do funkcji | Funkcję odwrotną do funkcji <math>f:X\mapsto Y</math> będziemy oznaczać często symbolem <math>f^{-1}: Y\mapsto X</math>, | ||
<math>f:X\mapsto Y</math> będziemy oznaczać często symbolem <math>f^{-1}: Y\mapsto X</math>, | |||
o ile nie prowadzi to do nieporozumienia. | o ile nie prowadzi to do nieporozumienia. | ||
Należy odróżniać pojęcie funkcji odwrotnej od | Należy odróżniać pojęcie funkcji odwrotnej od '''''odwrotności funkcji''''', gdzie przez odwrotność funkcji | ||
'''''odwrotności funkcji''''', gdzie przez odwrotność funkcji <math>f:X\mapsto \mathbb{R}</math> | <math>f:X\mapsto \mathbb{R}</math> rozumiemy funkcję | ||
rozumiemy funkcję | <math>\frac{1}{f}: X\ni x\mapsto \frac{1}{f(x)}\in \mathbb{R}</math>. | ||
<math> | |||
{{uwaga|2.3|| | {{uwaga|2.3.|| | ||
Niech <math>f, g:\mathbb{R}\mapsto\mathbb{R}</math> będą funkcjami jednej zmiennej. Jeśli | Niech <math>f, g:\mathbb{R}\mapsto\mathbb{R}</math> będą funkcjami jednej zmiennej. Jeśli | ||
Linia 50: | Linia 49: | ||
}} | }} | ||
{{definicja|2.4|| | {{definicja|2.4.|| | ||
Mówimy, że funkcja <math>f:\mathbb{R}\mapsto\mathbb{R} </math> jest | Mówimy, że funkcja <math>f:\mathbb{R}\mapsto\mathbb{R}</math> jest '''''rosnąca''''' (odpowiednio: '''''ściśle rosnąca''''') | ||
'''''rosnąca''''' (odpowiednio: '''''ściśle rosnąca''''') w przedziale | w przedziale <math>(a,b)</math>, jeśli | ||
<math>(a,b)</math>, jeśli | |||
<center><math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)\leq f(y) | <center><math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)\leq f(y)</math></center> | ||
</math></center> | |||
(odpowiednio: | (odpowiednio: <math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)< f(y)</math>) | ||
<math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)< f(y) | |||
}} | }} | ||
{{definicja|2.5|| | {{definicja|2.5.|| | ||
Mówimy, że funkcja <math>f:\mathbb{R}\mapsto\mathbb{R}</math> jest | Mówimy, że funkcja <math>f:\mathbb{R}\mapsto\mathbb{R}</math> jest '''''malejąca''''' | ||
'''''malejąca''''' | (odpowiednio: '''''ściśle malejąca''''') w przedziale <math>(a,b)</math>, jeśli | ||
(odpowiednio: '''''ściśle malejąca''''') w przedziale | |||
<math>(a,b)</math>, jeśli | |||
<center><math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)\geq f(y) | <center><math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)\geq f(y)</math></center> | ||
</math></center> | |||
(odpowiednio: <math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)>f(y) | (odpowiednio: <math>\forall x, y\in (a,b) \ : \ x<y \implies f(x)>f(y)</math>) | ||
}} | }} | ||
{{definicja|2.6|| | {{definicja|2.6.|| | ||
Mówimy, że funkcja jest '''''monotoniczna''''' w | Mówimy, że funkcja jest '''''monotoniczna''''' w przedziale, jeśli w tym przedziale jest rosnąca albo malejąca. | ||
przedziale, jeśli w tym przedziale jest rosnąca albo malejąca. | |||
}} | }} | ||
{{przyklad|2.7|| | {{przyklad|2.7.|| | ||
Funkcja <math>x\mapsto \mathrm{tg}\, x</math> rośnie w każdym z | Funkcja <math>x\mapsto \mathrm{tg}\, x</math> rośnie w każdym z przedziałów postaci | ||
przedziałów postaci | <math>\bigg(-\frac{\pi}{2}+k\pi, \frac{\pi}{2}+k\pi\bigg)</math> | ||
<math> | nie jest jednak rosnąca w sumie przedziałów <math>\bigg(-\frac{\pi}{2}, | ||
nie jest jednak rosnąca w sumie przedziałów | \frac{\pi}{2}\bigg)\cup\bigg(\frac{\pi}{2},\frac{3\pi}{2}\bigg)</math>. | ||
<math> | Weźmy bowiem np. argumenty <math>x=\frac{\pi}{4}</math>, | ||
\bigg(\frac{\pi}{2},\frac{3\pi}{2}\bigg)</math>. | <math>y=\frac{3\pi}{4}</math>. Wówczas <math>x<y</math>, ale <math>\mathrm{tg}\, x=1>-1=\mathrm{tg}\, y</math>. | ||
Weźmy bowiem np. argumenty | |||
<math> | |||
<math> | |||
}} | }} | ||
Linia 101: | Linia 90: | ||
a) jeśli <math>f</math> jest rosnąca, to <math>g</math> jest także rosnąca;<br> | a) jeśli <math>f</math> jest rosnąca, to <math>g</math> jest także rosnąca;<br> | ||
b) jeśli <math>f</math> jest malejąca, to <math>g</math> jest również malejąca.<br> | b) jeśli <math>f</math> jest malejąca, to <math>g</math> jest również malejąca.<br> | ||
Krótko: funkcja odwrotna do funkcji rosnącej jest rosnąca, a | Krótko: funkcja odwrotna do funkcji rosnącej jest rosnąca, a odwrotna do malejącej - malejąca. | ||
odwrotna do malejącej - malejąca. | |||
}} | }} | ||
===2.2 Przegląd funkcji jednej zmiennej rzeczywistej=== | ===2.2 Przegląd funkcji jednej zmiennej rzeczywistej=== | ||
{{definicja|2.9|| | {{definicja|2.9.|| | ||
Niech <math>a,b</math> będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi. | Niech <math>a,b</math> będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi. | ||
Funkcję <math>x\mapsto ax+b</math> nazywamy '''''funkcją afiniczną'''''.<br> | Funkcję <math>x\mapsto ax+b</math> nazywamy '''''funkcją afiniczną'''''.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0010]] | [[Rysunek am1w02.0010]] | ||
}} | }} | ||
{{uwaga|2.10|| | {{uwaga|2.10.|| | ||
a) Wykresem funkcji afinicznej jest prosta.<br> | a) Wykresem funkcji afinicznej jest prosta.<br> | ||
b) Funkcja <math>f(x)=ax+b</math> jest | b) Funkcja <math>f(x)=ax+b</math> jest ściśle rosnąca, gdy <math>a>0</math> i ściśle malejąca, gdy <math>a<0</math>. | ||
ściśle rosnąca, gdy <math>a>0</math> i ściśle malejąca, gdy <math>a<0</math>. | |||
Jest bijekcją zbioru <math>\mathbb{R}</math> na zbiór <math>\mathbb{R}</math>, gdy <math>a\neq0</math>.<br> | Jest bijekcją zbioru <math>\mathbb{R}</math> na zbiór <math>\mathbb{R}</math>, gdy <math>a\neq0</math>.<br> | ||
c) Funkcja odwrotna do funkcji afinicznej jest funkcją | c) Funkcja odwrotna do funkcji afinicznej jest funkcją afiniczną.<br> | ||
afiniczną.<br> | |||
d) Złożenie funkcji afinicznych jest funkcją afiniczną. | d) Złożenie funkcji afinicznych jest funkcją afiniczną. | ||
}} | }} | ||
{{definicja|2.11|| | {{definicja|2.11.|| | ||
Niech <math>a,b,c,d</math> będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi takimi, | Niech <math>a,b,c,d</math> będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi takimi,że <math>ad-bc\neq 0</math>. Funkcję | ||
że <math>ad-bc\neq 0</math>. Funkcję | <math>x\mapsto \frac{ax+b}{cx+d}</math> nazywamy '''''funkcją homograficzną''''' lub - krótko - '''''homografią'''''.<br> | ||
<math> | |||
'''''funkcją homograficzną''''' lub - krótko - '''''homografią'''''.<br> | |||
[[Rysunek am1w02.0030]] | [[Rysunek am1w02.0030]] | ||
}} | }} | ||
{{uwaga|2.12|| | {{uwaga|2.12.|| | ||
a) Funkcja afiniczna jest szczególnym przypadkiem funkcji homograficznej.<br> | a) Funkcja afiniczna jest szczególnym przypadkiem funkcji homograficznej.<br> | ||
Linia 143: | Linia 128: | ||
}} | }} | ||
{{definicja|2.13|| | {{definicja|2.13.|| | ||
Niech <math>a</math> będzie stałą, niech <math>n=0,1,2,3,..</math> będzie liczbą | |||
całkowitą nieujemną, a <math>x</math> - zmienną. Wyrażenie algebraiczne <math>a x^n</math> nazywamy '''''jednomianem zmiennej''''' <math>x</math>. Jeśli <math>a\neq 0</math>,to liczbę <math>n</math> nazywamy '''''stopniem jednomianu''''' <math>a x^n</math>. | |||
Sumę <math>w(x)=0_0 +a_1 x+a_2 x^2 +...+a_n x_n</math> skończonej liczby jednomianów zmiennej <math>x</math> nazywamy '''''wielomianem zmiennej''''' <math>x</math>. Największy ze stopni tych jednomianów, nazywamy '''''stopniem wielomianu'''''. <br> | |||
