SW wykład 7 - Slajd15

<<powrót do strony wykładu

Kontynuacje Kontynuacje wyrażeń i deklaracji Tiny+++ Dziedziny semantyczne Funkcje semantyczne Przykłady klauzul [[SW_wykład_7_-_Slajd7|Przykłady klauzul, c.d.] Instrukcje Bloki Skoki Semantyka skoków Semantyka skoków, c.d. Semantyka skoków, c.d. Semantyka skoków, c.d. Semantyka "standardowa"

Naszkicowana powyżej semantyka języka TINY i jego rozszerzeń to pierwsza część prezentacji metody definiowania semantyki określanej jako "standardowa", z powszechnie przyjętym stosowaniem kontynuacji, starannym rozróżnianiem różnych dziedzin wartości, dziedzin semantycznych i różnymi funkcjami semantycznymi (niekiedy także dla tej samej kategorii składniowej, w zależności od roli, w której frazy tej kategorii w danym momencie są rozpatrywane). Ślad tej ostatniej cechy można było już odnaleźć w semantyce zmiennych, sygnalizowanej przy okazji przekazywania parametrów przez nazwę, a teraz ponownie przy wykorzystaniu dwóch funkcji semantycznych dla instrukcji.

Charakterystyczną cechą standardowych definicji denotacyjnych jest też nieograniczone wykorzystywanie definicji stałopunktowych --- i to zarówno przy definiowaniu znaczeń dla poszczególnych fraz języka, jak i przy definiowaniu dziedzin semantycznych (patrz na przykład definicja dziedzin potoków wejściowych i wyjściowych). Stałopunktowymi definicjami wartości już się nieco zajmowaliśmy wcześniej --- a definicjami dziedzin i ich konsekwencjami dla definiowania wartości w tych dziedzinach (w tym, dla definicji stałopunktowych) zajmiemy się w kolejnych wykładach.