SOP wyk nr 2-Slajd15: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
m poprawka stylistyczna |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Planista | ==Planista== | ||
[[Image:SOP_wyk_nr_2-Slajd15.PNG|Planista | [[Image:SOP_wyk_nr_2-Slajd15.PNG|Planista]] | ||
Pytaniem, pozostawionym dotychczas bez odpowiedzi, jest: „Który proces będzie wykonywany jako następny?”, „W kontekst którego z procesów gotowych nastąpi przełączenie kontekstu?”. Wybór ten jest zadaniem planisty krótkoterminowego. | Pytaniem, pozostawionym dotychczas bez odpowiedzi, jest: „Który proces będzie wykonywany jako następny?”, „W kontekst którego z procesów gotowych nastąpi przełączenie kontekstu?”. Wybór ten jest zadaniem planisty krótkoterminowego. | ||
Ogólnym zadaniem planistów (programów szeregujących) jest wybieranie procesów z pewnego zbioru tak, aby dążyć do optymalizacji przetwarzania w systemie. Kryteria optymalizacji mogą być jednak bardzo zróżnicowane. | Ogólnym zadaniem planistów (programów szeregujących, ang. scheduler) jest wybieranie procesów z pewnego zbioru tak, aby dążyć do optymalizacji przetwarzania w systemie. Kryteria optymalizacji mogą być jednak bardzo zróżnicowane. | ||
W kontekście optymalizacji wykorzystania zasobów mówi się o równoważeniu obciążenia systemu, czyli ogólnie procesora i urządzeń zewnętrznych. Zrównoważenie takie umożliwia osiągnięcie odpowiedniego poziomu wykorzystania zasobów systemu. W przeciwnym razie w systemie może powstać wąskie gardło, którym będzie procesor lub urządzenie zewnętrzne. O procesach, które wykorzystują głównie procesor (np. związane są z realizacją dużej liczby obliczeń) mówi się, że są ''ograniczone'' ''procesorem'' . Procesy, które większość czasu w systemie spędzają w oczekiwaniu na realizację operacji wejścia-wyjścia | W kontekście optymalizacji wykorzystania zasobów mówi się o równoważeniu obciążenia systemu, czyli ogólnie procesora i urządzeń zewnętrznych. Zrównoważenie takie umożliwia osiągnięcie odpowiedniego poziomu wykorzystania zasobów systemu. W przeciwnym razie w systemie może powstać wąskie gardło, którym będzie procesor lub urządzenie zewnętrzne. O procesach, które wykorzystują głównie procesor (np. związane są z realizacją dużej liczby obliczeń) mówi się, że są ''ograniczone'' ''procesorem'' . Procesy, które większość czasu w systemie spędzają w oczekiwaniu na realizację operacji wejścia-wyjścia określane są jako ''ograniczone'' ''wejściem'' ''-'' ''wyjściem'' (np. edytor tekstu). Wybór procesów tylko z jednej z tych grup może spowodować powstanie wąskiego gardła na intensywnie wykorzystywanym zasobie i tym samym zmniejszyć wykorzystania pozostałych zasobów. W systemach interaktywnych istotny jest tzw. ''czas'' ''odpowiedzi'' ''.'' Zbyt długi czas odpowiedzi grozi zniecierpliwieniem użytkowników i ich irracjonalnym zachowaniem. | ||
W różnego typu systemach rola poszczególnych planistów może być większa lub mniejsza. W systemach interaktywnych zmniejsza się (lub zupełnie znika) rola planisty długoterminowego, a rośnie rola planisty krótkoterminowego. W systemach wsadowych jest dokładnie odwrotnie. | W różnego typu systemach rola poszczególnych planistów może być większa lub mniejsza. W systemach interaktywnych zmniejsza się (lub zupełnie znika) rola planisty długoterminowego, a rośnie rola planisty krótkoterminowego. W systemach wsadowych jest dokładnie odwrotnie. | ||
Aktualna wersja na dzień 14:36, 23 sie 2006
Planista
Pytaniem, pozostawionym dotychczas bez odpowiedzi, jest: „Który proces będzie wykonywany jako następny?”, „W kontekst którego z procesów gotowych nastąpi przełączenie kontekstu?”. Wybór ten jest zadaniem planisty krótkoterminowego.
Ogólnym zadaniem planistów (programów szeregujących, ang. scheduler) jest wybieranie procesów z pewnego zbioru tak, aby dążyć do optymalizacji przetwarzania w systemie. Kryteria optymalizacji mogą być jednak bardzo zróżnicowane.
W kontekście optymalizacji wykorzystania zasobów mówi się o równoważeniu obciążenia systemu, czyli ogólnie procesora i urządzeń zewnętrznych. Zrównoważenie takie umożliwia osiągnięcie odpowiedniego poziomu wykorzystania zasobów systemu. W przeciwnym razie w systemie może powstać wąskie gardło, którym będzie procesor lub urządzenie zewnętrzne. O procesach, które wykorzystują głównie procesor (np. związane są z realizacją dużej liczby obliczeń) mówi się, że są ograniczone procesorem . Procesy, które większość czasu w systemie spędzają w oczekiwaniu na realizację operacji wejścia-wyjścia określane są jako ograniczone wejściem - wyjściem (np. edytor tekstu). Wybór procesów tylko z jednej z tych grup może spowodować powstanie wąskiego gardła na intensywnie wykorzystywanym zasobie i tym samym zmniejszyć wykorzystania pozostałych zasobów. W systemach interaktywnych istotny jest tzw. czas odpowiedzi . Zbyt długi czas odpowiedzi grozi zniecierpliwieniem użytkowników i ich irracjonalnym zachowaniem.
W różnego typu systemach rola poszczególnych planistów może być większa lub mniejsza. W systemach interaktywnych zmniejsza się (lub zupełnie znika) rola planisty długoterminowego, a rośnie rola planisty krótkoterminowego. W systemach wsadowych jest dokładnie odwrotnie.