[[Rysunek am1w02.0050]]<br> | [[Rysunek am1w02.0050]]<br> | ||
[[Animacja am1w02.0060]] | [[Animacja am1w02.0060]] | ||
}} | }} | ||
{{definicja|2.14|| | {{definicja|2.14.|| | ||
Funkcję <math>x\mapsto w(x)=a_0 +a_1 x+a_2 x^2+...+a_n x_n</math> | Funkcję <math>x\mapsto w(x)=a_0 +a_1 x+a_2 x^2+...+a_n x_n</math> nazywamy | ||
nazywamy | |||
'''''funkcją wielomianową''''' lub - krótko - '''''wielomianem'''''. | '''''funkcją wielomianową''''' lub - krótko - '''''wielomianem'''''. | ||
}} | }} | ||
{{uwaga|2.15|| | {{uwaga|2.15.|| | ||
a) Suma oraz iloczyn wielomianów jest | a) Suma oraz iloczyn wielomianów jest wielomianem.<br> | ||
wielomianem.<br> | |||
b) Złożenie funkcji wielomianowych jest funkcją wielomianową.<br> | b) Złożenie funkcji wielomianowych jest funkcją wielomianową.<br> | ||
}} | }} | ||
Wykażmy użyteczne oszacowanie z dołu wielomianu | Wykażmy użyteczne oszacowanie z dołu wielomianu <math>x\mapsto (1+x)^n</math> za pomocą funkcji afinicznej | ||
<math>x\mapsto (1+x)^n</math> za pomocą funkcji afinicznej <math>x\mapsto 1+nx</math>. | <math>x\mapsto 1+nx</math>. | ||
{{uwaga|2.16|| | {{uwaga|2.16[nierówność Bernoullego]|| | ||
Dla dowolnej liczby całkowitej nieujemnej <math>n=0,1,2,3, ..</math> i dowolnej liczby rzeczywistej <math>x\geq -1</math> | |||
Dla dowolnej liczby całkowitej nieujemnej <math>n=0,1,2,3, | |||
zachodzi nierówność | zachodzi nierówność | ||
<center><math>(1+x)^n | <center><math>(1+x)^n\ \geq\1+nx</math>,</center> | ||
\ \geq\ | |||
1+nx, | przy czym dla <math>n> 1</math> równość w powyższej nierówności zachodzi wyłącznie dla <math>x=0</math>.<br> | ||
</math></ | |||
[[Animacja am1w02.0070]] | [[Animacja am1w02.0070]] | ||
}} | }} | ||
Linia 192: | Linia 166: | ||
{{dowod||| | {{dowod||| | ||
Zauważmy, że nierówność zachodzi dla <math>n=0</math> i | Zauważmy, że nierówność zachodzi dla <math>n=0</math> i <math>n=1</math>. Wykażemy, że dla dowolnej liczby naturalnej | ||
<math>n=1</math>. Wykażemy, że dla dowolnej liczby naturalnej <math>k\geq 1</math> | <math>k\geq 1</math>prawdziwa jest implikacja | ||
prawdziwa jest implikacja | |||
<center><math>\bigg[\forall x>-1 : (1+x)^k\geq 1+kx\bigg] \implies \bigg[\forall | <center><math>\bigg[\forall x>-1 : (1+x)^k\geq 1+kx\bigg] \implies \bigg[\forall | ||
x>-1 : (1+x)^{k+1}\geq 1+(k+1)x\bigg] | x>-1 : (1+x)^{k+1}\geq 1+(k+1)x\bigg]</math></center> | ||
</math></center> | |||
Mamy bowiem: | Mamy bowiem: | ||
<center><math> | <center><math> | ||
\ | \begin{align} (1+x)^{k+1}&=(1+x)(1+x)^k\\ &\geq (1+x)(1+kx)=1+(1+k)x+kx^2 \\ | ||
&\geq 1+(1+k)x.\ | &\geq 1+(1+k)x.\end{align} | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Na mocy zasady indukcji matematycznej | Na mocy zasady indukcji matematycznej nierówność zachodzi więc dla każdej liczby całkowitej nieujemnej | ||
nierówność zachodzi więc dla każdej liczby całkowitej nieujemnej | <math>n=0, \ 1,\ 2,\ 3,\ ..</math>. Zauważmy, że składnik <math>x\mapsto kx^2</math> | ||
<math>n=0, \ 1,\ 2,\ 3,\ | |||
dla <math>k\geq 1</math> zeruje się wyłącznie w punkcie <math>x=0</math>, stąd | dla <math>k\geq 1</math> zeruje się wyłącznie w punkcie <math>x=0</math>, stąd | ||
nierówność Bernoullego jest ostra poza tym punktem, a jedynie dla | nierówność Bernoullego jest ostra poza tym punktem, a jedynie dla <math>x=0</math> zachodzi równość w tej nierówności. | ||
<math>x=0</math> zachodzi równość w tej nierówności. | |||
}} | }} | ||
{{definicja|2.17|| | {{definicja|2.17.|| | ||
Niech <math>n\in\{2,3,4,...\}</math> będzie liczbą | Niech <math>n\in\{2,3,4,...\}</math> będzie liczbą naturalną większą od jedności. Liczbę nieujemną <math>y</math> nazywamy pierwiastkiem arytmetycznym stopnia <math>n</math> z liczby nieujemnej <math>x</math>, jeśli <math>x^n=y</math> | ||
naturalną większą od jedności. Liczbę nieujemną <math>y</math> nazywamy pierwiastkiem | Pierwiastek stopnia <math>n</math> z liczby <math>x\geq 0</math> oznaczamy symbolem <math>\root{n}\of{x}</math>.<br> | ||
arytmetycznym stopnia <math>n</math> z liczby nieujemnej <math>x</math>, jeśli <math>x^n=y | |||
Pierwiastek stopnia <math>n</math> z liczby <math>x\geq 0</math> oznaczamy symbolem | |||
<math>\root{n}\of{x}</math>.<br> | |||
[[Rysunek am1w02.0080]] | [[Rysunek am1w02.0080]] | ||
}} | }} | ||
{{uwaga|2.18|| | {{uwaga|2.18.|| | ||
a) Funkcja <math>x\mapsto x^n</math> jest różnowartościowa wtedy i tylko wtedy, gdy <math>n</math> jest liczbą | a) Funkcja <math>x\mapsto x^n</math> jest różnowartościowa wtedy i tylko wtedy, gdy <math>n</math> jest liczbą nieparzystą.<br> | ||
nieparzystą.<br> | b) Jeśli <math>n>0</math> jest parzystą liczbą naturalną, to zacieśnienie funkcji <math>f(x)=x^n</math> do przedziału | ||
b) Jeśli <math>n>0</math> jest parzystą liczbą naturalną, to zacieśnienie funkcji <math>f(x)=x^n</math> do przedziału <math>[0, \infty)</math> jest funkcją różnowartościową. Funkcją odwrotną do niej jest funkcja | <math>[0, \infty)</math> jest funkcją różnowartościową. Funkcją odwrotną do niej jest funkcja '''''pierwiastek stopnia''''' | ||
'''''pierwiastek stopnia''''' <math>n g(x)=\root{n}\of{x}</math> określona na przedziale <math>[0,\infty)</math> o wartościach w <math>[0,\infty)</math>.<br> | <math>n g(x)=\root{n}\of{x}</math> określona na przedziale <math>[0,\infty)</math> o wartościach w <math>[0,\infty)</math>.<br> | ||
c) Jeśli <math>n>0</math> jest nieparzystą liczbą naturalną, to funkcja <math>f(x)=x^n</math> jest różnowartościowa na przedziale <math>(-\infty,+\infty)</math>. Funkcją odwrotną do niej jest funkcja | c) Jeśli <math>n>0</math> jest nieparzystą liczbą naturalną, to funkcja <math>f(x)=x^n</math> jest różnowartościowa na przedziale <math>(-\infty,+\infty)</math>. Funkcją odwrotną do niej jest funkcja | ||
<center><math> | <center><math> | ||
g(x) | g(x) | ||
= | |||
\left\{ \ | \left\{ \begin{align} \root{n}\of{x}, \text{ dla } x\geq 0\\ | ||
-\root{n}\of{-x}, \text{ dla } x< 0 | -\root{n}\of{-x}, \text{ dla } x< 0 | ||
\ | \end{align} | ||
\right | \right </math></center> | ||
</math></center> | |||
}} | }} | ||
{{uwaga|2.19|| | {{uwaga|2.19.|| | ||
Jeśli <math>n</math> jest liczbą naturalną nieparzystą, często używa się symbolu pierwiastka arytmetycznego do oznaczenia | Jeśli <math>n</math> jest liczbą naturalną nieparzystą,często używa się symbolu pierwiastka arytmetycznego do oznaczenia | ||
funkcji odwrotnej do funkcji <math>f(x)=x^n</math> i oznacza się ją krótko <math> g(x)=\root{n}\of{x}</math>, | funkcji odwrotnej do funkcji <math>f(x)=x^n</math> i oznacza się ją krótko <math>g(x)=\root{n}\of{x}</math>, | ||
przy czym sens tego symbolu dla liczb rzeczywistych ujemnych określa się jak powyżej. | przy czym sens tego symbolu dla liczb rzeczywistych ujemnych określa się jak powyżej. | ||
}} | }} | ||
===Funkcja wykładnicza i logarytmiczna=== | ===2.3 Funkcja wykładnicza i logarytmiczna=== | ||
{{definicja| | {{definicja|2.20|| | ||
Niech <math>a>0</math> będzie dowolną dodatnią liczbą | Niech <math>a>0</math> będzie dowolną dodatnią liczbą rzeczywistą. Funkcję <math>x\mapsto a^x</math> określoną na zbiorze liczb | ||
rzeczywistą. Funkcję <math>x\mapsto a^x</math> określoną na zbiorze liczb | rzeczywistych nazywamy '''''funkcją wykładniczą''''' o podstawie <math>a</math>.}} | ||
rzeczywistych nazywamy '''''funkcją wykładniczą''''' o podstawie | |||
