SOP wyk nr 4-Slajd11: Różnice pomiędzy wersjami
Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian |
zmiana treści podpisu |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
W przedstawionym obrazie pamięci wolna przestrzeń jest podzielona na 4 fragmenty, z których żaden nie jest wystarczająco duży, żeby pomieścić w ciągłym obszarze pamięci blok danych. Gdyby jednak udało się scalić | W przedstawionym obrazie pamięci wolna przestrzeń jest podzielona na 4 fragmenty, z których żaden nie jest wystarczająco duży, żeby pomieścić w ciągłym obszarze pamięci blok danych na potrzeby procesu. Gdyby jednak udało się scalić wolne fragmenty w jeden duży obszar, wystarczyłoby miejsca na więcej niż 2 takie bloki. | ||
Możliwość scalenia zależy od sposobu wiązania adresów. Sensowna realizacja scalenia wolnych | Możliwość scalenia zależy od sposobu wiązania adresów. Sensowna realizacja scalenia wolnych fragmentów wymaga ustalania adresów fizycznych w czasie wykonania przy wsparciu jednostki zarządzania pamięcią. | ||
[[SOP_wyk_nr_4-Slajd10 | << Poprzedni slajd]] | [[SOP_wyk_nr_4-toc|Spis treści ]] | [[SOP_wyk_nr_4-Slajd12 | Następny slajd >>]] | [[SOP_wyk_nr_4-Slajd10 | << Poprzedni slajd]] | [[SOP_wyk_nr_4-toc|Spis treści ]] | [[SOP_wyk_nr_4-Slajd12 | Następny slajd >>]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:28, 31 sie 2006
Fragmentacja zewnętrzna
W przedstawionym obrazie pamięci wolna przestrzeń jest podzielona na 4 fragmenty, z których żaden nie jest wystarczająco duży, żeby pomieścić w ciągłym obszarze pamięci blok danych na potrzeby procesu. Gdyby jednak udało się scalić wolne fragmenty w jeden duży obszar, wystarczyłoby miejsca na więcej niż 2 takie bloki.
Możliwość scalenia zależy od sposobu wiązania adresów. Sensowna realizacja scalenia wolnych fragmentów wymaga ustalania adresów fizycznych w czasie wykonania przy wsparciu jednostki zarządzania pamięcią.
