|
|
Linia 90: |
Linia 90: |
| |width="500px" valign="top"|[[Grafika:GKIW_M9_Slajd14.png|thumb|500px]] | | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:GKIW_M9_Slajd14.png|thumb|500px]] |
| |valign="top"| | | |valign="top"| |
| | '''Ogólne równanie renderingu Kajiya''' |
| | |
| | Transport światła odbywa się na scenie na drodze wielokrotnych odbić od poszczególnych fragmentów powierzchni. Ogólne równanie renderingu opisuje zależność między oświetleniem wzajemnym elementarnych fragmentów powierzchni. Rozpatrując dwa fragmenty <math>x</math> i <math>x’</math> określamy transport od <math>x’</math> do <math>x</math>. Równanie uwzględnia przy tym zarówno emisję własną fragmentu <math>x’</math> jak i odbicie przez <math>x’</math>. Takie sformułowanie daje możliwość zbudowania zależności rekurencyjnej między wszystkimi fragmentami sceny. Z drugiej strony jeśli podzielić całą scenę na fragmenty elementarne, to uwzględnienie równania renderingu wymaga analizy „każdy z każdym” tych fragmentów. Prowadzi to oczywiście do złożoności kwadratowej problemu oświetlenia globalnego. |
| | |
| | Równanie wizualizacji zaproponowane przez Kajiya z 1986 roku pozwala prześledzić rekurencyjnie drogę promieni i wyznaczyć intensywności oświetlenia określonych powierzchni. Uwzględnienie wielkości świetlnych doprowadziło do powstania luminancyjnego równania wizualizacji opisywanego przez Cohena w 1993. Pozwala prowadzić obliczenia w grafice komputerowej z uwzględnieniem zasad fizyki. Po uwzględnieniu wielkości świetlnych luminancyjne równanie wizualizacji wyznacza rozkład luminancji. |
| | |
| |} | | |} |
| ---- | | ---- |