<math>a</math>.}} | |||
{{uwaga| | {{uwaga|2.21.|| | ||
a) Jeśli <math>a>0,\ a\neq 1</math>, funkcja | a) Jeśli <math>a>0,\ a\neq 1</math>, funkcja wykładnicza <math>x\mapsto a^x</math> jest bijekcją zbioru <math>\mathbb{R}</math> na przedział <math>(0, \infty)</math>. Nie zeruje się w żadnym punkcie swojej dziedziny. | ||
wykładnicza <math>x\mapsto a^x</math> jest bijekcją zbioru <math>\mathbb{R}</math> na przedział | |||
<math>(0, \infty)</math>. Nie zeruje się w żadnym punkcie swojej dziedziny. | |||
[[Rysunek am1w02.0090]] | |||
b) Jeśli <math>a>1</math>, funkcja <math>x\mapsto a^x</math> jest ściśle rosnąca, jeśli | b) Jeśli <math>a>1</math>, funkcja <math>x\mapsto a^x</math> jest ściśle rosnąca, jeśli | ||
Linia 271: | Linia 232: | ||
c) Jeśli <math>a=1</math>, funkcja <math>x\mapsto a^x</math> jest stała. | c) Jeśli <math>a=1</math>, funkcja <math>x\mapsto a^x</math> jest stała. | ||
[[Rysunek am1w02.0100]] | |||
}} | }} | ||
{{definicja|2.22.|| | |||
Niech <math>a\in (0,1)\cup (1, \infty)</math> będzie dowolną liczbą rzeczywistą dodatnią, różną od jedności. Funkcję | |||
{{definicja| | odwrotną do funkcji <math>x\mapsto a^x</math> nazywamy '''''funkcją logarytmiczną''''' o podstawie <math>a</math> i oznaczamy <math>x\mapsto \log_{a} x</math>. | ||
Niech <math>a\in (0,1)\cup (1, \infty)</math> będzie | |||
dowolną liczbą rzeczywistą dodatnią, różną od jedności. Funkcję | |||
odwrotną do funkcji <math>x\mapsto a^x</math> nazywamy '''''funkcją | |||
logarytmiczną''''' o podstawie <math>a</math> i oznaczamy <math>x\mapsto \log_{a} x</math>. | |||
}} | }} | ||
Linia 290: | Linia 248: | ||
<math>\log x=\log_{10}x</math> oznacza przeważnie logarytm dziesiętny. | <math>\log x=\log_{10}x</math> oznacza przeważnie logarytm dziesiętny. | ||
Natomiast matematycy posługują się najczęściej logarytmem o | Natomiast matematycy posługują się najczęściej logarytmem o | ||
podstawie <math>e=2,71828182846 | podstawie <math>e=2,71828182846..</math> (do definicji i własności tej | ||
ważnej stałej powrócimy w następnych modułach). Stąd często w | ważnej stałej powrócimy w następnych modułach). Stąd często w | ||
pracach matematycznych symbol <math>\log x=\log_{e}x</math> oznacza właśnie | pracach matematycznych symbol <math>\log x=\log_{e}x</math> oznacza właśnie | ||
Linia 297: | Linia 255: | ||
x</math>. | x</math>. | ||
{{definicja| | {{definicja|2.23.|| | ||
Symbolem <math>\exp x</math> będziemy oznaczać potęgę | Symbolem <math>\exp x</math> będziemy oznaczać potęgę <math>e^x</math>. }} | ||
<math>e^x</math>. }} | |||
{{definicja| | {{definicja|2.24.|| | ||
'''''Logarytmem naturalnym''''' z liczby | '''''Logarytmem naturalnym''''' z liczby dodatniej <math>x</math> nazywamy liczbę <math>\ln x=\log_{e}x</math>. }} | ||
dodatniej <math>x</math> nazywamy liczbę <math>\ln x=\log_{e}x</math>. }} | |||
{{uwaga| | {{uwaga|2.25.|| | ||
a) Jeśli <math>a>0, \ a\neq 1</math>, funkcja | a) Jeśli <math>a>0, \ a\neq 1</math>, funkcja logarytmiczna <math>x\mapsto \log_{a}x</math> jest bijekcją przedziału <math>(0, | ||
logarytmiczna <math>x\mapsto \log_{a}x</math> jest bijekcją przedziału <math>(0, | |||
\infty)</math> na zbiór <math>\mathbb{R}</math>. | \infty)</math> na zbiór <math>\mathbb{R}</math>. | ||
[[Rysunek am1w02.0110]] | |||
[[Rysunek am1w02.0120]] | |||
b) Jeśli <math>a>1</math>, funkcja <math>x\mapsto \log_{a}x</math> jest ściśle rosnąca, | b) Jeśli <math>a>1</math>, funkcja <math>x\mapsto \log_{a}x</math> jest ściśle rosnąca, | ||
jeśli zaś <math>0<a<1</math>, jest ściśle malejąca. | jeśli zaś <math>0<a<1</math>, jest ściśle malejąca. | ||
c) Jedynym miejscem zerowym funkcji logarytmicznej <math>x\mapsto | c) Jedynym miejscem zerowym funkcji logarytmicznej <math>x\mapsto\log_{a}x</math> jest punkt <math>x=1</math>. | ||
\log_{a}x</math> jest punkt <math>x=1</math>. | |||
d) Jeśli <math>a>1</math>, to logarytm <math>\log_a x</math> jest dodatni w przedziale | d) Jeśli <math>a>1</math>, to logarytm <math>\log_a x</math> jest dodatni w przedziale <math>(1, \infty)</math> i jest ujemny w przedziale <math>(0,1)</math>. Jeśli zaś <math>0<a<1</math>, to logarytm <math>\log_a x</math> jest ujemny w przedziale <math>(1, | ||
<math>(1, \infty)</math> i jest ujemny w przedziale <math>(0,1)</math>. Jeśli zaś | |||
<math>0<a<1</math>, to logarytm <math>\log_a x</math> jest ujemny w przedziale <math>(1, | |||
\infty)</math> i jest dodatni w przedziale <math>(0,1)</math>. | \infty)</math> i jest dodatni w przedziale <math>(0,1)</math>. | ||
}} | }} | ||
Przypomnijmy jeszcze parę tożsamości, z których często będziemy | Przypomnijmy jeszcze parę tożsamości, z których często będziemy korzystać. | ||
korzystać. | |||
{{uwaga| | {{uwaga|2.26.|| | ||
a) Dla <math>a>0</math>, <math>x, y\in\mathbb{R}</math> zachodzą równości | a) Dla <math>a>0</math>, <math>x, y\in\mathbb{R}</math> zachodzą równości | ||
<center><math>(a^x)^y=a^{xy} \text{ oraz } a^x a^y=a^{x+y} | <center><math>(a^x)^y=a^{xy} \text{ oraz } a^x a^y=a^{x+y}</math></center> | ||
b) Dla dodatnich liczb <math>a,b,c</math>, <math>a\neq 1</math>, <math>c\neq 1</math> prawdziwy | b) Dla dodatnich liczb <math>a,b,c</math>, <math>a\neq 1</math>, <math>c\neq 1</math> prawdziwy jest '''''wzór na zmianę podstawy logarytmu''''' | ||
jest '''''wzór na zmianę podstawy logarytmu''''' <center><math>\log_a | <center><math>\log_a b=\frac{\log_c b}{\log_c a}</math></center> | ||
b=\frac{\log_c b}{\log_c a} | w szczególności, gdy <math>c=e</math>, mamy równość | ||
<center><math>\log_a b=\frac{\ln b}{\ln a}</math></center> | |||
c) Dla dowolnej liczby <math>b\in \mathbb{R}</math> i dodatnich <math>a>0</math>, <math>c>0</math> | c) Dla dowolnej liczby <math>b\in \mathbb{R}</math> i dodatnich <math>a>0</math>, <math>c>0</math> | ||
zachodzi równość <center><math>a^b=c^{b\log_{c} a} | zachodzi równość | ||
przypadku, gdy <math>c=e</math>, ma postać <center><math>a^b=\exp(b \ln a) | <center><math>a^b=c^{b\log_{c} a}</math></center> | ||
która w szczególnym przypadku, gdy <math>c=e</math>, ma postać | |||
<center><math>a^b=\exp(b \ln a)</math></center> | |||
}} | }} | ||
===Funkcje trygonometryczne i funkcje cyklometryczne=== | ===2.4 Funkcje trygonometryczne i funkcje cyklometryczne=== | ||
Przypomnijmy kilka własności funkcji trygonometrycznych | Przypomnijmy kilka własności funkcji trygonometrycznych sinus, cosinus, tangens i cotangens. Żadna z nich nie jest | ||
sinus, cosinus, tangens i cotangens. Żadna z nich nie jest | |||
różnowartościowa w swojej dziedzinie.<br> | różnowartościowa w swojej dziedzinie.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0140]] | |||
{{uwaga| | {{uwaga|2.27.|| | ||
a) Funkcja <math>f(x)=\sin x</math> zacieśniona do | a) Funkcja <math>f(x)=\sin x</math> zacieśniona do przedziału | ||
przedziału | <math>\bigg[-\frac{\pi}{2}, \frac{\pi}{2}\bigg]</math> jest | ||
<math> | |||
różnowartościowa, ściśle rosnąca.<br> | różnowartościowa, ściśle rosnąca.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0150]]<br> | |||
b) Funkcja <math>f(x)=\cos x</math> zacieśniona do przedziału <math>[0, \pi]</math> | b) Funkcja <math>f(x)=\cos x</math> zacieśniona do przedziału <math>[0, \pi]</math> | ||
jest różnowartościowa, ściśle malejąca.<br> | jest różnowartościowa, ściśle malejąca.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0160]]<br> | |||
c) Funkcja <math>f(x)=\mathrm{tg}\, x</math> zacieśniona do przedziału | c) Funkcja <math>f(x)=\mathrm{tg}\, x</math> zacieśniona do przedziału | ||
<math> | <math>\bigg(-\frac{\pi}{2}, \frac{\pi}{2}\bigg)</math> jest różnowartościowa, ściśle rosnąca.<br> | ||
rosnąca.<br> | [[Rysunek am1w02.0170]]<br> | ||
d) Funkcja <math>f(x)=\mathrm{ctg}\, x</math> zacieśniona do przedziału <math>(0, \pi)</math> jest różnowartościowa, ściśle malejąca. | |||
d) Funkcja <math>f(x)=\mathrm{ctg}\, x</math> zacieśniona do przedziału <math>(0, \pi)</math> jest | |||
różnowartościowa, ściśle malejąca. | |||
}} | }} | ||
Pamiętamy również, że zachodzi | Pamiętamy również, że zachodzi | ||
{{twierdzenie| | {{twierdzenie|2.28.|| | ||
Dla dowolnej liczby rzeczywistej <math>x</math> | Dla dowolnej liczby rzeczywistej <math>x</math> suma kwadratów cosinusa i sinusa jest równa jedności, tzn. | ||
suma kwadratów cosinusa i sinusa jest równa jedności, tzn. | |||
<math>\forall x\in \mathbb{R}: \cos^2 x+\sin^2 x=1</math>. | <math>\forall x\in \mathbb{R}: \cos^2 x+\sin^2 x=1</math>. | ||
}} | }} | ||
Tożsamość tę nazywamy '''''jedynką trygonometryczną'''''.<br> | Tożsamość tę nazywamy '''''jedynką trygonometryczną'''''.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0180]] | |||
{{definicja| | {{definicja|2.29.|| | ||
Funkcję określoną na przedziale <math>[-1,1]</math> o | Funkcję określoną na przedziale <math>[-1,1]</math> o wartościach w przedziale | ||
wartościach w przedziale | <math>\bigg[-\frac{\pi}{2}, \frac{\pi}{2}\bigg]</math>, | ||
<math> | |||
odwrotną do zacieśnienia funkcji sinus do przedziału | odwrotną do zacieśnienia funkcji sinus do przedziału | ||
<math> | <math>\bigg[-\frac{\pi}{2}, \frac{\pi}{2}\bigg]</math>,nazywamy'''''arcusem sinusem''''' | ||
nazywamy | |||
'''''arcusem sinusem''''' | |||
i oznaczamy symbolem <math>x\mapsto \arcsin x</math>.<br> | i oznaczamy symbolem <math>x\mapsto \arcsin x</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0190]] | |||
}} | }} | ||
{{definicja| | {{definicja|2.30|| | ||
Funkcję określoną na przedziale <math>[-1,1]</math> o wartościach w | Funkcję określoną na przedziale <math>[-1,1]</math> o wartościach w przedziale <math>[0, \pi]</math>, odwrotną do zacieśnienia funkcji cosinus do przedziału <math>[0, \pi]</math>, nazywamy '''''arcusem cosinusem''''' i oznaczamy symbolem | ||
przedziale <math>[0, \pi]</math>, odwrotną do zacieśnienia funkcji cosinus do | <math>x\mapsto \arccos x</math>.<br> | ||
przedziału <math>[0, \pi]</math>, nazywamy | [[Rysunek am1w02.0200]] | ||
'''''arcusem cosinusem''''' i | }} | ||
oznaczamy symbolem <math>x\mapsto \arccos x</math>.<br> | |||
{{definicja| | {{definicja|2.31.|| | ||
Funkcję określoną na przedziale <math>(-\infty,\infty)</math> | Funkcję określoną na przedziale <math>(-\infty,\infty)</math> o wartościach w przedziale | ||
o wartościach w przedziale | <math>\bigg(-\frac{\pi}{2},\frac{\pi}{2}\bigg)</math>, odwrotną do zacieśnienia funkcji tangens do | ||
<math> | przedziału <math>\bigg(-\frac{\pi}{2}, \frac{\pi}{2}\bigg)</math>, nazywamy | ||
odwrotną do zacieśnienia funkcji tangens do | |||
przedziału | |||
<math> | |||
'''''arcusem tangensem''''' i oznaczamy symbolem <math>x\mapsto \mathrm{arctg}\, x</math>.<br> | '''''arcusem tangensem''''' i oznaczamy symbolem <math>x\mapsto \mathrm{arctg}\, x</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0200]] | |||
}} | |||
{{definicja| | {{definicja|2.32.|| | ||
Funkcję określoną na przedziale <math>(-\infty, \infty)</math> o | Funkcję określoną na przedziale <math>(-\infty, \infty)</math> o wartościach w przedziale <math>(0, \pi)</math>, odwrotną do zacieśnienia funkcji cotangens do przedziału <math>(0, \pi)</math>, nazywamy '''''arcusem cotangensem''''' i oznaczamy symbolem <math>x\mapsto \mathrm{arc\,ctg}\, x</math>. | ||
wartościach w przedziale <math>(0, \pi)</math>, odwrotną do zacieśnienia | |||
funkcji cotangens do przedziału <math>(0, \pi)</math>, nazywamy | |||
'''''arcusem cotangensem''''' i oznaczamy symbolem <math>x\mapsto \mathrm{arc\,ctg}\, x</math>. | |||
}} | }} | ||
Funkcje: arcus sinus, arcus cosinus, arcus tangens i arcus | Funkcje: arcus sinus, arcus cosinus, arcus tangens i arcus cotangens nazywamy '''''funkcjami cyklometrycznymi'''''. | ||
cotangens nazywamy '''''funkcjami cyklometrycznymi'''''. | |||
{{uwaga| | {{uwaga|2.33.|| | ||
Funkcje arcus sinus i arcus tangens są ściśle rosnące. | Funkcje arcus sinus i arcus tangens są ściśle rosnące. | ||
Linia 434: | Linia 371: | ||
Ze wzorów redukcyjnych: | Ze wzorów redukcyjnych: | ||
<math> | <math>\sin\bigg(\frac{\pi}{2}-x\bigg)=\cos x</math> oraz | ||
<math> | <math>\mathrm{tg}\,\bigg(\frac{\pi}{2}-x\bigg)=\mathrm{ctg}\, x</math> wynika, że | ||
{{uwaga| | {{uwaga|2.34.|| | ||
a) Dla dowolnej liczby <math>-1\leq x\leq 1</math> | a) Dla dowolnej liczby <math>-1\leq x\leq 1</math> zachodzi równość | ||
zachodzi równość | <math>\arccos x=\frac{\pi}{2}+\arcsin(-x)</math><br> | ||
<math> | |||
b) Dla dowolnej liczby <math>-\infty< x <\infty</math> zachodzi równość | b) Dla dowolnej liczby <math>-\infty< x <\infty</math> zachodzi równość | ||
<math> | <math>\mathrm{arc\,ctg}\, x=\frac{\pi}{2}+\mathrm{arctg}\,(-x)</math> | ||
}} | }} | ||
===Funkcje hiperboliczne i funkcje area=== | ===2.5 Funkcje hiperboliczne i funkcje area=== | ||
Określimy teraz cztery funkcje, których nazwy są | Określimy teraz cztery funkcje, których nazwy są nieprzypadkowo zbieżne z nazwami funkcji trygonometrycznych. | ||
nieprzypadkowo zbieżne z nazwami funkcji trygonometrycznych. | |||
{{definicja| | {{definicja|2.35.|| | ||
Niech <math>x\in(-\infty, +\infty)</math>.<br> | Niech <math>x\in(-\infty, +\infty)</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0210]]<br> | |||
a) '''''Sinusem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | a) '''''Sinusem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | ||
<math> | <math>\sinh :x\mapsto\frac{1}{2}(e^{x}-e^{-x})</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0220]]<br> | |||
b) '''''Cosinusem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | b) '''''Cosinusem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | ||
<math> | <math>\cosh :x\mapsto\frac{1}{2}(e^{x}+e^{-x})</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0230]]<br> | |||
c) '''''Tangensem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | c) '''''Tangensem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | ||
<math> | <math>\tgh :x\mapsto\frac{\sinh x}{\cosh x}</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0240]]<br> | |||
d) '''''Cotangensem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | d) '''''Cotangensem hiperbolicznym''''' nazywamy funkcję | ||
<math> | <math>\ctgh :x\mapsto\frac{1}{\tgh x}</math>. | ||
}} | }} | ||
Wykażmy wpierw tożsamość, którą przez analogię do znanej | Wykażmy wpierw tożsamość, którą przez analogię do znanej tożsamości trygonometrycznej, wiążącej wartości funkcji sinus i | ||
tożsamości trygonometrycznej, wiążącej wartości funkcji sinus i | |||
cosinus, nazwiemy '''''jedynką hiperboliczną'''''. | cosinus, nazwiemy '''''jedynką hiperboliczną'''''. | ||
{{twierdzenie| | {{twierdzenie|2.36.|| | ||
Dla dowolnej liczby rzeczywistej różnica kwadratów funkcji | Dla dowolnej liczby rzeczywistej różnica kwadratów funkcji hiperbolicznych cosinus i sinus jest równa jedności, tzn. zachodzi | ||
hiperbolicznych cosinus i sinus jest równa jedności, tzn. zachodzi | |||
równość | równość | ||
<center><math> | <center><math> | ||
\forall x\in\mathbb{R} : \cosh^2 x- \sinh^2 x=1 | \forall x\in\mathbb{R} : \cosh^2 x- \sinh^2 x=1</math></center> | ||
</math></center> | |||
}} | }} | ||
{{dowod| | {{dowod|twierdzenia 2.36.|| | ||
Z definicji funkcji <math>\sinh</math> i <math>\cosh</math> mamy: | Z definicji funkcji <math>\sinh</math> i <math>\cosh</math> mamy: | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} | ||
4(\cosh^2 x-\sinh^2 x) | 4(\cosh^2 x-\sinh^2 x) | ||
\ &=\ | \ &=\ | ||
Linia 493: | Linia 425: | ||
\ \\ &=\ | \ \\ &=\ | ||
(e^{2x}+2+e^{-2x})-(e^{2x}-2+e^{-2x}) | (e^{2x}+2+e^{-2x})-(e^{2x}-2+e^{-2x}) | ||
= | |||
4, | 4, | ||
\ | \end{align}</math></center> | ||
stąd | stąd | ||
<center><math> | <center><math> | ||
\forall x : \cosh^2 x-\sinh^2 x=1 | \forall x : \cosh^2 x-\sinh^2 x=1</math></center> | ||
</math></center> | |||
W podobny sposób | W podobny sposób - wprost z definicji - można wykazać, że zachodzą następujące tożsamości analogiczne do znanych tożsamości | ||
zachodzą następujące tożsamości analogiczne do znanych tożsamości | |||
trygonometrycznych: | trygonometrycznych: | ||
<center><math>\sin(x+y) | <center><math>\sin(x+y) | ||
= | |||
\sin x\cos y+\cos x\sin y, | \sin x\cos y+\cos x\sin y, | ||
\qquad | \qquad | ||
\cos(x+y) | \cos(x+y) | ||
= | |||
\cos x \cos | \cos x \cos | ||
y-\sin x\sin y | y-\sin x\sin y</math></center> | ||
</math></center> | |||
}} | }} | ||
{{twierdzenie| | {{twierdzenie|2.37.|| | ||
Niech <math>x,y</math> będą dowolnymi liczbami | Niech <math>x,y</math> będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi. Wówczas:<br> | ||
rzeczywistymi. Wówczas:<br> | a) <math>\sinh(x+y)=\sinh x\cosh y +\cosh x\sinh y</math><br> | ||
a) <math>\sinh(x+y)=\sinh x\cosh y +\cosh x\sinh y | b) <math>\cosh(x+y)=\cosh x\cosh y+\sinh x\sinh y</math> | ||
b) <math>\cosh(x+y)=\cosh x\cosh y+\sinh x\sinh y | |||
}} | }} | ||
Tożsamości te wykażemy w ramach ćwiczeń do tego modułu. | Tożsamości te wykażemy w ramach ćwiczeń do tego modułu. | ||
{{uwaga| | {{uwaga|2.38.|| | ||
Dla dowolnej liczby rzeczywistej mamy: | Dla dowolnej liczby rzeczywistej mamy: | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} | ||
\cosh 2x & = & \cosh^2 x+\sinh^2 x=2\cosh^2 x-1=1+2\sinh^2 x,\\ | \cosh 2x & = & \cosh^2 x+\sinh^2 x=2\cosh^2 x-1=1+2\sinh^2 x,\\ | ||
\sinh 2x & = & 2\sinh x\cosh x. | \sinh 2x & = & 2\sinh x\cosh x. | ||
\ | \end{align}</math></center> | ||
}} | }} | ||
Warto porównać otrzymane wzory z poznanymi w szkole | Warto porównać otrzymane wzory z poznanymi w szkole analogicznymi wzorami dla funkcji trygonometrycznych: | ||
analogicznymi wzorami dla funkcji trygonometrycznych: | |||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} | ||
\cos 2x & = & \cosh^2 x- \sin^2 x=2\cos^2 x-1=1-2\sin^2 x,\\ | \cos 2x & = & \cosh^2 x- \sin^2 x=2\cos^2 x-1=1-2\sin^2 x,\\ | ||
\sin 2x & = & 2\sin x\cos x. | \sin 2x & = & 2\sin x\cos x. | ||
\ | \end{align}</math></center> | ||
Podkreślmy kilka własności funkcji hiperbolicznych. | Podkreślmy kilka własności funkcji hiperbolicznych. | ||
{{uwaga| | {{uwaga|2.39|| | ||
a) Funkcja sinus hiperboliczny jest bijekcją | a) Funkcja sinus hiperboliczny jest bijekcją | ||
<math>\mathbb{R}</math> na <math>\mathbb{R}</math>. Jest nieparzysta, ściśle rosnąca.<br> | <math>\mathbb{R}</math> na <math>\mathbb{R}</math>. Jest nieparzysta, ściśle rosnąca.<br> | ||
b) Funkcja cosinus hiperboliczny jest określona na <math>\mathbb{R}</math> i | b) Funkcja cosinus hiperboliczny jest określona na <math>\mathbb{R}</math> i przyjmuje wartości w przedziale | ||
przyjmuje wartości w przedziale <math>[1, \infty)</math>. Jest funkcją parzystą. Nie jest | <math>[1, \infty)</math>. Jest funkcją parzystą. Nie jest różnowartościowa. Jej zacieśnienie do przedziału | ||
różnowartościowa. Jej zacieśnienie do przedziału <math>[0, \infty)</math> | <math>[0, \infty)</math> jest funkcją ściśle rosnącą.<br> | ||
jest funkcją ściśle rosnącą.<br> | c) Funkcja tangens hiperboliczny jest bijekcją <math>\mathbb{R}</math> na przedział <math>(-1,1)</math>. Jest nieparzysta, ściśle rosnąca.<br> | ||
c) Funkcja tangens hiperboliczny jest bijekcją <math>\mathbb{R}</math> na | d) Funkcja cotangens hiperboliczny jest bijekcją zbioru <math>(-\infty,0)\cup (0,+\infty)</math> na zbiór | ||
przedział <math>(-1,1)</math>. Jest nieparzysta, ściśle rosnąca.<br> | <math>(-\infty,-1)\cup(1,+\infty)</math>. Jest nieparzysta, ściśle malejąca w przedziale <math>(-\infty, 0)</math> i w przedziale <math>(0, \infty)</math> . | ||
d) Funkcja cotangens hiperboliczny jest bijekcją zbioru | |||
<math>(-\infty,0)\cup (0,+\infty)</math> na zbiór | |||
<math>(-\infty,-1)\cup(1,+\infty)</math>. | |||
Jest nieparzysta, ściśle malejąca w | |||
przedziale <math>(-\infty, 0)</math> i w przedziale <math>(0, \infty)</math> . | |||
}} | }} | ||
Określmy funkcje odwrotne do funkcji hiperbolicznych. | Określmy funkcje odwrotne do funkcji hiperbolicznych. Nazywamy je '''''funkcjami area'''''.<br> | ||
Nazywamy je '''''funkcjami area'''''.<br> | [[Rysunek am1w02.0280]] | ||
{{definicja| | {{definicja|2.40.|| | ||
a) Funkcję odwrotną do funkcji sinus hiperboliczny nazywamy | a) Funkcję odwrotną do funkcji sinus hiperboliczny nazywamy '''''area sinusem hiperbolicznym''''' i oznaczamy | ||
'''''area sinusem hiperbolicznym''''' i oznaczamy | <math>x\mapsto {\rm arsinh\, } x</math>.<br> | ||
<math> x\mapsto {\rm arsinh\, } x</math>.<br> | [[Rysunek am1w02.0290]]<br> | ||
b) Funkcję odwrotną do zacieśnienia funkcji cosinus hiperboliczny do przedziału <math>[0, \infty)</math> nazywamy | |||
b) Funkcję odwrotną do zacieśnienia funkcji cosinus | '''''area cosinusem hiperbolicznym''''' i oznaczamy <math>x\mapsto {\rm arcosh\, } x</math>.<br> | ||
hiperboliczny do przedziału <math>[0, \infty)</math> nazywamy | [[Rysunek am1w02.0300]]<br> | ||
'''''area cosinusem hiperbolicznym''''' i oznaczamy | c) Funkcję odwrotną do funkcji tangens hiperboliczny nazywamy '''''area tangensem hiperbolicznym''''' | ||
<math> x\mapsto {\rm arcosh\, } x</math>.<br> | i oznaczamy <math>x\mapsto {\rm artgh\, } x</math>.<br> | ||
[[Rysunek am1w02.0310]]<br> | |||
c) Funkcję odwrotną do funkcji tangens hiperboliczny nazywamy | d) Funkcję odwrotną do funkcji cotangens hiperboliczny nazywamy '''''area cotangensem hiperbolicznym''''' i oznaczamy | ||
'''''area tangensem hiperbolicznym''''' | <math>x\mapsto{\rm arctgh\, } x</math>. | ||
i oznaczamy <math> x\mapsto {\rm artgh\, } x</math>.<br> | |||
d) Funkcję odwrotną do funkcji cotangens hiperboliczny nazywamy | |||
'''''area cotangensem hiperbolicznym''''' i oznaczamy | |||
<math> x\mapsto{\rm arctgh\, } x</math>. | |||
}} | }} | ||
Zwróćmy uwagę na tożsamości (kilka podobnych wykażemy w | Zwróćmy uwagę na tożsamości (kilka podobnych wykażemy w ramach ćwiczeń): | ||
ramach ćwiczeń): | |||
{{uwaga| | {{uwaga|2.41.|| | ||
Prawdziwe są następujące równości:<br> | Prawdziwe są następujące równości:<br> | ||
a) <math>\cos(\arcsin x)=\sqrt{1-x^2}</math> dla <math>|x|\leq 1 | a) <math>\cos(\arcsin x)=\sqrt{1-x^2}</math> dla <math>|x|\leq 1</math><br> | ||
b) <math> \cosh({\rm arsinh\, } x)=\sqrt{1+x^2}</math> dla <math>-\infty<x<\infty | b) <math>\cosh({\rm arsinh\, } x)=\sqrt{1+x^2}</math> dla <math>-\infty<x<\infty</math> | ||
}} | }} | ||
{{dowod| | {{dowod||| | ||
a) Niech <math>y=\arcsin x</math>. Wówczas dla <math>-1\leq x\leq 1</math> | a) Niech <math>y=\arcsin x</math>. Wówczas dla <math>-1\leq x\leq 1</math> mamy | ||
<math>-\frac{\pi}{2}\leq y\leq \frac{\pi}{2}</math>, czyli <math>0\leq \cos y \leq 1</math>. Z jedynki trygonometrycznej wynika,że | |||
<math>0\leq \cos y \leq 1</math>. Z jedynki trygonometrycznej wynika, | |||
że | |||
<center><math>\cos y | <center><math>\cos y | ||
= | |||
\sqrt{1-\sin^2 y} | \sqrt{1-\sin^2 y} | ||
= | |||
\sqrt{1-x^2} | \sqrt{1-x^2}</math></center> | ||
</math></center> | |||
b) Należy powtórzyć powyższe rozumowanie stosując jedynkę | b) Należy powtórzyć powyższe rozumowanie stosując jedynkę hiperboliczną zamiast jedynki trygonometrycznej. | ||
hiperboliczną zamiast jedynki trygonometrycznej. | |||
}} | }} | ||
Funkcje area można wyrazić także za pomocą logarytmu | Funkcje area można wyrazić także za pomocą logarytmu naturalnego. | ||
naturalnego. | |||
{{twierdzenie| | {{twierdzenie|2.42|| | ||
Zachodzą następujące tożsamości:<br> | Zachodzą następujące tożsamości:<br> | ||
a) <math> | a) <math>{\rm arsinh\, } x=\ln(x+\sqrt{x^2+1})</math> dla <math>-\infty<x<\infty</math><br> | ||
b) <math> | b) <math>{\rm arcosh\, } x=\ln(x+\sqrt{x^2-1})</math> dla <math>1\leq x< \infty</math><br> | ||
c) <math> | c) <math>{\rm artgh\, } x=\ln \sqrt{\frac{1+x}{1-x}}</math> dla <math>-1<x<1</math><br> | ||
d) <math> | d) <math>{\rm arctgh\, } x=\ln \sqrt{\frac{x+1}{x-1}}</math> dla <math>|x|>1</math> | ||
}} | }} | ||
{{dowod| | {{dowod|twierdzenia 2.42.|| | ||
a) Wyznaczamy zmienną <math>y</math> z równania: | a) Wyznaczamy zmienną <math>y</math> z równania: <math>x=\sinh y</math>.Mamy | ||
<math> x=\sinh y</math>. | |||
Mamy | |||
<center><math>x | <center><math>x | ||
= | |||
\frac{e^{y}-e^{-y}}{2} | \frac{e^{y}-e^{-y}}{2} | ||
= | |||
\frac{e^{2y}-1}{e^{y}} | \frac{e^{2y}-1}{e^{y}}</math></center> | ||
</math></center> | |||
Stąd | Stąd <math>e^y=x+\sqrt{x^2+1}</math>, czyli <math>{\rm arsinh\, } x=\ln(x+\sqrt{x^2+1})</math> dla | ||
<math> e^y=x+\sqrt{x^2+1}</math>, czyli <math>{\rm arsinh\, } x=\ln(x+\sqrt{x^2+1})</math> dla | wszystkich <math>-\infty<x<\infty</math><br> | ||
wszystkich <math>-\infty<x<\infty | |||
<br> | <br> | ||
b) Podobnie jak w punkcie a) wyznaczamy zmienną <math>y</math> z równania | b) Podobnie jak w punkcie a) wyznaczamy zmienną <math>y</math> z równania <math>x=\cosh y</math> i otrzymujemy <math>e^y=x+\sqrt{x^2-1}</math>, czyli <math>{\rm arcosh\, } x=\ln(x+\sqrt{x^2-1})</math>, dla <math>x\geq 1</math>.<br> | ||
<math> x=\cosh y</math> i otrzymujemy <math>e^y=x+\sqrt{x^2-1}</math>, czyli | |||
<math> {\rm arcosh\, } x=\ln(x+\sqrt{x^2-1})</math>, dla <math>x\geq 1</math>.<br> | |||
<br> | <br> | ||
c) Z równania <math> x={\rm artgh\, } x</math> dostajemy | c) Z równania <math>x={\rm artgh\, } x</math> dostajemy <math>e^{2y}=\frac{1+x}{1-x}</math>, czyli | ||
<math> | |||
czyli | |||
<center><math> | <center><math> | ||
{\rm artgh\, } x | {\rm artgh\, } x | ||
= | |||
\frac{1}{2}\ln\frac{1+x}{1-x} | \frac{1}{2}\ln\frac{1+x}{1-x} | ||
= | |||
\ln\sqrt{\frac{1+x}{1-x}} | \ln\sqrt{\frac{1+x}{1-x}} | ||
</math></center> | </math></center> | ||
dla | dla <math>|x|<1</math>.<br> | ||
<math>|x|<1</math>.<br> | |||
<br> | <br> | ||
d) Pamiętając, że | d) Pamiętając, że <math>\ctgh x=\frac{1}{\tgh x}</math>, podstawiamy w poprzedniej tożsamości | ||
<math> | <math>\frac{1}{x}</math> w miejsce zmiennej <math>x</math> i otrzymujemy: | ||
poprzedniej tożsamości | |||
<math> | |||
otrzymujemy: | |||
<center><math> | <center><math> | ||
{\rm arctgh\, } x | {\rm arctgh\, } x | ||
= | |||
\ln\sqrt{\frac{1+\frac{1}{x}}{1-\frac{1}{x}}}=\ln\sqrt{\frac{x+1}{x-1}} | \ln\sqrt{\frac{1+\frac{1}{x}}{1-\frac{1}{x}}}=\ln\sqrt{\frac{x+1}{x-1}} | ||
</math></center> | </math></center> | ||
dla | dla <math>|x|>1</math> | ||
<math>|x|>1 | |||
}} | }} | ||
W ramach ćwiczeń wykażemy zaskakującą | W ramach ćwiczeń wykażemy zaskakującą - na pierwszy rzut oka - uwagę. | ||
{{uwaga| | {{uwaga|2.43.|| | ||
a) Dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2, | a) Dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2,..</math> funkcja | ||
<center><math>T_n (x) | <center><math>T_n (x) | ||
= | |||
\cos (n\arccos x), \ \ -1\leq x\leq 1 | \cos (n\arccos x), \ \ -1\leq x\leq 1</math>,</center> | ||
</math></center> | |||
jest wielomianem zmiennej <math>x</math>.<br> | jest wielomianem zmiennej <math>x</math>.<br> | ||
b) Dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2, | b) Dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2,..</math> funkcja | ||
<center><math> | <center><math> | ||
U_n (x) | U_n (x) | ||
= | |||
\cosh | \cosh | ||
(n{\rm arcosh\, } x), \quad x\geq 1 | (n{\rm arcosh\, } x), \quad x\geq 1</math>,</center> | ||
</math></center> | |||
jest wielomianem zmiennej <math>x</math>.<br> | jest wielomianem zmiennej <math>x</math>.<br> | ||
c) Dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2, | c) Dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2,..</math> funkcje <math>T_n</math> oraz <math>U_n</math> są | ||
zacieśnieniami -- odpowiednio do przedziałów <math>[-1,1]</math> oraz | zacieśnieniami -- odpowiednio do przedziałów <math>[-1,1]</math> oraz <math>[1,+\infty)</math> tego samego wielomianu <math>W_n</math> zmiennej <math>x</math>, to znaczy dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2,..</math> istnieje funkcja wielomianowa | ||
<math>[1,+\infty)</math> tego samego wielomianu <math>W_n</math> zmiennej <math>x</math>, to znaczy dla | |||
dowolnej liczby <math>n=0,1,2, | |||
<math>W_n : x\mapsto W_n(x)</math> taka, że zachodzą równości | <math>W_n : x\mapsto W_n(x)</math> taka, że zachodzą równości | ||
<center><math> | <center><math> | ||
\ | \begin{align} | ||
W_n(x)&=T_n(x) &&\text{ dla } -1\leq x\leq 1\\ | W_n(x)&=T_n(x) &&\text{ dla } -1\leq x\leq 1\\ | ||
W_n(x)&=U_n(x) &&\text{ dla } +1\leq x \leq \infty\ | W_n(x)&=U_n(x) &&\text{ dla } +1\leq x \leq \infty\end{align} | ||
</math></center> | </math></center> | ||
[[animacja am1w02.0320]] | |||
}} | }} | ||
{{definicja| | {{definicja|2.44.|| | ||
Wielomian <math>W_n</math>, o którym mowa w powyższej | Wielomian <math>W_n</math>, o którym mowa w powyższej uwadze, którego zacieśnieniem do przedziału <math>[-1,1]</math> jest funkcja | ||
uwadze, którego zacieśnieniem do przedziału <math>[-1,1]</math> jest funkcja | <math>T_n : x\mapsto \cos (n\arccos x)</math>, nazywamy '''''wielomianem Czebyszewa''''' stopnia <math>n</math>, <math>n=0,1,2,..</math>. | ||
<math>T_n : x\mapsto \cos (n\arccos x)</math>, nazywamy | |||
'''''wielomianem Czebyszewa''''' stopnia <math>n</math>, <math>n=0,1,2, | |||
}} | }} |
Aktualna wersja na dzień 22:18, 11 wrz 2023
AM1 - mod 2
2. Funkcje elementarne
Przypominamy własności funkcji znanych ze szkoły (funkcja liniowa, homograficzna, wielomianowa, wykładnicza, funkcje trygonometryczne). Definiujemy funkcje hiperboliczne. Rozważamy podstawowe własności funkcji odwrotnych.
2.1 Funkcje różnowartościowe. Funkcje monotoniczne
Z wykładu z teorii mnogości wiemy, że funkcja różnowartościowa jest bijekcją na swój zbiór wartości. Wiemy także, że relacja odwrotna do bijekcji jest funkcją i to funkcją różnowartościową określoną na o wartościach w zbiorze .
Definicja 2.1.
Niech i niech . Zacieśnieniem (inaczej: zawężeniem lub restrykcją) funkcji do zbioru nazywamy funkcję równą funkcji na zbiorze , tzn. .
Definicja 2.2.
Niech będzie funkcją. Mówimy, że funkcja jest funkcją odwrotną do funkcji , jeśli dla dowolnego elementu zachodzi równość i dla dowolnego elementu zachodzi równość .
Funkcję odwrotną do funkcji będziemy oznaczać często symbolem , o ile nie prowadzi to do nieporozumienia. Należy odróżniać pojęcie funkcji odwrotnej od odwrotności funkcji, gdzie przez odwrotność funkcji rozumiemy funkcję .
Niech będą funkcjami jednej zmiennej. Jeśli jest funkcją odwrotną do , to w prostokątnym układzie współrzędnych wykres funkcji jest obrazem wykresu funkcji w symetrii osiowej względem prostej .
Definicja 2.4.
Mówimy, że funkcja jest rosnąca (odpowiednio: ściśle rosnąca) w przedziale , jeśli
(odpowiednio: )
Definicja 2.5.
Mówimy, że funkcja jest malejąca (odpowiednio: ściśle malejąca) w przedziale , jeśli
(odpowiednio: )
Definicja 2.6.
Mówimy, że funkcja jest monotoniczna w przedziale, jeśli w tym przedziale jest rosnąca albo malejąca.
Przykład 2.7.
Funkcja rośnie w każdym z przedziałów postaci nie jest jednak rosnąca w sumie przedziałów . Weźmy bowiem np. argumenty , . Wówczas , ale .
Jeśli jest funkcją
odwrotną do funkcji , to
a) jeśli jest rosnąca, to jest także rosnąca;
b) jeśli jest malejąca, to jest również malejąca.
Krótko: funkcja odwrotna do funkcji rosnącej jest rosnąca, a odwrotna do malejącej - malejąca.
2.2 Przegląd funkcji jednej zmiennej rzeczywistej
Definicja 2.9.
Niech będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi.
Funkcję nazywamy funkcją afiniczną.
a) Wykresem funkcji afinicznej jest prosta.
b) Funkcja jest ściśle rosnąca, gdy i ściśle malejąca, gdy .
Jest bijekcją zbioru na zbiór , gdy .
c) Funkcja odwrotna do funkcji afinicznej jest funkcją afiniczną.
d) Złożenie funkcji afinicznych jest funkcją afiniczną.
Definicja 2.11.
Niech będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi takimi,że . Funkcję
nazywamy funkcją homograficzną lub - krótko - homografią.
Rysunek am1w02.0030
a) Funkcja afiniczna jest szczególnym przypadkiem funkcji homograficznej.
b) Wykresem funkcji homograficznej jest prosta (jeśli jest
afiniczna) lub hiperbola (jeśli nie jest afiniczna).
c) Funkcja odwrotna do homografii jest homografią.
d) Złożenie homografii jest homografią.
Definicja 2.13.
Niech będzie stałą, niech będzie liczbą
całkowitą nieujemną, a - zmienną. Wyrażenie algebraiczne nazywamy jednomianem zmiennej . Jeśli ,to liczbę nazywamy stopniem jednomianu .
Sumę skończonej liczby jednomianów zmiennej nazywamy wielomianem zmiennej . Największy ze stopni tych jednomianów, nazywamy stopniem wielomianu.
Definicja 2.14.
Funkcję nazywamy funkcją wielomianową lub - krótko - wielomianem.
a) Suma oraz iloczyn wielomianów jest wielomianem.
b) Złożenie funkcji wielomianowych jest funkcją wielomianową.
Wykażmy użyteczne oszacowanie z dołu wielomianu za pomocą funkcji afinicznej .
Dla dowolnej liczby całkowitej nieujemnej i dowolnej liczby rzeczywistej zachodzi nierówność
przy czym dla równość w powyższej nierówności zachodzi wyłącznie dla .
Dowód
Zauważmy, że nierówność zachodzi dla i . Wykażemy, że dla dowolnej liczby naturalnej prawdziwa jest implikacja
Mamy bowiem:
Na mocy zasady indukcji matematycznej nierówność zachodzi więc dla każdej liczby całkowitej nieujemnej . Zauważmy, że składnik dla zeruje się wyłącznie w punkcie , stąd nierówność Bernoullego jest ostra poza tym punktem, a jedynie dla zachodzi równość w tej nierówności.

Definicja 2.17.
Niech będzie liczbą naturalną większą od jedności. Liczbę nieujemną nazywamy pierwiastkiem arytmetycznym stopnia z liczby nieujemnej , jeśli
Pierwiastek stopnia z liczby oznaczamy symbolem Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\root”): {\displaystyle \root{n}\of{x}}
.
Rysunek am1w02.0080
a) Funkcja jest różnowartościowa wtedy i tylko wtedy, gdy jest liczbą nieparzystą.
b) Jeśli jest parzystą liczbą naturalną, to zacieśnienie funkcji do przedziału
jest funkcją różnowartościową. Funkcją odwrotną do niej jest funkcja pierwiastek stopnia
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\root”): {\displaystyle n g(x)=\root{n}\of{x}}
określona na przedziale o wartościach w .
c) Jeśli jest nieparzystą liczbą naturalną, to funkcja jest różnowartościowa na przedziale . Funkcją odwrotną do niej jest funkcja
Jeśli jest liczbą naturalną nieparzystą,często używa się symbolu pierwiastka arytmetycznego do oznaczenia funkcji odwrotnej do funkcji i oznacza się ją krótko Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\root”): {\displaystyle g(x)=\root{n}\of{x}} , przy czym sens tego symbolu dla liczb rzeczywistych ujemnych określa się jak powyżej.
2.3 Funkcja wykładnicza i logarytmiczna
Definicja 2.20
Niech będzie dowolną dodatnią liczbą rzeczywistą. Funkcję określoną na zbiorze liczb
rzeczywistych nazywamy funkcją wykładniczą o podstawie .a) Jeśli , funkcja wykładnicza jest bijekcją zbioru na przedział . Nie zeruje się w żadnym punkcie swojej dziedziny.
b) Jeśli , funkcja jest ściśle rosnąca, jeśli zaś , jest ściśle malejąca.
c) Jeśli , funkcja jest stała.
Definicja 2.22.
Niech będzie dowolną liczbą rzeczywistą dodatnią, różną od jedności. Funkcję odwrotną do funkcji nazywamy funkcją logarytmiczną o podstawie i oznaczamy .
Na ogół pomija się indeks w oznaczeniu logarytmu liczby i pisze się krótko . Zwróćmy jednak uwagę na fakt, że w zależności od dziedziny nauki, czy techniki, symbol ten może oznaczać logarytmy o różnych podstawach. I tak informatycy na ogół posługują się tym symbolem mając na myśli logarytm o podstawie 2, tzn. . Z kolei w naukach technicznych symbol oznacza przeważnie logarytm dziesiętny. Natomiast matematycy posługują się najczęściej logarytmem o podstawie (do definicji i własności tej ważnej stałej powrócimy w następnych modułach). Stąd często w pracach matematycznych symbol oznacza właśnie logarytm o podstawie . My jednak, aby uniknąć nieporozumień, logarytm o podstawie będziemy oznaczać osobnym symbolem .
Definicja 2.23.
Definicja 2.24.
a) Jeśli , funkcja logarytmiczna jest bijekcją przedziału na zbiór .
b) Jeśli , funkcja jest ściśle rosnąca, jeśli zaś , jest ściśle malejąca.
c) Jedynym miejscem zerowym funkcji logarytmicznej jest punkt .
d) Jeśli , to logarytm jest dodatni w przedziale i jest ujemny w przedziale . Jeśli zaś , to logarytm jest ujemny w przedziale i jest dodatni w przedziale .
Przypomnijmy jeszcze parę tożsamości, z których często będziemy korzystać.
a) Dla , zachodzą równości
b) Dla dodatnich liczb , , prawdziwy jest wzór na zmianę podstawy logarytmu
w szczególności, gdy , mamy równość
c) Dla dowolnej liczby i dodatnich , zachodzi równość
która w szczególnym przypadku, gdy , ma postać
2.4 Funkcje trygonometryczne i funkcje cyklometryczne
Przypomnijmy kilka własności funkcji trygonometrycznych sinus, cosinus, tangens i cotangens. Żadna z nich nie jest
różnowartościowa w swojej dziedzinie.
a) Funkcja zacieśniona do przedziału
jest
różnowartościowa, ściśle rosnąca.
Rysunek am1w02.0150
b) Funkcja zacieśniona do przedziału
jest różnowartościowa, ściśle malejąca.
Rysunek am1w02.0160
c) Funkcja zacieśniona do przedziału
jest różnowartościowa, ściśle rosnąca.
Rysunek am1w02.0170
d) Funkcja zacieśniona do przedziału jest różnowartościowa, ściśle malejąca.
Pamiętamy również, że zachodzi
Twierdzenie 2.28.
Dla dowolnej liczby rzeczywistej suma kwadratów cosinusa i sinusa jest równa jedności, tzn. .
Tożsamość tę nazywamy jedynką trygonometryczną.
Rysunek am1w02.0180
Definicja 2.29.
Funkcję określoną na przedziale o wartościach w przedziale
,
odwrotną do zacieśnienia funkcji sinus do przedziału
,nazywamyarcusem sinusem
i oznaczamy symbolem .
Rysunek am1w02.0190
Definicja 2.30
Funkcję określoną na przedziale o wartościach w przedziale , odwrotną do zacieśnienia funkcji cosinus do przedziału , nazywamy arcusem cosinusem i oznaczamy symbolem
.
Rysunek am1w02.0200
Definicja 2.31.
Funkcję określoną na przedziale o wartościach w przedziale
, odwrotną do zacieśnienia funkcji tangens do
przedziału , nazywamy
arcusem tangensem i oznaczamy symbolem .
Rysunek am1w02.0200
Definicja 2.32.
Funkcję określoną na przedziale o wartościach w przedziale , odwrotną do zacieśnienia funkcji cotangens do przedziału , nazywamy arcusem cotangensem i oznaczamy symbolem .
Funkcje: arcus sinus, arcus cosinus, arcus tangens i arcus cotangens nazywamy funkcjami cyklometrycznymi.
Funkcje arcus sinus i arcus tangens są ściśle rosnące. Funkcje arcus cosinus i arcus cotangens -- ściśle malejące.
Ze wzorów redukcyjnych: oraz wynika, że
a) Dla dowolnej liczby zachodzi równość
b) Dla dowolnej liczby zachodzi równość
2.5 Funkcje hiperboliczne i funkcje area
Określimy teraz cztery funkcje, których nazwy są nieprzypadkowo zbieżne z nazwami funkcji trygonometrycznych.
Definicja 2.35.
Niech .
Rysunek am1w02.0210
a) Sinusem hiperbolicznym nazywamy funkcję
.
Rysunek am1w02.0220
b) Cosinusem hiperbolicznym nazywamy funkcję
.
Rysunek am1w02.0230
c) Tangensem hiperbolicznym nazywamy funkcję
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\tgh”): {\displaystyle \tgh :x\mapsto\frac{\sinh x}{\cosh x}}
.
Rysunek am1w02.0240
d) Cotangensem hiperbolicznym nazywamy funkcję
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\ctgh”): {\displaystyle \ctgh :x\mapsto\frac{1}{\tgh x}}
.
Wykażmy wpierw tożsamość, którą przez analogię do znanej tożsamości trygonometrycznej, wiążącej wartości funkcji sinus i cosinus, nazwiemy jedynką hiperboliczną.
Twierdzenie 2.36.
Dla dowolnej liczby rzeczywistej różnica kwadratów funkcji hiperbolicznych cosinus i sinus jest równa jedności, tzn. zachodzi równość
Dowód twierdzenia 2.36.
Z definicji funkcji i mamy:
stąd
W podobny sposób - wprost z definicji - można wykazać, że zachodzą następujące tożsamości analogiczne do znanych tożsamości trygonometrycznych:

Twierdzenie 2.37.
Niech będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi. Wówczas:
a)
b)
Tożsamości te wykażemy w ramach ćwiczeń do tego modułu.
Dla dowolnej liczby rzeczywistej mamy:
Warto porównać otrzymane wzory z poznanymi w szkole analogicznymi wzorami dla funkcji trygonometrycznych:
Podkreślmy kilka własności funkcji hiperbolicznych.
a) Funkcja sinus hiperboliczny jest bijekcją
na . Jest nieparzysta, ściśle rosnąca.
b) Funkcja cosinus hiperboliczny jest określona na i przyjmuje wartości w przedziale
. Jest funkcją parzystą. Nie jest różnowartościowa. Jej zacieśnienie do przedziału
jest funkcją ściśle rosnącą.
c) Funkcja tangens hiperboliczny jest bijekcją na przedział . Jest nieparzysta, ściśle rosnąca.
d) Funkcja cotangens hiperboliczny jest bijekcją zbioru na zbiór
. Jest nieparzysta, ściśle malejąca w przedziale i w przedziale .
Określmy funkcje odwrotne do funkcji hiperbolicznych. Nazywamy je funkcjami area.
Rysunek am1w02.0280
Definicja 2.40.
a) Funkcję odwrotną do funkcji sinus hiperboliczny nazywamy area sinusem hiperbolicznym i oznaczamy
.
Rysunek am1w02.0290
b) Funkcję odwrotną do zacieśnienia funkcji cosinus hiperboliczny do przedziału nazywamy
area cosinusem hiperbolicznym i oznaczamy .
Rysunek am1w02.0300
c) Funkcję odwrotną do funkcji tangens hiperboliczny nazywamy area tangensem hiperbolicznym
i oznaczamy .
Rysunek am1w02.0310
d) Funkcję odwrotną do funkcji cotangens hiperboliczny nazywamy area cotangensem hiperbolicznym i oznaczamy
.
Zwróćmy uwagę na tożsamości (kilka podobnych wykażemy w ramach ćwiczeń):
Prawdziwe są następujące równości:
a) dla
b) dla
Dowód
a) Niech . Wówczas dla mamy , czyli . Z jedynki trygonometrycznej wynika,że
b) Należy powtórzyć powyższe rozumowanie stosując jedynkę hiperboliczną zamiast jedynki trygonometrycznej.

Funkcje area można wyrazić także za pomocą logarytmu naturalnego.
Twierdzenie 2.42
Zachodzą następujące tożsamości:
a) dla
b) dla
c) dla
d) dla
Dowód twierdzenia 2.42.
a) Wyznaczamy zmienną z równania: .Mamy
Stąd , czyli dla
wszystkich
b) Podobnie jak w punkcie a) wyznaczamy zmienną z równania i otrzymujemy , czyli , dla .
c) Z równania dostajemy , czyli
dla .
d) Pamiętając, że Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\ctgh”): {\displaystyle \ctgh x=\frac{1}{\tgh x}}
, podstawiamy w poprzedniej tożsamości
w miejsce zmiennej i otrzymujemy:
dla

W ramach ćwiczeń wykażemy zaskakującą - na pierwszy rzut oka - uwagę.
a) Dla dowolnej liczby funkcja
jest wielomianem zmiennej .
b) Dla dowolnej liczby funkcja
jest wielomianem zmiennej .
c) Dla dowolnej liczby funkcje oraz są
zacieśnieniami -- odpowiednio do przedziałów oraz tego samego wielomianu zmiennej , to znaczy dla dowolnej liczby istnieje funkcja wielomianowa
taka, że zachodzą równości
Definicja 2.44.
Wielomian , o którym mowa w powyższej uwadze, którego zacieśnieniem do przedziału jest funkcja , nazywamy wielomianem Czebyszewa stopnia , .